In het andere topic belangstelling was naar een verslag van de workshop, bij deze.
Helaas was ik mijn foto camera vergeten dus heb ik foto's met mijn telefoon gemaakt. Ik ben het kabeltje van mijn telefoon kwijt dus nu moet ik ze per stuk naar mijn PC bluetoothen..
De verslagen zijn al geschreven alleen wil ze compleet met foto's posten. Ik probeer per dag de foto's bij het verslag te uploaden vandaar niet alles in een keer.
We zaten in een geweldig hotel, de accomodatie bij Anja was fantastisch. Ik ben absoluut geen vakantie mens maar dit was voor mij paradijs. Ik heb niets met Duitsland, dacht ik altijd maar ik ben toch echt helemaal om. Het is een fantastisch land met fantastische mensen en ik voelde me er ontzettend thuis. Het liefst zou ik mijn spullen (en paarden) pakken en terug gaan...
Nou genoeg gezeur. Hier mijn verslag over dag 1.
20-6-2011,
De eerste dag op Stal Gut Rosenhof bij Anja Beran. Na ongeveer 10 minuutjes wachten kwam ze aanlopen en kwam ze even een voorstel rondje doen, handje geven en zeggen waar je vandaan komt en je naam uiteraard. Toen stelde ze voor een rondje door het ‘park’ te doen, park kan ik het eigenlijk wel noemen, het is zo groot en zó mooi!!
De prachtige binnenbak
Met daarnaast de stallen, alle stallen hebben een uitloop.
Buiten heeft ze ronde stallen laten bouwen
Paddocks
Uitgang stallenblok eerste foto en daarnaast ligt de binnenbak
Prachtige fonteintjes
Weiland
Weer stallen, ook de weer met uitloop
En een varkentje de andere zat in het hok
Weer stallen, daar achter was er nog een
Buitenbak
Kipjes
Tuin met huis en uiteraard ook weer stallen
[img]http://www.mijnalbum.nl/Foto-INIKTKXJ.jpg [/img
Gastpaardenbox
Weer een pad (het was daar zo groot)
Binnenplaats
Stallen in
Naambordjes
Foto’s aan de muren
Mascotte Nero, wat een geweldige hond
Na zo’n 20 minuten rond gelopen te hebben konden we plaats nemen in de grote binnenbak.
Eerst ging ze zelf voorrijden, zonder enige uitleg, gewoon laten zien hoe zij correct rijden ziet. Het paard waar ze op reed is daar 6 jaar geleden gekomen als probleem paard. Het paard was destijds erg stijf en scheef. Ze liet de opbouw zien van haar trainingssysteem, op muziek.
Haar trainingssysteem kwam bij iedere training uiteraard weer terug, eerst losmaken in de hals en kaken door middel van inbuigen op een volte. Het paard moet ondertreden en buigt in tot dat hij loslaat. Dit beide kanten op. Vanuit daar blijf je op de volte en laat je het paard ubertritten lässen, dit om de achterhand en voorhand los te maken.
Anja Beran werkt veel met de piaffe als losmakende oefening. Ze werkt vanuit achterwaarts om het paard meer te laten ‘zitten’ en vanuit halt en stap. Wel een ‘slow’ stap (verzamelde stap) de 2e persoon die er bij is tikt de achterbenen aan waardoor het paard reageert. Door de tijd heen ontwikkelt het paard de piaffe.
Na haar eigen kür kwam er een 4 jarige Portugees paard (valkkleur) die hier pas vanaf de winter is.
Met dit paard werd er eerst aan de longe gewerkt. Het is van groot belang dat de paarden de stemhulpen goed herkennen, dit liet me toch maar even zien hoe veel ik zelf nog te doen heb met mijn jonkies. Het paard toonde kalm en snapte het prima. Na enige tijd gingen de beugels los en werden alle gangen weer herhaald. Het is volgens Anja niet erg als ze over de schouders vallen aan de longe. In een later stadium, als het paard goed aan de hulpen is onder het zadel kan je het paard gaan gymnastiseren en ‘rechtrichten’.
Na ongeveer een kwartier longeren kwam de ruiter erbij en die ging er rustig opzitten. Er werd licht contact gevraagd en toen overgangen stap en halt en op ten duur ook de draf. De ruiter zat in de verlichte zit en liet de handen rusten voor het zadel.
Toen kwam er een Lippizaner hengst.
Passage
Ook hier werd weer eerst losgewerkt door middel van buigen op de cirkel en ubertritten lässen. Als je merkt dat het paard te veel gewicht op de voorhand legt zet je het paard stil en zet je hem achterwaarts om zo het gewicht naar achter te verplaatsen. Vanuit daar ga je weer verder. Dit kan iedere pas nodig zijn.
