Academische rijkunst

[xmarliez]

Omdat hier veel mensen bezig zijn met de Academische rijkunst wil ik jullie heel graag vragen, waarom, hoe, wat en wanneer.
Voornamelijk de voordelen van het werken aan de hand, de achterliggende gedachte en natuurlijk ook wat betreft het rijden.
Ik zou het erg leuk vinden hier ervaringen over de Academische rijkunst uit te wisselen.

[senta]

Heel veel antwoorden op je vragen kun je hier al vinden:
http://www.paardenbegrijpen.nl/

[xmarliez]

Ooh daar ben ik al van op de hoogte hoor. Ik ben alleen geinteresseerd naar persoonlijke ervaringen. Heb zelf een tijdje via de AR weg gewerkt en les gehad van bepaalde mensen die Marijke opgeleid heeft. Maar ben gewoon nieuwschierig wat mensen er nou precies van vinden en waarom ze deze manier volgen.

En voordat je denkt 'waarom vraag je deze vragen dan?' ik zelf weet heel goed waarom ik er niet mee verder gegaan ben en daarom ben ik nog geintereseerder in de verhalen waarom mensen er wél mee verder gaan

[liesbetm]

Misschien kun je beginnen met vertellen waarom jij ermee gestopt bent?

[nienke07]

In dit topic: rechtrichten: academische rijkunst - antoine de bodt is al het nodige te lezen over waarom verschillende forumers juist wel of niet voor AR kiezen!

Ik ben erg benieuwd naar jouw bevindingen.

[xmarliez]

Ik zal mijn mening verschillende keren toelichten. Daarom wil ik juist hier ervaringen en meningen, dan haak ik daar op in met mijn gedachtes en misschien kan er dan een leuke en vooral leerzame discussie ontstaan.
Dat andere topic is van vorige jaar, kan ik daar nog op inhaken?

[Priscilllla]

Hoi Marlies,

Volgens mij zijn er op Bokt verschillende topics waar je deze vragen al gesteld hebt , en ook 100 voor -nadelen van deze manier van rijden.

Laat ik voor mijzelf spreken, en wat ik nu opschrijf is zoals ik er nu op dit moment over denk, dit kan over een week, een jaar of vijf jaar vanaf nu weer heel anders zijn. Al doende leert men

Ik ben in 2008 begonnen met rechtrichten, mijn paard Toby heeft een jaar lang niets kunnen doen vanwege ernstige rugproblemen, bekkenproblemen. Na een jaar van veel ups en downs om hem weer beter te krijgen ging in toen ik groen licht kreeg van de DA om weer langzaam aan weer wat met hem te doen op zoek naar een manier om zijn rugspieren sterker te maken. Ik kwam uit op de site van Marijke, ik zocht een instructrice die naar Ermelo wilde komen, Marlous van Klassiekpaardrijden.nl heeft mij vanaf het allereerte begin geholpen. Toby veranderde van een druk/onrustig (RB e) paard naar een rustig volgzaam paard die steeds soepeler en sterker werdt.


Voor mij heeft de AR dus veel gedaan, dit betekend niet dat ik overal achter sta, en mij steeds meer aan het ontwikkelen ben. ALs ik het werken aan de hand niet had gehad, had ik voor mij op dat moment niet geweten hoe ik Toby sterker had kunnen maken zonder dat. Ik weet dat er ook andere manieren zijn, misschien ook wel effectiever, maar voor dat moment was dat mijn beste keuze. Dat is het nadeel van groen paard en groene ruiter denk ik.


Ik vind het leuk en interessant om een discussie te voeren, mits iedereen respectvol en open staat voor de verschillende meningen.

Groetjes Priscilla

[xmarliez]

Ik heb daar inderdaad ook al vragen gestelt met dezelfde insteek alleen is dat topic niet een ervaringen topic geworden over de Academische rijkunst maar over de Klassieke rijkunst. Ook interessant. Ik ben alleen heel erg nieuwschierig naar ervaringen van mensen die er echt langer in zitten en waarom die voor deze weg gekozen hebben. Dat is het enige wat ik wil weten, dus daarom bedankt voor jouw verhaal !
Mag ik ook vragen achter welke dingen jij niet staat en waar je op het moment mee bezig bent met Toby? Nu je wat minder groen bent (om het zo maar even te zeggen :lol: ) kijk je nu nog steeds met dezelfde ogen naar het trainen van je paard? Zijn er dingen die je nu anders doet?

[Pocalover]

Marlies, wat is JOUW verhaal?

[Zayna]

Ik ben ook erg benieuwd naar jouw ervaringen Marlies.

