Aan de slag met de jaarlinger!

[LovesMariska]

Hoihoi!

Mijn kleine Heasel word 29 mei alweer 1 jaar oud. En ze groeit als kool! Ze komt al angstig dichtbij moeders schofthoogte en heeft volgens mij wel zin om een beetje te gaan spelen.
Ik ben al wat friendly met dr aan het doen en longeren gaat ook prima. Lekker wandelen enz gaat allemaal super.
Nu vroeg ik me af,
Hebben jullie misschien specifieke tips voor het aan de slag gaan met een jaarlinger? Wat is het belangrijkst om als eerst te ontwikkelen enz.
Ze is ongelooflijk nieuwsgierig en leert heel snel. Ze raakt niet makkelijk in paniek, maar is wel goed onder de indruk te brengen. Waar ze enkel wel redelijk snel paniekerig van word is als ze iets niet snapt. Als ze niet goed snapt wat ik bedoel of als haar iets niet goed lukt.
Verder is ze echt een heerlijk karaktertje! Heel vriendelijk, komt op iedereen af. Echt een schatje. Ben zo blij met haar!

Hier een paar foto's. Gemaakt door Rianne op 30 januari. Er komen nog nieuwe van een paar weekjes terug, die heb ik nu niet bij de hand.

[nienke07]

Persoonlijk zou ik met een jaarling helemaal niks doen nog. Zéker niet longeren

[Jossie]

Eens met Nienke, zeker niet longeren.
Zo te zien is Heasel een prachtige haflinger-jongedame (afstamming???) en dit ras is laatrijp, ofwel groeien nog flink door tot 5-6 jaar. Zelf heb ik een 2-jarige, waar ik nauwelijks iets mee doe, met uitzondering van basisdingen zoals pasje wijken voor druk en overal aan laten wennen. Circling (longeren) doe ik bij voorkeur niet en al helemaal geen kleine rondjes op zware bodem omdat ik zuinig ben op haar benen en pezen.
Laat haar lekker paard zijn, voetjes geven, leren wijken voor druk (ook geen hele passenserie), wandelen aan de hand langs de weg en wennen aan enge dingen is zat voor de eerstkomende anderhalf jaar. En dan korte sessies van hooguit 10 minuutjes en niet vaker als 2 maal per week, het is nog een baby .

[Maritje1991]

Persoonlijk zou ik alleen maar friendly doen en zorgen dat ze goed mee kan lopen aan een halster.

Succes met haar, ze is prachtig

[LovesMariska]

Oke!
Nou, ik was ook nog niet van plan om bijzonder inspannende dingen te gaan doen ofzo hoor. Ze staat nogsteeds alle dagen van de week lekker bij moeders op de wei.
Ik ben met dr aan de wandel gegaan en wat friendly gegaan, en dr om me heen laten lopen. En ik merk dat ze het allemaal heel erg leuk vind en ook ontzettend goed oppakt. Dus dacht ik, misschien zijn er leuke oefeningetjes om te doen, die dus inderdaad niet te heftig zijn, maar wel leuk om te doen, gewoon een beetje spelen zeg maar.
En ja ik ben erg blij met haar. Haar moeder is Mariska, mijn haflinger merrie. En de vader is Atlantic (HF.K 205), onlangs voor het leven goedgekeurd.
Ik verwacht dat ze groter word dan pap en mam, want Maris is 1,48 en Atlantic 1,50. En ze zit nu al heel dichtbij moeders schofthoogte!
Ze is echt een plaatje om te zien, heel vriendelijk, elegant hoofdje en aan beide kanten een flinke bos nogsteeds krullende manen hangend! Hopelijk houd ze die.

[Feliz]

Wat bij een jaarling vooral belangrijk is is wachten op hun leertempo/initiatief. Zolang ze nieuwschierig en open zijn in wat je doet kunnen ze het mentaal wel aan. Fysiek; inderdaad cirkels grotendeels vermijden, maar eens een rondje om je heen laten lopen op korte afstand is wel een goeie voorbereiding. Wat werken aan wijken voor druk, over een balkje of iets anders stappen, alles speels en interessant houden, verkeersmak maken enz. Er is zoveel te doen op friendly gebied!
het belangrijkste is om voor je paard nu degene te worden waar je op kan bouwen en die leuke dingen aanbiedt en stimulerend is. Dat is op deze leeftijd veel makkelijker dan later.
Alle bewegingen die ze in de wei met gemak laten zien kan je gebruiken in het grondwerk.

