vraag over artikel in opnieuw laten wennen aan bit..na

[Marja]

Mij verplaatsen in wat prettig is voor mijn paard probeer ik voortdurend. Maar het feit is, dat ik heel vaak domweg niet weet, niet kán weten ook, wat mijn paard nu écht wel of niet prettig vindt. Want vindt hij het nou prettig als ik op hem ga zitten en anderhalf uur door het bos ga rijden? Waar overigens ook niks natuurlijks aan is? Tja hij loopt braaf zijn rondje met mij en hij lijkt daarbij wel vrolijk, maar hij wil ook weer graag naar huis. Dus vindt hij dat nou echt leuk dan? En hoe weten jullie dat jullie paarden het echt allemaal zo fijn vinden wat jullie met ze doen?

Dat een bit niet natuurlijk is, is echt een flauwekul argument. Dat bedoel ik nou, kom dan eens met concrete aanwijzingen of bewijzen waarom het dan zo schadelijk zou zijn om met een bit te rijden... Paarden domesticeren en berijden is sowieso niet natuurlijk maar dat hoeft naar mijn idee ook niet per se schadelijk te zijn voor het paard, het hangt er maar vanaf hoe je het doet. En jullie hebben toch ook een paard om op te rijden? Dat is dan ook niet natuurlijk, zou je ook maar beter niet kunnen doen.

En of een paard ervoor zou kiezen om géén bit te dragen, weet ik ook nog zo net niet. Er zijn zat paarden die het bit vanzelf in hun mond nemen, als je het onder hun neus houdt... Veel paarden hebben graag iets in hun mond (kauwen bv. ook telkens op het touw). En veel paarden vinden het ook lekker om aan roest te likken, vandaar dat ik een bitje heb van sweet iron.

Er valt ook nog heel wat te onderzoeken m.b.t. het gebruik van zadels, of het dragen van een ruiter door een paard, dus dan zouden we ook maar niet meer moeten rijden, want wie weet hoeveel schade er bij ons paard door ontstaat, wat we pas zouden zien als we hem na zijn dood zouden ontleden....

Oké, ik heb dus nog steeds geen echte argumenten tegen een bit gehoord, alleen maar gevoelsmatige argumenten (je wilt zelf toch ook geen beugel in je mond, het is niet natuurlijk)....

[promptertje]

Ik vind die wel/geen bit discussie ook niet echt zinvol. Alles wat we met paarden doen is niet natuurlijk, erop gaan zitten al helemaal niet. Dan kunnen we elk stuk "gereedschap" en alle omheiningen ook ter discussie gaan stellen. Leer goed rijden, leer te zitten zonder je paard te hinderen als je wil rijden, en leer netjes met een bit om te gaan. Ik zie liever een dressuurruiter met lichte hand door de baan gaan, dan een "natuurlijke" ruiter met touwhalster maar die op een paardenrug zit te bonken. Als mijn paard mocht kiezen, zou ze denk ik gaan voor mét bit maar zonder bonken . En als je zonder bit wil rijden (doe ik zelf ook graag) absoluut doen, maar niet iemand die netjes met een bit om kan gaan veroordelen - kijk liever naar wat je voor je eigen paarden kunt verbeteren.

[trea]

Ik veroordeel niemand.
Ik heb alleen gezegd dat ik er de méérwaarde er niet van inzie. En ik heb ook nog steeds geen goede argumenten gehoord die vóór het bit pleiten hoor... Maarja, ik rijd dan ook puur recreatief en merk dat je uitstekende partnership kunt bereiken met een lichtgewicht touwtje, dat er overigens ook maar voor kul aanhangt, want rijden doe ik in ieder geval niet daarmee. Van mij mag mijn paard haar hals dÃ*Ã*r houden, waar zij het best in balans loopt.

En daar is niks mis mee

[promptertje]

Daar is inderdaad ook helemaal niks mis mee Trea, ook vooral lekker zo door gaan . Waar ik momenteel soms een bit voor gebruik: ik heb een poos niet kunnen rijden omdat mijn paard last had van bronchitis. Toen ik weer rustig mocht begonnen, was mijn paard (al wat ouder) nogal stijf. Met een bit kan ik haar net even beter vragen (dus niet dwingen) haar rug wat losser te laten en ronder te maken, dat is voor haar hele lijf beter. Met een touwhalster is dat moeilijker te bereiken, dan moet je er echt druk op zetten. Met het bit is dat maar een kriebeltje met mijn pink. Ik gebruik het bit dus om mijn paard beter te kunnen gymnastiseren, zodat ze langer "heel" blijft. Nu loopt ze weer prima, en vanaf volgende week gaat het bit er ook weer uit.

