Parelli, hoe ver kan je gaan met een veulen?

[Callippo]

Mijn eerste gedachte: "veel te ver".

Ik sluit me bij de rest aan: zoek een leuke opfok, liefst een met paarden van verschillende leeftijden en minimaal een leeftijdsgenootje van hetzelfde geslacht. Of een tweede hengstveulen erbij, voor in je huidige kudde. Dat zou ik nu doen, wanneer ik een veulen zou kopen en hem absoluut de best mogelijke jeugd zou willen geven.

Wat betreft je Parelli vraag: ik denk dat het voor je veulen beter is wanneer je Parelli gaat oefenen met Tosca ipv met het veulen. Wanneer jij dan bij Level 3 bent, heb je waarschijnlijk genoeg Savvy opgedaan om te weten wat je wel en niet met het veulen kunt doen. Het is ZO makkelijk om een veulen de verkeerde basis mee te geven. Die kans krijg je namelijk maar 1x en dan doe je het liefst gelijk zoveel mogelijk goed.

Enne, even serieus, wat ontbreekt er voor aan uitdaging met een merrie of een ruin, behalve het extra risico om in een gevecht op leven of dood te belanden...
Er zijn toch ook zat merries of ruinen met veel karakter (LB-ex). En dan nog, als je Parelli wil gaan doen, is er nog zooooveel uitdaging te vinden
Het mooie van een veulen lijkt mij juist dat je vanaf het begin weet wat ermee gedaan is en je juist problemen/uitdagingen kan voorkomen

[Brigitte]

soms heb ik het idee dat mensen uit zijn op sensatie en het juist 'stoer' vinden als een paard niet helemaal doet wat ze willen.
Dan hebben ze het gevoel dat zij het wél aankunnen... zo'n 'wild' paard!
Dan hoor je 'Nee hoor ik heb helemaal geen makkelijk paard... mijn paard is zo extravert RB...
Hoe extraverter hoe beter... hoe ingewikkelder zijn karakter hoe beter... en waarom?
Omdat het een zogenaamde 'uitdaging' is.
Dat begrijp ik echt niet!
Alsof je pas echt goed bent met paarden als je een 'moeilijk' paard hebt!
Misschien is het een idee om vanuit het paard te denken... en het 't paard zo goed mogelijk te laten hebben in zijn leven.
Zonder stress en met al zijn levensbehoeften.
Als je dan toch op zoek bent naar sensatie, waarom ga je dan niet bungy jumpen... of parachute springen.
Maar gebruik daar geen paard voor denk ik dan.
Dit is overigens absoluut geen aanval op Tozalin hoor.
Het is meer iets in het algemeen wat me vaak opvalt bij paardenbezitters.
Alsof ze zooo trots zijn op hun gecompliceerde, 'moeilijke' paard waar zij alleen mee om kunnen gaan.
Puur eigen 'ego' is 't waar het bij dat soort mensen om draait.

Gelukkig zie ik hier op het forum ook vaak heel andere dingen

zoals mensen die heel gelukkig zijn met hun 'brave' paard en niet persee gaan voor de 'sensatie.'

[Tozalin]

Wow, ik durf bijna niet meer te antwoorden Haha heb het even afgewacht en doe het toch maar
Ik snap jullie reacties best, en ik heb ook al met mijn opa en oma overlegd (daar komt hij te staan) of er niet nog een veulen bij kan, maar dan wordt het meteen te veel, die fokker heeft meerdere haflingerhengsten te koop staan. Ik denk dat ik daar even geduld mee moet hebben. Ik ben ook zeker voorstander van het grootbrengen in de kudde, maar omdat dat pakweg €70,- in de maand kost en ze bij mijn grootouders gratis kunnen staan, heeft dat toch mijn voorkeur. Ik wil ook niet overkomen dat ik een wilde hengst wil temmen (soort van pennydroom). En als het niet zou gaan dan is castereren toch een optie. Maar ik wil hem in iedergeval zo lang mogelijk hengst laten om hem mooi uit te laten groeien.

Wat parelli betreft moet ik je gelijk geven Eveline, (btw. ik had je een mailtje gestuurd) mijn niveau zit op het moment alleen in de theorie, het is zo lang geleden dat ik er mee bezig ben geweest. Maar qua basis is het parelli of geen parelli toch wel ongeveer hetzelfde. Je leert ze wijken voor druk, voetjes geven, meelopen aan de hand, respect hebben. Wat je er dan verder mee kan is het spelen. En ik zit hier niet excuses te verzinnen om jullie tegen te spreken, want ik begrijp het allemaal best heel goed. En tips zijn natuurlijk altijd welkom!

