Verslag Parelli Celebration Birmingham nov '09

[Ilian]

Het was een fantástisch weekend in Engeland! Ik ben net thuis, heb de meeste foto's en filmpjes nu op de pc staan, dus zal jullie eens ff verwennen met een uitgebreid verslag

DAG 1

Eveline kwam donderdagavond naar Arnhem, zodat we vrijdagochtend vanaf hier naar het vliegveld konden. Ze was ietsje later dan gepland, maar het was druk in de kroeg dus ik moest toch eerst nog werken. Toen Evi kwam hebben we lekker samen een biertje gedronken en gekletst, maar ik moest steeds weg om weer achter de bar te springen. Tot het wat rustiger was, toen wou Evi ook wel een biertje tappen. Man, dat kan ze goed joh! Uiteraard zijn daar foto's van, maar die staan op haar camera en die komen dus later. Ik vond het supergezellig en voor we het wisten was het al 01.30 en moesten we toch echt wel naar huis, want om 07.30 zou Gemma voor de deur staan met haar vriend.

Vrijdagochtend was het vroehoeg! Ik had maar 4 uurtjes slaap gehad (heerlijk, op het laatste moment spulletjes pakken natuurlijk) en Eveline 4, dus een beetje moe zaten we in de auto, maar we hadden dr zin in!!


Duffe koppies in de auto

Op het vliegveld ging alles heel snel, de vlucht vertrok gelukkig op tijd en kwam ook op tijd aan. Ik ben een beetje bang om te vliegen maar met een paar pilletjes valeriaan, wat een wonderspul, ging het best aardig! Leuke meiden naast je scheelt ook een heel stuk


West Nederland, was erg mooi om te zien!

Eenmaal in Birmingham aangekomen hebben we eerst de spulletjes in de hostel gelegd. Onze kamer was nog niet klaar, dus zijn we meteen lekker de stad in gegaan. Iedereen was superbehulpzaam toen we op ons kaartje stonden te kijken. "Hello love, can I help you?" Grote tegenstellingen in de stad: naast een mooie oude kerk staat een súpermodern winkelcentrum:



We zijn lekker door de stad gaan slenteren en daar stond een grote koperen stier (het winkelcentrum heet de Bullsring), waar de dames natuurlijk ff ala Parelli met een indianenzwaai (ahum) op zijn gesprongen, bit- én zadelloos!



Het hele centrum was versierd met kerstverlichting en er was een enorm grote kerstmarkt. Allemaal kraampjes met gluhwein, bier, negerzoenen, donuts, bratwurst, poffertjes, handgemaakte sloffen, kerstcadeautjes, echt zo veel! Súpergezellig!





We hebben een wandelingetje gemaakt langs de grachten (kennels zoals Gemma ze noemde ) en lekker opgewarmd met warme choco in een klein oud kroegje. Ook in Engeland is het koud!



Toen nog ff terug geweest naar de kerstmarkt, lekker broodje bratwurst en gluhwein gehad, het was zó gezellig!




Let op de foute zanger en het einde van het filmpje...

Het plan was om ff naar de hostel te gaan, ff op te frissen en daarna samen met Janneke (Alicia2u) en haar vriendinnen de stad in te gaan, maar die kwamen pas heel laat aan, en wij waren moe en zijn lekker gaan een film gaan kijken op het grote scherm. Ik viel al een paar keer in slaap halverwege, ben toch niet zo'n bikkel als ik dacht.. Nog even Mario Kart gedaan op de wii, lachen joh! En toen lekker gaan slapen.

[Marja]

Jaja, heel gezellig allemaal, maar hoe was het nou bij PARELLI???? Ik zit maar te wachten en te lezen en te scrollen en jullie hebben zo te lezen veel plezier gehad, maar hoe was het nou bij Parelli?????

[Ilian]

jahaaaa ben bezig!!

[Moon]

Ik ben erg benieuwd! het klinkt tot nu toe in elk geval erg gezellig.

[Ilian]

Oh neeeee ik had net heel veel geschreven en nu is het weg!! Ik begin ff opnieuw, zucht..

[mitzel]

Oh nee... te spannend zo hoor!
Ik hoop dat je snel typt.

[Ilian]

Goed, nieuwe poging.

DAG 2

De eerste echte Parelli-dag! Met de bus naar het NEC gegaan en daar was het al een samenkomen van heel veel paardenmensen. Gezellig! In de hal van de LG Arena was een 'savvy plaza' met merchandise. Nieuwe level dvd's, Parelli shirtjes, halsters, leadropes, zadels, sticks, noem 't maar op..



