Gewoonte of flexibiliteit?

[sanne2]

Ik heb een vraag voor de paardenfilosofen onder ons.

Eerst even een inleiding. Paarden zijn gewoontedieren. Als mens kun jij je aan het paard aanpassen, het paard kan dat maar tot een bepaalde hoogte aan jou. Je zou dus mogen verwachten, dat jij je aan het paard aanpast en hem dingen laat doen volgens vaste patronen, omdat hij zich daar prettig bij voelt.

Maar nu zegt Hemfling in zijn boek bij een paard dat moeite heeft met opgezadeld worden, dat nadat het paard hem als leider heeft geaccepteerd, hij er opeens helemaal geen moeite meer mee heeft. Het was puur een kwestie van vertrouwen. Bij Parelli is het je doel, dat het paard jou als leider gaat zien. Maar is het dan niet zo, dat het paard als hij je eenmaal vertrouwt helemaal geen moeite meer heeft met het doorbreken van gewoontes?

Om het te verduidelijken nog een voorbeeld: als je de hoeven oppakt, kun je dit in een vaste volgorde doen. Het paard weet dan precies waar hij aan toe is. Je kunt ook de hoeven oppakken in een willekeurige volgorde met de gedachte: het paard vertrouwt je daarbij als leider en heeft dus geen problemen met wat je vraagt.

Ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken!

[lila]

hmmm interesting. Parelli zegt: they know what happens before what happens happens. Ik denk dus dat je op zich als je het vertrouwen hebt (in je voorbeeld van voetjes optillen) dit best in willekeurige volgorde zou moeten kunnen doen, maar dat je ze meer vertrouwen geeft als je het doet in de volgorde zoals je het altijd doet. Dan is het een oefening voor ze waarvan ze weten wanneer ie af is, omdat ze immers weten what happens before etc.....Denk ik

[Evenaar]

Ik denk idd als jij eenmaal de leider bent (en dan bedoel ik als je echt een paar leveltjes verder bent ) dat je paard weinig problemen heeft met allerlei verschillen. Het verschilt ook per paard, toen Fenna jong en onzeker was wilde ze graag vastigheid. Toen ik eenmaal echt begon met NH maakte het steeds minder uit hoe wat en waar we iets deden, als je het vertrouwen maar voorop stelt.
Ik merk ook dat ik nu juist meer verschillende dingen moet doen om haar geestelijk bezig te houden, anders vind ze het toch wel een beetje sleur worden al die spelletjes en ritjes.....