Hoefsmid blijft probleem

[Bowen]

Hoe leer ik Athena dat hoefsmeden ok zijn, dat ze niet in verzet hoeft, ik weet het eventjes niet meer....

Athena is een wat eenkennige pony, maar sinds we haar hebben is ze zienderogen vooruit gegaan, zeker nu op de nieuwe stal is ze helemaal losgekomen en zoekt ook contact met de andere mensen die door de paddock dwalen, ze is vrolijk en vriendelijk, tot mijn grote vreugde, want op een open manier andere mensen behandelen is the last frontier!
Maar zodra de hoefsmid binnen een straal van anderhalve meter komt draait dit compleet om, spanning, knorrigheid en verzet.

De afgelopen keer dus ook weer, alhoewel de smid het rustig aan en netjes doet toch gelijk die spanning in haar lijf.
Eerste voorbeen ging goed, eigenlijk niets aan de hand, 2de voorbeen, een ramp, proberen te bijten, hangen op het been, weg proberen te lopen en zelfs schoppen met het achterbeen terwijl het voorbeen van de grond was.
Raar genoeg niets met de 2 achterbenen, gewoon stilstaan, geen probleem.

Het is niet steeds hetzelfde been wat problemen geeft, ergens onderweg, in het begin, aan het eind is ze het even zat, is het teveel voor haar en gaat ze in verzet.

We hebben zo hard gewerkt aan dit verbeteren, friendly, voetjes optillen, extreme friendly, met bokje oefenen, oefenen overal en nergens haar voeten op te zetten enz.
Met plastick zakken friendly doen bij de benen en de rest van het lijf, oefenen in stilstaan met voetje omhoog, sideways over a pole, dingen onder de buik dus enzo, noem het maar op, we hebben het gedaan en het gaat ontspannen inmiddels.
Alles gaat best heel erg soepel, zolang ik het doe en de hoefsmid het maar niet doet.

Ze heeft liever niet dat de hoefsmid haar aanraakt, nergens niet, maar van haar buik licht aanraken perongelijk, of haar been wat te hoog e.d. wordt ze echt knorrig, het begint met oren plat en strak knorrig smoeltje en eindigt in echt verzet.
Ik schaam me dood bij de hoefsmid hiervoor, verder gaat alles eigenlijk hartstikke goed, haar voortgang is gewoon echt goed te noemen.

Hoe kan ik haar helpen om beter om te gaan met de hoefsmid, wat voor de hoefsmid erg fijn zal zijn, maar ook voor haar!
Hoe kan ik haar helpen dit beter te accepteren, ik weet het echt even niet meer....
We spelen voordat de hoefsmid komt inmiddels altijd, dat helpt wel wat, maar niet genoeg.

[Jossie]

Tja... zowel Annabel als Kate waren een drama bij de smid. Wáren, want nu gaat het redelijk . Zo makkelijk als het bij Saar's paarden gaat, gaat het bij deze 2 dus niet (en ik vermoed dat ik dat ook niet moet willen).

Beide dames weten hoe het moet, ik kan prachtig alle benen opnemen en berommelen (bb). De smid mag ook veel, maar ineens zijn ze het zat en gaat er een knop om. Nou weet ik zeker dat het geen hevige angst is, dus dat heeft onze aanpak ook bepaald. Zodra Kate haar voet terugwil, krijgt ze hem terug en wachten we gewoon even. Daarna kunnen we gewoon verder. Het is voor haar lastig, met name bij haar achterbenen) om ze lang hoog te houden omdat ze verkrampt in haar billen. Dus dan is even luisteren naar wat ze aangeeft de makkelijkste en effectiefste manier om haar medewerking te behouden.
Bij Annabel is het weer anders, die was in het begin bang. Later niet meer, maar had ze ontdekt dat ze met hangen, wegtrekken en zelfs gaan liggen iets behaalde. Namelijk gefrustreerde mensen plus dat de sessie kort werd gehouden. Die frustratie van ons voelde ze haarscherp aan, dus de eerste stap is acceptatie dat ze "lastig" is bij de smid. Verder is het een kwestie bij beide dames van afleiden en bezighouden, dus hebben we standaard een kruiwagen met hooi staan. Daar eten de dames uit tijdens de bekapping.
Oja, ook belangrijk voor onze dames; zicht op de kudde.

Jouw verhaal klinkt me dus bekend in de oren, met uitzondering dat ze afwerend reageren op de smid. Onze smid heeft vanaf dag 1 gemeld dat ze niet gaat vechten en dat ze het probeert, lukt het niet? Volgende keer beter.
Het lijkt dus dat Athena jouw smid al associeert met gedwongen worden tot van alles en dus bij voorbaat al gespannen is. Ik weet natuurlijk niet of er meerdere paarden staan en of de smid dus vaker komt. Maar als dat te regelen is, zou ik daar dus gebruik van maken! Laat de smid haar dan iets lekkers of een kriebel geven, verder niets. Als dat oké is, ga je steeds een stapje verder. Uiteindelijk zal hij vast zonder toestanden kunnen bekappen. Wat ook nog een optie is, is om eens te kijken of het werkt als je naar Athena luistert tijdens de bekapping. Gaat ze in verzet, geef haar dat been terug. Wacht even, vraag het opnieuw (of eerst een ander been). Voor Kate was dat de oplossing!

