Moeilijkheden bij het opstijgen

[ridade]

De titel zegt het al, ik heb wat moeilijkheden bij het opstijgen en zou hier graag wat advies over hebben.
M'n merrie heeft een ronde rug, weinig schoft en m'n stockzadel krijg ik zeer moeilijk aangesingeld, de gespen zijn beetje suede achtig, ik overweeg om er gladlederen op te steken. Ik moet hard trekken om er beweging in te krijgen en voldoende hard aan te singelen (wat ik in verschillende stapjes doe, eerst wat wandelen, dan nog beetje aanspannen enz...).
Nu, als ik opstijg (ik moet dit vanzelfsprekend alleen kunnen), dan gaat ze nerveus rondjes draaien. Zadel schuift vanzelfsprekend opzij als ik m'n gewicht erin laat hangen...Ik heb zo de indruk dat ik haar niet mag tegenhouden met de teugels, ik ga ergerlijk springen naast haar tot ze stilstaat. Dat lukt soms, maar niet altijd.
Ik vroeg me af...kan iemand me wat raad geven.
De merrie is zeer gevoelig en kan soms snel geïrriteerd raken, ik wil het daarom zo subtiel mogelijk aanpakken. Ik probeer het niet meer tot iemand me een goeie raad kan geven.
Ik heb een stoeltje overwogen, maar kan die moeilijk mee op buitentocht nemen... ze moet dan ook eerst willen stilstaan aan dat stoeltje of blok.

[senta]

Weet je waarom ze nerveus rond gaat draaien? Ze vindt het misschien vervelend dat het zadel verschuift? Ik zou het opstappen apart oefenen, dus niet alleen als je wilt gaan rijden maar er apart tijd voor uit trekken. En waarom zou je geen opstapje gebruiken? Het is minder vervelend voor je paard, je hangt dan niet zo aan haar en het is ook beter voor je zadel.
Ik heb zelf ook een (boomloos) zadel dat vrij makkelijk schuift, maar het lukt eigenlijk altijd wel om een randje oid te vinden buiten zodat ik wat hoger sta en m'n paard lager, en ik zonder gehang goed op kan stappen.
Het naast het opstapje staan kun je rustig opbouwen. Dus niet meteen proberen daar vanaf op te stappen maar eerst alleen ernaast zetten. Als dat ok is er eens op gaan staan en er weer af totdat dat ook ok is. Dan eens wat op en neer springen op het opstapje. En zo bouw je het op totdat ze er helemaal vertrouwd mee is. Als ze door krijgt dat opstijgen niet meer betekent dat je aan haar gaat hangen en het zadel niet meer schuift, wordt ze waarschijnlijk minder nerveus.

Dit alles natuurlijk ervan uit gaande dat je zadel wel goed past en nergens vervelend zit als jij erop zit.

[Marja]

Zelfs met een zadel dat niet schuift is het voor het paard veel fijner als je een opstapje gebruikt. Er komt toch altijd eenzijdig gewicht aan het paard te hangen, waardoor er eigenlijk altijd wel druk aan de andere kant tegen de ruggengraat komt. Dat is niet zo fijn voor een paard.

Ik zou dus toch tijd investeren in het opstijgen met een krukje.
Ook op buitenrit zijn er vast wel voorwerpen te vinden die je kunt gebruiken om vanaf op te stijgen: omgevallen bomen, bankjes, electriciteitskastjes, je paard in en greppeltje parkeren... Het zal misschien wel even wat training kosten om je paard te leren naast zulke voorwerpen te gaan staan zodat jij rustig op kunt stijgen, maar daar heb je dan later wel veel plezier van!

Wil je toch per se zonder opstapje opstijgen, dan zul je moeten leren om elegant op te stijgen.
Als je vanaf links opstijgt, moet je je linkerhand aan de linkerkant vooraan het zadel plaatsen, en je rechterhand over de rug van het paard aan de rechter voorkant van je zadel. Dus niet het zadel achteraan vastpakken, dan trek je het nog makkelijker scheef! Op het moment dat je omhoog komt, moet je direct je gewicht recht boven je paard brengen, dus over je paard heen hangen als het ware, en dán pas je rechterbeen over de rug doen. Op die manier komt er zo min mogelijk druk op het zadel.

