De Game of Contact

[Linda]

En ja, die steun van het contact, daar lijkt Sjef heel happy mee. Het zat echt in mijn hoofd dat druk vervelend is voor een paard (nu krijg ik bij de ponyclub ook telkens weer een bevestiging van dat idee )

Er is toch iets wat me dwars zit met die GoC wanneer ik dit zo lees. Hoop dat je me dat wilt helpen begrijpen Ik vraag me echt af waarom je wilt dat je paard tegen die druk ingaat en/of met (imo) behoorlijk wat druk op de teugel loopt? Is geen aanval hoor, maar ik merk dat ik er gewoon niets van snap waarom we eerst onze paarden leren om mee te gaan met druk...om dan vervolgens bij de GoC precies het tegenovergestelde te doen. Ik snap dat gewoon echt niet Misschien dat jij er een ander licht op kan schijnen?

Is het de bedoeling dat je uiteindelijk wel weer met lichter contact gaat rijden?

[elmo]

ik volg deze discussie met interesse en begrijp dat ook niet, dat je schreef dat ze moeten leren tegen de druk in te denken.
veder ben ik van mening dat paarden inderdaad wel steun vinden in het rijden met contact, ik heb dan wel geen witte maar een koffie kleur Arabier maar ik ervaar hetzelfde

ik vind het moeilijk om alles te verwoorden, ben meer een gevoels mens, maar ik merk dat ik aardig mee kan met Linda steeds, ze zegt wat ik bedoel

[Callippo]

Er is toch iets wat me dwars zit met die GoC wanneer ik dit zo lees. Hoop dat je me dat wilt helpen begrijpen Ik vraag me echt af waarom je wilt dat je paard tegen die druk ingaat en/of met (imo) behoorlijk wat druk op de teugel loopt? Is geen aanval hoor, maar ik merk dat ik er gewoon niets van snap waarom we eerst onze paarden leren om mee te gaan met druk...om dan vervolgens bij de GoC precies het tegenovergestelde te doen. Ik snap dat gewoon echt niet Misschien dat jij er een ander licht op kan schijnen?

Ik snapte het ook niet, en eigenlijk nog steeds niet goed genoeg om daar uitleg over te geven.
Het voelt als een boog die je opspant, waarbij je met de teugel de 'snaar' vormt en de rug van het paard is dan de boog.

Of een praktisch voorbeeldje: zittend achter mijn buro kan ik mijn rug bol maken, maar als ik met mijn handen tegen het buro duw, kan mijn rug nog wat makkelijker bol worden en voelt het bovendien meer als een stretch. Geen idee of dit te vergelijken is met een paard, maar dit is het gevoel wat ik tijdens het rijden heb (in dat geval is het Shaf die bol wordt).

Het enige wat ik nu merk, is dat het goed voelt, Shaf er happy van wordt én fijn van gaat lopen.

Is het de bedoeling dat je uiteindelijk wel weer met lichter contact gaat rijden?

Weet ik ook niet. Linda zegt '"Lightness" is not how contact should feel, especially in the beginning'


En over het aanleren van tegen druk in gaan: je kunt je paard allerlei commando's aanleren. Draw is ook een 'into pressure' (zeker als je draw versnelt met stick, of sideways-towards tot met je stick omhoog).
Ik heb Honza ooit in 15 minuten een paard 4 verschillende reacties zien leren op 'tappen op de borst'. Het zat allemaal in het moment van de release. ERG interessant was dat (hmm, zou ik dat nog op mijn omstreden video hebben??)

[Linda]

Dat filmpje van Shaf en Sky...geweldig

Ik snapte het ook niet, en eigenlijk nog steeds niet goed genoeg om daar uitleg over te geven.
Het voelt als een boog die je opspant, waarbij je met de teugel de 'snaar' vormt en de rug van het paard is dan de boog.