[Bowen]

Dat is een heel mooi idee....
Ik zat al te denken haar van ellende de eerste tijd maar zelf bij te houden met vijlen, maar ik had nog niet gedacht aan haar er dan wel bijzetten zonder dat er wat met haar gebeurd op wat lekkers krijgen na.

Ben alleen niet zo'n enorme voorstander van zelf bijhouden van de hoeven(zonder hele gedegen kennis), maar tijdelijk zal wel gaan, zeker als de hoefsmid wel komt voor de andere en evt even nakijkt zo op het zicht.

Het probleem is angstgeboren(ze is nu niet bang meer, daar is ze wel echt voorbij nu), maar ik heb het zelf verergerd.
Ze had al grote problemen met het optillen van haar voeten, maar door een hoefprobleempje moest de hoefsmid toch echt wat doen.
Toen een hoefsmid laten komen waar ik al stevige twijvels over had(stom van mezelf) en dat is ongelovelijk fout gegaan, de man is bijna onthoofd voordat ik het stopte.
Daar zat geen geduld of even rustig aan in, gewoon hatsaklatsa, het is vooral stom van mezelf dat ik daarmee in zee ben gegaan met deze pony.
Dat hebben ze al gedaan in de 3 maanden dat ze weggeweest is bij de oorspronkelijke eigenaar en dat is geeindigt op het italietransport waar de oorspronkelijke eigenaar haar weer vanaf heeft gehaald net optijd.

Daarna zijn we een aantal keer naar de kliniek gegaan met haar om haar hoefprobleempje verder op te lossen en dat heeft wel geholpen, alhoewel het geen natural bekappers waren waren ze steengoed, met veel grote sportpaarden die met nare problemen komen en daardoor niet zo blij zijn was dit voor hun een makkie en het werd dan ook met geduld en kalmte gedaan.
Volgens hun was ze een hormonale merrie(oneerbiedig pismerrie zonder het letterlijke urineren) en zou ze altijd wat gevoelig blijven rond de buik en benen(dit merk ik verder niet op, alhoewel ze in het begin wel heftige hengstigheden had met stevige moodswings erbij is dit niet meer aan de orde, dat is op de vorige stal al een eindje gestabiliseerd en nu ze in de huidige gemengde kudde staat merk je amper wat van haar hengstigheid meer, de moodswings zijn igg verdwenen en ze is nooit meer sjago in die periode's).

Toen een natural bekapper gezocht en eindelijk echt wat tijd om voor te bereiden, maar uiteindelijk nooit dat de hoefsmid er was, aandacht aan haar gaf ook en verder niets deed.
Altijd is het idd de wetenschap geweest dat er ook gelijk wat met de hoeven gedaan zou worden, hoe netjes en geduldig de hoefsmid ook was met haar.

Het begin bij mij is dus een beetje een ramp geweest waarin elk probleem dat er was rondom hoefsmeden ernstig verdiept is, verder nooit slechte ervaringen vanuit de hoefsmid, maar ook nooit echt alleen maar werken aan ontspanning bij de hoefsmid ipv hoeven behandelen.

[whoopie]

Hoi

Ik herken wel dingen, problemen in de buik bij een merrie kan in ieder geval ongemak/pijn geven bij het naar voren brengen van de achterbenen, ik geef altijd aan naar de hoefsmid dat ik graag wil dat hij een lager bokje gebruikt (die heb ik zelf) anders moet het been te hoog, daar doet de hoefsmid niet moeilijk over, hooi werkt ook voor die van mij goed als afleiding. Als er meerdere paarden gedaan moeten worden is het dan een idee om te bekapping op te splitsen in twee beurten, dus een ander paard er tussendoor zodat ze weer even rustig aan kan doen?

succes!!

[Bowen]

Ze heeft geen last met de bewegingen, ze wil niet aangeraakt worden en al zeer zeker niet aan haar buik(van voorbeen tot achterbeen) door de hoefsmid.
Ik kan alle bewegingen doen zonder enige spanning in het lijf te krijgen, ik kan zelf veel meer dan de hoefsmid doet zonder enig probleem.
Het is geen lichamelijk probleem in de zin van pijn/ongemak in het lijf, het is echt mentale spanning.

Ik denk dat ik idd de hoefsmid ga introduceren zonder dat er hoefwerk gedaan moet worden, dan overga op in delen met rust tussendoor om dan te zien of we op ten duur over kunnen gaan op een hoefbeurt zonder rust.

Als iemand nog meer ideeen heeft of op een andere manier inzicht kan geven, graag, want ik wil hier heel graag doorheen op een goede manier!