[liene]

Ik heb mijn paard ook als 10 maanden oud (kan beter jong zeggen) veulen gekocht. Ze is nu een jaar bij mij en staat met twee andere paardjes van dezelfde leeftijd. Ik kan merken aan Evita dat ze eigenlijk niet genoeg heeft aan deze twee meiden. Ze zijn heel anders qua karakter. Evita wil graag veel en hard bewegen terwijl de andere twee maar heel af en toe de beentjes strekken.

Met de mogelijkheden die ik kan haar kan bieden doe ik mijn best, en heeft ze het eigenlijk best goed, maar het zou beter kunnen.
Maar dan is ze nog een merrie die overal bij zou kunnen in een kudde, maar een hengst heeft daar wel heel erg zijn beperkingen in.
Dat zou voor mij een reden zijn om niet voor een hengst te kiezen, en zeker om hem te ruinen. Verder kan ik me heel erg vinden in het laatste bericht van Margot!

[Brigitte]

Parelli is een opleiding voor mensen.
Paarden 'zijn' Parelli.
Je mag eerder jezelf een compliment geven als je paard iets doet wat jij wilt.
Je paard kan alles al.
Het gaat om de communicatie die jij doet naar je paard.
Je paard geeft vanaf dag 1 altijd het goede antwoord.
Maar stel jij de goeie vraag?
Daar gaat het werk inzitten.
Als je dat door hebt begrijp je Parelli

[Brigitte]

Parelli is een opleiding voor mensen.
Paarden 'zijn' Parelli.
Je mag eerder jezelf een compliment geven als je paard iets doet wat jij wilt.
Je paard kan alles al.
Het gaat om de communicatie die jij doet naar je paard.
Je paard geeft vanaf dag 1 altijd het goede antwoord.
Maar stel jij de goeie vraag?
Daar gaat het werk inzitten.
Als je dat door hebt begrijp je Parelli

Ik realiseer me dat dit iets te 'offtopic' is maar ik had toch even sterk de behoefte om het te zeggen.
Meer in het algemeen dan naar Tozalin.

[Tozalin]

Ja nu je dat zeg moet ik me ook een beetje schamen, want jullie hebben helemaal gelijk. Dat neemt niet weg dat wij die opleiding samen met ons paard moeten volgen, en het paard de punten waarop wij de fout ingaan zelf aangeeft.

Ik heb nog steeds in mn achterhoofd dat ik het met mn haflingermerrie heb geprobeerd (5 jaar geleden), maar die was op die momenten zo traag en niet vooruit te branden dat het voor mij ook niet leuk was, en op dan wilde ik haar niet dwingen, maar dan loop je op een gegeven moment vast. Nu heb ik haar gelukkig zo ver dat ik (eigenlijk onbewust) haar enthousiast heb gemaakt om met mij te spelen. Vanaf dat moment is het leuk en ga je zelf ook leren!

[Callippo]

Ik vind het fijn dat je zo positief en uitgebreid reageerd op de adviezen die je hier krijgt, petje af hoor!

Welke opleiding heb je dan gevolgd? En ga je die opnieuw volgen met een nieuw paard? Een goede opleiding had jou ook geleerd hoe je je paard dan kunt motiveren (Parelli staat er vol mee!). Gelukkig heb jij dat nu zelf ontdekt bij Tosca.

[Margot van lare]

Ja nu je dat zeg moet ik me ook een beetje schamen, want jullie hebben helemaal gelijk. Dat neemt niet weg dat wij die opleiding samen met ons paard moeten volgen, en het paard de punten waarop wij de fout ingaan zelf aangeeft.

Ik heb nog steeds in mn achterhoofd dat ik het met mn haflingermerrie heb geprobeerd (5 jaar geleden), maar die was op die momenten zo traag en niet vooruit te branden dat het voor mij ook niet leuk was, en op dan wilde ik haar niet dwingen, maar dan loop je op een gegeven moment vast. Nu heb ik haar gelukkig zo ver dat ik (eigenlijk onbewust) haar enthousiast heb gemaakt om met mij te spelen. Vanaf dat moment is het leuk en ga je zelf ook leren!

