Ik maak me grote zorgen

[willeke]

De titel zegt het al. Ik maak me echt grote zorgen om Casandra.
Daarstraks ging ik voeren, afgelopen week heeft mams vooral gevoerd omdat ik les had 's avonds en tussen het werk en de les gewoon niet tot bij casandra raakte.
Het viel me op dat ze echt ENORM afgevallen is... Nuja ze was véél te dik, dus ik hoef me nog niet echt zorgen te maken om haar gewicht ofzo, maar ik maak me wel zorgen om haar emotionele toestand...

Haar vriendinnetje is vorige week gestorven aan kolieken. De boer langs ons wist me te vertellen dat casandra ganser dagen in de wei aan het rondhollen is en elke keer weer terug naar het pad spurt om daar dan uren te staan staren naar de paarden die tegenover haar staan.... Ze zit er ook constant op te roepen.

thans ze heeft een merrie bij haar staan, maar noch zij, noch die andere merrie zoeken contact met elkaar...
Als ik nu aankom crost ze in volle vaart naar me toe en staat echt te roepen op me tot ik bij haar ben. Ik heb wat gespeeld met haar, en ze wil echt spelen op de momenten dat ik daar ben. Ze ziet er dan ook héél erg tevreden uit, maar van het moment ik weer in mijn auto stap, loopt ze in eerste instantie helemaal mee tot waar de wei stopt, dan draait ze zich om om weer aan het pad te gaan staan staren naar de wei tegenover haar...

Ik denk eraan om de pensioneigenaresse te vragen om eventueel 1 ruin bij de dames te zetten tot er weer vrouwelijk gezelschap komt... Zou dat een oplossing kunnen zijn of laat ik beter even alles hoe het is zodat ze tot rust kan komen?


Vind het zo moeilijk... Loop bijna te janken als ik haar daar weer moet achterlaten, terwijl ik wel gezellig naar huis ga...

[andrea]

Ik kan me goed voorstellen dat dit moeilijk is, Willeke. Maar net als bij mensen, missen paarden hun maatje ook. Ik weet niet of je paard erbij was toen haar maatje stierf, of ze afscheid heeft kunnen nemen? Het heeft echt tijd nodig. Een week is nog niet lang hoor. Je idee lijkt me niet verkeerd, een ander paard erbij. Dan heeft ze afleiding. Het proberen waard. Sterkte.

[willeke]

Ja ze is er eigenlijk constant bij geweest... Allé 't is te zeggen, toen ik die merrie vond in de wei stond casandra erbij, ik heb haar dan terug recht gejaagd en casandra liep de hele tijd achter ons aan, als die merrie wilde gaan liggen kwam casandra drijven, eerst uit zichzelf, daarna als ik haar riep... Uiteindelijk is de veearts gekomen en werd het donker en heb ik die merrie uit de wei gehaald en heeft de veearts haar onderzocht in de piste. Daarna ben ik naar huis gegaan en heeft de pensioneigenaresse en de eigenaresse van het paard het overgenomen. Ze hebben haar dan in de stal gezet en naar ik hoorde heeft casandra de hele tijd bij die stal gestaan... Toen ik zaterdag ochtend ging voeren leefde die merrie nog, ze lag wel vaak, maar het werd opgevolgd vertelde de pensioneigenaresse me. En zondag zag ik dat ze langs de weg lag onder een bache...
Ik ben wel even met casandra erlangs gewandeld, maar ze was niet te houden... ze wilde er niet naartoe en draaide alsmaar om naar de wei... Heb haar dan terug gezet en haar gewoon gelaten in de hoop dat het zelf beter zou gaan...

[Marja]

Wat naar Willeke!
Begrijp ik goed dat Casandra alleen in de wei stond met die andere merrie, en dat ze nu dus helemaal alleen staat?
Dan lijkt het me een goed idee om ervoor te zorgen dat ze paardengezelschap krijgt, ook al is dat een ruin. Ze heeft een hele heftige ervaring gehad en staat dan nu dus ook nog eens helemaal alleen. Je hebt kans dat ze sneller rustiger wordt, en het gebeurde sneller/beter kan verwerken, als ze met een ander paard kan staan (tenminste, als je gezelschap voor haar kunt vinden waar ze het goed mee kan vinden).

Afvallen als een paard te dik is, is wel fijn, maar als het te snel gaat, loop je het risico op leververvetting en dat kan zeer gevaarlijk zijn! Dus niet alleen haar emotionele toestand is een reden om te proberen hier wat aan te doen.

