[L1] passenger vrijwel onmogelijk

[shetfan]

Ik heb nu 3 keer passenger gereden maar gister wandelde Jeppe gewoon bijna door het hek heen. Hij gaat steeds naar het hek toe en stilstaan en als ik dan door mijn fases ga, loopt hij gewoon rechtuit, door het hek.

Ik heb in een ander topic gelezen dat als je je paard steeds van het hek wegstuurt ze er juist heen willen, maar ik heb het toch maar gedaan, en ben uiteindelijk gestopt in een hoek waar hij zelf nooit stil zou gaan staan.

Maar passenger lijkt er voor ons dus niet in te zitten. Ik kan wel het schrikdraad aanzetten maar dat lijkt me eigenlijk niet zo'n goed plan tijdens het rijden

Vinden jullie het erg belangrijk om te passengeren of zal ik het maar gewoon laten voor wat het is?

[nienke]

gewoon doorgaan als je het minstens 21 minuten hebt gedaan zul je zien dat het stilstaan bij het hek vanzelf overgaat.Hq disengagen en weer aandraven niet gefrusteerd raken je zult zien dat je je op die punten enorm verbeterd zie het als een extra goede oefening .En je paardje zal het op een gegeven moment wel zat zijn om daar te gaan staan, loopt hij er zonder problemen voorbij ga dan stilstaan voor minstens 3 minuten, liever langer of stop er dan mee en ga volgende dag verder.
succes en menig een onderschat de waarde van de (pushing) passenger game vooral voor je zelf (emotional fitness) .

[trea]

Hoi shetfan, jij hebt toch ook een tinker hè? Ik ook, en ik heb hetzelfde probleem. Daardoor heb ik de passenger nog maar 2x gedaan, ik vind het nl. ook niet zo leuk als ze bijna door het hek heengaat als ik fases ga opvoeren. Stroom aanzetten zou ik niet doen, stel dat ie ertegenaankomt? Ik weet niet wat jouw Jeppe zou doen in zo'n geval, maar die van mij zou me een spurt nemen! En ondertussen flink bokken van kwaadheid, omdat "iets" haar in haar kont beet!

Ik was nog aan het lezen geslagen in de parelli-boekjes voor een oplossing, en het enige wat ik eigenlijk lees bij een paard wat stilstaat voor het hek; is dat je gewoon moet doorgaan. Dus; friendly rubben en weer verder. Maar dat had je vast zelf ook al gelezen.

Ik wacht dus, samen met jou, op oplossingen en comentaar van ervaren pareliërs hier....

[Linda]

Ik zou hetzelfde als Nienke doen. De achterhand disengagen (indirect rein) en weer vrolijk verder gaan. Je zult zien dat ze dat na een tijd toch wel erg vervelend gaan vinden omdat disengagen nu eenmaal meer moeite kost en dan kiest je paard er toch liever om gewoon netjes door te lopen

Het is even geduld hebben, maar 'take the time it takes' zou ik zeggen. Vooral vrolijk blijven en niet gefrustreerd raken, het kwartje zal echt een keer vallen

[nienke]

Ik heb het op het forum geloof ik wel vaker gezegd maar ik start iedre rijsessie met de pushing passenger tot dat ik weer helemaal in tuned ben met mijn paard .Ze loopt dan lekker met haar hoofd naar beneden en doet zelf een follow the rail , mijn zit is dan goed op mijn pockets zonder te knijpen etc.

He Linda heb je bij die demo van Karen Rolf ook gezien hoe los haar knieen lagen ? super onspannen rijtechniek.

[Linda]

He Linda heb je bij die demo van Karen Rolf ook gezien hoe los haar knieen lagen ? super onspannen rijtechniek.

Ja, het viel me ook gelijk op dat het paard er veel beter door ging lopen. Hij kreeg van Karen ook sowieso de kans om te strekken
Ik vond het overigens ook erg knap dat Karen op zo'n groot paard wist te komen hoor. Daar moet je echt wel soepel voor zijn!