Of een praktisch voorbeeldje: zittend achter mijn buro kan ik mijn rug bol maken, maar als ik met mijn handen tegen het buro duw, kan mijn rug nog wat makkelijker bol worden en voelt het bovendien meer als een stretch. Geen idee of dit te vergelijken is met een paard, maar dit is het gevoel wat ik tijdens het rijden heb (in dat geval is het Shaf die bol wordt).

Het enige wat ik nu merk, is dat het goed voelt, Shaf er happy van wordt én fijn van gaat lopen.

Dat bol worden is ook wel iets wat je wilt bereiken natuurlijk, maar is het ook de juiste bolling? Wat ik wil zeggen, verzamelt het paard ook correct? Ik vraag me af of je wel de juiste verzameling kunt bereiken door druk van voren uit te oefenen. Mijn inziens verschilt dat niet veel van wat de normale ruiters nu al doen Juiste verzameling hoort naar mijn idee licht te voelen, je voelt dan echt power en de achterhand wordt correct neergezet. Als je je paard van voren vraagt om meer tegen de druk in te gaan, lijkt me dat juist averechts werken, want bestaat het gevaar dan niet dat je paard ook gaat leunen op dit contact en juist steeds zwaarder wordt? Het is fijn dat het goed voelt natuurlijk en dat Shaf er fijn van gaat lopen. Ik las echter ook dat je in eerste instantie niet verwacht had dat Shaf zo fijn zou lopen met redelijk stevig contact (of iets in die trant). M.a.w. het contact is zwaarder dan je had verwacht toch? Ik vraag me dan af in hoeverre dat nodig is en of het ook lichter kan

Weet ik ook niet. Linda zegt '"Lightness" is not how contact should feel, especially in the beginning'

En over het aanleren van tegen druk in gaan: je kunt je paard allerlei commando's aanleren. Draw is ook een 'into pressure' (zeker als je draw versnelt met stick, of sideways-towards tot met je stick omhoog).
Ik heb Honza ooit in 15 minuten een paard 4 verschillende reacties zien leren op 'tappen op de borst'. Het zat allemaal in het moment van de release. ERG interessant was dat (hmm, zou ik dat nog op mijn omstreden video hebben??)

Ik moet me dan toch even stevig op het hoofd krabben als ik die uitspraak van Linda lees...ik snap best dat het in het prille begin nooit zo licht kan voelen zoals je uiteindelijk wilt. Met Droo voelt het nu ook nog niet zoals ik het wil hebben. Je leert je paard gaandeweg om steeds lichter te zijn. Maar of dat ook zo is met de GoC? Je wilt uiteindelijk collection, maar ik vind het nu zo'n tegenstrijdigheid van Parelli dat ze dat met druk van voren trachten te bereiken. Imo moet het meer van achteren komen. En wanneer het van achteren komt en je paard dit aanbiedt, voelt het contact ook superlicht. Zet de GoC niet aan tot juist meer het bit vastpakken en leunen op het bit e.d.? Ik wil graag dat mijn paard zichzelf kan dragen, licht is/wordt in de mond omdat hij dat gewicht naar achteren verplaatst ipv naar voren. Dan is het imo ook veel makkelijker om de opwaartse beweging te krijgen. Tenminste, ik wil uiteindelijk net wat meer opwaarts ipv voorwaarts.

Ik zie een draw overigens niet als een 'into pressure' beweging maar als een zuigende/trekkende beweging eigenlijk (verschil zit 'm in hoe ik m'n navel en handen gebruik op dat moment). Zou ik druk uitoefenen richting mijn paard dan is het de bedoeling dat ie óf stil blijft staan óf van me af beweegt

