De Game of Contact

[Alicia2u]

Ik ben ook enthousiast over GoC. Ook mijn paard trok vaak scheve bekken, ook bitloos aan het halster. Nu ik een paar weken met GoC bezig ben is het veel minder, met name in de draf heeft hij nu een mooie stille mond. Ook de power en impuls die zo duidelijk vanuit het paard komen, wat anna zo goed omschrijft is een erg goed gevoel. Het is alleen wel erg moeilijk om het allemaal goed uit te voeren, pffff...

@Sandra: ik denk dat je in level 3 freestyle zeker al kan gaan beginnen met de bit isolations, fluid rein en stage 1 en 2.

[Linda]

Ik denk dus meer dat dit Parelli-pakket een hapklare brok informatie is voor mensen die wel verder willen met dressuur, maar niet weten hoe. En dit heeft automatisch het Parelli-goedkeuringsstempel.

Dat denk ik dus ook En daar is niets mis mee natuurlijk.

@anna: vind het filmpje mooi om te zien, dank voor het posten en voor je uitleg Er zijn echter ook zeker wel klassieke methodes waar uitleg over zit, spieren etc. aan bod komt. Niet altijd op een DVD maar zeker wel in een les In de Finesse pakketten wordt het ook niet in hapklare brokken aangeboden en moet je dus meer zelf experimenteren met de kennis die je geleerd hebt. Maar de tools om dit te bereiken zijn er imo wel Let wel, dan moet je dus wel al de ervaring hebben gehad hoe het is om op een correct verzameld paard te rijden, anders weet je ook niet hoe het zou moeten voelen en waar je naartoe werkt en dat kan heel lastig zijn. Ik weet hoe dat moet voelen en hoe ik het wil en ook dat je zoiets niet kunt forceren (take the time it takes) en o.a. met die kennis plus de kennis van Parelli en die van Philippe Karl blijf ik lekker bezig Het is dus waarschijnlijk idd het beter begrijpen van deze GoC materie dan de klassieke materie waardoor iemand de link beter legt. Zo weet ik nog wel dat alles op z'n plek viel toen ik de DVD's van Philippe Karl zag, terwijl ik bijvoorbeeld bij Karen Rolf meer moeite had om een goede link te leggen. Zelfde als met wiskunde leraren, bij de één begrijp je er geen bal van, bij de ander gaat er ineens een lampje branden

@promptertje: helemaal mee eens dat er ook methoden, technieken e.d. zijn die niet naar het mentale plaatje kijken en dat dat in de topsport een ondergeschoven kindje is (imo weer een andere discussie) Maar als je dit nu als Parellier weet en jij hebt die kennis wel om naar het mentale te kijken en te luisteren, dan zou je ook een methode kunnen zoeken die wél goed aansluit op wat je wil. En of dat nu GoC is of een andere methode, dat zou dan niet uit hoeven maken...

@sanne: het is ook heel moeilijk om over lichtheid te praten, omdat jouw gevoel weer net even anders is dan mijn gevoel. Wat ik licht vind, hoeft een ander niet licht te vinden en andersom. En je kunt ook niet zeggen: je moet 1 of 2 kilo of 5 gram etc. op de teugels hebben want ook dan spreek je nog steeds over een gevoel en de ene ruiter (of het ene paard) is het andere niet. Wat ik tot nu toe wel veel lees, is dat het voornamelijk werkt voor paarden die dus niet zo confident met het bit zijn. Maar wat als je nu een paard hebt wat dit wel is? Werkt deze game dan net zo goed of leer je dingen aan die je juist niet wilt?

Ik snap nu wat je wilt zeggen met dat wijken voor druk. En kan me best indenken dat, wanneer iemand voorheen nog niet bekend was met dressuur e.d., iemand dit makkelijk zou kunnen gebruiken om het paard in een dergelijke houding te laten lopen. Maar als iemand wel bekend is met dressuur en kennis hiervan heeft, weet diegene dat alleen een hoofd-hals positie niet goed is en dat je het gehele paard erbij moet betrekken Wellicht omdat Parelli juist heel veel focus legt op het mentale en, imo in ieder geval in het verleden, minder focus heeft gelegd op het fysieke. Dat laatste is ook mede de reden dat studenten ook elders gingen kijken of er een methode was die ook het fysieke wat meer erbij betrok omdat daar ook behoefte aan was/is. Denk bijvoorbeeld aan rechtrichten...

