twijfels over Lady

[amethist]

Ik zal eerst ff in grove lijnen het verhaal vertellen over lady en ons. Lady is 20 jaar en heeft haar laatste 15 jaar bij 1 eigenaar door gebracht die haar altijd vrijetijds matig gereden heeft. Lady is op papier een rijpaard maar is overduidelijk een draver in alles wat ze doet en ook qua uiterlijk.

We hebben Lady bij haar bekeken en aan de hand was ze super fijn en licht. We hebben haar ook gereden. Opzich ging dat goed. In stap deed ze alles wat ik wilde. Met de draf hadden we beide moeite. Wij dachten dat dat lag aan een te klein zadel, gladde spijkerbroek en het feit dat wij de draf van een fjord gewend waren.

Bij ons aangekomen merkte we dat het nog al een omschakeling was voor haar. Ze is verder makkelijk en lief in omgang maar ik merk dat ik nog steeds erg bang voor haar ben. De korte en onrustige bewegingen maken dat ik haar eng vind en dat merkt ze. Ze maakt er geen misbruik van maar word nog onrustiger.

Na een paar weekjes zou Bart les krijgen op haar. We hebben haar opgezadeld en dat alles ging prima. Bart heeft ook 3 rondes rustig met haar gelopen in stap. Tot hij de lerares verkeerd begreep, hij de verkeerde been hulp gaf en Lady echt gas gaf en gas bij bleef geven. Bart had echt 0,0 controle en is er uiteindelijk afgesprongen.


Ik persoonlijk zal haar nooit willen rijden omdat de angst veel te groot is. Dean is net zo'n onervaren ruiter als ik dus zal er ook niet snel op komen. Bart durft het wel aan en is niet bang maar ik als moeder sta ook niet rustig aan de kant Als we dus verder gaan met haar zal ze dus niet veel gereden worden en is ze afhankelijk van een beetje parelli en piet bakkeren. Maar ze is ook afhankelijk van Dean die een drukke baan heeft en niet zo heel veel tijd heeft. Ik durf het echt niet met haar. Ik ben nu zo bang dat we haar te kort gaan doen. Bij de vorige eigenaar werd ze bijna dagelijks gereden of gelongeerd. Nu zijn wij beide geen voorstandersvan longeren

Opzich pakt ze het parelli werk erg snel op en kunnen we daar nog erg veel mee maar is dit afdoende voor het paard. Een lekkere buitenrit zit er niet meer in voor haar op deze manier. Ik wil Lady niet te kort doen maar wil ook zeer zeker mijn gezin niet te kort doen.

Voor ik iets beslis wil ik zeker niet over 1 nacht ijs gaan vandaar dat ik jullie om jullie eerlijke mening vragen.

[sandra]

Hoi Margriet.
Ik wil je graag even ter overweging geven dat je je paard echt niet tekort doet door niet te rijden!
Ik rij mn paard vrijwel nooit, en toch zijn we heel gelukkig met elkaar. Misschien zijn mijn beweegredenen om niet te rijden iets anders dan bij jou, maar voor een paard kan grondwerk net zo leuk zijn (of leuker) dan rijden. Ik denk dus niet dat je paard er per definitie voordeel bij heeft om verkocht te worden naar een (even fijn) baasje die WEL rijdt.

De vragen die je je zou moeten stellen, zou ik anders formuleren
Hoe belangrijk is rijden voor jou? Vind je het belangrijk om ook op je 2e paard te kunnen rijden?
Hoe leuk zou je Lady nog vinden als je geen toekomst heb kwa rijden? (ongeacht of die toekomst er werkelijk niet is)
Ben je bereid om te investeren in Lady als je daarmee haar misschien wel zou kunnen rijden?
Hoe zie je de toekomst voor je, als je met Lady alleen maar grondwerk doet?

Vanuit het paard bekeken is rijden, naar mijn bescheiden mening, géén vereiste om een gelukkig leven te lijden. Parelli, misschien in combinatie met bv gymnastiseren, geeft je paard mentaal genoeg uitdaging om de sessies die je met je paard hebt, leuk te houden. Bedenk goed dat je nog maar kort bezig bent met Parelli en dat dat op level 3/4 niveau véél meer inhoudt, dan de 7 games!

Ik hoop dat ik je weer wat verder heb geholpen met je beslissing!