[Marja]

Als ik alleen puur recreatief wil rijden (waar overigens helemaal niks mis mee is!), heb ik ook geen bit nodig en rij ik net zo lief op halster. Maar als ik meer wil gymnastiseren, doe ik er net als Ans wel een bit in omdat het daarmee nou eenmaal beter gaat. Nu zijn er ook wel supertalenten die op een halster ook al die oefeningen kunnen doen, maar die mensen zijn toch echt in de minderheid en ik hoor daar helaas niet bij...

Trea, heb jij zelf wel eens op een paard gereden dat lekker aan het bit was, makkelijk nagaf en verzameld liep?

[trea]

Ja, ik heb een kwpn-er gehad, waarmee ik jaren dressuur heb gereden. Ik weet dus wel wat je bedoelt met dat gevoel. Maar nu ik 2 bosklossers heb, rijd ik meer op gevoel vanuit mijn body en op basis van samenwerking en bekommer me niet meer om hun mond en hoofd. Ze moeten van mij vrij kunnen rondkijken in alle richtingen en zèlf opletten dat ze niet in gaten stappen en tegen takken lopen. Dat is hun verantwoordelijkheid. Ook merk ik dat mijn bonte (beetje trekpaardmodel) veel beter loopt als ze haar hals iets mag strekken. Ze struikelt dan minder. Deze klossers heb ik ook altijd met bit gereden, gewoonweg omdat ik niet durfde. Ik zag me al met peerd en al in de berm staan en haar er met geen mogelijkheid meer uit krijgen!

Maar de eerste keer dat ik bitloos op het paard ging was voor mij een openbaring. Ze was zo blij, en liep zo licht, dat er voor mij geen bit meer inhoeft. Ik ga dus af op wat mijn paard me probeert te vertellen. Ze is duidelijk happy-er zonder dan mèt.

De andere tinker (één brok temperament), was een head-sheaker mèt bit. Dat probleem is nu ook uit de wereld + het feit dat ze minder heftig/paniekerig reageert als we trekkers tegenkomen. Ze kan zich nu ook niet meer vastzetten op het bit en loopt erg relaxt nu.

Dat waren mijn argumenten (of liever gezegd; mijn paarden's argumenten) en ik vond ze overtuigend genoeg. Daar hoeft van mij geen wetenschappelijk bewijs voor te komen

Ik rijd overigens nooit in een bak, en zou niet weten hoe dat is om gymnastische oefeningen te moeten doen, zonder bit. Het lijkt me moeilijker.

Ik ben nu Parelli level 2 begonnen en loop dadelijk wel aan tegen het feit dat er volgens het programma een keer een bit in moet. Ik weet nog niet hoe ik daarmee om zal gaan, en of ik dat mijn paarden aan wil/kan doen. Vraag me af of ik die oefeningen kan doen zonder bit. Kan dan wel nooit certificaat halen natuurlijk (maaja, da's mijn zorg, de paarden boeit het toch niet)

[promptertje]

Trea, als het echt tegen je gevoel indruist, dan maar geen certificaat, toch ? Jij maakt de keuzes tot hoever je met bepaalde dingen gaat. Ik rij overigens ook bijna nooit in een bak hoor, ik heb een drafbaan van 1 km tot mijn beschikking voor het dagelijkse werk . En ook in een bos zal op de vlakke paden nageeflijk of voorwaarts-neerwaarts rijden, schouder voor en een pasje wijken prima lukken denk ik

[Marja]

Dat waren mijn argumenten (of liever gezegd; mijn paarden's argumenten) en ik vond ze overtuigend genoeg. Daar hoeft van mij geen wetenschappelijk bewijs voor te komen

Ja, zo te horen vinden jouw paarden het idd prettiger om zonder bit gereden te worden. En ja, dat vind ik ook goede argumenten voor jou om het niet meer te doen.
Maar dat wil toch nog niet zeggen dat niemand meer met bit zou moeten rijden, en dat het schadelijk is voor paarden? Want zo bracht je het in je eerdere berichtjes.

