Onvoorspelbaar gedrag

[Brenda]

Even voor de duidelijkheid, Yvonne was de vorige eigenaresse van Amon. Ik bedoelde dus misschien heeft zij aanvullingen uit die tijd samen met Amon.
Nee ik probeer juist zo min mogelijk anderen op Amon te laten, zelfs mijn dochter rijdt er niet meer op, omdat die zich niet met Parelli bezig houdt.
Ik zie net dat Nienke dit ook al duidelijk heeft gemaakt hihi.
Nou ja dan is het helemaal duidelijk

[Apple]

Hallo :wave:

Dit is ook een van de redenen waarom ik met Parelli ben begonnen.

Kevin kan ook schijnbaar van het ene op het andere moment omslaan van leftbrained naar compleet rightbrained. Gelukkig bokt hij daar niet bij en het is niet tegen de ruiter gericht, maar hij sluit zich op zo'n moment wel volkomen van je af en is een gevaar voor zichzelf en omgeving.

Bij hem kan het gebeuren op momenten dat hij een situatie niet goed kan interpreteren en niet voldoende vertrouwen uit ruiter/begeleider kan halen. Ook als hij alleen wordt gelaten (of denkt dat hij alleen gelaten wordt) dan kan hij dit doen.

Onder het zadel voel ik het ondertussen wel aankomen, je voelt dan toch langzaam maar zeker de spanning opbouwen en de kunst is om die spanning weer weg te laten vloeien voordat hij zich voor je af sluit. Vaak helpt het door hem bezig te houden en dingen te gaan doen die hij leuk vind. Ik heb het ook nog wel gehad op vreemd terrein, stond ik er nog naast en zag ik het gewoon gebeuren. Zo snel mogelijk opstijgen en rijden met die hap (immers: 'Oh, baasje zit erop, we gaan zeker een stukje rijden' en de rust is er weer).

Aan de hand is het lastiger, maar dmv van het grondwerk merk ik dat ik sneller tot hem door kan dringen en het kan voorkomen. Hij let daardoor sowieso meer op mij. Ik slaag er ook steeds sneller in de kleine signalen van stress te herkennen en zo sneller in te grijpen (en effectiever).

Neemt niet weg dat dit ook iets is wat gewoon in het paard zit en wat nooit helemaal weg gaat. Tijdens onze vakantie liep een van de vakantieverzorgers met Kevin aan een touw naar de paddock. Op dat moment was er een shetlander ontsnapt die rondjes rond Kevin begon te rennen. Kevin heeft zich toen volkomen afgesloten van de vakantieverzorger en zich vreselijk opgewonden en zij moest van goede huize komen om hem weer enigzins tot de aarde te brengen. Ze was er zelf ook flink van onder de indruk ('is dat echt hetzelfde paard').

Inmiddels kennen Kev in ik elkaar 2.5 jaar en deze momenten komen bij ons nauwelijks meer voor. Kwestie van meer vertrouwen krijgen in elkaar en beter elkaars signalen kunnen interpreteren en daar op kunnen inspelen.

[Brenda]

Ja die spanning opbouw herken ik heel goed, en dan ga ik er gewoon af, ik zie aan hem of hij right of leftbrained is. In de bak ben ik al die spanning kwijt, daar zie ik dit gedrag niet meer terug, dus in dat opzicht heb ik wel vooruitgang geboekt.
Amon is nog jong, en ik geloof niet dat het enigszins kwaadwillend is. Hij schijnt vlot ingereden te zijn, en wie weet heeft hij toen zijn eerste punten gescoort.
En daarna de teller flink op laten lopen, op de een of andere manier voelt het echt aan als humor van zijn kant. Even helemaal maf doen. Het voelt niet aan alsof hij je echt kwaad wil doen. In alles straalt hij toch een lief paard uit.
Maar ja dit gedrag kan natuurlijk niet, en het is gewoon heel moeilijk te peilen wanneer zo'n explosie gaat komen. Een fractie van een seconde is dan niets, er is geen overgang te bespeuren van left naar right en dat maakt het zo link.
Ik heb er over nagedacht, maar het heeft niet echt iets met onder werk uit komen te maken. Die keer in het bos met Nienke zat ze gewoon op zijn rug, heel ontspannen bij het bankje, terwijl Amon aan het grazen was. Achter zich hoort hij een voorbij komend paard, zelfde moment draait hij zich om en neemt de beruchte spurt richting dat paard, net voor het paard de rem er weer op in samengang met de beruchte lanceer bok. Gisteren was gewoon vanuit een stap, heel ontspannen heel rustig.
Die keer bij mij was ik nog maar net in de buitenbak (was in vorige stal), en gewoon aan het stappen. Het was dus op momenten dat er niets tot nauwelijks iets van hem gevraagd werd.
Als je aan gallopeerd wil hij wel eens een startbokje geven om daarna gewoon netjes door te galloperen, dus vandaar uit gebeurd het ook niet.
Zucht help wat heb ik toch voor maf ingewikkeld paard gekocht, maar wel een onwijs lieve. Wil er dan ook van alles aan doen om hem helemaal safe te krijgen.

