Helemaal opnieuw beginnen

[Fantasy]

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb een PROBLEEM met mijn 14 jarige merrie. Vandaar dat ik me aangemeld heb op dit forum. Alleen is het probleem toch wel een stuk groter dan ik dacht...

Ik zal zo compleet mogelijk proberen te vertellen hoe onze situatie is, en hoop dat jullie mij met goede raad, nieuwe inzichten en een peptalkje weer de goede kant op kunnen helpen.

Komt ie:
Fantasy is nu ongeveer 8 jaar mijn paard. Ze is denk ik een kruising Fries x KWPN. Ik heb er heel lang (járen) over gedaan om haar 'handelbaar' te maken want ze viel me aan in de wei, was nerveus met rijden en liet zich niet makkelijk aanraken. Ik werd er bang van en het vertrouwen was van beide kanten dus ver te zoeken. We gingen met tergend kleine stapjes vooruit, Wel een keer een cursus NH gehad, van Janet Bos geloof ik, maar ik denk dat ik er toen niet genoeg voor open stond dus daar ben ik jammer genoeg niet mee verder gegaan. maar toen we een jaar of 4/5 geleden op een stal kwamen met een stalhouder die veel van NH wist gingen we met sprongen vooruit. Vooral ook omdat hij me liet zien dat als ik haar wat losser liet en het vertrouwen had dat het goed kwam, er ook inderdaad niets gebeurde! Uiteindelijk kon ik haar met halster door het bos en over de hei rijden, echt geweldig!

Nu ben ik ongeveer anderhalf jaar weg bij deze stal en heb ik veel, véél te weinig aandacht aan haar besteed. Er is veel in m'n leven veranderd en ik moet nu echt tijd voor haar vrij maken. Dat heb ik de afgelopen tijd veel te weinig gedaan en nu, sinds een paar weken, zorg ik dat ik elke dag weer iets met haar doe. Het was zo, dat als ik even een uurtje kon blijven, ik er een zadel op gooide en ging rijden. Ze hapte dan even 1x met het aansingelen, ik mopperde wat, stapte op en het rijden was heerlijk. 'Een slechte ruiter hoort zijn paard nog niet eens schreeuwen' galmt door m'n hoofd...

Ik zal nu eerst eens wat vertellen over Fantasy en hoe ik haar reacties opvat. Volgens mij is ze tegenover mensen een heel dominante tante, terwijl dat tegenover andere paarden meevalt. Ze hapt of dreigt met een achterbeen als ik haar op gevoelige plaatsen aanraak (borst, tussen de voorbenen, buik, binnenkant achterbenen) of bijt dan in het hek. Ze heeft mij een enkele keer met haar tanden aangeraakt, geen echte beet maar een duidelijkere waarschuwing is er niet. Ik oefen het nu door haar vanaf de hals haar te aaien en dan steeds verder naar de verboden plaatsen. Als ze hapt, laat ik m'n hand stil tot ze iets ontspant. Dan hand weg en belonen en weer opnieuw. Dit gaat nu al veel beter. Alleen loopt ze soms weg als het te lang duurt, kan ik haar dan het beste terug op haar plek zetten of meelopen en belonen als ze stilstaat?

Met wandelen loopt ze graag zo ver mogelijk voor mij, ik kon haar met moeite met haar hoofd naast me houden. Nou doe ik vaak eerst het aaien en daar wordt ze toch wel rustig van. Dan gaan we wandelen en loopt ze meteen al netter mee. Dat wil zeggen, het duurt langer voordat ze me voorbij gaat. Want zoals vanmorgen, liep ze in het begin keurig achter me aan maar als we in de buurt van ritselende bosjes of spetterende eendjes komen dan schiet ze van schrik zo langs me en staat daarna stil met haar hoofd en staart in de lucht. Daarna krijg ik haar de hele wandeling niet meer rustig. Ik weet niet zo goed wat ik dan het beste kan doen. Ik probeer van alles maar misschien is één aanpak wel het beste.

Als het wel lukt om haar achter me te houden en ze wil er toch langs, dan gaat ze schuin naast-achter me lopen (buiten mijn bereik) en gaat dan zo steeds iets verder naar voren. Hoe leer ik haar om netjes en rustig achter me te blijven? Ook zou ik graag wat meer leren over hoe ik mijn persoonlijke ruimte tijdens het wandelen kan aangeven want als ik stop als ze achter me loopt, botst ze zo tegen me aan als ik niet oplet.

Dat zijn de dingen waar ik nu het meeste tegenaan loop. We beginnen dus maar weer helemaal bij het begin om het vertrouwen weer op te bouwen want het is zó goed geweest...