[willeke]

@Marja, neen ze staat niet alleen. Ze stonden eigenlijk altijd met z'n 3. Casandra, die vos waar ze niet bij weg te slaan was en gestorven is aan koliek en nog een arabier. Maar die arabier zoekt eigenlijk totaal geen contact... als de arabier aan 1 kant van de wei staat, staat casandra aan de andere kant. Ze zijn echt nooit samen en zoeken ook niet elkaars gezelschap op. Laat ons zeggen dat ze elkaar volledig links laten liggen, alsof de ander niet bestaat... Ik heb de indruk dat casandra zich echt alleen voelt... Het is leuk als je paard op je af komt rennen, maar in deze situatie vind ik het alles behalve leuk omdat het echt lijkt of ze zo ontzettend blij is om iemand te zien die haar afleiding bezorgt...

Ze eet nog wel, ze krijgt nu wat meer voer en voor de rest krijgen ze sinds vorige week elke middag 2 grote balen hooi. Die zijn de volgende dag nog niet helemaal op, er blijft altijd nog een bodem liggen.

Ik ga sowieso de pensioneigenaresse eens aanspreken om eens te kijken en te proberen of er een paard is waar ze mee kan opschieten en die erbij te laten zetten. Normaal is het not done om ruinen bij merries te zetten, maar misschien omdat ze nu maar met 2 zijn dat het wel kan.

[Marja]

Moeilijk hoor!
Hopelijk lukt het om er een ruin bij te zetten waar het mee klikt.
En het zal sowieso wel even tijd nodig hebben...
Fijn dat ze nu wat meer voer krijgt. Hopelijk komt ze snel wat tot rust...

Het doet me denken aan Atli, toen ik hem een aantal jaren geleden had verhuisd. Hij kwam daar bij 2 IJslanders te staan, waardoor hij in eerste instantie volledig buitengesloten werd. Als ik kwam, kwam hij direct naar me toe. En als ik weer wegging, liep hij zo ver mogelijk met me mee en riep: hé, laat me hier niet alleen achter! Mijn hart brak als ik dat zo zag... Gelukkig werd het na een week wel al wat minder, en was het na een paar weken helemaal over...

[ingejanssens]

Willke, ik denk niet dat Cassandra heeft kunnen afscheid nemen. Ze moet het zelf kunnen ervaren dat haar maatje niet meer leeft en ze moet zelf kunnen voelen (fysisch) dat ze dood is. Ik heb dat gezien bij Ollie toen Annabel gestorven is. Wij hebben Anabel laten inslapen op de weide en Ollie heeft er nog een volledige dag en nacht bijgestaan. De eerste uren was hij niet van het kadaver weg te slaan en heeft hij met z'n poot ook geprobeerd terug leven in Anabel te krijgen. Het is echt zielig als je dit ziet, maar je merkt wel dat ze dan begrijpen wat er gebeurd is en hij heeft daarna geen enkel moment nog gaan zoeken naar Anabel.

De DA had ons deze methode aangeraden omdat het zelfs voorkomt dat andere paarden emotioneel en fysisch ziek worden als het kadaver direct naar een andere plek gedaan wordt. Merries bij wie hun dode veulen direct weggehaald worden, kunnen bevangen geraken of in shok komen.

En ik denk niet dat Casandra beseft heeft dat haar maatje onder het zeil lag, als jij er naar toe wandelde of ernaast kwam met haar. Ze weet helemaal niet waar haar vriendin is, denk ik.

Hou ze maar goed in het oog en geef ze maar veel aandacht als je kan. Ook undemanding time! Er gewoon zijn voor haar .

Casandra weet gewoon niet dat haar maatje dood is, denk ik, en daarom roept ze zoveel. Dit heeft tijd nodig, het is alsof haar vriendje is verhuisd...

[whoopie]

Wat verdrietig Willeke, ik heb geen tips, zou er wel met haar over praten hoe raar dat ook klinkt maar dat doe je mischien wel. Ja een maatje erbij zou natuurlijk wel fijn zijn, maar mischien heeft ze ook tijd nodig om er aan te wennen. Sterkte ook voor Cassandra.

[EquiJoy]

Ik weet dat niet iedereen hier mee in zal stemmen, maar in dit soort gevallen kunnen bachbloesems echt goed helpen.
Ik heb bijvoorbeeld net een nieuw paardje gekocht dat ook heel moeilijk kan wennen aan zijn nieuwe plek, zonder zijn maatjes en daar helpt het ook bij. Het is wellicht het proberen waard...

[Mieke]

Ik volg Inge. Casandra weet niet dat haar maatje dood is. Natuurlijk kan je dat niet meer rechtzetten. Ik ga ook mee met EquiJoy dat bachbloesmes in dit gevaal soelaas kunnen brengen.