Door deze hulpen en verschil in gangen worden de paarden scherper voor de hulpen wat duidelijk zichtbaar was. De paarden lijken erg licht en weten precies wat te doen.
Het is zeer belangrijk de ‘slechte’ kant vaker te rijden dan de goede kant om de scheefheid te verminderen.
http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>
http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>
http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>
http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>
Tussentijds is het heel belangrijk het paard voorwaarts neerwaarts te laten lopen om het paard te laten ontspannen en de tijd te geven. Deze positie mag niet te lang aangehouden worden omdat het paard te veel gewicht naar de voorkant verplaatst wat we niet willen.
Voorwaarts neerwaarts is een test om te kijken of het paard de hand wil volgen en dus in alle ontspanning en losgelatenheid aan het werk is.
Ze houdt het werk afwisselend en gaat met kleine stapjes vooruit die uiteindelijk zorgen voor grote stappen.
Ze rijdt voornamelijk de stelling op de volte en bewust niet op de rechte lijn omdat het paard daar moeilijker buiging kan behouden.
Toen kwam er een Lusitano hengst binnen.
Ook bij dit paard weer het werken op de cirkel, de schouder iets naar binnen plaatsen en stelling vragen. Het binnenachterbeen werkt naar de buitenschouder dus als die onder controle is blijft het paard in evenwicht. Bij het ubertritten lässen kun je van richting veranderen door het paard stil te zetten (of iets achterwaarts als het in de hand valt) en de andere richting op te gaan. Het lijken eigenlijk patronen die het paard leert snappen en leert uit te voeren het enige wat wij hoeven doen is er voor te zorgen dat het correct gebeurd door middel van hand, been en zit hulpen.
Wat me opviel en wat ze ook duidelijk aangaf is dat het heel belangrijk is de teugels rustig weer op te pakken. Als ik er zo bij na denk pak ik ze eigenlijk ‘gewoon’ weer op maar je moet ze rustig oppakken zodat je de verbinding voelt komen. De teugels mogen ook nooit korter zijn dan de nek is, dit zorgt voor het in elkaar getrokken effect waardoor paarden meer stuwkracht ontwikkelen en spanning in de nek en kaken. Door de teugels op de juiste lengte te hebben kun je veel sneller loslaten en aannemen en komen hulpen veel subtieler door omdat er geen spanning is. Dit is iets wat voor mij een eye opener was omdat het in de lessen lukt dat gevoel te ervaren maar zodra mijn instructrice weg is ben ik te snel geneigd ‘de boel bij elkaar te houden’. Voor de controle….
Als je een paard hebt die graag naar de bakrand wil en je zet een appuyement in zorg dan dat als je deze bijna uit bent je een renvers inzet, zo voorkomen je plakken aan de bakrand, zo de hoek door en weer iets anders gaan doen.
Spaanse pas is niet ‘Klassiek’ maar eigenlijk een leuk kunstje wat geen schade aanricht maar er gewoon leuk uitziet. Als je paard snapt dat hij bij een bepaalde hulp zijn been op moet tillen moet je gelijk voorwaarts rijden als het been gelift is om schrapen en benen zwaaien te voorkomen. Daarnaast is het heel belangrijk dat de schouder vrij is, het hoofd is dus iets ‘gelift’ en is recht of iets stelling naar de andere kant. Zo kan het paard zijn been goed uitslaan.
Barokke hengst, probleem paard. Korte pas in het rechterachterbeen en waar de staartriem vroeger heeft gezeten groeit alleen nog maar wit haar. Toen hij bij Anja kwam was de huid daar helemaal open. Waarschijnlijk in het verleden niet zachtaardig/vriendelijk behandeld.
Ook hier weer veel losmakende oefeningen, wijken, ubertritten lässen om de achterbenen/hand los te maken en de voorhand uiteraard ook.
Veel schouderbuitenwaarts in de stap, draf en galop. Als het paard ontspanning toont de hand geven om de ontspanning te behouden en te belonen.
De paarden worden veel in contra galop gereden om het evenwicht te verbeteren.
De paarden worden los gereden omdat de spieren moeten groeien bij de schouders in de buurt, niet bij de nek/kaken, dat duidt op spanning en maakt een paard ‘hard in de mond’ waardoor subtiele signalen niet meer door kunnen komen.
Als het paard (dit paard in dit geval) te heet wordt bij de spaanse pas moet je niet meer willen dan een aantal passen en dan het paard stil zetten of achterwaarts en vanuit daar weer voorwaarts in de spaanse pas.