[marloes1987]

Allereerst: wat ontzettend balen dat je na zo'n goede periode nu met deze problemen kampt. Maar petje af dat je ze op deze manier wilt gaan oplossen en bereid bent om stappen terug te doen.

Zoals ik jou verhaal lees vraag ik me af of ze echt een dominante tante is. Het klinkt mij namelijk vooral als onzekerheid en een gebrek aan vertrouwen in de oren. Mijn paard was exact zo toen ik haar net kreeg. Deze paarden nemen, zonder dat ze het eigenlijk willen, de leiderspositie van je over omdat jij het niet voldoende doet. Het is daarom denk ik zeker een aanrader om les in grondwerk te nemen zodat iemand je met die relatie kan helpen.
Een paar dingen die bij me opkomen die je misschien zouden kunnen helpen:
Verdiep je in de horsenalities van Parelli. Ik ben zelf geen parelli studente en gebruik een mix van methodes maar ik heb aan de horsenalities heel veel gehad. Mijn paard is normaal LB-e en kan bij onzekerheid overgaan naar RB-e. Het klinkt alsof jou paard hetzelfde doet. Door de tips van Parelli hierover goed te lezen werden mij al een hoop foutjes mijnerzijds duidelijk.

Waar ik zelf mee zou beginnen is op de grond duidelijke afspraken maken. Ga inderdaad weer beginnen met grondwerk en leer haar jou ruimte te respecteren. Hiermee voorkom je buiten grote problemen als ze tijdens een wandeling ergens van schrikt. Daarnaast heb ik met mijn paard tijdens een les geleerd om haar een bepaalde afstand van me af te houden met wandelen. Het klinkt misschien gek, maar op die manier heb je meer controle dan wanneer je dicht naast haar loopt met een kort touwtje. Daarbij loopt mijn paard nooit achter me, maar naast me. Dan kun je namelijk veel sneller zien of ze ergens onzeker van raakt. Voorbij jou schouder lopen is gewoon not done dus daar zou ik veel eerder op ingrijpen. Zodra ze er voorbij wil komen corrigeren en als dat niet werkt een paar passen achteruit zetten. Stil laten staan tot ze erover na heeft kunnen denken (kauwen, likken, geeuwen, zuchten etc.) en daarna weer naast elkaar verder lopen. Dit zul je zeker in het begin elke paar meter moeten herhalen, maar uiteindelijk gaat het kwartje echt wel vallen.
Wat jij zegt over de spanning nadat ze ergens van geschrokken is komt me ook heel bekend voor. Ik heb dit bij mijn paard heel rustig en geleidelijk opgebouwd. Laat haar langzaam wennen aan samen buiten wandelen en kijk uit dat je niet over haar grenzen heen gaat. Als zij aangeeft dat ze het moeilijk begint te vinden bouw je een rust moment in en zorg dat je nog ontspannen naar huis kunt lopen. Volgende keer kun je weer een paar meter verder proberen. In mijn beleving kun je beter een fijne kortere wandeling maken dan een lange die in een gevecht eindigd.
Voor de 'verboden' plekken zou ik veeeeeel friendly gaan doen. Dat geldt trouwens ook voor het zadel en de singel want bijten bij opzadelen geeft aan dat ze er niet helemaal ok mee is.

Het is altijd heel jammer als je een stap terug moet doen. Maar het voordeel is wel dat jullie een basisvertrouwen hebben wat denk ik met de juiste aanpak snel weer terug te vinden moet zijn. Take the time it takes!
Ik ben geen expert op NH gebied maar als je vragen hebt kun je die altijd stellen. Met Shari heb ik veel dezelfde problemen gehad. En verder raad ik je echt aan om les te gaan nemen. Er zijn hier op het forum genoeg mensen die je daarbij kunnen helpen.

[Fantasy]

Hoi Marloes,

Bedankt voor je reactie! Wel fijn om te horen dat je ervaring hebt met zulke problemen.
De horsenality test heb ik gedaan, maar misschien moet ik er nog eens goed naar kijken want ik had het idee dat het toch niet helemaal klopte. Waar heb jij de tips van parelli hierover gelezen?

Om les te nemen is misschien toch wel een goed idee. Ik dacht eerst dat ik het zelf wel kon oplossen, maar het is complexer dan ik dacht. Ik weet (volgens mij ) wel aardig wát er moet gebeuren maar niet HOE. Wil jij eens uitleggen bijvoorbeeld hoe jij je paard hebt geleerd om jou ruimte te respecteren en hoe je corrigeert tijdens het wandelen? Het is een goed idee om haar naast me te laten lopen en en de wandelingen kleiner te maken zodat de stappen niet te groot worden. Vanmorgen merkte ik ook al wel echt het verschil met hoe ze met me meeloopt naar de wei, het gaat al wel de goede kant op!