Na ff rondgekeken te hebben begon de show. Gemma en ik hadden best goede plaatsen, bovenin de arena. Het begon echt onwijs Amerikaans, daar hou ik helemaal niet van, met de instructors die als cheerleaders dienden om het publiek mee te laten klappen en juichen voor de entree van Pat & Linda. Maar ja, het werkte wel, ook wij deden mee Daarna begon Pat met een Magic. Wat een lief paardje is dat toch! Echt een schatje! Hij vertelde een heleboel, en ging vrij heftig in op het karakter van de huidige (dressuur)sport en vergeleek de rollkur zelfs met verkrachting! Tot genoegen van iedereen, aan het applaus te horen. Daarna kwam demo paard Tippy (volgens mij heet 'ie zo), een renpaard dat niet wilde lopen Het meisje dat hem binnen bracht, hield hem heel strak aan een touwhalster en touw, en hij liep echt door haar heen. Pat nam na een praatje over, gaf hem een touwhalster en leadrope en ging met 'm aan de slag. Hij vroeg Magic ergens anders te gaan staan en de lieve schat liep zelf naar de pedestal, ging erop staan en bleef zo 20 min staan, liefje!



Wat Pat allemaal precies met Tippy deed weet ik niet meer, waarschijnlijk komt het later allemaal terug. Vond het wel mooi om zo'n heel proces te zien, maar het duurde vrij lang. En bovenin de arena zaten we precies in een koude luchtstroom die precies op onze nek en schouders sloeg, zelfs met een winterjas aan. Dus besloten we wat eerder naar de 'savvy plaza' te gaan om de nieuwe level dvd's aan te schaffen. Ja, we hadden onszelf min of meer beloofd dat we ze níet zouden kopen, maar die Pat he... Die weet zo inspirerend te praten dat we niet lang meer hoefden te twijfelen... We hebben ze in the pocket!

In de pauze hebben we Roos, Lia en Linda ontmoet, die kende ik nog niet. Wát een leuke meiden! Samen wat gegeten, gekletst, en een sigaretje gerookt. Thnx to Lia was ik niet meer de enige die steeds in de kou naar buiten moest Daarna zijn Gem & ik in de rij voor Pat gaan staan, die ging signeren. En aangezien er een foto van Navajo (van Gemma) en mij in de Savvy Times staat, moest daar natuurlijk even een krabbeltje op. Man, wat een rij! We hebben er wel een uur in gestaan denk ik, stelletje wipkippen dat we zijn. En ja hoor, net 2 plaatsen voor ons werd de rij afgekapt. Aaargh, zo lang in de rij gestaan voor niks.

Omdat we het niet zagen zitten om weer bovenin de arena in die kou te zitten met pijn in de nek, zijn we naar de andere kant gelopen, waar beneden nog heel veel lege plekken waren. Daar konden we zo gaan zittten, meer mensen deden dat. Daar hadden we perfecte plaatsen op de eerste rij van de tribune! Later bleken dit duurdere plaatsen te zijn, vandaar dat ze niet uitverkocht waren. Maar het werd ons niet kwalijk genomen, dus zaten we als prinsesjes te kijken naar Linda, die verder ging met de show:



Zij vertelde over horsenalities, Introvert / Extrovert. Ze liet een aantal filmpjes zien van paarden met een bepaalde horsenality, en mensen die daar verkeerd op reageerden. Linda werd er behoorlijk emotioneel van, en ook een aantal mensen in het publiek zagen we een traantje wegpinken. Wat een leuk mens is Linda toch, zo sympatiek! Daarna ging ze aan de slag met grondwerk met Goyani, die ze van Carmen Zulauf mocht lenen, omdat Remmer niet mee kon komen naar de UK.



Ook van Linda's verdere gedeelte weet ik zo niet veel meer terug te halen, dat komt vast vanzelf op moment dat ik het nodig heb. Dat het dan ineens weer in m'n hoofd zit.