Maar Nienke, jij begint dus elke rij-sessie met de pushing passenger? Heb jij een westernzadel of veelzijdigheidszadel of?...ik vind het zelf namelijk erg lastig met westernzadel...

[P a i s]

Ik zou zorgen om op een plek te rijden waar het niet mogelijk is om de hekken omver te lopen. Als dit betekend schrikdraad - dan zou ik dat doen. Ik denk ook niet dat je paard door het schrikdraad gaat wanneer hij weet dat er stroom op staat. Voor het rijden misschien even laten lopen op het terrein waar je rijden gaat, met schrikdraad. En als hij een tik krijgt heb je gelijk een mooie passenger in galop

[nienke]

[

Maar Nienke, jij begint dus elke rij-sessie met de pushing passenger? Heb jij een westernzadel of veelzijdigheidszadel of?...ik vind het zelf namelijk erg lastig met westernzadel...

Ik heb een barefoot western , meestal druk ik toch op de overgang hals - schoft dan doet ze nl haar hoofd ook makkelijk naar beneden en soms als ik even geen zin heb in die "wat ziet dat er idioot uit kun je niet rijden "houding dan druk ik tegen de pommel aan (doet Eddy ook) .Ik weet niet wat voor een zadel jij hebt maar de knop van de barefoot is niet zo heel groot en staat naar voren

[Linda]

Ik heb een barefoot western , meestal druk ik toch op de overgang hals - schoft dan doet ze nl haar hoofd ook makkelijk naar beneden en soms als ik even geen zin heb in die "wat ziet dat er idioot uit kun je niet rijden "houding dan druk ik tegen de pommel aan (doet Eddy ook) .Ik weet niet wat voor een zadel jij hebt maar de knop van de barefoot is niet zo heel groot en staat naar voren

Ik heb een westernzadel met boom (barrelrace model). Het zadel ligt vrij hoog dus is het erg lastig om mijn handen net bij die overgang hals-schoft te houden (ik merk dat ik dan juist meer ga spannen en dat is natuurlijk niet de bedoeling). De pommel is inderdaad wel handiger, maar ik denk dat het bij een barefoot ook wel iets beter gaat omdat er geen boom in zit
Wel grappig dat jij het 'wat ziet dat er idioot uit kun je niet rijden' houding noemt, dat is nou precies wat ik ook altijd denk hihihi...

[myracara]

Ik heb ook een probleem met passenger, maar iets anders. Kan wel een heel nieuw topic maken, maar het valt toch onder t zelfde kopje:
Ik durf niet...Na een soort van traumatisch afval drama ben ik heel bang geworden om te rijden en doordat ik met Parelli toch opnieuw moest gaan leren rijden heb ik er een tijd niet op gezeten. Dat was achteraf niet zo goed voor mij, want nu durf ik gewoon niet meer. Ik rijd ongeveer een keer in de twee weken en dan stap ik alleen maar en dan maak ik twee teugels. Ik ben er gisteren sinds een paar weken weer eens opgegaan, maar na twee stappen ben ik weer afgestapt. Toen toch maar weer twee teugels geknoopt, maar zelfs toen durfde ik niet te stappen.
Het stomme is dat ik wel gewoon de teugel over haar hoofd gooi en friendly vanaf de grond gaat ook prima. Ze heeft ook eigenlijk nog nooit een pasje verkeerd gezet, ze kijkt alleen vaak.
Je voelt m al aankomen: What to do??

[anroomy]

Misschien les of therapie om erachter te komen waar die angst vandaan komt want volgens mij is het niet alleen die val.... Ik ben zelf heel vaak gevallen en ik ken heel veel mensen die heel vaak gevallen zijn en die zijn ook niet meteen zo bang... Dus volgens mij is er meer aan de hand en gaat het zeker niet vanzelf over... Het helpt ook niet als mensen relativeren of berederneren wat er gebeurt want de angst is er en gaat niet zomaar weg.