[Anya]

Het was dus op momenten dat er niets tot nauwelijks iets van hem gevraagd werd. Als je aan gallopeerd wil hij wel eens een startbokje geven om daarna gewoon netjes door te galloperen, dus vandaar uit gebeurd het ook niet.

En hier is dan je antwoord.... Kennelijk heeft hij tijd om grapjes uit te halen op zulke momenten.

En een bokje bij aangalopperen los je vaak op door de galop voorwaarts in te zetten

[Marja]

Ik heb vandaag nog aan Amon gedacht, toen ik met Atli een heel kalm en rustig ritje aan het maken was, en hij ineens explodeerde (doet-ie anders nooit!).
Misschien herkennen jullie iets in het volgende verhaal?
Omdat Atli enigszins kreupel is, rij ik hem niet veel en als ik rij, zijn dat rustige stapritjes (waarbij hij overigens niet kreupel loopt!). Ik was al zo'n 3 kwartier aan het rijden en we waren bij het water, lekker relaxen, paar keer erdoorheen, lekker stilstaan in het water, en nu reed ik er weer uit, het strandje op, in de richting van het bankje waar ik mijn schoenen had achtergelaten. Tot nu toe ging alles volkomen ontspannen, veelal aan een losse teugel en Atli was erg braaf. Hij was trouwens nog wel bijna verzopen, toen hij in het water misstapte, of in een kuil stapte, ofzo... Zijn hoofd verdween ineens voor de helft onder water, 1 oog en 1 oor waren helemaal onder! Daar was hij wel effe flink van geschrokken (en ik ook!), maar daarna was hij weer kalm en zijn we rustig verder gegaan. Hij durfde daarna gelukkig nog wel gewoon het water in.
Goed, ik rij dus op het strandje, helemaal relaxed, en ineens, vanuit het niets, laat hij een scheet en bokt hij tegelijkertijd (gelukkig wel een suf klein bokje), en hij wil een giga spurt nemen. Ik doe de ors, waar hij gelukkig op reageert door zijn neus naar mijn voet te brengen, alwaar ik hem vervolgens met vrij veel kracht heb moeten houden, terwijl Atli op de plek rondjes bleef spinnen in een flink tempo. Als ik hem dat spinnen nu nog dat kan leren terwijl zijn lijf recht is, kan ik zo meedoen met wedstrijden westernrijden. Na een stuk of wat rondjes (waarbij ik op de achtergrond een kindje hoogstverbaasd hoorde roepen: mama wat doet dat paard nou?????? hahhahahaha) stopte hij en liet ik de teugel los, en stond het beest weer vrij kalm.
Toen ik later naar huis reed was hij nog wel wat opgefokt, maar gelukkig wel weer controleerbaar.
Dit kwam dus volkomen uit het niets en ik weet zeker dat hij nergens van schrok, want dan zou hij niet scheten en bokken en dan had ik een verstarring van zijn spieren gevoeld, en dat was nu niet zo. Mijn "diagnose" is dat hij zijn energie niet kwijt kan in onze suffe stapritjes, en nu hij zo'n 3 kwartier braaf had rondgestapt en hij ineens dat mooie strandje voor zich zag, dacht hij eens even lekker zijn benen te gaan strekken.