Snap heel goed dat je nu een lekker speels voorwaarts paard wil. Maar geloof me er zijn ook echt leuke merries en ruinen die dat wel zijn. En als je Tosca ook zover hebt zou je dat bij een ander paard echt wel weer lukken. Maar geloof me er zijn qua spelen vooral zoveel ruinen die wat dat betreft niks onderdoen voor een hengst. Het enige verschil is dat ze niet gefrustreerd zijn omdat ze iets missen.

Ik ben ook erg benieuwd welke opleiding je gaat volgen.

[Pocalover]

Goedemorgen!

Ik had gister een heel stuk getypt en toen vloog het internet er uit, ha ha ha, dus ik begin even opnieuw.

Ten eerste, vet mijn petje af voor hoe je door deze conversatie gaat. Helemaal niet makkelijk soms als iedereen een advies geeft wat in gaat tegen wat jezelf van plan was, .

Een groot aantal mensen op dit forum heeft een rescue paard zoals ik dat noem. Paarden die door omstandigheden geen goede basis mee hebben gekregen en daar soms voor de rest van hun leven last van hebben. Gelukkig komen die paarden in sommige gevallen terecht bij iemand met een hoop geduld en zo wordt het toch nog wat voor het paard.

Een veulen goed groot brengen vereist een hoop kennis en kunde, zeker als die niet in de opfok gaat en daar op natuurlijk wijze wordt groot gebracht. Een hengst goed opleiden vereist heel veel kennis en kunde want daar spelen nog eens wat extra de wetten der natuur mee. De combinatie van die twee, lijkt me enorm moeilijk.

De kans dat je een hengst veulen in je eentje opvoedt en voorziet in dat wat nodig is voor een gebalanceerd leven is vrij klein. De kans factor dat het goed gaat is vele malen kleiner dan dat het fout gaat. En dan heb ik het niet over jou persoonlijk want ik ken je helemaal niet. Misschien ben je wel hartstikke goed en gaat het fantastisch he! Dat kan ook zeker.

In je eerste post schrijf je:

Ik ben opzich weer een leek op dat gebied

Het is daar dat ik denk: oei, weet je wel zeker dat je daar aan wilt beginnen. Veel mensen verprutsen een paard en verkopen hem dan gewoon. Het probleem voor het mens is dan opgelost maar het paard moet zijn hele leven met zichzelf verder.

Nogmaals, ik heb geen enkel oordeel over je, ik ken je niet eens. Ik heb tot nu toe alleen nog maar bewondering voor je. Ik wens je heel veel PLEZIER en VERTROUWEN!

[Bowen]

Ja nu je dat zeg moet ik me ook een beetje schamen, want jullie hebben helemaal gelijk. Dat neemt niet weg dat wij die opleiding samen met ons paard moeten volgen, en het paard de punten waarop wij de fout ingaan zelf aangeeft.

Ik heb nog steeds in mn achterhoofd dat ik het met mn haflingermerrie heb geprobeerd (5 jaar geleden), maar die was op die momenten zo traag en niet vooruit te branden dat het voor mij ook niet leuk was, en op dan wilde ik haar niet dwingen, maar dan loop je op een gegeven moment vast. Nu heb ik haar gelukkig zo ver dat ik (eigenlijk onbewust) haar enthousiast heb gemaakt om met mij te spelen. Vanaf dat moment is het leuk en ga je zelf ook leren!

Om eerlijk te zijn vind ik dat een grotere uitdaging dan wat vaak een uitdaging wordt genoemd.
Ik heb nu 2 paardjes, 1 ervan is een heerlijke lb-i, de ander is lb-e met nog wat onzekerheid erin.
Zij is snel en slim, alles wat je haar nieuw aanleert gaat vlotjes, is erg leuk om mee te spelen, maar op wat problemen uit het verleden na die opgelost moeten worden gaat het erg soepel allemaal.
De lb-i is een ander verhaal, elke dag weer moet ik nadenken om hem te motiveren, nou ja elke dag is overdreven, maar hem gemotiveerd krijgen en houden is een veel grotere uitdaging dan dat kleine meisje me biedt.
Die staat cht zo klaar van wat gaan we doen, gaan we al wat doen, he jij daar, we gaan wat doen! Waar Bowen zo staat van zo gaan we grazen of gaan we knuffelen, zolang het maar niet naar werk gaat ruiken!
Ja het gaat wat langzamer hier en daar, maar als we er dan zijn, als we die lastige oefening waarbij hij zegt, ja waarom eigenlijk, dan eindelijk erdoor hebben en hij hem "willing" doet, dat is mooi, dan heb je echt zoiets van yessssss, het is gelukt, paard wil het, doet het, we hebben het voor elkaar gekregen!