Die video van Honza klinkt idd wel interessant. Mocht je die nog hebben, zou ik 'm graag zien Uiteraard gaat het er ook om wat goed voor je voelt en daar experimenteer je dan mee. En als het goed is zo voor jullie, dan is het goed. Hoop daarom ook niet dat je dit als een persoonlijke aanval of iets ziet, want zo is het niet bedoeld hoor! Ik heb gewoon zo mijn twijfels over de GoC zoals het nu is op dit moment en probeer het te begrijpen en wellicht ook overtuigd te worden van waarom het zo zou kunnen werken en waarom het oké is. Vooralsnog ben ik nog niet overtuigd maar dat kan nog best komen natuurlijk

[Callippo]

Dankjewel voor al je overdenkingen, Linda! Je beschrijft een hoop dingen die ik ook vond, voordat ik de kleine glimpsjes van een FIJN stevig contact had gevoeld. En nogmaals: mijn gedachte over contact is nú meer in overeenstemming met het idee wat Linda vertelt, omdat ik hier momenteel mee bezig ben. Het kan heel goed dat ik over een X aantal maanden weer heel anders denk.

Linda (P) vergeleek het op een van de DVD's met dansen: als jij met iemand danst, wíl je dan het contact dan wel zo licht mogelijk hebben? Een steviger contact kan juist prettig zijn en helemaal niet storend, maar juist meer duidelijkheid en steun geven tijdens het dansen. En dat is wat anders dan op je danspartner gaan hangen

Met opbollen bedoel ik trouwens geen verzameling aen de verzameling vraag je ook niet vanuit die druk van voren, maar vanuit je lichaam. Het is meer een stretch van de bovenlijn, inclusief het meer actief zijn van de achterhand.

Je berichtjes vind ik interessant, omdat ik jouw visie ook heel erg begrijp. Ik zie ze ook totaal niet als aanval, dus blijf vooral posten Ik hoop binnenkort een filmpje te kunnen posten, van die zeldzame momentjes waarop het precies goed voelt.

[Gilraen]

Kan het niet zo zijn dat als je je hand stilhoudt en het paard zoekt zelf contact dat het aangenaam is (want dat is wat je het paard aanleert: als hij zelf geen contact neemt, zoek jij het. Maar als hij contact neemt laat je hem gerust. Dus hij leert zelf de hand zoeken)? En dat hij vanuit dat zelf contact zoeken dan makkelijker kan opbollen?
Dan kan ik de danspartner actie wel begrijpen. Ik wil geen danspartner die me echt meetrekt. Maar eentje waarvan je weet dat die je niet laat vallen en waarbij je kan rekenen op zijn kader ipv spaghetti-armen is wel prettig (niet dat ik veel danservaring heb, maar van spaghetti-armen werd ik flink onzeker).

[Dyonne]

Ik lees al een tijdje mee. Ik houd van Shaf zijn horsenality , maar over het rijden heb ik niet zoveel in te brengen.
Behalve dat mijn RB merrie in vroegere tijden (heeft niets met Parelli te maken) ook heel gelukkig werd van contact. Het past wel een beetje bij het type dier denk. Zij zocht het contact echt op.

[Linda]

Maar zegt Linda Parelli ook echt dat je je paard tegen de druk in moet leren gaan of formuleert ze het anders? Ik heb net even gekeken naar de uitleg van Parelli waar de GoC dan waardevol voor zou zijn: http://www.parellinaturalhorsetraini...ontact-course/ en wat ik daar lees zijn dingen die je (afgezien van de eerste twee in het rijtje!), tevens of imo wellicht beter, op kunt lossen op een andere manier. Want de andere dingen in het rijtje hebben imo met relaxation en whoa & go te maken

Ik ben een beetje aan het worstelen met de toegevoegde waarde van GoC denk ik Maar het doel van GoC is toch dat je paard niet bang is van contact en uiteindelijk toch collection? Bij dat eerste zie ik de toegevoegde waarde nog wel, maar bij het laatste denk ik "dat kun je ook bereiken als je gewoon verder gaat met het Parelli programma Finesse of met een andere methode"

Bij het opbollen moet imo de achterhand idd wel meedoen, anders heb je kans dat je paard (wat ook bij meerdere methodes kan gebeuren) van voren heel netjes loopt en toch zijn rug wegdrukt. Bij GoC zie ik dat de nadruk op de voorkant gelegd wordt, wat ik erg jammer vindt want dan zou het zomaar eens verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden.