[xmarliez]

Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven zonder negatief te worden maar ik zal het proberen.
Na ruim een jaar les gehad te hebben van een hele fijne instructrice die les gaf met de klassiek gedachten kwam ik op een advertentie van iemand die les gaf in werken aan de hand, longeren en rijden via de academische manier. Het werken aan de hand trok me heel erg aan dus ik ben deze 2 instructeurs met verschillende visie's gaan mengen maar al gauw stapte ik volledig over naar de academische rijkunst.
Ik en mijn paard zijn beide gemotiveerde persoonlijkheden maar we willen niet te veel doen en het vooral niet te snel. We hebben de tijd, geen ambities en het enige wat we willen is plezier en haar lichaam verbeteren en vooral bewuster worden.

Toen mijn instructie ging verhuizen ben ik overgestapt op een ander, super leuke tijd gehad en enorm veel geleerd. Ondertussen al wat verder gekomen en ook met de kandare begonnen. Daar ontstond een discussie uit bij onze blauwe buren (bokt). Toen mijn instructie naar Zweden ging voor een half jaar moest ik bij iemand anders lessen. Door die discussie op bokt ben ik gaan denken en begon ik weer interesses in de klassieke rijkunst te krijgen. Wat was nou eigenlijk het verschil? Niemand kon het mij vertellen dus ik ben een topic op bokt gestart. Na heel veel waardevolle informatie gekregen te hebben heb ik besloten te stoppen met de academische rijkunst. Ik ben weer gaan lessen bij iemand die klassiek les gaf en dat beviel me. Ondertussen was mijn 1e instructrice die les gaf in de academische rijkunst weer terug gegaan naar klassiek. Ik vond dit in eerste instantie vreemd maar uiteindelijk begon ik het steeds meer te snappen.

Na weer een aantal klassiek lessen gevolgd te hebben wist ik zeker, dit is het voor mij, alleen de manier waarop deze man les geeft nog niet helemaal. Ik ben dus weer in aanraking met klassiek gekomen en ook weer met mijn oude instructrice. Ik ben naar haar toe geweest, heb haar les zien geven en zelf zien rijden. Dit paste zo goed bij mijn gevoel dat ik het zelf thuis ben gaan uitvoeren. Ik rij nu als hoe het in mijn ogen hoort, alles wat ik bij de academische rijkunst of andere instructeurs miste viel nu op z’n plek. Aankomende zaterdag komt zij mij dus weer begeleiden.

Maar dit is niet het enige. Door de (af en toe) best wel heftige discussie op bokt ben ik meer te weten gekomen over de klassieke rijkunst en over de academische rijkunst. Informatie die dieper gaat dan de meeste mensen weten en dat is wat mij zo trekt. De historie, de achterliggende gedachte en vooral de dressuur op zich. Wat ik wil is mijn paard verbeteren en zelf verbeteren. Bij de academische rijkunst heb ik het gevoel gekregen dat het allemaal om geld draait. Het werken aan de hand stelt in mijn ogen niet veel voor omdat je er helemaal NIETS mee oplost. Behalve zoals Priscilla al verteld heeft, een paard kan daardoor rustiger worden omdat er een vrij laag tempo aangehouden wordt en het paard wordt voorbereid op het rijden en wordt losser gemaakt. Van soepelheid is geen spraken en losheid in het lichaam ook niet, losser worden in de hals etc wel. Maar dat is niet wat ik wil. Mijn paard moet sterk worden en dat lukt alleen maar, net als bij ons door korte en dikke spieren en niet lange en dunne. Het oneindige vwnw lopen in een enorm laag tempo en dat in combinatie met zijgangen die totaal geen effect hebben in de stap breekt paarden op en dat is de reden waarom ik ook deels gestopt ben. Mijn paard verbeterde niet meer? Ik had niets meer behalve een paard wat ontzettend op de voorhand liep in een enorm laag tempo. Daarom dat ik hier ook vraag naar ervaringen van mensen die er langer meer bezig zijn en echt al op een bepaald nivo zitten.

