Waar zal ik beginnen.......... Sjaak is inmiddels bijna anderhalf jaar bij mij. Dat ik hem kocht bleek hij veel heel veel moeite te hebben met paarden die bij hem weggehaald werden (lees, probeerde door ijzeren hekken heen te gaan en bleef rennen en geen 10 minuten maar uren.
Uiteindelijk een andere stal gezocht waar hij samen met zijn meisje heen ging (afgelopen winter). Hij stond daar het hele jaar rond op 14ha gras met schuilstal erbij.
Sjaak hebben ze in eerste instantie bij de merries gezet, dit ging prima, behalve dan dat hij de hengstige merries dekt. Door het dekken moest hij bij de ruinen ingeschaart worden. Dat is al lichtelijk dramatisch geweest, hij heeft 5dagen gerend (wel goed voor zijn slanke lijn)langs de slootkant. Heeft toen weer succes gehad doordat ze hem toch maar weer bij de merries gezet hebben. Uiteindelijk is het scheiden gelukt door er 3 kavels en diverse sloten tussen gehad te hebben. Het ging toen ook prima bij de ruinen, was dikke vrienden met de jonkies en ontzettend rustig.
Tot vorige week, ze hebben de merries en de ruinen weer neus aan neus (en door elkaar) gezet. Sjaak heeft alle jonkies (lees 1, 2 en 3 jarigen, over en door de sloot gejaagd en is zelf mee gesprongen naar zijn merries toe. Alles was dus of kreupel of nat inmiddels. Afgelopen woensdag heb ik in niet mis verstane woorden te horen gekregen dat ik mocht vertrekken met Sjaak.
Dus dezelfde dag nog andere stalling geregeld, gelukkig wist ik dat iemand bij ons in de buurt nog een stal leeg had. Helaas moet hij nu 's winters de nachten weer op stal, maar goed, hier in de buurt is nu eenmaal niets anders. Waar ik hem nu heengebracht heb komt hij weer in een gemengde kudde te staan, 2 merries en 6 ruinen (Sjaak is overigens ook ruin). Gisteren is hij daarheen gegaan.
In de wei heeft hij 1 merrie gemonopoliseerd. Eerst heeft hij het maatje van merrie weg gevochten, letterlijk gevochten, hij duwde hem zo op zijn rug (en nee mijn paard is niet gek groot, maar blijkbaar wel sterk. Vervolgens mocht de merrie nergens meer heen. Sjaak bleef om haar heen cirkelen, hij leek wel een bordercollie. Zijn nek helemaal laag en zijn oren in zijn nek. Dit heeft hij 4 uur volgehouden, net zolang totdat de merrie niet meer van hem weg wilde. De rest van de kudde keurt hem geen blik waardig, maar hij hen ook niet tenzij ze naar de pony toe dreigen te gaan. Dan sloopt hij ze, hij valt direct aan. Inmiddels heeft hij zelf beste klappen opgelopen, is kreupel en uitgeput. Maar hij gaat door. Vandaag stond hij wel rustig in het land. Ik kon ook prima met hem aan de gang. Hij was wel gespannen en gestrest, maar nog wel bereikbaar (wat ik na gisteren eigenlijk niet verwacht had). Eenmaal terug in het land (merrie stond weer met een andere ruin) ging hij er weer als een pitbull op af (gelukkig gaat het andere paard de strijd niet meer aan en taait gelijk af).
Weten jullie wat voor gedrag dit is? Is hij zo onzeker en projecteert alles op 1 paard, zal het gaan om de merrie(s). Ik weet het niet, maar ik weet vooral niet of en wat ik er aan kan doen. Ik vind het vreselijk mijn paard zo te zien, maar ook voor de paarden waar hij het op gemunt heeft. Sjaak is nu kreupel, maar wat gebeurt er met de rest?
Bladwijzers