Omgaan met 'normal' paarden

[Jossie]

Eh... even ter overdenking de volgende vraag:
Hoezo "normal" paarden en hoezo andere benadering dan?
Ik bedoel hiermee dat je met deze manier van denken ieder paard wat je in handen krijgt direct in een hokje plaatst en dus reageert vanuit dat referentiekader. Ik heb daar grote moeite mee, omdat je als je jezelf op die manier focust het paard tekort doet. Ik ben niet iedere dag hetzelfde en reageer dus niet altijd zoals mijn basiskarakter dat ingeeft, dat is ook zo met paarden. Dus vandaar de vraag "hoezo benader je een "normal" paard anders?".

In mijn ogen is een paard een paard, dus heel veel kilo's aan een touw en die dient ten allen tijde NIET jou in gevaar te brengen. Daarbij maakt het niet uit of ie nou Parelli of "normal" of "op z'n weet-ik-veel-wie's" is opgevoed wat mij betreft. Voorbeeld hiervan is een situatie die hier thuis voorkomt als een van de paarden in mijn nek springt van schrik. Ik reageer anders als Saar, het doel is hetzelfde, namelijk respect voor de ruimte van de mens. Ongeacht het hokje waarin wij mensen het paard in kwestie in onderbrengen.
Zoek eens naar overeenkomsten tussen jou en je stalgenoten, dat levert meer inzichten (ook om te helpen) als kijken naar wat zij anders doen. Anders is namelijk niet per definitie beter of slechter .

[marions]

Ik denk dat dat een mooie conclusie is Marit! Uit de ervaring met Apollo (misschien wel een wat extremer voorbeeld) weet ik dat het vaak erg weinig zin heeft om een paard op te voeden als de eigenaar niet verandert... Apollo was bij mij ontzettend leuk, en als ik iemand meenam en hetzelfde liet doen ook, maar als ik een week weg was, en de eigenaar wat met hem deed, waren alle negatieve patronen alweer lichtjes geinstaleerd... Op de lange termijn zal het dus weinig schelen voor de paarden denk ik, maar voor nu kan het voor jullie beiden wel leuk zijn!

[Maritje1991]

Eh... even ter overdenking de volgende vraag:
Hoezo "normal" paarden en hoezo andere benadering dan?
Ik bedoel hiermee dat je met deze manier van denken ieder paard wat je in handen krijgt direct in een hokje plaatst en dus reageert vanuit dat referentiekader. Ik heb daar grote moeite mee, omdat je als je jezelf op die manier focust het paard tekort doet. Ik ben niet iedere dag hetzelfde en reageer dus niet altijd zoals mijn basiskarakter dat ingeeft, dat is ook zo met paarden. Dus vandaar de vraag "hoezo benader je een "normal" paard anders?".

In mijn ogen is een paard een paard, dus heel veel kilo's aan een touw en die dient ten allen tijde NIET jou in gevaar te brengen. Daarbij maakt het niet uit of ie nou Parelli of "normal" of "op z'n weet-ik-veel-wie's" is opgevoed wat mij betreft. Voorbeeld hiervan is een situatie die hier thuis voorkomt als een van de paarden in mijn nek springt van schrik. Ik reageer anders als Saar, het doel is hetzelfde, namelijk respect voor de ruimte van de mens. Ongeacht het hokje waarin wij mensen het paard in kwestie in onderbrengen.
Zoek eens naar overeenkomsten tussen jou en je stalgenoten, dat levert meer inzichten (ook om te helpen) als kijken naar wat zij anders doen. Anders is namelijk niet per definitie beter of slechter .

Nouja ik noemde het even 'normal' paarden omdat ze echt wel totaal een andere opvoeding hebben gehad en weinig tot geen respect voor andere mensen.

Ik kan in dit geval echt niet hetzelfde met de paarden omgaan als ik met mijn eigen doe. Als ik Wonder drive op de voorhand zal ze opzij gaan, die andere paarden denderen net zo hard door.
Dus voor mij zit er echt wel een verschil in.
Daarintegen 'vertrouw' ik de paarden ook niet echt, dus het zal grotendeels ook wel in mij zitten.