[liesbetm]

Net als Linda vraag ik mij ook af of de GoC ook werkt voor paarden die geen issues met het bit hebben. En in het verlengde daarvan: waarom is het doel (of een van de doelen) een stille mond? Ik heb begrepen dat het juist goed is als het paard om het bit kauwt, sabbelt, omdat dit leidt tot ontspanning in hoofd en nek en de rest van het lijf. Is het gevaar van een stille mond niet dat het paard het bit vastpakt en er lekker op gaat hangen?

[promptertje]

Ik heb het helaas maar heel kort kunnen oefenen met mijn lieve Danny, maar dat was een paard dat totaal geen problemen met een bit had. Ik heb met haar altijd vrij intensief dressuur gereden, vroeger ook met wedstrijden. Zij reageerde heel positief op GoC. Door mijn dressuurachtergrond weet ik wanneer het klopt en goed voelt, en dat was hier bijzonder snel mee bereikt.

Ik heb overigens ook graag een stille mond, al wil dat niet zeggen dat er geen enkele beweging is. Ik reed ook altijd zonder neusriem, maar een paard dat de hele tijd aan het kauwen is, vind ik minder geconcentreerd bij het werk. Mijn eigen ervaring is, dat er bij veel kauwen toch nog ergens spanning in het lijf is dat zo afgereageerd wordt. Bij volledige concentratie mét ontspanning slikt het paard uiteraard wel, maar is niet de hele tijd met dat bit bezig. Maar nogmaals: puur persoonlijke ervaring met de paarden die ik gereden heb.

[sanne]

Een relaxed, ontspannen kauwen lijkt mij goed. Vaak zie je echter gespannen kauwen (of erger; knarsen, schudden etc)), dat valt meer onder displaced behavior.

Ik vind het filmpje van Amy erg mooi. Duidelijk te zien wat de GoC voor haar doet. Het paard neemt nog niet op elk moment het contact met de hals, maar dat kost natuurlijk tijd. Je ziet wel mooi dat het paard veel vloeiender beweegt, minder tegengehouden beweegt en de neus er makkelijk uithoudt (wat trouwens bij veel methodes als enorm moeilijk gezien wordt; de neus eruit rijden)

Ik heb zelf fluid rein gedaan, met Karen rolf bezig geweest, finesse programma van parelli, dvd's van philippe Karl allemaal gezien, maar toch is er door die GoC een kwartje gevallen. Kan moeilijk uitleggen waarom
Ik vond de biomechanica en zit van de ruiter dan weer minder interessant, omdat ik daar andere bronnen voor heb gehad.

Voor mij is het, denk ik, de isolate, separate en recombine aanpak. Alles in hele kleine stukjes opbreken. Nose, neck, maybe the feet. Ik heb uren freestyle gespeeld en dan constant als een friendly game m'n teugels opgepakt, maar dan heb je alleen geen reactie meer op de teugels (dus geen negatieve meer), terwijl je bij de GoC een positieve reactie creëert. Het is niet voor niets; nose, neck and feet. Veel mensen denken nu alleen aan het stukje nose en neck (teugels uit je hand trekken, hangen etc). Ik denk dat de GoC juist zo sterk is, omdat het paard bij contact nemen aanleert dat het zijn achterbenen meer moet gaan gebruiken. Of het lukt om dat aan te leren, hangt natuurlijk af van je eigen timing van release.

Over het mentale stukje in methodes; ik weet zeker dat een Anja Beran en Philippe Karl goede trainers zijn, op tijd stoppen en met beloningen werken enzo, maar ze gaan toch een stuk minder ver in hun mentale training. Wat ik zelf fijn vind bij parelli (en Karen Rolf trouwens ook), dat zelfs als ze het over finesse hebben, zijn ze bereid volledig terug te gaan, alles op te breken in kleine stukjes en pas als al die kleine stukjes goed zijn, het weer samen te voegen. Dat vind ik niet vaak in andere methodes.

