Moeilijkheden bij het opstijgen

[Marja]

Fijn dat het nu beter gaat!

[Sarah]

Ik wilde nog even zeggen dat ik eergisteren nog een gaatje extra heb aangesingeld toen ik op mijn boomstronk stond. Ik ben zelf nogal klein en blijkbaar heb ik dan meer kracht, dan wanneer ik op de grond ernaast sta. Deze 'ontdekking' wilde ik je niet onthouden
Ach je blijft leren en idd. soms zit het hem in de kleine dingen.

Zo had ik heel lang moeite met opzadelen. Ik kon er maar niet achter komen wat het probleem was. Ik heb een dressuurzadel, met het dekje eronder vastgemaakt. Ik ben best klein en mijn paard best groot. Het lukt me goed om het zadel voorzichtig zonder plof op zijn rug te leggen, maar dan zit wel altijd het dekje dubbel. Dat moet ik dan later altijd recht leggen. En die specifieke handeling vindt mijn paard om de een of andere reden erg vervelend. Het heeft lang geduurd voor ik dat doorhad. Het desensibiliseren a la parelli ging altijd goed, maar hier bleven we maar problemen mee hebben. Ik heb er echt lang mee geworsteld en gepuzzeld. Tot mijn vriendin een keer van een afstand stond te kijken en ik het hele verhaal aan haar uitlegde. Toen kwam zij met het geniale idee om het dekje los te halen van het zadel en ze een voor een op zijn rug te leggen. En je raad het al.... probleem opgelost. Vraag me niet waarom, maar hij vind het prettiger zo, maar kom daar maar eens op.

Nu kan je natuurlijk denken hij moet het ook op mijn manier kunnen, dus ga ik er alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen, maar ik vind het prima zo. Hij blij, ik blij en we hebben geen probleem meer met opzadelen.

Soms moet je veel creatieve dingen proberen om tot een oplossing te komen, soms heb je even een objectieve buitenstaander nodig om tot een simpele oplossing te komen.

Alleen take the time it takes, so it takes less time geldt voor alles.

[ridade]

Mooi voorbeeldje! Inderdaad dat zijn zo'n kleine dingen...je moet echt soms dingen vanuit verschillende hoeken bekijken met paarden en zaken op een andere manier aanpakken...
Ik heb vandaag lang moeten werken en we zijn zopas rond 22 uur nog een ritje gaan doen. Mooi op de manier zoals Julie me geleerd heeft het zadel opleggen (ik heb het eens anders gedaan en toen stond ze ook niet stil) en met een opstapje in het donker in de weide opgestapt. Guess what, voorbeeldig bleef ze staan. Ook als haar zusje even uit de bol ging, bleef ze stil en relaxed staan tot ik teken gaf om aan te zetten. In het begin liep ze wat happy snelletjes vooruit, maar algauw kwam er kadans in haar stap en stapte ze relaxed in het donker (ze was zelfs niet bang van m'n fluo jasje )

[natural-horse]

Voor het opstappen zonder weinig verschuiving van het zadel heb ik van mijn instructeur voor westernrijden die zonder singel kan opstijgen de tip gekregen mijn knie anders te zetten. De meeste ruiters hebben deze naar het zadel toe wijzen met opstijgen. Maar als je deze naar voren laat wijzen en heel dicht bij het zadel gaat staan als je opstijgt komt het zadel zo goed als niet in beweging.

En inderdaad het opstappen oefenen ook zonder te gaan rijden. Mijn pony heeft hetzelfde probleem en ik stap dan ook zo vaak mogelijk op en af ook gewoon als we alleen grondwerk gaan doen.