Zou het bij Amon ook niet zoiets zijn? Gewoon zijn energie kwijtwillen, effe lekker gek doen, en dat jullie er dan vanaf vliegen is misschien niet eens zijn bedoeling.
Ik denk dat het in elk geval wel een goed plan is om die buurman Amon eens te laten rijden, want ik denk dat je dit gedrag alleen afgeleerd krijgt als het Amon geen succes meer oplevert, en zolang hij zijn ruiter kan lanceren, heeft hij succes want dan kan hij in elk geval lekker rennen en gek doen. En misschien kun je daarnaast hem wat vaker eens lekker laten uitrennen, al rijdend of met grondwerk? Atli vindt het geweldig om met grondwerken te ontsnappen en dan bokkend en schetend door de bak te scheuren. Ik laat hem dit dan ook af en toe doen (dan laat ik hem bij voorkeur wel zelf los) en dat is voor ons allebei leuk: hij kan lekker gek doen, en ik geniet van het uitzicht.

[Brenda]

Marja had helemaal beeld bij je verhaal , en het komt ook aardig overeen met de uitspattingen Amon, ware het niet dat het bij ons omgekeerde volgorde is. De bok en scheet waarschuwde jou, bij Amon eindigd het in een bok en een scheet. Ik denk dat ik liever eerst die bok heb omdat daar iets minder kracht in zit dan dat hij vanuit een megaspurt op zijn rem gaat, waardoor je al half uit het zadel hangt, om vervolgens die prachtige scheterige bok als finishing touch het spektakel laat afmaken. Bingo....1point, touchdown
Maar je idee van uit zijn dak gaan daar geloof ik ook wel in. Het is n.l. precies hetzelfde gedrag als hij los is en uit zijn dak (legaal met toestemming van de big boss ) mag gaan. Precies dezelfde topsnelheden, slidings en scheterige bokken zie ik dan ook. En dan zeg ik regelmatig tegen Fer, mijn hemel zo wil ik niet op zijn rug zitten hoor.
Blijft nog altijd het probleem dat ik echt niet weet wanneer meneer zijn uitbarsting krijgt. Want losgooien voor die tijd, longeren en andere afmattingen maken niet uit. Schijnbaar bewaart hij ergens een restje energie wat er alsnog uit moet op de meest onvoorspelbare momenten.

[spinner]

Hoi Amon
Wat vervelend zeg!
Gelukkig zijn jullie er heelhuids vanaf gekomen, maar het geeft toch een deuk in het vertrouwen.

Zelf heb ik eigenlijk geleerd dat je eerst het medische uit moet sluiten. Aangezien hij moeite heeft met aangaloperen zou hij misschien toch ergens last van kunnen hebben?

En het is eigenlijk ook zo dat paarden een ander zichtveld hebben als mensen. Je kunt een bepaald object misschien allang gezien hebben en ervan overtuigd zijn dat je paard er ook naar heeft gekeken, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. Ondanks dat je er een paar keer langs bent gelopen met je paard.

Het is natuurlijk moeilijk te bepalen of dit zo is of niet, maar vaak probeert je paard je iets te vertellen met bepaald gedrag. Hij vindt het moeilijk, heeft pijn ,vindt dat hij ranghogere is of iets dergelijks.

Kort samengevat zou ikzelf eerst het medische uitsluiten. Ik heb zelf ook maandenlang getobd met mijn pony. Mijn instructrice zei dat het een rijtechnisch probleem was(dit is nog uit mijn dressuurtijd) dat gebok af en toe. Ik vertrouwde het toch niet helemaal en heb er een veearts naar laten kijken. Wat bleek, hij had rugpijn.

[Brenda]

Ik ben het helemaal met je eens Spinner, maar dit is geen frequent voorkomend gedrag, als hij dit elke dag deed, of vanuit een vaste positie, er zit geen patroon in, en dat is het ergelijke. Plus die arrogante uitdrukking daarna hihi (zowat een grijns op zijn paardekoppie), echt hij lacht je finaal uit als je daar in het zand jezelf ligt te verbijten.
Ik ben een van de eerste die altijd roept als een paard moeilijk doet w.b. bokken, stijgeren enz. is er geen medisch probleem. Maar bij onze Amon weet ik het wel zeker, of hij doet dit uit balorigheid zoals Marja opperde, of hij heeft dit nodig voor zijn sukses scorebord.

W.b. het schrikgedrag, daar ben ik nog steeds niet over uit, dit staat ook los van bovenstaand. Soms roep ik wel eens Amon heeft een brilletje nodig als hij weer eens klunzig zijn hoofd stoot, of struikelt over een opstapje. Misschien is zijn zicht vervormd dat zou best kunnen, immers dat kan ik van buitenaf niet zien. Anderzijds zou je dan weer verwachten dat dit vaker voorkomt, en ook hierbij is er geen peil op te trekken.

