Op het touw stappen...

[Marja]

Myra raakt enorm in paniek als ze op haar touw staat, ook als ze vaststaat overigens (al is dat tegenwoordig wel minder). Maar Myra is ook echt niet meer in een lerende staat van zijn als dat gebeurd, ze schiet als een raket omhoog met haar hoofd en zet haar hele gewicht in de strijd om los te komen, maar slecht 1 kant op; omhoog. Ik vind het ronduit gevaarlijk om haar dit net zo vaak te laten meemaken tot ze zelf het touw uit de weg gaat, want het geeft een enorme klap op haar nek en daarvoor is een touwhalster al helemaal ongeschikt.

Ik vermoed dat je de porcupine game (hoofd omlaag bij druk achter de oren) altijd heel rustig hebt geoefend Nicky? En dat Myra dát nu dus wel kan, rustig.
In dat geval zou ik de druk steeds een beetje sneller/feller opvoeren. Als ze het aankan om haar hoofd omlaag te brengen als je zeg maar 3 tellen fase 1 aanhoudt, dan 3 tellen fase 2 en dan komt ze omlaag (ik noem maar effe een voorbeeld hè, de precieze timing moet je toch in de praktijk uitzoeken), dan zou ik beginnen met 2 tellen fase 1 en dan door naar fase 2. Brengt ze dan goed haar hoofd omlaag, dan 1 tel fase 1 en dan al door naar fase 2.
Zodat ze dus langzaamaan leert wennen aan een druk die meer plotseling komt.
OF heb je dat al geprobeerd?

[Callippo]

Ik vind het voor mijn paarden belangrijk dat ze positieve reflexen ontwikkelen, in plaats van oppositie reflexen. Zoals Willeke al zegt: juist in een noodsituatie heb je er enorm profijt van wanneer je dit soort 'simpele' dingetjes geleerd hebt aan je paard.

Ik heb het op dezelfde manier geoefend als Sandra, dus eerst gewone porcupine game en daarna met je voet op het touw. Het mooie van op deze manier oefenen, is dat jij gewoon nog rechtop staat en uiteindelijk het touw ook heel vast hebt op 1 plek (net zoals wanneer het paard er zelf op staat). Oefen tot jij je voet op het touw kunt zetten en je paard zijn neus helemaal tot aan de grond komt.
Als ze echt in paniek raken leren ze niet, maar je kunt wel vanuit de simpele porcupine die goed gaat uitbouwen tot steeds 'moeilijkere' situaties.

[wannabe]

Ik heb hetzelfde als Nicky, Wien die raakt ook totaal in paniek als ze op het touw staat. Terwijl onze porcupine goed is, ook in onrustige situaties. Friendly met het touw is ook geen probleem, tenzij ze er op gestaan heeft.. dan is het weer eng.
Ik ben nu ook begonnen met zelf op het touw staan, eerst gewoon op een punt gaan staan waar ze alleen druk voelt als ze haar hoofd al hoog heeft, staan blijven tot ze zelf de druk er af haalt. En zo wat opbouwen.. als Wien haar hoofd nu halverwege heeft snapt ze 'm wel, met haar hoofd echt laag is het nog steeds paniek. Als ze er zelf op gaat staan is het nog steeds paniek trouwens, ik hoop dat dat over een tijd over gaat.

[myracara]

Inderdaad Marja, ik ben wel rustig met mijn procupine. Oefenen met een voet op het touw heb ik wel een paar keer geprobeerd. Nooit heel uitgebreid, eerlijk gezegd omdat het me nou net niet in die mate kan schelen... Misschien dat ik dat ooit nog wel ga doen hoor, het is natuurlijk veel fijner als ze daarvan niet meer zo in paniek raakt.

In ieder geval lijkt het me niet handig om een paard dat in paniek raakt gewoon op haar leadrope (aan een touwhalster) te laten stappen, lichamelijk lijkt me dat niet fijn.

[Marja]

Nee als de reacties van je paard té heftig zijn, zou ik het ook niet telkens weer opnieuw laten gebeuren. Het is inderdaad fysiek niet fijn (telkens zo'n ruk), maar het is ook wat Eveline zegt: een paard dat écht bang is, kan niet leren. Dus dan kun je hem wel telkens weer opnieuw op dat touw gaan laten stappen, als hij daarbij telkens weer opnieuw in paniek raakt, leert hij daar niks van. Puur omdat de angst hem belet na te denken.

Vandaar dus ook dat je de heftigheid (hoeveelheid druk) langzaamaan op moet voeren, waarbij je moet zien dat je nét onder de grens van de paniek blijft, zodat je paard nog kan nadenken.

[myracara]

Ja, dat is zo. Dit geeft wel weer inspiratie om er weer wat mee te gaan doen!