Hoe reageren jouw paarden eigenlijk als je ze met bit rijdt, maar met een losse teugel zoals je dat nu met halster doet? Als ik nl. met Atli met bit rij met losse teugel, loopt hij precies hetzelfde als wanneer ik met halster op losse teugel rij. Het punt is alleen dat de meeste mensen met bit anders rijden (met contact, soms ook met teveel druk) en dat de paarden dát niet fijn vinden.

Tja als je straks eind level 2 bent en je wilt niet met bit rijden, dan doe je dat toch gewoon niet. Sommige oefeningen zullen dan misschien wat lastiger zijn, maar die kun je dan óf overslaan, of er heel veel energie in steken om ze op halster te doen. Voor mij bleek bv. het nageven niet mogelijk te zijn op halster; ik krijg het Atli gewoon echt niet geleerd. Terwijl hij het op een bit nu heel goed doet, en ook uit zichzelf aanbiedt... Voor mij is nageeflijk en verzameld rijden wel belangrijk (als onderdeel van mijn training), omdat ik denk dat ik mijn paard zo beter soepel en sterk kan krijgen/houden. Bovendien heb ik het nodig om te kunnen tölten; als ik dat op een halster probeer loopt hij veel te veel op zijn voorhand te sloffen om een goede tölt te kunnen hebben. (Niet dat ik nu met bit wél kan tölten, maar ik kan zo wel beter werken aan de voorwaarden om te kunnen tölten en ik hoop dat die tölt dan toch nog een keer komt.) En dat wil écht niet zeggen dat ik aan het het bit moet trekken om oprichting/nageeflijkheid/verzameling te krijgen hoor! Kleine hulpjes zijn al voldoende.

Het zou trouwens ook best kunnen zijn dat als je het programma verder volgt, dat je je paarden het bit dan uiteindelijk wél goed zullen accepteren doordat je ze goed hebt voorbereid op het dragen van een bit...

[trea]

Haha, ja da's een goeie. Hoe lopen de paarden op bit met een losse teugel... Voor Enya (bont geval), was het hele bitgebeuren niet leuk. Ik had altijd veel werk aan haar. Ik reed haar afwisselend stukjes mèt contact en dan weer zonder. Want blééf je haar met contact rijden, ging ze er op steunen en werd steeds zwaarder. Ze is dan ook een ècht op de voorhand lopend paard, wat imo altijd voorwaards en opgericht gereden moest worden afgewisseld met los teugeltje. Liep ze met los teugeltje, zakte haar hoofd gelijk naar beneden en ging ze lopen dutten. Ze kon zichzelf niet goed dragen en struikelde regelmatig (ze had toen ook nog wel ijzers), soms zó erg dat ze op de knieën viel en ik gelanceerd werd (vanuit draf).
Ik was bij haar ook erg huiverig om met touwhalster te gaan rijden, omdat ze een heuse eigenwijze koudbloed is, met een hoog "nou èn"gehalte. Altijd overal snaaien, waar ze maar kon, liefst haar eigen route bepalen en ze kon héél sterk zijn!
Maar die overgang ging wonderbaarlijk easy. Ik ben zomaar met haar naar buiten gegaan (zonder nog ooit van Parelli of emergency stop gehoord te hebben), met het idee van: erger kan het toch niet worden, en schrikkerig is ze niet, dus ze zal ook wel te stoppen zijn....
Maar ze liep zó goed! Ze liep héél licht en voorwaards, droeg haar hoofd goed en was super te sturen. Ik heb toen ook nog een lyrisch stukje op PN gezet... Ze leek gewoon een ander paard. Ik kon haar gemakkelijk wenden, zonder kracht. De tweede keer dat ik met dat hoofdstel ging rijden (het was overigens de libraR van egon), ging ik met een ander paard mee. Een erg voorwaardse haflinger. In het bos gingen we een sprintje trekken en normaal loopt Enya ergens achteraan te sukkelen, en blijft niet lang in galop, gaf het altijd snel op, want ze won eigenlijk nooit. Maar nu.... wohw! Ze haalde die haf in, en toen ontdekte ik dat er geen rem meer op zat... Ze ging maar door en door. En ik zat er op met zo'n smile! Ik heb haar uit laten rennen, en besloot op dat moment, dat ik er nog wèl het één en ander aan bij moest schaven , maar dat er nooit meer een bit inhoefde.