[marina]

Gut je paard lijkt qua uiterlijk op de mijne, maar blijkbaar dus ook qua fratsen..
Ik herken het bokken en wegvliegen heel erg goed.
Van Regiel weet ik dat hij het bij de vorige eigenaresse, en bij de stal waar hij ooit beleerd heeft ook heeft gedaan. Daarom is er niemand meer opgestapt nadat hij 1 maand beleerd was..
Bij mij is het in het begin met rijden (met uieraard heel veel grondwerk) een paar weken heel erg goed gegaan met rijden. Tot..Ik stapte op, en hij deed precies hetzelfde als Amon deed. Helaas kwam ik daardoor in het zikeenhuis terecht Maargoed, ze weten dat ze je eraf gaan krijgen, en hij gaat ook netzolang door totdat ik lig! (tot voor de barefoot 5 keer gebeurd in 3kwart jaar)
Een hele poos gedacht dat het het zadel was, dus een barefoot gekocht. Allemaal helemaal super de super, ritten van 6 uur meegereden, Regiel had nergens last van! Ik wist dus dat de barefoot gewoon super lag.
Tot vorige week.. Ik heel stoer eindelijk weereens met touwhalster rijden. Ik stap op en weg is hij, link bokken en scheuren. En daar ging ik weer.
Ik heb hem toen gewoon heel "normal" een schop en een knal verkocht . Ik tolereer zulke geintjes op een gegeven moment gewoon niet meer. Daarna niets meer aan het handje met rijden. Normaal kijkt hij als ik val heel erg bang. Nu was het zo van, ha dat heb ik weer mooi voor elkaar.
Giel is medisch 100% goed, dat weet ik zeker.
Nu weet ik dat Giel het buitenrijden 60x leuker vind als het werken in de bak, dus ik ga nu maar heel braaf 3 keer per week naar buiten.. Ik wil ook dressuur daarnaast bij blijven rijden, dus minimaal 1 keer per week moet hij toch..
Dit gedrag is overigens de reden ook dat ik hem praktisch altijd met bit rij, zeker buiten!
Ik wil het mijn paard niet aandoen om altijd maar die rondjes door de bak te blijven maken, en buiten is hij veel te onvoorspelbaar op een halstertje.
De pest is dat ik dus ook geen idee heb waarneer hij het gaat doen. Ik rijd dus altijd met cap, en ga een bodyprotector aanschaffen.. Ik ben 1 keer heel erg hard gevallen, de keren daarna heb ik mazzel gehad.

[Bianca]

Ik ken al die Parelli-termen niet of nauwelijks waar hier op het forum mee rondgegooid wordt , en left- of right-brained zegt me ook niks...door het zinsverband hier in dit topic snap ik het diee verder wel hoor

Rena is ook zo'n onbetrouwbare troela.... is vergeleken met toen ik haar net had , nu een enorm stoer paardje geworden. Maar soms is het ineens een ontzettende hittepit , ik heb haar wel in de wei enorm zien schrikken van haar eigen scheet !! Zucht.

Buiten ook , totaal niks aan de hand , heerlijk ritje naar het strand aan het maken door de duinen heen. Hangt er een brandnetel een stukje opzij vergeleken met de andere brandnetels , een stuk naast het (brede) ruiterpad. Panisch meteen , hele diertje keihard , van die grote roze snuivende Arabieren-neuesgaten , trillen en zweten over dat hele keihard gespannen staande lijfje , spontaan aan de diarree.... en inderdaad je bent het contact kwijt , diertje is even onbereikbaar , leeft in haar eigen fantasie en wil alleen maar VLUCHTEN. Zo uit het niets.... geen idee waar dat nou vandaan komt , ze bereikt er totaal niks mee , maakt zich zelf alleen maar helemaal panisch. Heb m'n handen dan vol om haar bij me te houden en te voorkomen dat ze zich in een nano-seconde al omdraaiend naar achteren gooit om de spurt van haar leven te maken.... domme pony.

Ze doet ook wel gewoon die normale plaag "oei wat eng !!" dingen hoor , dat een stapel stenen of een boomstronk ofzo ineens heel erg eng zijn. Dat boeit me niet zo , hoort er gewoon bij

maar dit gedrag is veel en veel erger.