In de 2e break zijn we weer in de rij gaan staan voor Pat , dit keer wel behoorlijk vooraan. Hij nam echt voor iedereen de tijd door te vragen hoe ze heetten en waar ze vandaan kwamen. Tot ergernis van iedereen erachter, hihi. Toen waren Gemma en ik aan de beurt. We waren zowaar een beetje zenuwachtig. Nou jaaa, net een stel pubers voor een popster, haha! Toen hij hoorde dat we uit NL kwamen, grapte hij "If you're not Dutch, you're not much." Wat een grapjas. Hij vond het leuk dat de foto in de ST stond en zette er bij ons allebei een handtekening op:



Daarna vroeg hij of hij met ons op de foto mocht. Ehm... shure! Net of wij dat niet van plan waren...


Blije pennymeisjes, ha!

Na de pauze was het tijd voor de Savvy Spotlights. Parelli studenten en instructors die met een aantal savvy's lieten zien wat ze konden. Een 'jury' van Pat en Linda gaf ze punten, verdeeld over een aantal onderdelen zoals savvy, 7 games gebruik, tijd en ruimte en nog iets. Aan de hand van hoe hoog ze beoordeeld werden, kregen ze een rozetje, waarvan de kleuren afgeleid waren van levels 3 en hoger. Pat vertelde ze dan wat ze leuk hadden gedaan, wat ie mooi vond om te zien. Daarna gaf hij heel mooi opbouwend tips waar ze nóg verder me konden komen. Hier kon ik van de hele dag echt de meeste inspiratie uit halen. Ik zou echt niet meer weten hoe de deelnemers allemaal heten, maar heb wel wat foto's.






Dit meisje vond ik t leukst om naar te kijken, die had zo'n mooie zachte band met dr paardje!


Deze, Mike Wanzenried heet ie geloof ik, vond ik wat van Honza weg hebben. Wat precies weet ik niet, maar toch iets. Later tijdens het eten hebben we het er nog over gehad en mijn conclusie is dat ik hem niet zo'n fijne man vind. Heb nog een filmpje van hem, maar die doet er heel lang over om up te loaden.. Misschien is het gewoon niet ment-to-be dat die gezien wordt

Na deze eerste Parelli dag zijn we de stad in gegaan met Gemma, Liesbet, Lia, Linda, Eveline en Roos. Lia vond het heel eng om met de bus te gaan, maar ze heeft het heel goed gedaan! Zo maar uit de comfort zone Zelfs in de bus was het gezellig met de meiden:


Met wijze woorden van Roos op het eind...

Alle aankopen (dat waren er nogal wat) in de hostel gedumpt en lekker gaan eten in een Frans restaurantje, waar ze niet eens Frans spraken, he Roos Het was de bedoeling dat we allemaal wat lichts zouden eten, we moesten immers nog wel ruimte overhouden voor de chocola op de kerstmarkt later die avond! Maar uiteindelijk kregen we allemaal nog best wel wat en zaten we behoorlijk vol. Ik vond het supergezellig om zo met z'n allen aan tafel te zitten en te kletsen over paardjes, ons, en heel veel meer. Leuk!



Toen we naar de kerstmarkt liepen, waren de kraampjes al verdacht donker en bleek dat die om 21.00 al afgelopen was! Jammer! Toen maar een kroegje ingedoken voor een enórm ijstoetje en Irish coffee. De ober daar was een beetje doof, maar extroverte Roos wist zich goed verstaanbaar te maken. Man, wat heb ik gelachen!







Daarna zijn de dames die verder van het centrum logeerden met de trein weer terug gegaan en wij zijn ook weer naar onze slaapplek gelopen. Onderweg kwamen we echt de meest bizar geklede Engelse meiden tegen die gingen stappen. Dat ziet er niet uit! Serieus, behoorlijk vadsige (schrijf je dat zo?) wijven (ja echt, wijven) met minirokjes van fluoriserend geel gaas met plateauzoollaarzen en een decolleté wat meer een springkussen was. Niet normaal! Nadat we ons er meerdere keren kapot om hebben gelachen, zijn we weer veel te laat gaan slapen. Maar gezellig was het!

[mitzel]

Of, fijn; het verslag!
Dankjewel!
KLinkt alsof jullie hebben genoten en zo zien de foto's er ook uit.

[Ilian]

En er is óok nog een dag 3 Die komt er zo aan!

[mitzel]

En er is óok nog een dag 3 Die komt er zo aan!

Oh, in dat geval wacht ik nog even met naar bed gaan!

[nienke07]

Fijn verslag..
zat me alleen ook erg te verheugen op de wijze woorden van Roos.. helaas is er een 'erro occured' volgens Youtube

[Ilian]

Bea, ik doe mn best door te schrijven!