[amethist]

opzich beleef ik aan grond werk net zoveel plezier als jij omschrijft. Ik kruip maar zelden op Odet maar als ik het doe vind ik dat ook erg leuk. De insteek toen we Lady kochten was wel om samen buiten ritten te maken en dat ook onze jongens onbekommerd zouden kunnen rijden. Maar met alleen grondwerk loop ik tegn het volgende probleem en dat is dat Dean erg veel werkt en er dus ook veel op mijn schouders terecht zou komen. Opzich niet erg maar ik heb echt veel angst voor Lady. Ik heb haar gisteren buiten gezet en ze is dan zo onrustig dat ik sta te janken in de wei. Ze doet niks verkeer dmaar is gewoon in mijn ogen onrustig. Mijn angst groeit en reactie van Ldy is dan.... nog onrustiger worden.

Dean wil absoluut verder met haar maar ik denk niet dat hij zich realiseerd dat daar heel veel bij komt kijken. Ik wil dus niet dat zij een soort modelautotje wordt in ee vitrine kast.

[etoucha]

Over haar onrust: hoe lang is ze bij jullie? Staat ze constant buiten of maar met momenten? Een paard wat een hele dag onrustig is als ze al een tijd bij jullie is zou ik lichamelijk laten nakijken.
Over het weglopen van haar onder de ruiter: in de laatste mastery les van Parelli was daar ook een topic over, en wat ze daar doen is steeds hindquarter disengagen, en ik stond versteld van hoe snel dit werkt. Misschien dat je de DVD eens kan lenen van iemand die Silver of Gold- savvy club lid is.
Voor je eigen angst: houd haar in de wei op afstand met de carrotstick, en probeer je 's avonds in je bed voor te stellen dat je rustig naar de wei gaat, dan in de wei en tenslotte bij haar kan staan. Als het (in gedachte) al te spannend wordt draai je (ook in gedachte dus) terug tot je weer rustig bent. Een soort mentale approach-retreat eigenlijk.
Verder is het toch moeilijk als je partner haar wil houden en jij echt niet over je angst zou kunnen geraken...

[amethist]

Ze staat overdag op de weide en snachts op stal. Af gelopen nacht zijn ze buiten gebleven. Ze staat op een grote weide in een kudde van 20. Op de weide is ze rustig en bij Dean ook. Het ligt ook aan mij. Ik ben zo gewend aan Odet die zo rustig is een echte koudbloed die nergens van onder de indruk is terwijl lady alles noteert in haar omgeving. De mastery parelli les is een goede tip maar ik begrijp al niet wat je daar zegt laat staan dat we het uit kunnen voeren. We zijn wat dat betreft zo groen. Bij mijn zoon hoef ik al helemaal niet aan te komen met parelli want hij wil het niet en vind al dat ik het er teveel over hebt. Hij wil gewoon lekker relaxed rijden zonder te veel poespas.

[wannabe]

Wat ook helpt tegen angst, is als je haar beter gaat begrijpen. Begrijpen waarom ze zo onrustig doet of is, en haar (en jezelf!) daarbij kunnen helpen rust te vinden. En daar kan Parelli weer heel goed bij helpen, al is het begin wel lastig.. maar als je met Odet verder leert, zul je voor Lady ook een heleboel arrows verzamelen.

Hoe lang hebben jullie Lady inmiddels?

[amethist]

We hebben Lady vanaf de kerst. In het begin toen we Odet hadden was ik ook bang en onzeker. Toen ik begon met Parelli verdween dat als sneeuw voor de zon. Bij Lady wil dat nog niet zo lukken. Vandaag heb ik toch weer met gelopen en opzich ging dat goed. Dean wil er echt nog niet aan denken haar weg te doen. Vandaag wilde ze zich ook weer niet laten pakken om ff op stal te gaan om te eten. Dean is anderhalf uur bezig geweest in alle rust tot ze uiteindelijk wel kwam.

[Bowen]

Waarom ga je niet even terug naar de basis, gewoon lekker hangen in de wei met haar, eerst eens op je gemak zijn door gewoon bij haar in de buurt te zijn voordat je gaat denken aan grondwerk of rijden?
Gewoon rustig opbouwen, pas een stapje verder gaan als je het vertrouwen hebt in wat je doet op dat moment?