Het danspartner voorbeeld vind ik wel een goed voorbeeld. Toch ontkom ik er dan niet aan dat ik uiteindelijk wel een licht danscontact wil hebben (als je niveau hoger wordt, voel je elkaar veel beter aan, weet je dat je op elkaar kunt vertrouwen en hoeft het contact misschien niet zo stevig te zijn als wanneer je het leert) Als de GoC puur er is om je paard dat contact te laten zoeken en te stretchen, dan snap ik het wel. Maar ze gaan nog een paar stappen verder en willen ook collection op die manier bereiken en dat snap ik dan weer niet. Want imo is het contact bij een echte verzameling heel licht (en heb dat ook in het verleden zo mogen ervaren gelukkig). Bijvoorbeeld ook bij Tamara en die reed ik toen nauwelijks met bit. Dat lichte contact wat ik toen had, en het werd nog lichter toen ze echt ging verzamelen, dát zoek ik nu weer. Omdat ik weet dat het mogelijk is (zelfs zonder bit) en dat het dus niet persé met contact te maken hoeft te hebben. GoC vind ik meer iets om je paard te laten wennen aan het bit en de ruiterhand. Maar dan nog staat het me tegen dat er aan het paard gevraagd wordt om tegen de druk in te gaan. Ik wil liefst een paard wat zelf dat bit pakt (niet vastpakt maar het als het ware laat rusten en je werkt dus in het begin al aan het verkrijgen van die lichtheid) opdat ik uiteindelijk de kleinste signalen door kan geven. Hoe meer druk erop de teugels/bit staat, hoe lastiger de hulpen doorkomen en hoe minder release het paard ervaart...denk ik. Zelfde als je op de leadrope steeds wat druk zou houden, dan komt er minder door dan wanneer je de leadrope slap hebt en een signaal geeft wanneer dat nodig is...

Lichtheid hoeft overigens niet te betekenen dat je spaghetti-armen zou hebben De ruiter bepaald uiteindelijk hoe licht het contact is/wordt (en ik ben daar dan best lui in en wil een heel licht contact ). Wat Linda Parelli dan weer zegt over "strong elbows & light hands", daar kan ik me dan wel weer in vinden. Maar ik wil mijn paard niet tegen de druk in leren gaan, ik wil juist dat hij wat meegeeft (het bit los houdt) en dan een licht contact met mijn handen onderhoudt door een correcte verzameling vanuit de achterhand


Ben benieuwd naar de filmpjes!

[sanne]

Ik vind het echt mega-interessant die GoC

@Linda: ik denk niet dat je het zo moet zien dat GoC uiteindelijk tot collection leidt. Uiteindelijk zorgen je verzamelende oefeningen daarvoor, maar dat je paard tijdens die oefeningen het contact bewaard en dus ook in verzameling contact houd en een voorwaats-neerwaartse tendens heeft, is wel het doel van de GoC.
Ook Linda beschrijft dat het ene paard meer contact fijner vinden dan anderen. Ook dat het contact lichter wordt bij verzameling.

Ik had precies dezelfde bezwaren als jij . Ik was in de situatie om het uit te proberen en ik kwam achter twee dingen: Ik kan op deze manier het eeuwige displaced behavior oplossen van Tas Toen werd ik geïnteresseerd Hoe voorzichtig ik ook was met het bit, ze bleef schudden, schudden, schudden. Dat was na een paar keer bijna volledig weg. Tas lijkt het stevigere contact echt te waarderen, ik begrijp het ook niet. Misschien omdat het constanter is en ze het zelf doet en er dan geen enkele blokkade van mijn kant is, ze kan op elk moment de teugels uit m'n handen trekken. Heeft ze in het begin ook heel veel gedaan (eerste twee sessies) maar er gebeurt gewoon niets dan. Ze mag de teugel gewoon meenemen. Dan stopt ze vanzelf met trekken, hoofdschudden en andere oplossingen.

