nu was ik weer net eens aan het denken, jaja, ik zou moeten leren maar als de gedachten eens beginnen af te dwalen is er niets meer aan te doen en moet ik het dus hier neerzetten![]()
wat ik dus dacht: wanneer ik rijd wil ik een paard waar ik me veilig op voel en die zich veilig voelt bij mij.
nu weet ik van mezelf dat als ik enthousiast word er niet veel tegen te doen is maar dan ben ik opgewonden in de zin van, life up... kunnen jullie nog volgen.
als ik op dat moment aan het rijden ben en mijn paard is ook nogal sterk van karakter en snel opgewonden, dan gaat hij dus reageren op dat gevoel bij mij. ookal is dat niet de bedoeling. maar het is wel de manier hoe we het onze paarden moeten aanleren bij parelli.
een zo licht mogelijk paard die reageert als jou life up gaat.
wel, ik heb net besloten dat mijn paard zo licht niet hoeft te zijn want dat dat voor ons meer problemen gaat geven dan wat anders. als hij reageert op de lichtste beendruk ben ik blij.
een voorbeeld zodat jullie begrijpen wat ik bedoel. ik zit op men paard, we rijden in het bos en zijn op weg naar een playday (ik zeg maar wat) mezelf kennende weet ik dat ik al supperenthousiast op men paard zit met kriebels in men buik. hij reageert hier dus goed op als hij in draf gaat, toch was dit niet mijn bedoeling = dus miscommunicatie.
de life down daarintegen oefen ik wel op de manier zoals in de boekjes staat.
wat vinden jullie daar eigenlijk van, heeft al ooit iemand dat op deze manier bekeken en snappen jullie wat ik bedoel?
Bladwijzers