Precies hetzelfde als je met je paard zou doen, niet de afgrond induwen zo van je komt er maar overheen, maar steeds een klein stapje vooruit en misschien ook eens achteruit om van daar weer opnieuw te beginnen.
Het is niet erg om langzaam te gaan, of een stapje terug te doen.
Zo kan je ervoor kiezen om alleen met dean samen te grondwerken e.d. en verder gewoon samen tijd doorbrengen zonder dat er ook maar iets moet.
Eerst even die stress weg die alleen maar erger wordt als je door blijft pushen, gewoon eens doen wat wel leuk is zodat je als je klaar bent denkt, goh, we hebben het fijn gehad.

[amethist]

Dat wil ik best maar ben bang dat ik haar te kort doe. Ik heb het gevoel dat ze steeds meer vervreemd van ons en dat ze ook af en toe eens haar energie eruit moet gooien. Overigens durf ik die wei niet op omdat er 20 tot 25 behoorlijke paarden rond lopen. dus als ik wat ga doen moet ik echt eerst met Dean de rijbak in.

[sandra]

energie eruit gooien doet ze op de wei wel hoor. Als ze bij jou "haar energie eruit gooit" is dat hoogst waarschijnlijk meer RB-gedrag, dan dat ze dat prettig vindt.

Ik denk dat je te snel te veel verwacht. van Lady, maar ook van jezelf.
Het klinkt misschien lullig, maar je bent nog maar level 1, en kan nog niet heel goed rijden, en je verwacht dat je met een erg onzeker paard binnen 3 maanden lekker in de bak of zelfs in het bos kunt rijden.
Wees realistisch! Odet is lekker onverstoorbaar, een perfect beginnerspaard. Lady is waarschijnlijk eigenlijk een niveau te moeilijk voor je. Je kunt dan beslissen je plannen met haar in de ijskast te stoppen, tot je niveau dusdanig is dat je haar aankunt. Of je beslist dat je voor haar een andere plek zoekt en zelf gaat kijken naar een odet 2.

NB. ik reed 16 jaar paard, kocht Shanna om in 3 maanden te in te rijden voor buitenritten te begeleiden. Nu 3 jaar verder kunnen we nét behoorlijk relaxt in 3 gangen de wei door. Mij boeit dat niet, daarom hou ik Shanna ook. Maar als ik écht ging voor de buitenritten binnen enkele maanden, dan had ik gewoon een ander paard gekocht.

[sandra]

metplannen in de ijskast bedoel ik uiteraard alleen de rijplannen, en niet het grondwerk.

[Monties baasje]

Woont er niet een parelli-er in de buurt die je structureel les kan geven en kan helpen? OF wellicht een nh of parelli bijrijdster die je de komende tijd kan helpen?

Verder heb ik mijn paard ook pas 6 jaar en het rijden gaat met behoorlijke ups en downs. In de bak kan Monty ook behoorlijk rb-e zijn. De stapjes die we maken zijn klein maar je moet ze wel kunnen zien. Wellicht dat je door je angst die stapjes niet ziet??

Succes iig!

gr. AnneMarie

[mariejo]

Moeilijk, want als ik het goed begrijp ben jij degene die het meest met haar "moet" doen.
En daarbij zit jouw eigen angst je dusdanig in de weg dat het moeilijk is voor je om in haar buurt rustig te blijven.
En angst gaat niet zomaar over, hij wordt in haar bijzijn alleen maar groter, omdat ze jouw natuurlijk fantastisch spiegelt.

Ik herken het en ik heb uiteindelijk besloten om mijn destijdse KWPN-er daarom te verkopen.
Het heeft bij mij lang geduurd voor ik uberhaupt weer zover was dat mijn angst weg was, ik was zogezegd behoorlijk ver over mijn grenzen gegaan.

Ik kan je geen advies geven in wat je het beste kunt doen, dat kan alleen jij en ik denk dat je het antwoord al weet.
Ik weet wel dat een paard ook zonder rijden gelukkig kan zijn, maar dat was volgens mij niet de gedachte van jullie, bij de koop van haar.
Veel wijsheid in je keuze.

