Al een tijdje vind ik het erg lastig om een goede balans te vinden tussen de connectie/relatie met mijn pony Noa (4) goed te houden en tegelijkertijd toch vooruit te komen met oefeningen.
Ze draait zich van me weg zodra ik mijn energie op haar richt, dit begint al als ik aankom met een halster.
Als ik maar niks van haar wil en bij haar zit/sta blijft ze bij me, loopt ze mee, zoekt contact, geeft kusjes enz, maar zodra ik de gedachte in mijn hoofd neem van iets wat ik wil doen, draait haar hoofd al weg.
Ze komt wel makkelijk naar me toe, in de paddock en tijdens het werk, zelfs in draf.
Ik zie een enorm verschil met hoe ze in het begin was; onzeker als ze verder van me weg was en wilde juist erg dicht bij blijven en dus ook met haar mentale aandacht.
Nu ze zekerder is geworden, wil ze makkelijker van me weg en is het dus moeilijker om haar focus op mij te houden.
Maar het lijkt wel alsof ze boos wordt al ik haar wegdrijf/stuur.
Ze doet alles trouwens wel erg netjes en reageert op zeer lichte hulpen.
Ik fiets en wandel ook met haar, dit vindt ze leuk.
Aan de ene kant verveelt ze zich en vindt ze denk ik het werken al snel saai, maar aan de andere kant heb ik het idee dat als ik de druk iets verhoog of wat moeilijkers vraag, ik iets verbreek in de connectie.
Ik snap de theorie van dan alleen maar iets leuks doen, samen zijn en bv grazen, maar dit doe ik ook veel.
Zou ik dan helemaal niets meer met haar moeten doen, alleen maar zijn/grazen om als het ware weer op nieuw te beginnen met een goede connectie?
Bladwijzers