Ten tweede heb ik een paar momenten gevoeld die ik nog niet gevoeld had Karen Rolf-style. Dat ligt natuurlijk aan mij Tas nam het contact, bolde op en er kwam zo'n power naar boven, wauw Op dat moment hoef ik ook veel minder lateraal te denken en te corrigeren, ze trekt zichzelf recht (of in idee geval een stuk rechter) en besluit zelf achter twee teugels aan te gaan lopen.
Naja heel verhaal, maar ik begrijp de ervaring van Eef echt volkomen en ik had ook echt van te voren niet gedacht dat ik het wat zou vinden. Ik ben er zelf ook verbaasd over

[Linda]

Vind het prima dat het afgesplitst wordt hoor, zit Evi's dagboek helemaal vol te schrijven zo Maar als het mag, reageer ik hier nog even op Sanne voordat ik vergeet wat ik wil zeggen

Ik vind het echt mega-interessant die GoC

@Linda: ik denk niet dat je het zo moet zien dat GoC uiteindelijk tot collection leidt.

Ik vind de GoC ook interessant en wil er daarom eerst meer het fijne van weten
Sanne, je zegt dat ik het niet zo moet zien dat GoC uiteindelijk tot collection leidt...maar Parelli adverteert hier wel mee! Dan hadden ze dat niet erbij moeten zetten en er ook geen stage 3/4 van moeten maken

Uiteindelijk zorgen je verzamelende oefeningen daarvoor, maar dat je paard tijdens die oefeningen het contact bewaard en dus ook in verzameling contact houd en een voorwaats-neerwaartse tendens heeft, is wel het doel van de GoC.
Ook Linda beschrijft dat het ene paard meer contact fijner vinden dan anderen. Ook dat het contact lichter wordt bij verzameling.

Maar dit is iets wat je met andere (dressuur-)methodes evenzo kan bereiken. Dus waarom zou ik dan de GoC gebruiken als ik het ook kan bereiken door verder te gaan met Finesse of er een methode bij pak die goed aansluit op Parelli, zoals bijvoorbeeld Philippe Karl, Karen Rolf etc.

Ik had precies dezelfde bezwaren als jij . Ik was in de situatie om het uit te proberen en ik kwam achter twee dingen: Ik kan op deze manier het eeuwige displaced behavior oplossen van Tas Toen werd ik geïnteresseerd Hoe voorzichtig ik ook was met het bit, ze bleef schudden, schudden, schudden. Dat was na een paar keer bijna volledig weg. Tas lijkt het stevigere contact echt te waarderen, ik begrijp het ook niet. Misschien omdat het constanter is en ze het zelf doet en er dan geen enkele blokkade van mijn kant is, ze kan op elk moment de teugels uit m'n handen trekken. Heeft ze in het begin ook heel veel gedaan (eerste twee sessies) maar er gebeurt gewoon niets dan. Ze mag de teugel gewoon meenemen. Dan stopt ze vanzelf met trekken, hoofdschudden en andere oplossingen.