Die andere tinker, Amy, da's helemaal mijn paard. Een lekkere hittepetit, vele beter gangen dan Enya, heel voorwaards, heeft ook altijd zin om iets te gaan doen, maar met een panische angst voor trekkers en grote vrachtwagens. Met haar heb ik veel dingen moeten overwinnen, zoals waterplassen en schaduwvlekken etc. Vanwege haar heftige reacties, had ze een milde stang inliggen. Zij liep eigenlijk heel goed met bit. Liet zich goed neerwaards rijden en kon daar ook ontspanning vinden. Maar niet altijd. Dit paard is wat je noemt een "kijkerig type", en wìl graag haar hoofd hoog dragen om rond te kijken. Neerwaards rijden ging dan ook wel, maar ik moest wèl even vertrouwen winnen vantevoren (nu doe ik dat met de 7 games, veeeel beter en gemakkelijker!). Het probleem met haar was wel dat ze een head-sheaker was. Tanden worden jaarlijks nagekeken, dat was het niet. Ook bij een gewoon gebroken trensje deed ze dit. Ze deed het niet altijd, maar wèl vaak. Nu met een touwhalster doet ze het niet meer... bij haar denk ik, dat ze het ècht niet prettig vond dat ijzer in de mond. Ze is ook erg gevoelig daar. Een keer een verkeerde actie met de hand, dan reageerde ze heel beledigd (hoofd hoog gooien, en zo'n circel draaien met het hoofd).
Haar hele manier van lopen is relaxter. Ze kan nu kijken waar ze wil, en het gekke is, dat ze haar hoofd niet meer zo hoog draagt nu. Ook het reageren met groot verkeer is beter. Minder paniek erin. Ik merkte ook wel, dat ik de teugels al ging binnenhalen als ik in de verte iets zag aankomen.... (tja fout, I know,). Ik reed haar meestal met losse teugel, en met tijden "vroeg" ik dan iets van haar.

Dat "vragen" gaat bij haar ook met halster, merk ik nu. Amy vind het ook leuk om dressuurmatig te werken, dan loopt ze super! Bij Enya ,vraag ik niet, want ik ben op dit moment allang blij dat ze weer geleerd heeft zichzelf te dragen, dus hier laat het effe zo. Dat komt nog wel.
Tot zover, mijn ervaringen met mijn blitse tankjes...

[trea]

Hey Marja, ik vraag me overigens wèl af of jij als Strasseraanhangster het boek van Dr Strasser; Metal in the mouth
Alles over de effecten van rijden met een (metalen) bit.
- Auteur: Dr. Robert Cook & Dr. Hiltrud Strasser
- Aantal pagina's: 134
- ISBN: 0-9685988-5-4
- Taal: Engels
- Prijs: 28,50 euro gelezen hebt?

[Marja]

Nee dat heb ik niet gelezen. Jij wel?
Ik vind het een bezwaar dat het in het Engels is. Ik had LOS ook in het Engels gelezen, maar begreep er toch nog vrij veel niet van. Nu ik het in het Nederlands heb gelezen, snap ik het allemaal veel beter!

Maar dat boek gaat over metaal in de mond. Althans, dat suggereert de titel. Hoe zit het dan met rubberen, leren of kunststof bitten?

[trea]

Nee, maar heb uiteraard wel belangstelling. Ik zie ook op tegen het engels, zucht.
Ik was benieuwd wat ze te melden zou hebben. Ik ga het toch maar bestellen. Zal ik je op de hoogte houden, of wil je het niet weten?

Gr Trea

[Marja]

Ja zeker wil ik het wel weten!
De reden dat ik het boek zelf niet koop, is omdat ik bang ben dat ik er maar de helft van begrijp, net zoals bij LOS. Mijn Engels is op zich best goed (met Parelli en Rashid heb ik geen enkel probleem), maar zulk technisch Engels dat over de functies van lichaamsdelen gaat enzo, is toch best moeilijk... Ik wacht dan ook met smart op een vertaling...

Dus als jij het nou leest en het in begrijpelijke taal uitlegt: graag!