2x per week 10 minuten vind ik persoonlijk erg weinig. Je kan best iedere dag iets doen, als het maar leuk en ontspannen blijft. Stoppen voordat ze het zat zijn, maar zolang je dat doet doen ze graag mee hoor! Ik denk dat het meer een drempel is die wij als mens hebben, maar zolang het speels blijft zal je paard dat niet als plicht ervaren.. Meer als "samenzijn".

[Bowen]

Persoonlijk zou ik met een jaarling helemaal niks doen nog. Zéker niet longeren

Waarom eigenlijk???

Ik lees en hoor dit vrij vaak, bij voorkeur tegen niks aan doen tot een jaar of 2 a 3...(alleen wat basiszaken die met hanteren te maken hebben).
Maar als ik erover nadenk komt me dat heel onlogisch voor, met een hond begin je ook al zo vroeg mogelijk, zelfs bij de fokker ligt al een stukje tot vrij veel bij een echt goede fokker.
Dat is zelfs erg belangerijk aangezien wij ze graag bij ons hebben in onze mensenwereld en niet in een vrije hondenwereld.
Maar voordat ik de rest ga typen eerst dat ik bar weinig ervaring heb met jaarlingen, waardoor ik maar zo fout kan zitten met mijn gedachtegang...

Het is naar mijn idee juist een tijd waarin dieren heel erg open staan voor nieuwe dingen, net als mensjes trouwens, waarin je ze kan laten kennismaken met heel veel zaken die de rest van het leven meegaan.
Ik denk wel dat het belangerijk is alles op een vrijblijvende basis te doen, op een speelse manier en zonder moeten ergens of doelen die je wil bereiken op dat moment.
Maar ik ben toch erg blij dat ik mijn pup met 8 weken al op een leuke speelse manier heb leren zitten en een goede basis ben gaan leggen voor het hierkomen, maar ook al bezig ben gegaan met erop wijzen dat aan de tafelpoot knagen niet de bedoeling is, maar aan zijn eigen speelgoed wel enzo...
En ik heb ook nooit het idee gehad dat ik daar mijn pup of wat dan ook wat mee aandeed, het tegengestelde is eerder waar.

Tuurlijk ga ik ook niet gelijk met mijn pup behendigheid doen, ook niet met mijn half jaar oude dwaas die een lekkere spring in het veld is, zo moet je denk ik ook niet met je jaarling echt lichamelijke oefeningen gaan doen die een extra belasting geven op het lichaam.
Maar er is nog zoveel meer dan alleen dat, van leuke puzzelspelletjes als de jaarling daar blij in meegaat tot bv iets geks als een ijsje gaan halen in het dorp met jaarling en moeder of tante of wat dan ook die heerlijk ervaren en kalm is in die situatie's.

[Jossie]

@Bowen, je geeft zelf het antwoord al waarom niet . Je schrijft dat je met je pup ook geen behendigheid zou gaan doen, omdat dat een lichamelijke oefening is waar het gestel van de pup nog niet aan toe is. Dat is met jonge paarden idem, hun botten, pezen en andere onderdelen van het lichaam zijn nog niet toe aan de belasting die een cirkel lopen met zich meebrengt. Ook al wissel je regelmatig van kant, er ontstaat hoe dan ook piekbelasting op de kwetsbare gewrichten en groeischijven in de lange botten.

[Feliz]

@Bowen, je geeft zelf het antwoord al waarom niet . Je schrijft dat je met je pup ook geen behendigheid zou gaan doen, omdat dat een lichamelijke oefening is waar het gestel van de pup nog niet aan toe is. Dat is met jonge paarden idem, hun botten, pezen en andere onderdelen van het lichaam zijn nog niet toe aan de belasting die een cirkel lopen met zich meebrengt. Ook al wissel je regelmatig van kant, er ontstaat hoe dan ook piekbelasting op de kwetsbare gewrichten en groeischijven in de lange botten.

Maar buiten cirkels is er ook veel dat wel al kan worden gedaan. Je moet alleen neit echt aan het werk gaan met een bepaald doel, maar je meer laten meenemen door wat de situatie mogelijk maakt.

[Rianne]

Heasel

Friendly en porcupine game zijn denk ik de belangrijkste dingen om aan te leren. Friendly voor het vertrouwen en omdat een bomproof paard straks heel handig is en porcupine omdat je natuurlijk graag een beleefd paard wil dat makkelijk wijkt voor druk. Als onderdeel van de porcupine kan je follow the feel doen, waarbij ze dus druk moet volgen, handig voor bijvoorbeeld voetjes geven, hoofd omlaag doen, savvy halsteren, niet in paniek raken van touw tussen en om haar benen etc. Verder zou ik nog niets ondernemen Ja, een klein stukje wandelen oid, maar verder absoluut niets dat belastend is voor het lijf.