[Sarah]

Helemaal eens met de voorgaande reacties. Rustig opbouwen en heel veel oefenen, zonder daadwerkelijk op te stappen, totdat ze rustig stil kan staan. Dat los je niet binnen een paar oefen sessies op.

Maar ik begrijp je probleem van het opstapje en het zelfstandig willen kunnen wel.
Ik heb ook geworsteld met dit dilemma. Mijn paard is iets groter uitgevallen dan mijn bedoeling was en ik ben erg klein. Wanneer we op stal opstappen, dan doe ik dat altijd met een stoel of boomstronk. Maar ik vond ook dat ik op buitenrit bijvoorbeeld gewoon moet kunnen opstappen. Ik heb het wel eens meegemaakt dat ik echt lang heb moeten wandelen voordat ik iets tegenkwam wat geschikt was als opstapje en waar ik mijn paard veilig naast kon parkeren. En ik wil liever niet op buitenrit mijn beugelriem korter of langer hoeven maken. Maar ik wil wel af kunnen stappen als ik dat nodig vind op buitenrit.

Om deze reden heb ik een opklapbeugel. Die kan je uitklappen en dan is hij zomaar 5 of 6 gaatjes langer. Dat maakt dat ik er niet onwijs in hoef te hangen met opstijgen. Wanneer je op je paard zit is hij met een simpele beweging weer in te klappen, zonde dat je de beugelriem hoeft te verstellen. Dat vind ik veiliger.

Nu ik dit schrijf bedenk ik me dat je een stockzadel hebt. Daar geldt dit niet voor. Het is een 'gewone' beugel voor een dressuur, spring, of veelzijdigheidzadel en die kan je volgens mij niet bevestigen op een western of stock zadel. Toch plaats ik mijn reactie, omdat ik denk dat een ander er misschien wel iets aan heeft.

Ik zou ook graag zien dat dit mechanisme op een westernbeugel komt. Vooral om deze reden heb ik een dressuurzadel gekocht.

Nogmaals, ik heb hem alleen voor 'nood' op buitenrit. Verder gebruik ik wel een opstapje. Maar ik wil gewoon het risico niet lopen, dat ik kilometers van stal ben en dan niet meer op mijn paard kan komen als ik ergens ben afgestapt. En je zal zoiezo je paard rustig moeten leren stilstaan, want anders kom je er ook met deze beugel niet makkelijk op.

[liesbetm]

Afgezien van alle opstijg-tips die je al hebt gekregen, zou ik ook eens onderzoeken waarom ze zo nerveus wordt bij opstijgen. Ze is toch ingereden door Julie? Had zij ook die problemen, of doet ze dit alleen bij jou? Gaat het opzadelen wel rustig? Of is ze dan ook al nerveus? Probeer het stapje voor stapje te doen, en niet alles achter elkaar. Desensitize je paard voor alles wat vooraf gaat aan het rijden, voordat je in het zadel blijft zitten.

[ridade]

Ze is nog maar pas zadelmak. Bij Julie steeg ik op in de piste, maar ik heb geen piste en ga eerst een eind aan de hand wandelen en doe allerlei oefeningen (Parelli oefeningen) op straat vooraleer ik erop kruip, is eigenlijk geen straat, is een binnenweg waar geen auto's komen omdat het privé terrein is. Ik heb geen mogelijkheden om in een piste te rijden bij me thuis en wil niet werken in de weide omdat ik slechte ervaringen heb met rijden in een weide met gladde ondergrond, ook voor grondwerk vind ik werken in hun eigen terrein niet goed. Doe dat nooit meer. Binnen een maand heb ik ergens anders een piste en kan ik daar oefenen.
Haar rug is wat rond en het zadel glijdt snel opzij. Ik weet niet hoe hard ik het zadel moet aanspannen, of liever gezegd, mag aanspannen.
Ik heb geen grote problemen, is niet dat ze zo vervelend doet, maar ze staat niet stil zoals bij julie in de piste. Ik heb Julie om raad gevraagd, maar kan haar heel moeilijk bereiken. Vind het wat vervelend want het is soms maar een klein detail en ik stijg dus niet meer op vooraleer ik een tip heb. Ik heb ook geen zin om het zadel aan te spannen zodat ze zich opgehangen voelt. Ik heb altijd het idee gehad dat het zadel haar niet goed past, maar nu ben ik er vrij zeker van. Voor zo'n ronde rug zijn er betere zadels. Ik ben aan het rondkijken.
Ik vind het wat vreemd dat er verwonderd over gerageerd wordt. ik ken heel veel paarden die al lang opgeleerd zijn die niet willen stilstaan, mijn merrie heb ik nog zelf heel weinig gereden én ze is nog groen. Ridade is een Lusitano veiga merrie en heeft wat nerveus karakter. Stilstaan voor haar is heel moeilijk, dat weet Julie ook...
Ik oefen nu wel via grondwerk stilstaan, maar dat doet ze voortreffelijk. Het probleem ligt enkel aan het zadel.