Zoek het in jezelf en ga er actief mee aan de gang (dat is ook iets wat je echt zelf moet willen) want anders is het voor jezelf meer een excuus om niet te rijden dan dat je het gevoel hebt dat je er echt alles aan gedaan hebt om het te overwinnen....
Succes want ik weet dat het heel moeilijk is!!!!!

[Linda]

Ik heb ook een probleem met passenger, maar iets anders. Kan wel een heel nieuw topic maken, maar het valt toch onder t zelfde kopje:
Ik durf niet...Je voelt m al aankomen: What to do??

Heel vervelend, maar wat je vooral niet moet doen is jezelf schuldig gaan voelen of zo. Het is juist goed dat een mens angst ervaart, daardoor blijf je alert en plaats je jezelf niet in situaties die gevaarlijk kunnen zijn. Misschien dat je iemand eens kunt vragen om je paardje vast te houden, aan de leadrope zodat je een iets veiliger gevoel hebt erover. Vooral niets forceren! Doe alles stapje voor stapje. Terwijl iemand anders je paardje vast houdt, kun je bijvoorbeeld in stilstand de teugels los laten en wat friendly spelen op de rug van je paard. Bouw dit op totdat het vertrouwd voelt. Ga dan bijvoorbeeld een stapje verder en kijk of je kunt stappen terwijl die andere persoon naast je paard loopt. Kijk of je de teugels los kan laten en ga niet over je grenzen heen. Doe alleen iets als je er zelf klaar voor bent. Het geeft niets als je na twee stappen in stap er al weer afspringt! Als jij je daardoor gelijk veiliger voelt, is het oké. Je kunt het vandaaruit gewoon rustig opbouwen. Niets moet, alles mag

[shetfan]

Wel vervelend dat je het zo moeilijk vind.. Ik ga wel met de anderen mee dat je het gewoon niet moet overhaasten. Ga pas een stap verder als het voorgaande 200% vertrouwd voelt.
Net als met paarden, je springt er niet meteen op als ze het al eng vinden als je je voet in de beugel zet dus als je zelf iets eng vind doe je dat ook gewoon in stapjes.
Succes! Het lukt vast wel

[nienke]

Ik ben daar geweest !!! Ik heb mijn hele leven al gereden op allerlei soorten paarden kon me niet gek genoeg gaan en zomaar was ereens angst zodra ik op het zadel zat werd ik misselijk en raakte volledig in paniek om een lang verhaal kort te maken ik ben gewoon doorgegaan met grondwerk en af en toe gewoon in stilstand er op zitten .Het echte rijden is pas gekomen nadat ik de pussing passenger ondekt had dat gaf het laatste zetje in het rijden , je gaat ontspanner zitten en als je paard al een stap verkeerd zet volg je automatisch gaat die bokken en vlieg je omhoog dan kom je door dat je je handen bijelkaar drukt gewoon op je voeten terecht .Als je vragen hebt wil ik je wel verder helpen want ik ben echt een expert in ppl geworden.

[myracara]

Hee, wat een fijne reacties.
Ik denk inderdaad dat pushing passenger voor mij juist heel goed is. Dan hoef ik bijna nergens anders aan te denken dan mijn houding en kan dus ook niet gaan verkrampen.
Het is wel waar dat mijn angst niet uit het niets is ontstaan. Ik was vroeger ook altijd bang en ik durfde niet op alle pony`s op de manege. Sinds ik dit paard had, was ik echter veel zekerder.

Gisteren was ik weer met haar aan het spelen en het ging opeens zo goed (ik had mijn eerste geslaagde at liberty oefeningen) dat ik eigenlijk wilde dat ik mijn zadel bij me had. Toen heb ik wel afgesproken om morgen te gaan opstijgen en dan samen met een stalgenootje te kijken hoever ik kom.
Het is in ieder geval heel fijn om te horen dat je niet moet gaan rijden als het niet goed voelt! Anderen zeggen zo vaak dat je moet doorpakken en niet moet zeuren, maar dat is voor mij geen oplossing. Bedankt daarvoor!