Imo is het dan meer een friendly game issue met het bit. En dus ook op te lossen door friendly game te spelen met het bit Ik snap werkelijk waar niet waarom een paard een steviger contact meer zou waarderen...en met andere (dressuur-)methodes is het ook de bedoeling dat je paard het zelf doet en er geen blokkade van de ruiter is. Dus zie ik nog steeds niet de toegevoegde waarde van GoC. Bij dat laatste wat je noemt, teugel gewoon meenemen e.d. Ook dat is iets wat al bekend is in het Parelli programma als in "don't give them anything to brace against" en/of het is te scharen onder reverse psychology en zou dus ook op te lossen moeten zijn als je gewoon verder gaat met het programma en Finesse

Ten tweede heb ik een paar momenten gevoeld die ik nog niet gevoeld had Karen Rolf-style. Dat ligt natuurlijk aan mij Tas nam het contact, bolde op en er kwam zo'n power naar boven, wauw Op dat moment hoef ik ook veel minder lateraal te denken en te corrigeren, ze trekt zichzelf recht (of in idee geval een stuk rechter) en besluit zelf achter twee teugels aan te gaan lopen.
Naja heel verhaal, maar ik begrijp de ervaring van Eef echt volkomen en ik had ook echt van te voren niet gedacht dat ik het wat zou vinden. Ik ben er zelf ook verbaasd over

Maar dit is evengoed met een andere methode te bereiken en ook met Parelli zelf (sorry, wordt een beetje een vastlopende grammofoonplaat zo ). Super natuurlijk dat het voor jullie werkt, echt waar. Ik kan er alleen nu niet aan ontkomen dat ik ga denken dat Parelli het hele GoC heeft gemaakt opdat studenten niet verder hoeven te kijken. Ze kunnen namelijk ook gewoon zeggen: "Als je die en die DVD van Philippe Karl, Walter Zettle, en noem maar op wat aansluit op Parelli koopt, kun je een dergelijke verzameling en contact bereiken met je paard". Dit doen ze echter niet en ik snap ook wel dat het heel makkelijk is om een eigen concept hiervan te hebben omdat studenten dan juist niet elders hoeven te zoeken (dat is gewoon makkelijk en tevens ook commercieel gedacht) maar feit blijft dat je dit ook nog steeds met het Parelli programma zelf kunt bereiken en ook op andere manieren. Begrijp me goed, ik keur de GoC niet af. Ik vind het echter ook niets nieuws...

Imo adverteren ze er dan niet correct mee. Als het een Friendly Game of Contact zou zijn, ja...dan ga ik daarin mee. Het helpt paarden die het bit ontwijken het bit te leren accepteren en ermee te ontspannen. Maar ook hier lijkt het alsof het dan voor elk paard goed zou werken. Maar een paard die het bit niet ontwijkt en er gewoon oké mee is, wil je toch niet leren om alsnog tegen druk in te gaan? Eerst leer je ze lichtheid met de porcupine om dit vervolgens weer helemaal onderuit te halen met bit...dat klinkt mij niet logisch in de oren Waar is dan de refinement? De volgende stappen van de GoC lijken er een beetje aan toegevoegd te zijn om het geheel dan wat grootser en interessanter te maken, maar kun je met rechtrichten, en -tig andere vriendelijke methodes (waaronder Parelli zelf!) evenzo bereiken Ikke dus nog steeds niet snappe

[promptertje]

Ik denk dat het misverstand zit in de formulering "tegen de druk in gaan". Dat is helemaal de bedoeling niet, en zo wordt het ook niet uitgelegd op de DVD's. Ook niet dat het contact "zwaar" zou moeten zijn, dat is helemaal niet het geval. Het paard wordt uitgenodigd om zelf het contact op te zoeken en het niet te ontwijken. Hij wordt in de eerste fases beloond als hij contact zoekt, door releasen. Zo leert het paard dat contact niet vervelend is of bedoeld om af te remmen. Uitstekende remedie voor paarden die achter de teugel kruipen of die direct stoppen als ze contact voelen.