[whoopie]

Lijkt mij moelijk hoor, je zit jezelf dan ook in de weg he, je wilt wel maar kunt gewoon niet omdat je bang bent, ik vindt het goed dat je dat durft te erkennen.
Om iets met die angst te doen is het denk ik belangrijk dat je kijkt of je samen met iemand iets met haar kunt doen zodat je leert hoe je met haar om kunt gaan zonder dat er voor jouw vervelende dingen gebeuren, les nemen lijkt mij een goede optie maar dan ook rustig haar samen uit de wei halen op stal zetten dat soort dingen en dan goed kijken en bespreken wat er gebeurd.
Zou je geen verzorgster/verzorger/bijrijder voor haar kunnen vinden, iemand die 2 a 3 keer per week iets met haar wil doen, dan krijgt ze haar aandacht en blijft ze het mischien ook leuk vinden, iemand die rustig met haar omgaat.

Ik herken het wel hoor,vroeger was ik niet zo snel bang maar tegenwoordig heb ik dat ook sneller en komt onrust bij mij teveel binnen, als whoopie dan onrustig wordt dan kan ik daar last van hebben. Wat mij in ieder geval helpt en heeft geholpen is dat ik haar gedrag kan lezen en weet wat ik kan verwachten en het kan corrigeren, soms staat Whoopie met haar hoofd hoog wijde neusgaten te briezen omdat ze iets eng vindt, ik weet dan dat ze iets eng vindt maar dat het ook zo weer over is en heb stategieen om er mee om te gaan, bij Whoopie is het ook vaak zo weer over, het helpt voor mij dan ook om te denken dat ik er niets mee hoef, er wordt niets van mij verwacht, ze mag even kijken en dan lopen we weer rustig door.
Wat mij ook helpt is zelf goed geaard blijven, letten op buikademhaling, evt een liedje zingen dan moet je wel goed blijven ademhalen, dat soort dingen.

Wat ook goed werkt is niet zo maar iets doen maar oefeningen vragen zodat ze moet nadenken en op jouw moet letten, dan heb je zelf ook focus, dat kan bv zijn als je haar uit de wei haalt dat je niet gewoon rechtdoor loopt maar dat je een slalom doet, steeds stilstaan pasje achteruit dan weer vooruit, een wending om de achterhand, voorhand dat soort dingen, een squuesch, houd haar en jezelf bezig voor mij werkt dat goed.

Ik hoop dat je een oplossing vindt, niets vervelender dan steeds op je tenen te moeten lopen.
succes.

[amethist]

De makkelijkste weg is op dit moment.... Lady verkopen en er een 2de Odet erbij kopen. Het lijkt mij het makkelijkste en de korste weg naar wederzijds plezier.

Heb hier gisteren ook met Dean over gesproken en beide zijn we tot de conclusie gekomen dat dit niet de oplossing is en al helemaal geen eerlijke oplossing is voor Lady. Ik weet diep in mijn hart dat Lady nooit een misstap heeft gemaakt. Ze heeft nooit iets gedaan wat mijn vertrouwen beschaamd heeft. Ik moet dus aan mezelf werken.

Toen we haar gisteren voor het voeren ff op stal wilde zetten heeft Dean er anderhalf uur over gedaan om haar te pakken te krijgen. Dean is daar in onverstoorbaar en altijd ff rustig. Alle paarden hadden de lente in hun kop en alle 25 gallopeerde ze om hem heen. Hij heeft alle paarden in de wei bij hem gehad en uiteindelijk Lady ook.

Toen ff vlug op stal voor wat eten en de deken er weer om te doen en toen mocht ze weer naar de wei. Ze begreep er niks van want normaal staan ze s'nacht op stal. Ik heb er bewust voor gekozen om haar zelf op de wei te zetten. Volgens de boer moest ik maar flink rukken aan dat touw. Nou dat heb ik maar niet gedaan. Ik heb haar wel bewust een aantal keren stil laten staan zodat ik wist dat de rem het deed. En heel eerlijk de rem doed het beter en lichter dan op Odet. Ik hoef maar iets druk op te bouwen op het halster en dan staat ze stil. Het geeft mij het gevoel dat ik controle heb.

Verder gaan we voor volgende week in ieder geval weer afsprken met de rij juf zodat Bart weer kan lessen op haar. Ik moet me niet af laten leiden door die ene keer dat ze gas gaf want tenslotte heb ik er zelfs op gereden en ik kan echt helemaal niet rijden . Bart vind het alleen maar leuk. Over bij rijders kan ik kort zijn. Die vind ik hier niet voor haar. De meiden die hier lopen willen alleen maar jakkeren op hun paard en verder niks. Dan kan ze beter stil staan in mijn ogen.