Hihi ja Nienke, denk dat ie teveel bekeken wordt op moment, een stel lekkere Parelli wijven in de bus, wie wil dat nou niet zien...

[Ilian]

DAG 3

De 2e Parelli-dag begon met Celebration Commences van 't Savvy Team. Vanaf onze vipplaatsen konden we weer genieten van o.a. een paar die ook mee deden met de Savvy Spotlights de vorige dag.



Later kwam Pat onder luid applaus erbij en nam de show over. Hij kwam weer binnen met Magic en maakte eerst weer een praatje, wat hij precies vertelde weet ik natuurlijk al niet meer, ook dat zal vast later weer terug komen.


Zo stond de beste man voor onze neus het een en ander uit te leggen

Daarna ging hij verder met Tippy, het LB-I renpaard. Dit keer bleef hij op Magic zitten en nam Tippy aan de hand mee. Gaaf om te zien dat Magic haar Alfa positie behoorlijk trouw blijft, zo leerde Tippy goed dat hij beter niet voorbij Magic kon gaan. "I'd better not do that if I were you..." Hij had een klein stickje in zijn zak en vroeg Tippy's meisje of het oke was als hij haar paard daarmee aan zou raken. Daar kwam me toch een stok uit! Ha, het ding schoof meters uit! Zo kon hij Tippy goed aanwijzingen geven.



Tippy had een probleem met de trailer. Daar wou hij niet in. Ook niet met Magic erbij, ook niet met fases 4 van Pat. Daar ging Pat dus verder mee aan de slag. Het kwam voor dat Magic de trailer in liep ("Zal ik erin Pat? Zo lief om haar dat te zien vragen, wat een schatje is dat toch) en Tippy zich lostrok en door de piste rende. Mooie draw techniek van Pat waardoor hij zo weer bij hem terug was en het opnieuw ging proberen. De trailer lukte niet. Terug naar de barrels. Ook daar wou hij niet overheen, het superslimme paardje had zo door dat hij de barrels aan de kant kon rollen en er dan ook wel door kon Ook nadat Pat er een padestal tussen had gezet, wou hij er niet overheen. Hij kreeg zijn voorbenen gewoon níet opgetilt. Totdat dat knopje na een tijd gevonden was en Tippy trots op de padestal tussen de barrels stond, later ook over de barrels heen kwam en daarna in de trailer



Daarna stapte Pat erop, wat ik niet had verwacht. Erg charmant ging dat...




Lekker nieuwsgierig paardje

Hetzelfde parcours deed hij na een passenger sessietje nog een keer, en reed na een paar pogingen rijdend met Tippy de trailer in.



Ik vond het heel fijn om te zien welke technieken hij gebruikte voor deze LB-i. Soms had 'ie (ehm, het paard, niet Pat) precies dezelfde uitdrukking op zn gezicht als Navajo. Echt dat plaatje wat Linda heeft getekent bij de horsenalities. Geweldig! Zoiets:

In de pauze zijn we naar de Subway in de stationshal gelopen met een stel meiden. Lekkerdere broodjes, minder lang in de rij, minder duur én gezellig kletsen.


Sorry voorste dames, ik ben jullie namen vergeten

Daarna was het tijd voor Linda's dressuurles met Walter Zettl. Wat een charmant mannetje!



Nou heb ik niet zoveel met dressuur, en had gehoop dat ik na deze sessie geïnspireerd zou zijn om wat verder te kijken dan mn neus lang is, om te zien dat ik iets mis ofzo. Maar niks van dit. Ik kan er heel kort over zijn: Als ik dit op dvd had gezien, had ik 'm heel snel doorgespoeld. Best leuk hoor, om Linda eens in de rol van student te zien, maar dat had ook wel in een half uurtje gekund in plaats van bijna 1,5 uur te kijken naar een dressuurles waar ik niet van heb kunnen leren. Walter geeft hele korte hulpen: outside reign, left leg, dat soort termen. Maar níet erbij vertellen wat ze dan moet doen met die dingen. Teugels van de hals af, naar voren, meer druk? Wat dan?! En Linda's hulpen waren natuurlijk zo subtiel dat je het ook niet zag. Nou ja, voor mij had dit dus niet echt gehoeven.. Wel vond ik Walter Zettl een onwijs charismatische man, die behoorlijk wat humor gebruikte. Zag hij zichzelf op het scherm, zei hij: "Hmm, that's a good looking guy!"





