NH/Parelli lesgeven aan kinderen

**Loesjevos** · 14-05-11, 15:34

Hoi Allemaal,

Ik ben sinds een week met de dochter van eigenaresse op stal en haar shet begonnen met parelli en NH, alleen ik merk toch wel dat beetje lastig is. Bijvoorbeeld de aandacht van de dochter erbij houden, de shet die niet altijd meewerkt (bijv. gras gaan eten). En hoe ik het haar op kindvriendelijke manier kan uitleggen zodat ze begrijpt wat we aan het doen zijn.

Nu vroeg ik mij af zijn er mensen hier die er ervaringen mee hebben met parelli/nh te geven aan kinderen? En zo ja hoe pakken jullie dit dan aan?

Groetjes Marloes

**bikkel16** · 14-05-11, 16:36

Toen ik met Rianne begon met Parelli, ben ik allereerst zelf begonnen met anoek. Dan krijgen de kinderen gauw succes en dat maakt het leuk.
Set it up for succes!
De fases die je gaat geven eerst zelf laten voelen op de arm. En daarna bij jou proberen.
Ik heb zelf ervaren dat de stick een beetje groot is voor kinderen en heb toen een kleine stick bij Eveline gekocht. Probeer hele kleine stapjes te vragen en het zou fijn zijn om een plek te zoeken waar geen gras staat. Dat maakt het een stuk gemakkelijker.

**Loesjevos** · 14-05-11, 18:27

Inderdaad antigrasplek is gevonden en met Diesel de shet ben al wel wat langer bezig. En heb trouwens nu ook een mini-stick. Ieder geval bedankt voor de tips.

En van de andere nog meer is welkom,

**xyzutu2** · 14-05-11, 18:46

Als volwassene is het vaak best pittig om les te geven aan (jonge) kinderen omdat zij op een hele andere manier leren. Volwassenen zijn goed in theoretische leren, kinderen leren vooral door te doen.

Ik denk dat je haar ook vooral niet moet overloaden met informatie. Ik weet niet hoe oud ze is, maar het wordt lastig als je vraagt om op verschillende dingen tegelijk te letten bij het aanleren. Porcupine game om de achterhand weg te sturen kan al best lastig zijn als je tegelijkertijd vertelt dat ze moet wiggelen met het touw om te voorkomen dat hij vooruit stapt, de fases langzaam op te hogen, meteen releasen bij de first try, zelf wel meelopen want anders verliest ze haar positie ten opzichte van de pony en snapt hij niet meer wat ze bedoelt enz.

Dus met de tip om kleine stapjes te nemen ben ik het helemaal eens, maar dan niet eens zozeer kleine stapjes in resultaten bereiken met het paard, maar vooral kleine stapjes van jou als instructrice in het resultaat dat je wilt bereiken met je leerling (en uiteindelijk ook het paard).

Om bij die wending om de voorhand te blijven: misschien moet de eerste vijf keer je doel alleen maar zijn dat je leerling ervoor zorgt dat een achterbeen wegstapt - meteen belonen, leerling en paard, zelfs als het paard daarbij naar achteren wegkruipt, naar voren gestapt en andere fouten maakt. Eerst heel positief zijn over dit resultaat en dat een paar keer herhalen zodat je leerling de techniek een beetje in de vingers heeft, en dan kun je eens wijzen op de voorhand, 'zie je dat hij steeds stiekem een stapje naar voren doet? als je nu met het touw lichtjes zwaait als hij dat probeert, dan...'

Gewoon steeds maar op 1 ding tegelijk focussen.
Geen moeilijke theoretische onderbouwing en alternatieve mogelijkheden geven, gewoon 'als jij dit doet, dan doet je paard dat. Zie je dit? Dat betekent dat hij...'
Dit is even voor jonge kinderen opgeschreven, maar het kan geen kwaad om dat als uitgangspunt te nemen voor het aanleren van de fysieke vaardigheden (stick, touw, paard, eigen lichaam...). Als je leerling rijp is voor meer diepgang, dan zal ze vanzelf meer gaan vragen en kun je ook meer theoretische informatie gaan geven.

Veel succes!

**Callippo** · 15-05-11, 08:04

Kinderlessen zijn niet mijn sterkste kant (lees: ik vind het veel fijner om langere uitleg te kunnen geven). Op een gegeven moment had ik 2 kindergroepen (in het Duits ook nog) dus moest wel wat verzinnen...
Wat ik bij kids dan doe is veel spelletjes voor kind en pony: slalom lopen, samen over een balkje en dan samen stilstaan. Kleine uitdagingen met een heel zichtbaar doel.
Ook de oefeningen uitleggen in de vorm van een spel: bij circling een ruimte afbakenen en zeggen 'hier zwemmen haaien, dus daar mag de pony niet in het water vallen' zodat ze hem niet te dichtbij laten komen. Of bij het stoppen voor een balk 'dit is de spoorwegovergang waar de trein voorbij rijdt, dus de pony mag er echt níet overheen'. In plaats van te roepen: nu een fase 4, zeg je dan: pas op, er komt een trein aan! Dan zijn ze ineens een stuk duidelijker tegen hun pony. Bij kids is de 'fase 4' namelijk lastig uit te leggen.