Toen liet ze een stuk werken aan de hand zien met een 15 jarig Spaanse hengst die ze vanaf zijn 3e jaar heeft. Ook hier begon ze weer met buiging op de volte en ubertritten lässen. Met de binnenteugel in het begin en als het paard minder stijf is met beide teugels.
In de draf kun je het wijken behouden door contact te houden met de binnenste bitring. Helaas was mijn telefoon hier leeg dus kon ik dit paard niet meer filmen. Later liet ze heel leuk zien hoe ze dit paard opgeleid heeft door een halsring te halen en het hoofdstel eraf te halen. De piaffe, passage, levade en galop op de cirkel werd zonder bit (en soms zonder handen) vanaf de grond uitgevoerd. Niet helemaal 100% correct natuurlijk maar het was leuk om te zien hoe goed dit paard opgeleid is.
Zwarte Spaanse hengst, prachtige verschijning, erg kort en klein in zijn lichaam en heeft de hoefjes van een welsh A. Bij deze combinatie werd er aandacht besteed aan de zit van de ruiter, erg interessant.
Het is belangrijk mee te gaan met je paard maar niet overdreven mee te gaan in je buiken en rug. Het enige wat soepel hoeft te bewegen zijn je bekken en lenden, die moeten subtiel kunnen bewegen voor gewichtsverplaatsingen en andere hulpen.
Je moet je buik en rugspieren fixeren. Als je namelijk te veel met je paard mee wil bewegen (ook in je handen) loop je mis met de beweging wat zorgt voor ruis in de verbinding.
Als je met zweep rijdt kun je die het beste op je been laten rusten, het zag er erg rustig uit iets om thuis uit te proberen ik zit namelijk altijd erg in de knoop met die zweep.
Als je gaat lichtrijden kun je het beste iets naar voren zitten om bij de beweging van het paard te blijven. Zit je boven te paard kun je achter blijven op de beweging.
Natuurlijk niet overdreven naar voren, maar een klein tikje om de beweging onder je goed te voelen en mee te kunnen gaan. Zo raak je zelf niet uit balans en je paard niet uit evenwicht. Lichtrijden is bewegen vanuit je knieën, als je op de grond gaat staan en je maakt deze beweging (omhoog-omlaag) moet je er voor zorgen dat je voeten op de grond blijven staan, je beweegt dus vanuit je knieën. In het zadel beweeg je vaak vanuit je hakken, als je op de grond staat en deze optilt bij de beweging kun je het verschil zien en voelen. Je hoeft in feite dus niet ‘hoog’ te komen, alleen mee te gaan.
Over het algemeen zit je door als je ‘Klassiek’ rijdt. Lichtrijden is wel toegestaan maar doorzitten is effectiever. Ook in het doorzitten moet je zorgen dat je rug en buikspieren gefixeerd worden en je los bent in je bekken en lendenen.
Nog een leuke kanttekening. Anja heeft voornamelijk hengsten en ruinen omdat merries over het algemeen langer zijn en dus moeilijker ‘bij elkaar te rijden’ zijn. Hengsten en ruinen hebben over het algemeen ook een sensibeler karakter en hebben uiteraard geen last van hengstigheid.
Dit was mijn eerste dag. Voor de pauze was ik niet heel positief, ik kende het al van de dvd’s en paarden werden niet Durchs genick gereden. Het contact was niet constant van de ruiters (en Anja zelf) lieten geregeld de teugels los bij het voorwaarts neerwaarts stappen terwijl het dan ook erg belangrijk is het paard van achter uit te laten stappen en controle te hebben over het lichaam. Dit is iets wat ik leer in mijn lessen.
Na de pauze werd het leerzamer omdat er een probleempaard kwam en een jong paard. Toch leuk om te zien hoe zij dingen aanpakt en toen werden dingen ook duidelijker. Veel doet ze hetzelfde als dat ik leer in mijn lessen alleen doet zij veel meer overdreven waardoor het bij mij wel duidelijk aankomt. Omdat je heel veel herhaling te zien krijgt sla je duidelijk dingen op die ik hopelijk straks mee kan nemen bij het rijden om mijn eigen paard.
Ik ben benieuwd wat de komende 3 dagen mij zal brengen. Anja is erg aardig en grappig en de mede cursisten zijn erg leuk. Ze komen overal vandaan, mijn ‘buurvrouw’ komt uit de USA, mijn andere buuf uit Duitsland zelf en diegene daarnaast uit Italie.
Ook zijn er mensen uit Frankrijk, Finland en Rusland, heel erg leuk al die veelzijdigheid.
Bladwijzers