Ze kan een jaar lang perfect braaf en betrouwbaar en stoer en lief zijn , heerlijk maatje om mee samen te rijden , wel wat ondeugend en speels maar gewoon wel relaxed en met binding met me , als een maatje , en dan ineens weer zo belachelijk doen alsof er een kraantje opengaat .... dan maakt ze zichzelf helemaal gek en is vrijwel onbereikbaar. Ik kan er dan 9 van 10 keer nog wel doorheen breken , haar "wakker schudden" , maar de tiende keer dan weer net niet en dan is de betreffende situatie echt levensgevaarlijk terwijl een soortgelijk iets al , inderdaad 80 keer eerder is voorgekomen en ze daar niet zo raar op reageerde en er ook niks engs gebeurd is verder toen....


Het verhaal van TS klinkt inderdaad wel als een paardje dat zich gewoon graag even uitleeft om de gezapige sufheid van het moment even te doorbreken , even spatjes kwijtraken

[Linda]

Heb m'n handen dan vol om haar bij me te houden en te voorkomen dat ze zich in een nano-seconde al omdraaiend naar achteren gooit om de spurt van haar leven te maken.... domme pony.

Nou, dom niet, maar eigenlijk heel slim
In de natuur zal ze waarschijnlijk één van de pony's zijn die niet zo snel als diner eindigt en dus één van de sterkere in de kudde

Het mooie van Parelli is dat juist dit vluchtgedrag gereduceerd wordt. Dat paarden juist meer gaan nadenken en niet meer zo snel in die vlucht-mode terecht komen. Mijn paardje was een iets meer dan een jaar geleden ook nog zo'n zenuwpees, maar dat is nu vrijwel verdwenen en wanneer ze echt schrikt zet ze het niet gelijk meer op een paniekerig lopen, maar draait ze na een paar meter om. Kijkt naar mij of het wel zo eng is en wordt dan snel weer rustig...had je haar vroeger moeten zien

Maar mijn paardje was dan waarschijnlijk ook wel één van de snelste geweest in de kudde (was ik toen toch eigenlijk ook wel een beetje trots op)...tja, het blijven paarden maar je kunt ze dus echt wel leren nadenken in plaats van gelijk in die vlucht-mode te schieten

Moest overigens wel lachen om dat stukje dat je paardje schrok van haar eigen scheet...hihihi, ik zou echt krom liggen op zo'n moment

[Bianca]

Ja dat had ik ook wel , maar het was ook wel heel erg triest hoor dat een paard zichzelf zoveel stress aandoet. Heb ook wel eens terwijl zij uit zicht stond , in haar weitje een hindernisje opgebouwd. 2 houten veilingkratten met 2 houten 3 meter omheinig-palen erop. Best schutkleur dus Ik wilde wel eens zien wat ze daarmee zou doen.

Dus even later laat ik die pony los in de wei , ze zet een frisse fruitige spurt in naar "haar" boom achter in de wei , echt in zo'n rechte streep ernaartoe weet je wel , en SCHRIKT zich toch het apelazerus van dat sprongetje dat ze blijkbaar nog niet gezien had !

Ze stond ineens stil en heeft een kwartier lang in shock ernaar staan kijken , klaar om te vluchten , helemaal hard met zo'n hoge kop en roze neusgaten. man dat is vrij triest hoor.

Volgens mij is het juist in de natuur die sukkel die in het ravijn stort omdat ze wegspringt voor die brandnetel

Ze is nu veel en veel stoerder geworden hoor , heeft geleerd dat ze eerst maar eens moet KIJKEN voordat ze op een tegemoetkomende auto springt. Best wel leuk dat dat ook een gewoonte wordt.
Maar de aard van het diertje blift onbetrouwbaar , zelfs na 10 jaar ofzo kan ze ineens weer in oer-modus zijn , dat weet je nooit. Het is van nutere nu eenmaal een vluchter en geen stilstaander bij enge dingen.

Op dat brede ruiterpad ook waar echt NIKS aan de hand is.

*ieks* brandnetel , staat ineens op de rem (erg prettig ook als je erop zit , hihi) , daarbij mikt ze wat zand in de grasrand eromheen wat weer een opjaag-geluid geeft , springt beetje opzij , tegen struikjes aan andere kant aan , schrikt daar weer van , springt weer opzij naar de andere kant en geeft zwiep met haar staart : staart hangt even in een doornstruik , beestje schrikt zich daarvan weer de poe-leuris en het feest is compleet...lekker zo'n nerveus dansende pony onder je kont die bij het minste of geringste verschiet...is heel moeilijk om haar dan weer ontspannen te krijgen. Lukt wel hoor , maar de rest van de rit is het risico groter dat ze ineens weer verschiet....

