Dareng was vroeger het enige paard van heel de stal dat buiten "mocht" blijven van mij. Al de rest verdween in de winter bij de eerste schemering in de stal.
Dareng werd gek als iedereen binnnen ging en zij buiten moest staan. Eerst dacht ik dat het gewoon om haar eten te doen was. Dus ik gaf haar eten buiten maar toch bleef die onrust. Dareng liep een ganse tijd zenuwachtig, hoofdschuddend langs de draad. Gevolg ik zette Dareng ook binnen en Dareng was rustig en gelukkig. Bij het krieken van de dag ging de bende gezellig terug naar buiten.
Ik heb een reading laten doen die aangaf dat Dareng er absoluut niet mee inzat om alleen buiten te blijven 's nachts.
Gek maar ik zag het toch anders en ik heb mijn intuitie gevolgd en Dareng toch binnen gezet.
Wie of wat nu juist was weet ik niet.
Bladwijzers