Ohja, en punten geven: 1 punt voor de pony als hij je wegduwt, 1 punt voor jou als de pony voor jou opzij gaat, dat soort dingen. (En als jij een punt scoort, krijgt de pony een knuffel)
Dit helpt de kids om duidelijk te zijn tegen de pony, terwijl ze het wel als spel blijven zien.

Al met al werden de kinderlessen toch best leuk

**Maritje1991** · 15-05-11, 11:12

Evi, wat een leuke dingen heb jij bedacht!
Hopelijk krijg ik mijn zusje ook zo ver

**Loesjevos** · 15-05-11, 17:36

Evi, dat zijn handige tips, ik zat inderdaad namelijk hoe ik het in kindertaal kon verpakken.

**xmarliez** · 15-05-11, 19:35

Ik heb gemerkt dat duidelijkheid voor kinderen erg belangrijk is. Daarom begin ik altijd met het uit te leggen in het klein, jip en janneke taal. Dan is zij het paard en ben ik haar om haar het gevoel te geven wat zij haar paard moet geven en wat mijn taak daar in is. Dan wisselen we om en ben ik het paard. Ik ben altijd een heel lastig paard, want Shadow (mijn pony, die iedere week een uurtje van haar is) is een echte shetlander die af en toe best lastig kan zijn.
Zo leert ze hoe subtiel dieren kunnen reageren op signalen maar ook hoe duidelijk je moet zijn.
Dit is eigenlijk altijd lachen, gieren, brullen want dan doe ik de gekste dingen waar ze zelf een oplossing voor moet bedenken. Ze ziet er altijd de humor van in maar weet ook dat ik eigenlijk op dat moment een 'paard' ben dus dat ze duidelijk moet zijn en concequent.

Dan gaan we naar het paard en mag ze daar gaan uitvoeren wat we geoefend hebben.

Toen we net begonnen heb ik in het kort the seven games uitgelegd. Ook heb ik de self assesments vertaald naar het Nederlands en dan deden we iedere les 1 taak voordat we gingen rijden. Zo maakte ze kennis met de handelingen en de games. Vanuit daar kun je gaan uitbreiden.
Nu zijn we bezig met dingen op de grond te bevestigen die in het zadel ook minder gaan. Ze moet heel erg leren subtiel duidelijk te zijn en op de grond werken we daar aan door leid oefeningen. Stap (Shadow moet haar volgen door langs haar te blijven), halt, achterwaarts, draf. Ik merk verschil in haar houding, nu staat ze meer en meer als een leider en een partner, niet meer onzeker over dingen. Eerst keek ze me bij alles wat ze deed aan en vroeg ze of het goed was, nu leert ze zelf de juiste of niet juiste beslissingen te maken en het op te lossen als dat nodig is.
Ze is enorm gegroeid in de afgelopen tijd. In het zadel gaat het goed en op de grond ook. Ze is heel zacht en geconcentreerd. Iets waar ze in het begin heel veel moeite mee had. Haar concentratie was 0,0 maar ze heeft wel geleerd dat het heel belangrijk is alles te zien en overal op in te kunnen spelen, want die shets he.. als je even niet op let lopen ze zo de andere kant op

**cybrdynk** · 22-05-11, 22:53

Ik ben ook steeds druk in de weer met mijn kids van 5 en 7. Ik ben niet zo'n verhaaltjes verzinner hoor met de theorie, ik zeg gewoon de fases.
Thuis gebruiken we ze ook en het is ze zo helder als wat. En inderdaad, wij hebben ook zo'n 95 cm grote donder, die bonkt ze nogal eens met haar borst aan de kant voor een gras sprietje. Dus, kleine stick, eerst leren de pony 8 jes te laten lopen met respect voor hun leidertje. Dan energy low en stoooooppen. Dat snappen ze ook goed. Energy up, en de pony de eerste stap laten doen en samen lopen. Ook proberen de stappen synchroon te laten doen. Daar werden ze al super zeker van, dat zij het ineens voor het zeggen hadden.
Verder heb ik de pony eerst de games geleerd zodat zij dat niet hoefden te doen. En niet helemaal erin gedrilld, maar net genoeg dat de pony al snapt wat ze vragen.
Daarnaast heb ik ze ook naar haar gezichtje leren kijken. Dus als ik met mijn ene dochter werk, vraag ik mijn andere dochter 'wat denkt de pony nu?'Dan zegt ze bijv. pfff, ik heb geen zin. En dan vraag ik wat we dan doen. Het leuk maken! Goed zo, inderdaad. Maar als ze bijv. eigenwijs kijkt, of stoer of boos, dan pakken we haar flink aan.
Ook met opstijgen, een paar keer opwippen. Als de pony wegloopt, stappen we er niet op. Etc etc.
Ik kan uren door schrijven, maar als je meer specifieke voorbeelden wil, roep maar!