Kan de groep ruinen en merries niet samen?

[Funnygirl]

Jeetje Willeke wat een lastige situatie.
Wat is dat toch met die stallen die merries en ruinen apart willen hebben. Ja merries zijn vaak wel bitches, maar zeker als je merriegroep zo klein is zou ik het toch bij elkaar zetten.
Ik zou toch serieus eens het gesprek aangaan met jullie stalhouder om te vragen of er msschien meerdere ruinen bij kunnen (of de 2 merries bij de ruinen). Misschien zitten er wel eigenaren tussen die dat prima vinden.

Ik merk dat de paarden bij ons toch echt switchen tussen partners, kroelen met die, spelen met die, dan weer kroelen met een ander.
Dan hangen ze ook niet zo aan elkaar als je er eentje weg haalt.

[willeke]

Dank jullie voor alle antwoorden!
Undemanding time doe ik sowieso wel veel. Ik merk dat ze wel geniet van die afleiding.

De reden dat de ruinen in een aparte groep staan is dat er vaak onder de ruinen gevochten wordt om de merries, vooral als de merries wat hengstig staan, volgens onze pensionhoudster. Daarmee denk ik dat het geen kwaad kan om bijvoorbeeld 1 ruin uit de ruinenkudde te nemen en bij die 2 merries te zetten, zo heeft casandra toch wel wat afleiding.
Heb de pensionhoudster nog niet gezien. Maar zodra ik haar zie vraag ik het haar.

Toen ik aankwam stond ze weer bij het hek naar de overkant te kijken. Ik heb haar meegenomen uit de wei en wat Ttouch gedaan en haar wat gekroeld (en zij mij hahaha) Ze genoot er echt héél erg van! Ben dan ook wat gaan wandelen aan de hand en heb haar wat grasjes laten eten. Daarna terug met haar mee de wei in gegaan en nog even @liberty gespeeld. Hoezeer de veearts grondwerk ook afraadde, het leek me dat het haar echt goed deed om wat mee te rennen. Hebben niet echt gekke dingen gedaan, gewoon wat gaan joggen door de wei, stoppen, achteruit gaan en dat soort dingen. Ze mag nl normaal niet echt lopen van de veearts omwille van die peesontsteking, maar ik zie dat ze wel vaker door de wei loopt te draven en zelfs te crossen. Achja dan maar wat langer revalideren achteraf, de zwelling is gelukkig niet meer toegenomen. Heb de indruk dat de zwelling daarvan zelfs afneemt. Uiteindelijk ben ik naar die andere merrie gelopen en heb ik haar daar achter gelaten. Ze ging direct grazen in haar buurt... maarja voor hoelang...

[ali]

Zou het niet zo kunnen zijn dat de 2 merries die nu nog over zijn vanuit "armoede" naar gezelschap naar elkaar toe gaan groeien???

[willeke]

daar heb ik ook al aan gedacht. Het kan altijd hoor. Maar de pensioneigenaresse zegt dat ze zich altijd afzondert van de ander. Toen casandra er nog niet was en die vosmerrie er nog alleen bij stond, zonderde ze zich ook steeds af. Die arabier is het paard van de pensionhoudster. Ze wist me te vertellen dat die arabier eigenlijk voordat ze bij haar kwam altijd alleen gestaan heeft en eigenlijk gewoon niet weet hoe ze moet omgaan met andere paarden. Ze heeft het liefst dat ze haar met rust laten en zoekt zelf nooit contact met andere paarden, maar is wel héél aanhankelijk naar haar mens (zie ik als de pensioneigenaresse er is... dan staat ze altijd aan het hek te wachten, maar anders zal ze niet vlug afkomen).

Eigenlijk zou dat nog het gemakkelijkst zijn, moesten die twee elkaar gaan opzoeken...

[willeke]

JAAAAAAAAAAAAAAAAAA ik ben echt hééééél blij!
Had de pensionhoudster nog niet gezien en dus nog niet kunnen vragen achter een vriendje voor casandra, en vandaag stond er zowaar een ponyruintje in de wei... Ik had em nog niet gezien toen 'k langs de wei reed, maar toen 'k met m'n voerbak aankwam zag 'k em staan. Hij stond samen met casandra en ze stonden te kroelen. Ach het was zo'n leuk gezicht! Casandra zag er ook al metteen een stuk anders uit... haar ogen fonkelden meer en ze keek echt vrolijker het leven in! Man man ik kan niet uitdrukken hoe blij ik was!

Dit is al een stap in de goede richting!!!