[Marja]

Uit je eerste post bleek niet dat je merrie nog maar net onder het zadel is. En hoezo verwonderde reacties? Die lees ik nergens terug hoor.
Het is puur het aanleren van een goede gewoonte, dat een paard stil moet staan bij het opstijgen. Voor een jong paard is dat lastiger (ook qua balans), maar bij een ouder paard verwacht ik zeker dat hij stil kan staan bij het opstijgen. Anders is het hem óf nooit goed geleerd, óf het opstijgen geeft hem dusdanig fysiek ongemak dat hij niet stil kán staan.

Als je zo zeker weet dat het niet stil kunnen staan aan het zadel ligt, dan heb je toch je eigen vraag al beantwoord?

[liesbetm]

Tja, nou begrijp ik je niet meer. Alle posters hierboven doet hun best je te helpen met tips, dan verbaas je je over de verwonderde reacties en zegt dat het aan het zadel ligt. Waarom stel je deze vraag dan?

Overigens heb ik ook een nerveus paard, maar die staat keurig stil met opstappen, en anders stap ik niet op.

[svanderkuijl]

Toen we onze Gelderse zadelmak maakte (ze was alleen op de boerse manier beleerd voor de kar toen ze 4 was: gewoon ervoor zetten en dan het weiland in!) was het opstijgen ook een probleem . We lieten haar inrijden door een klein, niet al te lenige dame die we altijd een voetje gaven bij het opstijgen. Bij mij bleef ze in het begin, keurig stil staan: dus ik helemaal trots: Ze houdt van mij: we zijn maatjes: voor mij blijft ze wel stil staan!
Maar ik zag natuurlijk hoe moeizaam het bij de kleine dame ging: met 2 man hielden ze Amigo vast en dan hesen ze haar erop en konden dan nog net op tijd opzij want Amigo was al aan de andere kant van de bak. Dus wat ging ik doen: Teugels op maat maken, terwijl ik altijd
gewend was om met een lange teugel op te stappen. En omdat het steeds "spannender" werd, ging ik ook mijn teugels steeds korter maken.(hoogstwaarschijnlijk hebben ze haar ooit ook zadelmak proberen te maken en toen dan niet ging is ze verkocht)
Dus terwijl mijn ene been nog " eroverheen" aan het gaan was, stond Amigo weer aan de andere kant van de bak met een snelheid van een porsche! En ik...ach soms was het nog wel komisch: bonk bonk bonk achter het zadel, op de d'r kont...op de grond!
Haar door de DA na laten kijken en toen bleek dat ze een cyste op haar eierstok had zitten, en dat zit net onder het zadel, dus daar zal het dan wel aan liggen dachten we.
Het ging op een gegeven ogenblik beter, ik kwam er op maar...als ik voor een tweede keer op wilde stijgen, of iemand anders, dan bleef ze maar achteruit lopen zodra je een voet in de beugel wilde zetten. Ze was dan ook heel gevoelig: Hoefde maar naar haar achterhand te kijken (van "5" meter afstand)en ze draaide al om . Je hoefde ook geen klopje te geven op haar achterhand want dat ging ze weer als een speer er van door.
Maar...achteraf bekeken: Op een gegeven moment kwamen we er achter (hoe lang kan de lijdensweg zijn) dat als we de teugels los lieten hangen: ze keurig stil bleef staan! En dan vallen de puzzelstukjes op zijn plek: Druk op de teugels, met 2 man dat arme dier vasthouden en er dan nog iemand bovenop "hijssen": Ook met het rijden in een groep was een probleem: ze stapte altijd erg snel en draafde stevig door en dan moest ze ingehouden worden en dat was weer foute boel. Dus ook daar kwamen we dus achter: ze kan gewoon niet met druk gereden worden. En probeer haar ook niet in de " krul" te trekken want dan kan je het helemaal vergeten, doet ze het helemaal niet meer: groot geljk :P !Paarden zijn claustrofobisch, paniekerig enz. Maar ja, achteraf he. We hebben haar een beetje " geprikkeld" eigenlijk zoals met de friendly game. En zo is ze er vertrouwen in gaan krijgen.