[P a i s]

Hmm lekker is dat, lijkt me eng! Een paard in paniek kijkt nergens voor uit.
Mn pony schrok ook een keer van een schaap toen ik langs de weg reed. Hij schrikt, schaap schrikt daar weer van en rent weg, pony schrikt nog meer en springt de weg op vlak voor een auto, die me met piepende remmen nog net wist te ontwijken.
Maar mijn Borus is een relaxte fjord en het enige waar ik voor hoef uit te kijken zijn schapen en ezels, die hij in sommige buien het wegspringen waard vind. Brandnetels over het pad vind hij een voordeel, want wie weet kan hij hem dan makkelijker te pakken krijgen (moet het wel een jonge brandnetel zijn trouwens)

[Bianca]

Rena maalt er normaal gesproken ook niet om , maar soms is ze zo para dat de gekste dingen eng zijn...is best wel grappig hoor als het beschaafd blijft , maar af en toe is het zo'n rit als hierboven en dan moet je constant voorbereid zijn op allerlei rare schrikbewegingen....erg vermoeiend. Want zelf moet je ook weer ontspannen blijven anders is helemaal het hek van de dam

Gelukkig komt het niet zo vaak voor , want zo heb ik er geen lol in en die pony ook niet , die maakt zichzelf stapelgek en ik zit er in wezen ook voor de ontspanning op , moet wel leuk blijven... nu met een boomloos zadel is het veel beter geworden , leg ik er een zadel met boom op , dan ontspant ze helemaal nooit meer en blijft ze dan heel irritant dribbelen de hele weg naar huis.

Dat blijft natuurlijk altijd hard en gespannen aanvoelen zo'n zadel , boomloos dan kan ik tenminste via het zadel nog wat ontspanning doorstralen ofzo

Ze heeft het geluk dat ze meestal gewoon leuk is om mee weg te gaan , want dit stomme gedoe zou anders uiteindelijk toch echt een reden zijn om iemand anders het maar te laten proberen.
Ik wist het al toen ik haar kocht , maar het moet wel natuurlijk wel verbeteren , en het is ook enorm verbeterd gelukkig.

maar dat laatste beetje he , de aard van het beestje....

[Mister T]

Vraagje Amon,

Even voor mijn duidelijkheid in het verhaal.....

Amon spurt er vandoor om later ineens op de rem te gaan staan en een bok erop te laten volgen?

Ik heb dit zelf ook een keer gehad met een paard..... ben je aan het rijden... tralaahhh.... BENG!.... aan de kletter en bok! bok!... en wat er aan de hand was??? Geen idee... mijn eerste reactie was ook de rem aantrekken.... maar doe dat maar eens als alle spieren van je paard gespannen zijn... :s lukt je niet! In iedergeval niet voordat de bokken gedaan waren....

Totdat ik een keer besloot het tegenovergestelde te doen.... Ze spoot zonder reden er weer vandoor.... ok jij gaat er vandoor in galop..... dan zal je ook blijven galoperen... ik heb haar op het zelfde moment direct flink aangedreven ....rcht heel duidelijk naar haar toe... alsof ik degene was die had besloten om haar weg te laten spuiten... en we gingen hard! heb direct doorgepakt de eerste keer.... 5 minuten lang hard doorgegalopeerd... gaf haar gewoon niet de mogelijkheid om te bokken want ik bleef op de volte galoperen.. dus niet de hoefslag volgen.... wilde ze langzamer gaan... Nope! mocht ze niet van mij!.... De hele tijd heb ik geen moment laten merken dat ik eigenlijk boos was.. deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat ik zo reageerde.....ze stond helemaal in het zweet aan het einde van de galopeer sessie.... daarna heb ik weer opgepakt waarmee ik bezig was... en dat verliep braaf zoals eerst....

Je kan op zulke momenten echt niet bang zijn... want je gaat echt hard en scheef hangend door de volte

Ze heeft het daarna nog een keer geprobeerd... en ik heb hetzelfde gereageerd..... en ik kan je verzekeren dat ze vreselijk baalde van mijn reactie....


Het is wel balen hoor dat Amon dat soort "streken" uithaald... succes ermee!