[Funnygirl]

Ik heb hier 1 stalgenoot en die is über normal en ik rij zijn paard bij in de winter. (hij met hulpteugels ik zonder)
Hij staat verder niet open voor natural stalling of grondwerk. Maar als ik zijn paarden uit de wei haal of naar de wei breng dan worden die toch echt opgevoed met Parelli technieken. Dit is puur in mijn eigen belang, ik wil niet ondersteboven gelopen worden of naar de wei toegesleurd. Vooral zijn jonge drie jarige mistte elke vorm van resepct bij het meelopen aan een touwtje.

Van haar eigenaar kreeg ze bij dit gedrag een snok aan het touw die ze niet begrijpt (wordt alleen maar RB dan). Nu ze snapt dat ze aan een doorhangend touwtje meelopen moet en netjes bij mijn schouder moet lopen doet ze dat ook bij haar eigenaar. Gevolg is dus dat ze gen snok meer aan haar halster krijgt. Zelfs als hij niet op een natural manier met haar omgaat moet de ervaring toch voor haar beter zijn nu ze snapt wat de bedoeling is.

Ik denk dus dat je de jonge paardjes altijd wel iets brengt ook al wordt er later op een andere manier mee omgegaan. De dingen die jij ze dan geleerd hebt hoeven waarschijnlijk niet meer op een minder prettige manier.

[elmo]

Nouja ik noemde het even 'normal' paarden omdat ze echt wel totaal een andere opvoeding hebben gehad en weinig tot geen respect voor andere mensen.

Ik kan in dit geval echt niet hetzelfde met de paarden omgaan als ik met mijn eigen doe. Als ik Wonder drive op de voorhand zal ze opzij gaan, die andere paarden denderen net zo hard door.
Dus voor mij zit er echt wel een verschil in.
Daarintegen 'vertrouw' ik de paarden ook niet echt, dus het zal grotendeels ook wel in mij zitten.

maar jou Wonder heeft dit ook moeten leren toch, als een ander paard over je heen dreigt te denderen heb je de tools in handen om dit te kunnen corrigeren, het vertrouwen moet in jezelf zitten, niet in de paarden

[Maritje1991]

Dat is natuurlijk helemaal waar!

Ik ben gewoon verpest met mijn knappe Wonder

[sandra]

Vandaag had ik dat nog aan de hand./
Sinds 3 dagen staat er een pony bij mijn paarden/ De eigenaresse (natural in de dop, maar vooral nu geen flauw idee hoe of wat) wilde hem graag eens zien galopperen. Ik zag hun gestuntel wat aan (nee, een LB-i vooruit willen slepen helpt niet), en bood mijn hulp aan.
Ik denk dan meer van: hoe kan ik voor het paard EN mens duidelijkheid scheppen.
Dat was 1: paard wennen aan de stick
Dat was 2: drivinggame,
Dat was 3, circlinggame. Dat is alles wat je domweg nodig hebt op dat moment en het was in 3 minuten gefixt.
Paard stapte en draafde en galoppeerd, ik prees het dier de hemel in, en nam hem mee naar de wei. Paard gaapte wat en bleef bij me staan.
Mens heeft wat geleerd (paard hoeft niet bang te zijn voor zweep, en het paard kan galopperen als je duidelijk bent) en het paard heeft wat geleerd.

Natuurlijk hoop ik op een Natural ingang, dat ze bereid gaat zijn om zich erin te storten zoals ik doe. Maar zo niet. NH is buiten een way of life, ook een simpele manier om een paard te trainen.

[Jossie]

Eh... even ter overdenking de volgende vraag:
Hoezo "normal" paarden en hoezo andere benadering dan?
Ik bedoel hiermee dat je met deze manier van denken ieder paard wat je in handen krijgt direct in een hokje plaatst en dus reageert vanuit dat referentiekader. Ik heb daar grote moeite mee, omdat je als je jezelf op die manier focust het paard tekort doet. Ik ben niet iedere dag hetzelfde en reageer dus niet altijd zoals mijn basiskarakter dat ingeeft, dat is ook zo met paarden. Dus vandaar de vraag "hoezo benader je een "normal" paard anders?".