De mensen die ijzersterk zijn in free style, zijn vaak wat huiverig voor contact. Contact hoeft helemaal niet zwaar te zijn. Het paard moet niet op het bit gaan hangen, maar er moet communicatie mogelijk zijn, en dat kan niet zonder contact. Door continu contact te hebben kan de conversatie heel licht blijven, en hoeven de teugels niet helemaal opgenomen te worden om iets te kunnen communiceren. Een lichte kriebeling met je pink is dan voldoende. Door eerst te leren contact te nemen, daarna om dat contact constant te houden, en vervolgens ook nog iets met dat contact te dóen volg je de weg van GoC, maar ook dat van klassieke dressuur. Alles streeft naar een licht, continu contact dat communicatie mogelijk maakt en een paard dat zijn lijf goed gebruikt. Linda heeft de klassieke principes van Walter Zettl "verparellied", maar het resultaat is precies hetzelfde: licht contact dat uiteindelijk verzameling (collection) mogelijk maakt. Niet zwaar, niet tegen druk in gaan, maar vrijwillig licht contact - door ruiter en paard.

[Linda]

Linda heeft de klassieke principes van Walter Zettl "verparellied", maar het resultaat is precies hetzelfde: licht contact dat uiteindelijk verzameling (collection) mogelijk maakt. Niet zwaar, niet tegen druk in gaan, maar vrijwillig licht contact - door ruiter en paard.

En dus, wat is dan de toegevoegde waarde van een heel GoC pakket? Had ze dan niet beter een Friendly Game of Contact met de eerste twee stappen op de markt kunnen brengen? Want de laatste stappen zijn zeker ook middels het gewone Parelli programma en/of een klassieke methode te bereiken...de eerste twee overigens ook maar het is imo dan een uitgebreide friendly game wat het bit en contact aangaat

En hoe zit het met teugels aannemen betekent voorwaarts dan? Dat vind ik ook wat tegenstrijdig. Teugels aannemen is, in combinatie met de energie die je uitstraalt op dat moment een pay attention, een niets doen of een follow the feel. Als ik elke keer m'n teugels oppak en/of contact vraag wil ik niet automatisch dat mijn paard maar gelijk voorwaarts gaat...

[promptertje]

De toegevoegde waarde zal voor mensen die al gewend zijn correct dressuur te rijden niet zo groot zijn. Maar als ik zie wat er tegenwoordig op dressuurwedstrijden start, hoe paarden thuis gereden worden en hoe weinig mensen benul hebben van wat nageeflijkheid is, en die dat met klassieke instructie (als die nog bestaat...) kennelijk niet hebben kunnen bereiken, dan kan zo'n pakket met een geheel andere invalshoek zeker toegevoegde waarde hebben. En je hóeft het niet te kopen hè, niemand die je verplicht . Als je een paard hebt (gekocht) dat niets ziet in contact omdat het verreden is, dan is deze benadering zéker van toegevoegde waarde.

En dat voorwaarts gaan bij contact moet je ook niet zien als contact = wegwezen, het is voornamelijk het áfleren van remmen op bitcontact, omdat de meeste paarden nog altijd gereden zijn volgens het principe bit = ho.

[Linda]

Ah kijk, zoals je dat van het voorwaarts uitlegt klinkt dan alweer een stuk logischer

Ik snap dan echter nog steeds niet waarom Parelli een dergelijk pakket heeft, aangezien je ook prima met het Parelli programma verder kan gaan (ook met een paard wat moeite heeft om het contact te accepteren) en hetgeen je met de GoC leert met Finesse ook gewoon leert

[Zayna]

het is voornamelijk het áfleren van remmen op bitcontact, omdat de meeste paarden nog altijd gereden zijn volgens het principe bit = ho.

Ik vind het fijn dat áls Sultan een keer niet remt op zit/stem etc, dat ik dan nog een bit heb om te remmen (ja die heeft hij ook niet altijd in, maar met periodes wel en met dressuurrijden hoef ik het nóóit als rem in te zetten btw) Ik vind het dus niet fijn om dat helemaal af te leren.
Wat is dan je "noodrem" met rijden met een bit of bijvoorbeeld voor de wagen? Want dan doe je geen one-rein-stop.