[ridade]

Vwoila, daar zeg je het, zeer gevoelig voor druk. Ik heb slechts 2 keren dat probleem gehad en heb nooit maar dan ook nooit haar tegen gehouden met de teugels omdat ik zeer goed wist dat dat voor problemen zou zorgen.
Laat het heel duidelijk zijn dat ik toch al een stadium verder sta dan de boerse manier om haar in een krul te trekken, ik ben geen beginner meer. Ik weet ook wel dat haar iemand vast kan houden en ze dan stil zal staan, maar dat wil ik niet.
Ik heb dat probleem alleen als we gaan wandelen dat ze niet stilstaat. In het paddockje thuis staat ze stil met opzadelen en aansingelen. Singel ik haar onderweg aan, dan wordt ze nerveus want ze is zo happy en wil graag verder stappen (ze gaat enorm graag op pad. Als ik de stal ga uitmesten, dan staat ze aan de poort die we enkel gebruiken om naar buiten te gaan, te wachten tot we zouden gaan wandelen ).
Ja zal je zeggen, doe het dan thuis. Zij moet het gewoon worden dat ze ook op niet vertrouwd terrein aangesingeld zal worden en dat ik zal opstijgen, zonder krukje.
Daar ik effectief nog maar 2 keren zelf met haar gereden heb sedert ze zadelmak is (anders doe ik grond - en leid oefeningen), denk ik dat ik gewoon zal moeten oefenen buiten bekend terrein, met begeleiding erbij eventueel voor nuttige tips.
Ook Ridade heeft de neiging van vlot te stappen, zeker in het begin, maar ik kan haar ongelofelijk goed corrigeren met m'n zit. Ik volg de beweging van haar achterhand en rem de beweging af zodat ze trager gaat stappen. Vooral met het Malibaud zadel had ik een enorm contact met haar rug. Om halt te houden hoef ik enkel m'n zitbeenknobbels omlaag te drukken. Daarom, als ze te snel stapt of wat bang is van iets, dan geef ik een halve ophouding met m'n zit, zonder aan de teugels te komen en dan gaat ze vanzelf trager.
Ik denk dat het probleem van opstijgen voornamelijk komt omdat het zadel scheef zakt. Nog harder aanspannen en ben aan het uitkijken voor iets dat beter op haar rug ligt. Ik denk aan een startrekk espaniola zadel omdat ze nogal zwaar is aan de schouders en geen schoft heeft en het een boomloos zadel is die toch redelijk de druk verdeelt (nu rij ik toch zeer kort, voor langere ritten kan ik met tijd dan toch nog een goed passend boomzadel kopen).

[Sarah]

Nogmaals, ga niet te snel. Je kan niet verwachten van een paard waar het allemaal nog vrij nieuw voor is, dat ze het ook al kan op vreemde locaties. Bouw het rustig stap voor stap op. En kijk voor een zadel eens op www.frysozadel.nl
Ik heb zelf zo'n zadel en ik ben er erg tevreden over. Ze zijn gespecialiseerd in rondgeribte paarden en reizen het hele land door.