[Callippo]

Dank voor je uitgebreide antwoord, Anna! Filmjpe kan ik helaas niet zien (er zit een leuk muziekje onder zeker :P )
Die Steady Eddy moet ik toch ook maar gaan bouwen, ik zag er het nut nog niet zo van in, maar als jij het zegt...
Las trouwens dat Janice Dulak bezig is met een DVD oid mét Steady Eddy

Wat ik fijn vindt aan dit pakket (en vrijwel alles wat de Parelli's uitbrengen) is dat het niet alleen het ideaalplaatje laat zien, maar heel veel situaties waarin je zelf ook terecht komt. 2 DVD's zijn gewijd aan het aanleren van het contact: Linda doet het voor met 2 paarden (i en ex) die voor het eerst met contact gereden worden en vertelt nauwkeurig wat ze op elk moment doet.

Mijn dressuur-ervaring is heel beperkt, dus afgezien van mijn idee bij andere methodes (uit filmpjes e.d.), kan ik niet praten over ervaringen met andere manieren van contact.

[sanne]

Ik ben ook enthousiast over GoC. Ook mijn paard trok vaak scheve bekken, ook bitloos aan het halster. Nu ik een paar weken met GoC bezig ben is het veel minder, met name in de draf heeft hij nu een mooie stille mond. Ook de power en impuls die zo duidelijk vanuit het paard komen, wat anna zo goed omschrijft is een erg goed gevoel. Het is alleen wel erg moeilijk om het allemaal goed uit te voeren, pffff...

Wel interessant hoe jou paard erop reageert, want die is vaak LB-i/ex, toch? Had ook veel moeite met voorwaarts gaan en beide achterbenen gebruiken, als ik het me goed kan herinneren. Je bent natuurlijk nu al op een andere manier om die problemen heen gegaan, maar denk je dat de GoC voor LB gewerkt had, als je daar gelijk ooit mee begonnen was?

[sandra]

Steady Eddy is vast iets anders dan het beeld dat ik hierbij voor ogen heb

[Alicia2u]

Ik ben ook enthousiast over GoC. Ook mijn paard trok vaak scheve bekken, ook bitloos aan het halster. Nu ik een paar weken met GoC bezig ben is het veel minder, met name in de draf heeft hij nu een mooie stille mond. Ook de power en impuls die zo duidelijk vanuit het paard komen, wat anna zo goed omschrijft is een erg goed gevoel. Het is alleen wel erg moeilijk om het allemaal goed uit te voeren, pffff...

Wel interessant hoe jou paard erop reageert, want die is vaak LB-i/ex, toch? Had ook veel moeite met voorwaarts gaan en beide achterbenen gebruiken, als ik het me goed kan herinneren. Je bent natuurlijk nu al op een andere manier om die problemen heen gegaan, maar denk je dat de GoC voor LB gewerkt had, als je daar gelijk ooit mee begonnen was?

Daar ehb ik over na zitten denken, maar ik denk van niet. Gewoon om de simpele reden dat ik zelf nog niet zo ver was. Bovenien heb ik in het begin veel goeds gedaan voor het rijden met aanleuning voor Lb, want toen ik hem net had vermeed hij ieder contact. Ik denk dat het ook vooral voor de mensen een proces is. Ik heb met mijn opleiding de laatste jaren natuurlijk goed aan mijn eigen houding kunnen werken, en hoewel die nog verre van perfect is, kan ik het juiste gevoel wel snel vinden (vasthouden is weer een ander verhaal). Ik heb duidelijk voor ogen waar ik met mijn eigen lijf naartoe wil en dat had ik nog niet toen ik Lb een paar jaar had.

Ik heb met de GoC een oud gevoel met Lb terug kunnen halen, wat ik een jaar geleden ook had in het contact en toen weer ben verloren. Wie weet was ik er zonder GoC ook wel weer achter gekomen dat ik onderweg iets verloren had, maar dat had dan nog zeker een tijd geduurd. (gosh, ik mis mijn oude instructrice)

Wat ik merk nu aan Lb, is dat de power en het voorwaartse er nu meer in zit (maar dat kan ook een periode zijn, weet ik uit ervaring). Maar daarvoor heb ik wel wat moeten inleveren op laterale soepelheid. Als ik echter moet kiezen, dan ga ik toch zeker eerst voor impuls. Nu een paar weken verder komt het laterale 3 keer beter terug; nu met impuls en drang naar voren. En onze tempowisselingen zijn werkelijk fantastisch geworden. Ik ben heel benieuwd wat de toekomst brengt als we op deze koers blijven doorvaren.