Ik woon in Groningen en kwam op het forum de naam Eef als instructrice al een paar keer tegen. Weet jij/weten jullie ook nog andere instructeurs hier in de buurt en wat zijn jullie ervaringen daarmee?

Groetjes, Laura

[svanderkuijl]

Ik herken je probleem! Amigo (16jr)hebben wij nu ook ruim 10 jaar en de eerst 6 jaar was erg....ik stond er mee op en ging er mee naar bed.
Ben er met regelmaat afgevallen, en ook andere die haar probeerde te rijden kwamen er niet zonder kleerscheuren af.
En dan heb ik het serieus over botbreuken met blijvende beperkingen en andere vervelende dingen. Dit gebeurde echter niet omdat ze
stout was, bokken deed ze niet, ze ontplofte gewoon even en ging er dan even als een raket van door, maar puur omdat zij erg onzeker was. Door haar of met haar, ben ik totaal mijn vertrouwen kwijt geraakt. Het was zelfs zo erg, dat met aanspannen (ze liep ook aangespannen, wat wel goed ging) ik op een afstandje moest blijven staan, liefst om de hoek, want zij raakte door mij, en daardoor ik weer van haar natuurlijk, helemaal in de stress. Nadat ze eindelijk aan huis kwam te staan kwam de enorme omslag. En heel langzaam kwam mijn vertrouwen terug(hoewel nooit voor 100%).
Ik ging alleen met de trailer met haar op stap, een aantal keer per week: het ging goed tussen ons. Helaas werd ze vorig jaar kreupel en staat ze op rust, waardoor ik niet zo veel met haar bezig ben, zeker niet omdat ik er een ander paard bij kreeg. Als ik ze nu wil halen om wat licht grondwerk te doen, loopt ze zelfs voor me weg!
En nu begint ze weer dat onzekere, mieperige gedrag zoals toen te vertonen. Opzadelen was geen probleem meer...nu dus weer wel.
Mijn nieuw, jong paard die toch ook 5 maanden geen zadel op had en waarbij ik er een westernzadel opslinger, geeft geen krimp.
En nu voel ik dus ook pas de enorme verschillen die er dus zijn in de horsenalities. Van Amigo kan ik nu weer zenuwachtig worden terwijl
Melody, 13 jaar jonger, mij een heel ander gevoel geeft. Dus ook wij hebben weer werk aan de winkel want we hebben wel hoop dat Amigo weer voor de wagen kan, rustig aan, op rechte bospaden. Ze is trouwens wel de baas in de wei!

[Sien en Mouna]

Mijn paard heeft ook wel eens een handje van het voorbij lopen van mij. Iets wat echt ''not done'' is! Ik heb het als volgt aangepakt.

Let erop dat als je met je paard loopt het paard voldoende ruimte geeft. Laat het touw vieren. Voor mijn maniertje kun je het beste een leadrope gebruiken omdat deze lekker lang is. Oke, waar waren we. Geef het paard de ruimte, zo'n anderhalve meter touw. Ik ga dan tijdens de wandeling met het uiteinde van het touw, ongeveer een meter, om mij heen zwaaien. Dit doe ik op borsthoogte van het paard. Ik zwaai dan het touw rondjes om mij heen en negeer daarbij het paard verder in reacties. Ik geef met het touw mijn persoonlijke ruimte aan. Als het paard binnen de persoonlijke ruimte komt en het touw raakt hem/haar tegen de borst, doet het paard dat zelf! Het is niet dat jij het paard bewust slaat. Je geeft gewoon een lijn aan. Mocht je paard het ondanks dit nogsteeds proberen laat je het paard halthouden en ga je met je gezicht naar je paard staan, zwaai je opnieuw met het touw om je heen en zeg je: TERUG! Herhaal dit desnoods. Uiteindelijk zal het werken. Het helpt echt om het paard veel ruimte te geven. Door strak het touw vast te gaan houden zal het paard eerder gaan tegenwerken.
Het paard kan rustig achter je aanlopen zonder door het touw geraakt te worden, hij/zij moet gewoon die ruimte respecteren. Het is echt niet om te slaan en je hoeft ook niet hard om je heen te zwaaien. Het gaat meer om de irritatie die het paard er van ondervind dan pijn. Gaat het goed met het zwaaien kun je af en toe eens stoppen met zwaaien. Maak er geen issue van, je kunt ook wel eens om je heen zwaaien als er niets aan de hand is. Uiteindelijk zal het paard als het goed is weten dat jij wil dat hij/zij achter je blijft en jouw persoonlijke ruimte respecteren

Oefen dit bijvoorbeeld regelmatig ook in de bak, veel grondwerk helpt. Het paard moet jou als leider zien!
Succes, ik hoop dat je er iets aan hebt!