In mijn ogen is een paard een paard, dus heel veel kilo's aan een touw en die dient ten allen tijde NIET jou in gevaar te brengen. Daarbij maakt het niet uit of ie nou Parelli of "normal" of "op z'n weet-ik-veel-wie's" is opgevoed wat mij betreft. Voorbeeld hiervan is een situatie die hier thuis voorkomt als een van de paarden in mijn nek springt van schrik. Ik reageer anders als Saar, het doel is hetzelfde, namelijk respect voor de ruimte van de mens. Ongeacht het hokje waarin wij mensen het paard in kwestie in onderbrengen.
Zoek eens naar overeenkomsten tussen jou en je stalgenoten, dat levert meer inzichten (ook om te helpen) als kijken naar wat zij anders doen. Anders is namelijk niet per definitie beter of slechter .

Nouja ik noemde het even 'normal' paarden omdat ze echt wel totaal een andere opvoeding hebben gehad en weinig tot geen respect voor andere mensen.

Ik kan in dit geval echt niet hetzelfde met de paarden omgaan als ik met mijn eigen doe. Als ik Wonder drive op de voorhand zal ze opzij gaan, die andere paarden denderen net zo hard door.
Dus voor mij zit er echt wel een verschil in.
Daarintegen 'vertrouw' ik de paarden ook niet echt, dus het zal grotendeels ook wel in mij zitten.

Maar hoezo dan? Ik heb even een stukje dik gezet in jouw tekst, aangezien ik daar lees dat JIJ dat niet kan en daarbij de aanname dat andere paarden doordenderen. Dat is niet zo, tenzij JIJ niet duidelijk genoeg een driving uitvoert.
Paarden weten feilloos wat je bedoelt met een goede driving, ieder prooidier kent de games. Onze koeien kennen het principe zonder ooit getraind te zijn. Hoezo denderen ze dan door? Dan ben je óf te laat en is er al mega paniek óf je bent niet duidelijk genoeg naar het dier. Daar heeft een "normal" of "parelli" opvoeding echt niets mee te maken. Het enige zal zijn dat een doorkneed-parelli-paard hoogstwaarschijnlijk op minimale driving al reageert.

Ik denk dat als je je eigen idee van normal en zowiezo de RB/LB/in/ex-indeling eens loslaat, af gaat op wat je onderbuikgevoel en instinct je ingeven, er veel mooie en waardevolle lessen te ervaren zijn. Geef ze eens dat vertrouwen om te zijn, zonder allerlei hokjes/aannames en dan zul je zien dat je veel sneller/flexibeler en dus ook handiger om kán gaan met afwijkend gedrag.
Ik heb dus geen Parelli-paarden, onze schapen en koeien hebben ook nooit Parelli gedaan... toch reageren ze allemaal op focus, wijken door druk enzo, vandaar dat ook een normal paard het zal herkennen, alleen zal je daar waar je normaalgesproken met Wonder een fase 1 gebruikt hier een fase 4 misschien nodig hebben.

[Maritje1991]

Ik had het nog niet helemaal op die manier bekeken.
Bedankt voor het inzicht.

ik heb nog wat 'maar's', maar ik laat het eerst nog even verder bezinken voor ik dat vermeld, waarschijnlijk heb ik morgen die 'maar's' dan niet meer

[Daan_Ordeal]

Marit ik vind het een interessant topic als eigenaresse van een bijna 3 jarige die "normal" is opgevoed

Ik kan natuurlijk niet inhoudelijk reageren op het parelli aspect omdat ik daarvoor veel te weinig kennis van parelli heb. Maar ik vind het wel leuk om even een andere kant te laten zien.

Ik merk wel eens dat sommige mensen op stal Orenda opdringerig vinden en volgens mij vinden ze stiekem ook een beetje dat ik haar beter zou kunnen opvoeden. Ik bekijk dat heel anders.

Voorbeeld:

Ik sta met iemand te praten in de paddock en Orenda staat bij ons. Dan komt ze in je persoonlijke ruimte om aandacht te trekken. Kind is gek op aandacht De andere persoon vind het niet prettig als ze in je persoonlijke ruimte is, ik vind het gezellig. Daar ligt al een verschil in opvoeding natuurlijk. Zij wilt dat Orenda afstand bewaard en gaat druk met haar armen zwaaien om er voor te zorgen dat Orenda afstand houdt. Ik weet dat ze eerlijk is naar paarden toe en heb er geen problemen mee, ze zal haar niet slaan ofzo. Maar ik weet ook dat als ik gewoon even naar Orenda's borst wijs dat ze achteruit gaat. Of als ze daar niet op reageerd kun je haar even zacht aanraken waarop ze achteruit zal gaan.