[Feliz]

Verder zou ik nog niets ondernemen Ja, een klein stukje wandelen oid, maar verder absoluut niets dat belastend is voor het lijf.

Een jong paard is prima in staat om een behoorlijk eind mee te gaan wandelen hoor. Als je het met een weidegenootje doet is het mentaal ook te doen en kilometers maken met een doel is echt niet slecht. Daar bouw je een hoop positieve ervaring mee op voor het latere buitenrijden.

[Rianne]

Ja, daar heb je gelijk in. En 'in het wild' doet de kudde natuurlijk ook niet langzamer aan vanwege een veulen lijkt me

[Bowen]

@Bowen, je geeft zelf het antwoord al waarom niet . Je schrijft dat je met je pup ook geen behendigheid zou gaan doen, omdat dat een lichamelijke oefening is waar het gestel van de pup nog niet aan toe is. Dat is met jonge paarden idem, hun botten, pezen en andere onderdelen van het lichaam zijn nog niet toe aan de belasting die een cirkel lopen met zich meebrengt. Ook al wissel je regelmatig van kant, er ontstaat hoe dan ook piekbelasting op de kwetsbare gewrichten en groeischijven in de lange botten.

Maar dat ik geen behendigheid doe met mijn pup is wat anders als zeggen ik doe niets met mijn pup...

[caroline-max]

Tja, er zit genoeg tussen niets en teveel denk ik. Mijn jaarlinger Elsa doet weinig anders dan slapen, eten, slapen , slapen en af en toe spelen. Erg leuk natuurlijk, zeker omdat wij vanuit huis een mooi uitzicht hebben op de wei

Maar goed, persoonlijk vindt ik het wel belangrijk dat het allemaal veilig en vertrouwd gebeurd, dus oefen ik de basisdingetjes zeker wel met haar. Dingen als voetjes geven, wijken, stilstaan, achteruit gaan, netjes aan een lijntje meelopen, geborsteld worden en NIET opdringerig zijn met eten heb ik al geoefend vanaf dat ze hier is (6 maanden). Daarnaast ben ik nu met haar aan het wandelen (over ons terrein) zodat ze kan wennen aan trekkers enzovoort. Binnekort gaan we en eerste wandeling maken, maar dat wil ik met 2 personen doen voor de veiligheid.

Ook doe ik elke dag wel iets van friendly, met van alles en nog wat (dekens, plastic, touw, jassen, enz).

[LovesMariska]

Ik ben het eens met de lichamelijke belasting, maar aangezien ze veel plezier heeft in dingen met mij doen, waarom niet? Hoe meer ze nu mee krijgt, hoe makkelijker het dalijk is als ze nog eens een paar kilootjes meer weegt.
Toen ze een maand of 7 was ben ik al met dr gaan wandelen en dat vond ze geweldig. Ging een vriendin van me op Maris, de mama, en ik met Heaseltje aan het touw. Ze kan zo makkelijk 2 uur achter mama mee sjokken zonder dat ze daarna helemaal uitgeput is. Ze is ontzettend stoer. Zelfs een voorbij rijdende vrachtwagen of trekker kon haar niet veel deren.Dat zal zonder mama erbij dalijk wel anders zijn denk ik, maar dat hoeft van mij nog lang niet.

Ik heb echter mijn eerste probleem. Ik nam het niet zo serieus omdat ze het toch niet zoveel deed, maar daarnet met eten geven was het toch wel iets te extreem.
Ik heb Maris altijd geleerd dat ze eerst terug moet voordat ze haar brok krijgt, dus dat doe ik bij Heasel ook.
Ik hoef maar mn hand in de lucht te houden en ze gaat al achteruit, dus was nog geen probleem.
Alleen begint ze wat balorig te worden nu. Wat ze namelijk doet is direct omdraaien met dr kont naar mij toe. Niet schoppen of dergelijke, maar dat heeft ze nu wel al een paar keer gedaan.
Weten jullie hoe je dit op een aardige manier af kan leren? Want iedereen die ik dit vraag zeggen dat je dr flink op dr donder moet geven dan, maar dan raakt ze juist al helemaal in paniek. Althans, daar ga ik vanuit, want een beetje een dramaqueen kan ze wel zijn als iets te spannend zijn.
Iemand tips??