[svanderkuijl]

Ik zeg ook niet dat jij je paard op een boerse manier rij of dat je een beginner bent. Als je het goed gelezen heb dan staat er dat wij ons paard gekocht hebben terwijl ze tot dan toe, alleen op een boerse manier beleerd was voor de kar. En dat het voor haar juist heel erg stressvol was àls iemand haar vasthield!
En aangezien wij niet veel wisten van, zeg maar horsmanship, maakten wij gewoon fouten. Ik zeg dus niet dat jij die fouten maak maar dat wij die hebben gemaakt. En later zagen wij ook de fouten die wij toen gemaakt hebben en werd ons een heleboel duidelijk, zoals dat dit specifieke paard gewoon niet tegen druk kon/kan. Ik dacht: misschien heb je iets aan mijn verhaal en zit er iets bij waarvan je dacht: hummm, misschien doe ik dit ook wel. Maar goed, ik ben natuurlijk, in tegenstelling tot jou, nog steeds een beginner op dit gebied en heb nog steeds veel te leren.

[ridade]

Oei neen, ik hoop dat ik je geen verkeerd gevoel gegeven heb...maar ik vind het zo jammer dat sommige mensen me direkt gaan afbreken als ik even hulp nodig heb (ik bedoel niet hier, maar in het verleden), daarom dat ik al direkt wat feller reageer . Ik ben heel erg geschrokken geweest omdat iemand me zei dat ik geen paarden mocht houden (op een ander forum) omdat ik een onzeker type ben met soms weinig zelfvertrouwen. Door mijn paardjes heb ik me hier in al verbeterd, maar ik kan me nog altijd snel onzeker voelen. Het klikt ook moeilijk tussen mij en lesgevers, ze gaan zich snel veel beter wanen dan mij en ik wordt moedeloos als ik zo iets voel (ik ga tenslotte naar iemand toe om bij te leren...). Ik ben ook maar een mens, die heel veel plezier beleef aan m'n paarden en af en toe eens een foutje maak. Ook zie ik sommige lesgevers kemels van fouten maken, het paard overvragen, nét doordat ze zich te zeker voelen van zichzelf.
Toch bedankt voor de reactie's en sorry als ik misschien wat gepikeerd reageerde, maar het gaat heel goed met Ridade en het is niet omdat ik advies vraag over het opstijgen tijdens buitentocht dat het daarom niet goed gaat. Ik kreeg zo wat die indruk. Inderdaad Julie heeft haar opgeleerd, maar ze heeft tijdens het buitenrijden op het laatste ook nogal problemen gehad met Ridade omdat ze vanuit het niets plots fel kan reageren op iets. Ik probeer nu dat ze vertrouwen heeft in mij en als er iets is ga ik haar nooit ga forceren. Moet zeggen, het gaat steeds beter en beter, ze is een leuk wandelpaardje

[ridade]

Nogmaals, ga niet te snel. Je kan niet verwachten van een paard waar het allemaal nog vrij nieuw voor is, dat ze het ook al kan op vreemde locaties. Bouw het rustig stap voor stap op. En kijk voor een zadel eens op www.frysozadel.nl
Ik heb zelf zo'n zadel en ik ben er erg tevreden over. Ze zijn gespecialiseerd in rondgeribte paarden en reizen het hele land door.

Inderdaad, ik ga stapje terug zetten en toch eerst in de weide eens oefenen enkel op rustig opstappen, gecombineerd met wat friendly game en andere oefeningen. Ik ben nu een piste aan het maken met...wat houtkrullen. Is maar voorlopig, tot ze met zand kunnen komen.
Ik zou liever geen Engels zadel hebben, omdat dat het zwaartepunt meer naar voren legt dan een western of Spaans zadel...

[ridade]

Ik wou gewoon even zeggen dat alles ok is. Ze stond uiteindelijk voorbeeldig stil en het opstapje was een zeer goede hulp! Ik heb er ook op gelet dat ze goed aangesingeld is (het opzij draaiend zadel was wellicht de oorzaak dat ze vorige keer niet stil stond), maar ze is precies nogal fel vermagerd (ik geef hoofdzakelijk graszaad hooi uit de champagne streek gemengd met wat gewoon hooi omdat ze niet te gulzig zouden eten), ik kon nog een paar gaten bijgespen...Soms zit het gewoon in kleine dingen.
Bedankt voor advies!