Mijn reactie
Ik vlieg express een aantal keren heel kort door de bocht.
Kijk maar wat jullie er mee willen en kunnen.
? Inleiding.
Ik spreek hier uitsluitend over westernzadels, of zadels die “afgeleid” of zouden moeten (willen) lijken op westernzadels.
Weer lees ik de vele problemen en vooral vraagtekens rond, MET of ZONDER boom, STAR of FLEX.
Weer gaan mijn haren recht op staan.
De afgelopen 15 jaren heb ik meer dan 100 westernzadels MET starre boom gemaakt.
Van al die westernzadels is er nog NOOIT 1 ruiter/paard geweest, die door problemen met pasvorm op het betreffende paard zijn zadel weg moest doen.
Dat, ondanks het feit dat daar gevallen bij waren, waarbij (bijv.) het paard na 2 jaar ruim 100 kg (ja, jullie lezen het goed) was afgevallen.
In dat geval moest er een kleine correctie worden uitgevoerd, maar daar ben ik uw zadelmaker voor…….Toch?
? Vroeger…..
Tot zo’n 3500 jaar geleden, reden we met z’n alle op “boomloos”.
We konden niet anders, want tot dan waren we technisch niet in staat om zadels MET te maken.
Maar ergens was de drijver zo groot, dat we begonnen houten plankjes in de zadels te vrotten.
Zou dat een reden gehad hebben? Ja, natuurlijk.
De reden was/is eigenlijk heel eenvoudig: een paard is niet gebouwd om een mens te dragen.
De rug kan de plaatselijke belasting vaak niet aan, tenzij je een goede drukverdeler maakt; zoals de boom in een westerzadel.
Dat moet natuurlijk wel goed passen.
En het paard moet onder de “nare starre plankjes” wel kunnen bewegen.
Daarom hebben die plankjes in de loop der ontwikkeling een heel speciale vorm gekregen.
Daarom is de selectie van goed passende “plankjes” zo “God vergeten belangrijk…”
Omdat we echter te beroerd zijn geworden om de juiste plankjes te kiezen (het zadel is een massa product geworden) en maar wat blijven modderen, komen we in veel gevallen – beter gezegd: komt het paard in veel gevallen – in de problemen.
En nu komt de klap op de vuurpijl:
We nemen die problemen niet weg, daar waar ze zijn ontstaan, nee, daar waar we ze signaleren.
We – beter gezegd de industrie - bedenken allerlei “nieuwtjes”, om ons selectie probleem weg te nemen.
Resultaten: “boomloos”, “flex-boom” en weet ik niet meer welke andere “invulling”.
? Boomloos.
Een boomloos zadel is niets meer, dan het oude dubbelgevouwen schapenvel van 3000 jaar terug.
Sterker; toen was het nog een natuurproduct, nu alleen nog maar kunststof.
Je neemt 4 schapenvellen, vouwt er 1 dubbel, gebruikt de rest als vulling en voila; een boomloos zadel.
Je maakt daar een stevige strook in, waaraan je 2 touwtjes hangt met daaraan iets als stijgbeugels.
Zacht voor het paard en past altijd.
Je moet alleen niet zwaarder wegen dan 50 kg anders krijg je afdrukken van die ophangingen of is het drukpunt in het midden van de “zit” te groot.
En omdat die hele handel tegenwoordig letterlijk vol zit met kunststof, is het nog eens heel slecht voor een paard; trek met deze zomer maar aan een nylon trui aan en ga lekker een stukje wandelen (met je paard).
Ik lees altijd dat mensen er zo lekker in zitten…ja ja !!
Neem gewoon je fauteuil; Poten eraf, 2 touwen, even vast sjorren en dan maar paardrijden.
Comfort voor de ruiter. Geen comfort voor het paard. Schijn bedriegt.
? Flex.
Een andere reactie op ons gemis aan “kunnen”, is de flex-tree en alle die ik daaronder reken.
De flex-tree komt eigenlijk uit het barrelracen. Je weet wel: die dames die met een rot vaart om 3 tonnen vliegen, waarbij het paard niet alleen vlekkeloos moet kunnen wisselen, maar ook compleet getordeerd om die tonnen moet kunnen draaien.
Dat lukt met westernzadels met die starre plankjes niet zo goed.
Men begon die plankjes in te korten. Immers hoe kort die plankjes hoe meer het paard kon torderen.
En omdat die ritten nooit langer duren dan 2 minuten (incl./ warm rijden) is de druk niet zo’n probleem (en als het wel een probleem is, jammer, we willen Champion worden, niet?)
Tot op een dag een slimmerik een boom bedacht die de tordering aan kon.
Een boom van “plastic”, die in het midden kon torderen. Wouw ….dat ging goed.
En met zoveel dingen in het leven, worden deze “wonderen” door anderen gebruikt om gat in de markt te vullen.
Namelijk het gat aan gemis aan pasvorm selectie.
Helaas, pindakaas. Het lost qua pasvorm niets op.
Het woord “flexibel” wordt hier heerlijk misbruikt om iets te suggereren, wat niet waar is.
Van alle flexibele bomen is de fork van een harde materie (veelal hout).
De boom kan dus voor op de schoft helemaal niet flexibelen. Idem bij de seat, want ook de cantle is van vast materiaal.
En in de lengte richting kan die plaat plastic – want in 90% van de gevallen is de boom niet meer dan een plaat plastic, die door 10 schroeven in de fork en in de cantle in model gehouden wordt - niet beugen.
Iedereen die op school 3 minuten les in mechanica heeft gehad zal begrijpen, dat een plastic plaat dwars op de ronding niet kan beugen (een test met een over de lengte doorgesneden plastic emmer zal een ieder verstelt doen staan, hoe stevig zoiets is).
Dus i.p.v. flexibel moet je lezen “tordeerbaar”. Alleen dat laatste woord verkoopt niet zo goed……
Kijk al die flex zadels na een jaar maar aan: de vulling en bekleding van de seat, net voor de rugleuning, staat al lekker bol. Door het torderen, kan het materiaal van de seat niet weg en gaat bol staan.
De krachten die op die 10 schroeven onder de cantle komen te staan, zijn zo groot, dat het vandaag of morgen los breekt.
Dan is dat zadel “super flexibel”. Hé boomloos……
En het paard?
Een paard dat geen barrelrace loopt, heeft er niets aan.
Nog altijd een fork en een cantle die niet goed passen en een plastic plaat, die daar doorbuigt waar het de minste nut heeft.
Een flexibele boom heeft alleen zin als het zadel perfect past, de ruiter niet zwaarder is dan 65 kg en het niet warmer wordt dan 25 graden op de rug van het paard (met dit weer al gauw 45 graden).
Flex-tree’s zijn de meest misleidende zadels die er zijn en de kwaliteit van die bomen is ronduit beroerd.
? Resumé.
Natuurlijk, ik preek weer voor eigen parochie.
En ja, neem mijn verhaal, maar met een korrel zout. Lach er om.
Maar 1 ding staat als een paal boven water:
Ik rij al 15 jaar verschillende (eigen) paarden. Door weer en wind. Trektochten (14 dagen door de Eifel, etc.). Ga achter de koeien aan en weet ik al niet meer.
En de helft van die paarden heb ik al meer dan 15 jaar in bezit en onder de man.
Nog nooit had één van die paarden een probleem met zijn/haar rug of met het westernzadel “met starre plankjes”
Toeval? Kan zijn. Ik – en mijn ruim 100 klanten – houden het vooralsnog op een goede selectie van goed passende plankjes.
http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>
Louis van Kerkhoff
Bladwijzers