[Callippo]

Nu zijn er al 2 pagina's geschreven, maar nog helemaal geen bericht van Els in dit topic. En dat terwijl ik meen dat Els juist (in stilte) fanatiek aan het dressuren is.
Beste mevrouw van der Z, u gaf in mijn dagboek de aanleiding om dit topic af te splitsen, heeft u nog een inhoudelijke reactie toe te voegen? Of blijft u liever in stilte meelezen?

[E.Zanden]

Ik lees in stilte mee . Ik heb de GOC nog steeds niet gezien.
Misschien moeten we maar eens C hebben, of dat gewijzigd kan worden

[Linda]

Geloof dat het een beetje dood gebloed is hier Maar zou iemand mij misschien nog een reactie kunnen geven op het volgende (post die ik in het andere topic over Game of Contact stage 3/4 had gegeven)

"Oh trouwens, over het reins = go. Ik vind dat een beetje een verwarrende benaming. Want eigenlijk is het toch gewoon go = go? Ik bedoel, jij wilt voorwaarts (en/of power) en dus straal je die energie uit, waarop je (uiteindelijk) verwacht van je paard dat deze ook gelijk op fase 1 reageert. In principe zou het dan niet uit moeten maken of je al dan niet op dat moment je teugels oppakt lijkt mij. Want wat je ook niet wilt, is dat je paard elke keer gelijk 'go' denkt als je je teugels oppakt met een andere bedoeling..."

[Callippo]

@Els: haha, doen we!
Komt je een keertje naar Dld?

Over reins mean go: waar je naartoe wil, is dat reins mean 'keep going' en niet stoppen of afremmen. In het begin (stage 1) wordt er vrij letterlijk geoefend: druk op teugels = voorwaarts gaan. Natuurlijk zit hier ook jouw lichaamstaal bij, maar vrijwel geen been. Het is écht de bedoeling dat je paard het antwoord op de teugeldruk naar vóren zoekt, om je paard te leren niet af te remmen op contact met de teugels.

[sanne]

Je hebt helemaal gelijk, maar reins=go is een mooie tussenstap.
Voor veel paarden betekent reins=whoa (ook heel logisch, dat heb je ze eerst aangeleerd). Daarna heb je aangeleerd: zit=whoa (mbv de teugel). De teugel wordt nu een friendly game, dus een neutraal iets. Om dat te bewerkstelligen, ga je eerst even de andere kant op, dus reins=go, om die respons van whoa er echt goed uit te krijgen.

Het is net als met de gewone friendly game.
In eerste instantie zal je (RB) paard misschien wegrennen als je met een grote groene bal komt aanzetten. Dan ga je langzaam naar Bal= niet eng. Je kan de bal stuiteren etc, zonder dat je paard wegrent en gespannen wordt. Op dit punt kan je stoppen en denken dat je genoeg confidence hebt.
Je kan ook verdergaan voor nog meer confidence en je paard zelfs leren de bal te duwen en er achteraan te rennen. Mijn ervaring hiermee is dat op dit punt je echt pas confidence begint te krijgen ipv accepteren. (betekent ook niet dat je paard richting bal moet rennen, elke keer als hij een bal ziet Ook hier zal hij wachten op jouw signalen)

Het is dus een tussenstap om meer confidence te krijgen, maar dat betekent niet dat het paard elke keer moet gaan rennen als hij de teugel voelt. Uiteindelijk zal hij op jou zit moeten blijven reageren. In eerste instantie zal je voorwaarts gaan bij teugeldruk dus niet ontmoedigen, mits je paard natuurlijk ver genoeg is in de rest van z'n opleiding en niet gewoon RB wordt. Uiteindelijk zal je die reactie verder shapen naar de juiste reactie, de juiste balans tussen druk willen nemen (aanleuning) en mee willen geven (nageven).

[Linda]

Thanks meiden, ik snap 'm