Hij is geen uitdaging als je het over enge dingen hebt, hij zal niet zomaar onder je weg schieten, hij gaat er niet vandoor om na 10 km eens om te kijken of het echt wel eng was, hij schopt niet, bijt niet. hij is betrouwbaar en solide daarin, zover je dat van een paard kan verwachten.
Maar is dat zo erg, betekend dat dan geen uitdaging, zelf vind ik het spelen zelf, het paard "willing" houden, de grootste uitdaging, om dat goed te doen, dat je paard zoiets heeft van yess we gaan wat doen samen en daarin heb je bij die lb-i vaak een grotere uitdaging, daar moet je maar zorgen dat je het waard bent om de aandacht vast te houden.

[Nacino]

Ik denk dat ik daar even geduld mee moet hebben. Ik ben ook zeker voorstander van het grootbrengen in de kudde, maar omdat dat pakweg €70,- in de maand kost en ze bij mijn grootouders gratis kunnen staan, heeft dat toch mijn voorkeur.

Wat een slecht argument zeg. Als je die 70 euro per maand niet hebt, of er niet voor overhebt om een veulen een zo fijn mogelijke jeugd te geven, neem dan geen veulen............... Koop dan een volwassen dier dat wél in die 'gratis' kudde past.
Wat heeft zo'n diertje eraan een half uurtje per dag een beetje menselijke aandacht te krijgen en zich verder stierlijk te vervelen (want daar kan je op wachten)?

[andrea]

Hoi , hartstikke goed dat je er over nadenkt voordat je eraan begint. Ik wil je dan ook 2 dingen meegeven. Het is voor hengstveulens echt ontzettend belangrijk dat ze samen met leeftijdsgenootjes van hetzelfde geslacht opgroeien. Ze zitten heel anders in elkaar dan merrie veulens, echt waar . Ook heb je het over 'mooi uitgroeien'. Zodra een hengst begint te dekken, is de grote groei eruit. heeft te maken met hormonen en testosteron. Hem bij een merrie te laten lopen en te verwachten dat hij 'mooi uitgroeit' is dan ook een beetje dubbel. Hierboven stond ergens een goede opmerking: ga uit van het beste voor het paard. Succes ermee!

[Kimmtt]

Allereerst onwijs leuk dat je voor een veulen wilt gaan kijken , en veel succes en plezier met je zoektocht naar je ideale paardje.
En top hoe je reageert op deze conversatie!!

Ik heb zelf een tinkerhengst veulen van 8 maanden, en ben ook van mening dat een veulen op moet groeien in een kudde maar misschien nog wel meer
dat hij een leeftijdsgenootje van het zelfde geslacht heeft waar hij mee kan spelen en stoeien. Jarlath heeft een maandje met een merrie veulen gestaan (Brannagh het veulen van Sarah, van Katla hier op het forum) Daar speelde hij toch heel anders mee dan met de hengstveulens om hem heen.
Jarlath is onlangs verhuisd naar de opfok in Overberg hier bieden ze zo natuurlijk mogelijke huisvesting voor veulens met leeftijdsgenootjes maar ook oudere paarden, en alle vrijheid om verder zo met hem te "werken" en hem verder op te voeden zoals als jij wilt.

Een veulen goed groot brengen vereist een hoop kennis en kunde, zeker als die niet in de opfok gaat en daar op natuurlijk wijze wordt groot gebracht. Een hengst goed opleiden vereist heel veel kennis en kunde want daar spelen nog eens wat extra de wetten der natuur mee. De combinatie van die twee, lijkt me enorm moeilijk.
Ik sluit me volledig aan bij deze opmerking van pocalover, ik denk dat je het jezelf toch iets "makkelijk" maakt wanneer je ook de mede paarden en leeftijdsgenootjes een stukje van het opvoeden van je over laat nemen. (weet het even niet anders te verwoorden)


Verder vind ik het wel erg interessant in hoeverre je kan gaan met Parelli bij veulens en dat was toch je oorspronkelijke vraag, en omdat ik zelf nog best een leek ben op het gebied van Parelli en NH blijf ik je topic zeker volgen.