Ook val ik over het rechtricht gedeelte ‘eerst rechtrichten aan de hand en als het paard recht is gaan we rijden’. Een paard wordt aan de hand NIET recht. Een paard is pas recht aan het einde van de basisopleiding. Een paard is pas recht als hij aan de hoge schoolsprongen kan beginnen, dan is een paard RECHT. Een paard richten wij ook recht in combinatie met teugel, zit en beenhulpen en niet alleen met teugelhulpen die over de hals heen gaan zoals bij het werken aan de hand.
Aan de dubbele longe kunnen wij ons paard ook stretchen omdat we daar meer controle over het lichaam hebben maar uiteindelijk wordt het meeste gedaan in het zadel.
Waar ik ook over val is het skala der ausbildung, compleet uitverband getrokken en het gaat in mijn ogen werkelijk nergens over. Ook snap ik niet goed waarom er niet met aanleuning gereden wordt en waarom zijgangen het doel zijn en waarom losheid (zonder teugelcontact) in de academische rijkunst hetzelfde betekend als losgelatenheid door het lichaam.
Als we nog dieper gaan graven kom ik op zoveel struikelbrokken en zoveel onduidelijkheid. Het wordt neergezet als ‘anders rijden, vriendelijk rijden, anders dan op wedstrijden’. Ik snap dat iedere recreatieruiter (net als ik) hiervoor valt omdat ze hun paard willen trainen maar wel anders dan anders. Dit kan ook via de klassieke weg heb ik ingezien.
En dat is ook de reden waarom mensen hier voor vallen, omdat het anders is als anders en mensen niet verder kijken. De klassieke rijkunst is zoveel meer dan rijden. Mensen die niet verder kijken (door onwetendheid vaak) blijven vaak in de AR steken en begrijpen het hele doel van de dressuur niet. Wat ik wil is dat mensen het doel van de dressuur weer gaan snappen en dat gaan uitvoeren en in mijn ogen is de academische rijkunst dus niets meer als mensen zand in de ogen strooien, het lijkt op de klassieke rijkunst (zijgangen etc) en het lijkt op de Iberische rijkunst (werken aan de hand) maar het is niet hetzelfde en als je verder gaat zoeken zie je dat een van de belangrijkste elementen weg gelaten worden en dat vind ik heel spijtig.
Een paard wat los aan de voorkant is hoeft niet los door het lijf te zijn en een paard wat zonder aanleuning gereden wordt zal nooit zijn achterhand goed kunnen gebruiken want het gebruik van de achterhand is meer dan alleen ondertreden.Daarnaast komt oprichting niet vanuit een kandare en kun je nooit een schouderbinnenwaarts rijden in stap dat EFFECT heeft.

Dit is mijn ervaring en mijn verhaal, zoals ik al zei is het moeilijk om er niet negatief over te praten in mijn geval. Ik denk namelijk dat de academische rijkunst niets is en dat het, het woord rijkunst niet eens mag dragen.

[Rianne]

Interessant verhaal Marlies. Interessante discussie ook. Ik denk dat veel forumleden hier wel wat mee kunnen, wel of niet eens. Ik ben nog niet zolang bezig met bewust dressuren om m'paard beter te krijgen. Ik werk ook aan de hand, dat is volgens de Murdoch-Method (nog niet zo bekend in Nederland). Ik weet eigenlijk niet of dat nou dichter bij klassiek of academisch ligt, weet iemand dat? Wat ik wel weet (of denk te weten) is dat wij bij het werken aan de hand wel degelijk erg goed op de achterhand letten. Ook let mijn instructrice er heel goed op of alles op beide kanten wel even goed gaat, hetzelfde lijfgebruik, zoniet; dan werken we eraan (doel is natuurlijk het paard recht te richten). Waarom zou je een paard niet kunnen rechtrichten aan de hand? Ik snap dat bepaalde dingen misschien een stuk makkelijker gaan als je erop zit (doel is toch leren dragen zodát we er op kunnen zitten zonder dat het paard last heeft), maar waarom een paard aan de hand niet recht zou kunnen worden weet ik niet.

[Antheman]

Ik kan het erg met je eens zijn Marlies!
Heb nu geen tijd om er verder op in te gaan, werken enzo he :P

[xmarliez]

Aan de hand kun je nooit de juiste aanleuning vragen wat aan de dubbele longe of in het zadel wel kan. Die aanleuning is bedoeld om contact te maken met de achterhand, 'de mond van het paard is de barometer van het lichaam, Francois Baucher'. Door te voelen wat er in de mond gebeurd kun je het achterbeen als het waren voelen maar OOK sturen. Door alleen het paard onder te laten treden bereik je niets anders als lange hamstrings. Het achterbeen leert grijpen naar het zwaartepunt maar leert daardoor niet dragen. Dragen leert het paard door iedere pas te controleren, iedere pas je paard te vragen net iets meer gewicht op het achterbeen te zetten.
Omdat bij het werken aan de hand een kaptoom of een kaptoom incombinatie met kadare gebruikt wordt in de AR kun je dus nooit het achterbeen tot dragen aanzetten. Ook mede door de plek waar je staat. Je hebt weinig zicht en kunt het lichaam nooit in evenwicht laten komen bijv. op de volte.
Zijgangen hebben alleen effect in de draf op galop (met effect bedoel ik het dragende effect, in de stap leert het paard het 'vormpje' aan te nemen zoals ze in de AR mooi zeggen, dus dus oefening leren snappen) de draf en galop zijn de enige gangen met een zweefmoment (schwung) en daarom kun je in die gangen het beste gebruik maken van de zijgangen. Zijgangen zijn geen doel opzich, zijgangen zorgen ervoor dat het paard steeds meer kracht opbouwd en steeds rechter wordt.

[nienke07]

Marlies, je verwoord bij de nadelen van de AR veel van dingen die ik ook steeds terug zie, als groot nadeel beschouw, maar nooit zo goed onder woorden kan brengen...