Na de pauze was er een sessie met Lauren Baldwick. Een meisje dat vanaf haar middel verlamd is en met haar paardje via Parelli goud heeft gehaald op de Olympische Spelen. Een onwijs ontroerend verhaal, behoorlijk wat mensen zaten te snotteren. Wat een tegenslagen heeft zij gehad, en tóch doorgezet. Knap hoor!





Maar ook hier, hoe mooi het verhaal ook is, ook dit had niet zo lang hoeven te duren voor mij. Ook dit was in een half uurtje net zo mooi geweest, misschien nog wel mooier. Ik heb een boel respect voor haar hoor, begrijp me niet verkeerd, maar op een Parelli Celebration... Neh..

Ik had toch wat meer actie verwacht. Een echte show van Pat & Linda was er ook niet, er werd meer gepraat dan er echt wat werd geshowd waar je inspiratie uit kon halen. We hebben het er ook wel over gehad, is Parelli er nou echt vóór het paard, of mag er ook wat geshowd worden? Ik vind dat er ook wat geshowd mag worden, dat is een van de dingen juist die mij heeft geinteresseerd voor NH. Maar goed, dat is een discussie die we misschien ergens anders moeten hebben.

Na de laatste Parelli dag zijn Lia, Linda, Eveline, Gemma en ik nog de stad in geweest, nu waren we wel op tijd voor gluhwein en weizenbier!




Eveline alwéér bij de negerzoenen-in-heel-veel-smaakjes

Er was een kersttorending, waar de dames vanaf moesten, erg leuk! Je had erbij moeten zijn denk ik..


Wel ff je hoofd schuin houden..

We hebben lekker een gluhweintje gedronken, goed gegeten en toen nog een weizenbiertje & warme choco met baileys gedronken. Súpergezellig! Daarna zijn Lia en Linda op de trein terug naar hun slaapplek gegaan. Wij hebben in onze hostel nog ff bij de quiz gezeten waar Janneke (Alicia2u) en haar vriendinnen (sorry, namen kwijt) aan meededen. Toen lekker gaan douchen, spulletjes gepakt en gaan slapen.



DAG 4

Vandaag zijn Gemma en ik teruggevlogen naar huis. Eveline en Roos blijven nog in de UK voor de golddinges donderdag. Lekker hoor!


Ontbijtje in de hostel. Vrolijke boel he?

Vanochtend wilden we de bus weer nemen naar het vliegveld, maar die kwam helemaal niet opdagen! Gemma in de stress want die wilde natuurlijk zo snel mogelijk bij haar zieke Navajo zijn, dus we mochten het vliegtuig echt niet missen! Gelukkig konden we na 20 min. een taxi aanhouden die ons naar het vliegveld bracht. Ook leuk joh, zo'n Engelse taxi!


Ha! Weer van die duffe ochtendkoppies!

Bij 't vliegveld afscheid genomen van Evi, die ging door naar Roos en wij naar de gate. Een andere Nederlandse vrouw die we bij de douane tegen kwamen, mocht haar Parelli lasso niet meenemen! Hij paste niet in de handbagage en ze kon er iemand mee vermoorden, met dat touw tsja, stel je voor.. Uiteindelijk mocht ze 'm voor 35 euro extra inchecken. Ik heb nog zitten twijfelen of ik 'm mee zou nemen, toch maar neit gedaan, maar goed ook. Ben je nog niet goedkoper uit!

De terugvlucht ging heel rommelig, vertraging en turbulentie. lekker voor mijn dappere vliegpogingen, maar we zijn thuis! En we kijken terug op een onwijs geslaagd weekend! Ik ben blij dat ik gegaan ben. Ik heb zulke mooie dingen gezien, lekker geshopt, lieve mensen ontmoet en onwijs gelachen.

Meiden bedankt, ik vond 't fantastisch!

[mitzel]

Geweldig, dankjewel!
Wat een leuk verhaal is het zo geworden.

[Timbers]

Vorig jaar na Birmingham (vooral op de terugweg) zei ik "ik ga noooooooooooooooit meer in een vliegtuig" Turbulentie en een hele nare landing dusse dat zal wel aan het engels weer liggen want Rome en Barca heb ik dat niet zo erg gehad en nu heb ik ook niet zoiets van ik stap nooit meer op het vliegtuig.

Leuk verslag, leuke foto's, doet me denken aan vorig jaar Jammer dat ik er niet bij was dit jaar maar wie weet komen ze volgend jaar weer