Problemen met voetje geven

[Loesjevos]

Hallo Allemaal,

Zoals jullie wel bekend zijn heb ik een belgisch trekpaard Emma.
Ze is inmiddels 16,5 jaar oud. Ze heeft in haar jeugd alleen een trauma ontwikkelt met betrekking tot de hoefsmid en voetjes gegeven. Ik ben deze zomer bezig geweest met voetjes geven, alleen liep ermee vast heb het dus even met rust gelaten. Alleen nu heeft emma deze herfst/winter voor de tweede keer een hoefzweer. En nu moet ze in de soda gezet worden en eigenlijk zou het toch handig zijn als ze ieder geval voetje kan geven bij haar voorhoeven om ze uit te laten krabben.

Ik weet dus niet echt meer hoe ik het moet aanpakken. Mijn vraag is aan jullie hoe kan ik het nou het beste aanpakken, stap voor stap, alias parelli, natural-horsemanship etc. Hebben jullie tips.

Groetjes Marloes

[Callippo]

Wat doe je op dit moment om haar voetje te leren geven en waarmee was je in de zomer 'vastgelopen'?

Als je wat meer kunt beschrijven over wat ze doet bij het voetjes geven, is het makkelijker om je tips te geven.

Enige tip die ik nu kan geven: elke dag oefenen en telkens tot een moment waarop het iets beter gaat.

[Loesjevos]

Uhm van de zomer ben ik bezig geweest met voedselbeloning. Dus als ik ze rustig mocht aanraken kreeg ze wat, en ze als ze ze even optilde, alleen toen ze dat deed en ik haar hoef iets langer moest vasthouden begon ze met een soort van slaan.

Op dit moment heb ik het dus met rust gelaten, maar ja nu het toch al twee keer raak is deze winter met een hoefzweer moeten we er toch echt wat aan gaan doen.

Alleen hoe pak je het dan stap voor stap aan, wanneer kun je over naar de volgende stap. En is voedselbeloning een goede aanpak, en zo ja hoe pak je dit aan, want ja ze moet niet teveel binnen krijgen.

[marion]

Ik heb ook een pony gehad die in het begin haar voeten moeilijk optilde. En als ze het wel deed, zwaaide ze er zo mee dat ik het eng vond. Ik heb toen een tijd lang eerst de voet opgetild met een halstertouw. Het touw dus om de voet slaan, onder de kogel, en dan de pony ertoe zetten de voet op te tillen. Naar voren dus. Zo heb je in ieder geval meer afstand tussen haar voet en jouw handen en hoofd. Langzamerhand deed ze minder heftig, en kon ik de voet langer rustiger omhoog houden. En toen ik het meer vertrouwde pakte ik de voet over in mijn hand en kon ik hem naar achteren meenemen.

[Callippo]

Ik zou haar eerst leren om zelf haar voet een tijdje omhoog te houden. Met druk bij de zwilwrat kun je vragen de hoef op te tillen en ook vragen om hem langer omhoog te houden. Op die manier hoef je niet met je hand direct de hoef vast te houden.

[Bowen]

Bij Athena heb ik het heel rustig aan moeten pakken en moet dat eigenlijk nogsteeds, ze probeerd de hoefsmid niet meer te vermoorden en ik kan haar hoeven verzorgen inmiddels, maar perfect is het nog niet.

Na de eerste hoognodige hoefverzorging door een oude hoefzweer, waarbij we lichtelijk hebben moeten forceren omdat het gewoon moest gebeuren hebben we het anders aangepakt.
Gewoon begonnen met haar overal aan kunnen raken, op een ontspannen plaats beginnen en steeds verder op de benen, tot het moment kwam dat alle 4 de benen gemasseerd mochten worden zonder dat dat spanning gaf.
Toen begonnen met vragen de voorbenen op te tillen, zonder ze vast te pakken, alleen even omhoog en weer neer, dan met de bedoeling dat ze het been normaal optilde en normaal terugzette(en niet heel driftig omhoog en met een klacht plof weer neer).

Dit bij de achterbenen ook zo geprobeerd, maar dat was een beetje eng, daar schopte ze echt mee(draaide haar kont in, ging hangen, schopte), masseren kan zonder probleem, achterbenen optillen kon niet, begint nu net te komen.
Voor de achterbenen een touw gaan gebruiken, eerst haar op haar gemak maken met een touw die aan de binnenkant van haar been langs moest.
Dit hielp, ik kon zo veilig haar been beheren, natuurlijk eerst lekker wrijven en dat soort dingen en toen rustig bezig met optillen, gewoon optillen en neerzetten, geen driftig gedrag.
Langzaam gaat dit beter, zolang ik het heel rustig aan doe gaat het vaak zelfs best wel goed, altijd beginnen met friendly op een goede plaats, van kriebelplekje rustig aan naar het been, alles met beleid en rust.
Oh ja, vooral ook veel retreat gebruikt, bij spanning heel kalmpjes naar een goede plek terug en als ze rustig bleef onder het optillen van de hoeven gelijk even wat anders gaan doen.

Maar het kost tijd om dat trauma eruit te krijgen, ze heeft gewoon wat geduld nodig hierin, bij ons heeft het dus geholpen om niet te rechtlijnig te zijn(niet direct aan voeten optillen denken, maar eerst maar eens ontspannen benen aanraken enzo) en het in kleine stapjes onder te verdelen.
Misschien dat dat voor jou ook helpt, ik weet in ieder geval dat dit een lastig probleem is als er hier een trauma aan vast zit wat je weg moet werken.

[Loesjevos]

Bowen, met jou verhaal kan ik wel wat mee.
Ik kom net van stal en ja we moesten dus nu wel ff met helaas brute kracht haar hoef doen in de hoefstal.

Maar gebruiken jullie dan ook voedselbeloning?

[Bowen]

Bowen, met jou verhaal kan ik wel wat mee.
Ik kom net van stal en ja we moesten dus nu wel ff met helaas brute kracht haar hoef doen in de hoefstal.

Maar gebruiken jullie dan ook voedselbeloning?

Heel vervelend als dat gewoon moet terwijl je weet dat je paard er eigenlijk nog niet aan toe is, ik weet presies hoe het is.

Zelf gebruik ik niet teveel voedselbeloning, ik gebruik veel meer rust, gewoon helemaal niets doen, even heel bewust alle spanning uit je weg laten lopen, big smile en evt wegdraaien en/of weglopen.
Dan na op de een of andere manier rust(druk weghalen dus) kan het zijn dat ik alsnog wat voedsel geef, maar alleen bij iets waar ik echt blij mee ben, een echte stap vooruit, een echt heel ontspannen de voeten laten verzorgen, dat soort zaken.
In het begin ben je natuurlijk superblij met een voet die gewoon zonder vasthouden rustig wordt opgetild, maar dat bouw je heel snel uit naar meer voor een koekje.

Verder heb ik bij mijn lekkerbekjes gemerkt dat teveel met voedsel werken ze juist onrustiger maakt, ze houden heeeeeeeeeeeel erg veel van lekkers en zijn dan vrij afgeleid, meer bezig met opletten of mijn hand in mijn zak verdwijnt dan met waar we mee bezig zijn, ook gaan ze het verwachten als je steeds op bepaalde punten met voer beloond, teveel voer werkt dus averechts, maar een goed geplaatste beloning na de druk wegnemen werkt bij ons stimulerend in ieder geval.