Zelfde met aan de hand lopen. Orenda kan wel eens ongeduldig/fris/afgeleid zijn waardoor ze sneller loopt dat de persoon naast haar. Als je dan duidelijk "ho" zegt en zelf gaat stil staan loopt ze de eerste keer misschien door maar de 2e keer stopt ze (bij mij tenminste).

Het ligt denk ook aan de manier van benadering. Je hebt al een bepaalde gedachte of "vooroordeel" over het paard zodra je het paard benaderd. Daarnaast is je benadering natuurlijk afhankelijk van de manier waarop je zelf met paarden omgaat.
Ik heb totaal geen "problemen" met Orenda, maar ik ken haar en heb haar opgevoed. Als mensen haar op een andere manier benaderen dan ik doe zal dat voor haar niet altijd duidelijk zijn (daarnaast hebben we ook nog eens te maken met een jong paard) en ik kan me voorstellen dat ze dan niet altijd reageert zoals die persoon van haar verwacht.

Maar ik begrijp dat de situatie waar jij dit topic over hebt geopend wel anders is.

[Maritje1991]

Nou het verschil zit hem ook in het feit dat ik zie hoe de mensen met hun paarden omgaan.

( DOE EENS NORMAAL JOH )
paarden uit blinde paniek mensen omver lopen, bij voetenafspuiten op hun achterste benen gaan etc.

Ik vindat niet fijn, voor mijzelf en voor de paarden niet.

[elmo]

dan moet je misschien eens uit kijken naar een plek die fijn is voor jou en Wonder waar je niet dit soort dingen hoeft te zien?
ik kan je uit ervaring vertellen dat dat heerlijk is hoor

[Gilraen]

Ik snap beide standpunten. Je gaat de omgang die je met je eigen paard hebt, beetje bij beetje als "normaal" zien (tenzij je er heel fel op let om dat niet te doen). Toen Astrid naar hier kwam, wist ik pas weer hoe ENORM braaf Max en Wico in de omgang waren. Ik nam het als vanzelfsprekend dat ik gewoon achter paarden door kon lopen, snel even aan de andere zijde wat doen,... Vaag ver weg zat het idee om bij vreemde paarden inderdaad iets beter op te letten. Dus voor Marit kan het wel eng aanvoelen omdat ze nu gewend is dat Wonder netjes reageert.

Langs de andere kant kan je met de meeste paarden die 'normal' opgevoed zijn, ook prima wandelen. Steigeren heeft ook niet met wel of niet normal te maken vind ik. Takoda kiest dat ook vrij snel als hij iets niet leuk vindt...

[Maritje1991]

Natuurlijk noem ik de nu de uiterste dingen natuurlijk.
Ik kan prima met de paarden lopen in de meeste gevallen, maar ik loop ook tegen dingen aan die ik niet fijn vind.

Karen, ik heb eens een dergelijke plek gehad en dat liep niet zo goed af. Als ik zo iets weer wil, dan moet ik een 2e paard.
Want weer SAMEN met iemand is niet zo heel handig, verschil in mening enzo.

Het voordeel van deze plek is dat Wonder zo'n fijne kudde heeft, de stalhouders veel voor mij doen. Als ik ziek ben mijn paard wel verzorgd wordt.
En Wonder weer verhuizen moet dan wel echt een hele goede redenen hebben. Ik heb haar nu 1,5 jaar en al 3x verhuist (waarvan 2x naar dezelfde plek)

Ik ben van de week wel ergens geweest voor de weide, daar stonden vroeger mijn verzorgpaarden en er is een grote schuilstal, als die weide voor een leuke prijs aan mij verhuurd kan worden wil ik daar wel over nadenken, maar die jonge paarden zou ik dan graag mee willen (voor Wonder)

[Daan_Ordeal]

Zo lang je op pension staat is het denk altijd wel wat, in meer of mindere mate. Ik vind de stal waar Orenda staat super fijn. Gezellig en veel in overleg mogelijk. Maar ik zou sommige dingen wel liever anders willen zien. Ik heb ook wel eens moeite om te zien hoe mensen met hun paard omgaan maar helaas kun je dat ook niet altijd voorkomen. Probeer het je niet te veel aan te trekken. Jij doet wat je kunt maar sommige mensen staan gewoon echt niet open voor een andere benadering.