samen bewegen in het NU

[aylakim]

Luc Van Hoecke en Ingrid Hens geven een workshop op
zaterdag en zondag 3 & 4 oktober
Wings of change Ranch
Pinstraat 2
Oedelem

“ ... Niet kunnen ophouden met denken is een afschuwelijke kwelling, maar
we beseffen dat niet omdat vrijwel iedereen eronder lijdt, met als gevolg
dat we het als normaal beschouwen. Dit onophoudelijke mentale lawaai
verhindert dat je het rijk van de stilte in je vindt dat onafscheidelijk is
van ZIJN…” (Eckhart Tolle)
Of hoe kunnen we met paarden omgaan in het ‘NU’
De ontmoeting die Luc Van Hoecke en Ingrid Hens jullie voorstellen is het
experimenteren met gedachteloze aandacht
http://www.reflections-online.be/balancer.html en het omgaan met paarden
in het ‘NU’. Het is samenvloeien met de paarden.
Deze workshop richt zich naar iedereen die graag in contact wil komen met
paarden en samen met hen wil bewegen.
De oefeningen spelen zich voor een groot deel af op de grond. Op het paard
zal er enkel gestapt worden. Men hoeft geen enkele ervaring met paarden of
rijkennis te hebben.

Organisatie, inlichtingen en inschrijvingen:
Luc Van Hoecke : tel : +32 (0)3 646 99 08
Email : luc.vanhoecke@reflections-online.be
Katy Bartels : tel : +32 (0)50 50 18 14
Email : info@huyzekat.be

TARIEF: 280 € (Hier is inbegrepen : prijs workshop + 2 x
broodjesmaaltijd + 1 x ontbijt + 1 x warme maaltijd + drank tussendoor +
overnachting in een yurt (meebrengen slaapzak. Mensen die dit niet wensen
kunnen aan Katy adressen vragen van Bed & Breakfast in de buurt) + gebruik
van paarden of stalling eigen paard voor 2 dagen)

[Yulia]

Leuk thema!Ik besef me ook wel eens als ik op het paard zit dat mijn gedachten door denderen in het hoofd. Als ik niet de volle aandacht aan mijn paard kan geven, hoe kan ik dat dan van haar vragen. Erg goed dat deze mensen daar een thema van gemaakt hebben.

[aylakim]

Tijdens het rijden valt het nog mee maar als ik met grondwerk bezig ben en moet "wachten" gaan mijn hersenspinsels aan het werk. Er is dan ook nog een verschil als ik echt tijd heb of tijd gemaakt heb tussen allerlei andere activiteiten.
Het is me al opgevallen dat ik mijn successen behaal op die vrije dagen.
Ik heb me alvast ingeschreven.

[aylakim]

Even een verslagje van de workshop van vorig weekend
In ' kort : het was zalig en helemaal niet zweverig, alhoewel ik me er nog voel drijven op een wolkje.
en dan in 't lang voor wie meer tijd heeft:
Nadat onze paardjes de nodige zorg kregen en we opgewarmd waren met warme chocomelk en een chocokoffiekoek zijn we met zijn allen naar de piste getrokken om ons daar even voor te stellen.
We hadden verschillende niveau's van paardenkennis maar dat maakte helemaal niks uit. We begonnen met grondoefeningen rond een stoel om ons bewust te maken van het feit dat al snel chaotisch worden als we een opdracht niet goed kunnen uitvoeren. Het is zo moeilijk om niet te denken en dat lukt het best door je op je ademhaling te concentreren.
Ik ben er ook achtergekomen waarom dat zachte oog vroeger niet werkte voor mij. Zodra ik erover begon na te denken was ik zo gefocust dat het niet meer lukt en dat terwijl ik wel bv boer Maurice op zijne velo zie passeren als ik thuis aan het rijden ben. Een eerste eye-opener de awareness over de awareness
Er volgden daarna ook verschillende oefeningen met het aarden als doel. Vanaf nu ben ik Kim Clijsters te paard.
Tijdens de tea-time ben ik verwend geworden met een behandeling van mijn rug door Francis, de Parellist en tevens kinesioloog die sommigen onder jullie mss al kennen. Nu weet ik ook wat kinesiologie inhoud en wat nog belangrijker is, mijn constant rugpijn is nog steeds niet terug. Dank U Francis.
Nu de rugpijn weg was kon ik tenminste iets anders voelen bij de vraag" waar voel je je lichaam?"
Bij de eerste oefening met paarden individueel was het de opdracht om samen met het paard te bewegen. Eerst het paard spiegelen en dan kijken of het paard jou ook spiegelt en mee loopt maar het belangrijkste daar was om het niet te WILLEN en het enkel te laten gebeuren. De meeste paarden hadden meer interesse naar de andere paarden toe, die nog buiten stonden. Niet erg, als je het maar laat gebeuren.
Het viel op dat Ayla er rustig bij stond als ik maar rustig was en niks van haar verlangde en iemand merkte ook op dat ik veel rustiger was met mijn paard in de buurt. Als je niet kan liegen tegen je paard wil dat zeggen dat ik ook rustiger ben in haar omgeving. Een 2e eye-opener Volgens mij is het wel geacteerde rust en kan ik wel liegen.
De oefening was ook "the truth about the truth" voor mij. Hoe graag wil mijn paard nog bij me zijn zonder stick?
Ieder koppel mens-paard werd op een andere manier aangepakt afhankelijk van de noden van de mens of het paard en het was boeiend om te zien hoe goed Luc en Ingrid aanvoelden wie wat nodig had en hoe goed ze elkaar aanvulden. Soms was het best wel heftig voor mens of paard en er is ook een traantje weggepinkt.
's Avonds zijn we dan met zijn allen naar de frituur gaan eten en enkelen zijn dan in de yurt blijven slapen.
De zondag is dan terug begonnen met een chocokoffiekoek en chocomelk voor mij lekker
We zijn meteen van start gegaan met het grondwerk. Voor ons, Ayla en ik was het een toepassing van het geleerde in de dingen waar we mee bezig zijn. Ayla was terug meer geïntereseerd in de buitenwereld om te beginnen en liep daar wat rond te hinniken. Ik mocht dan gewoon doen wat ik anders ook zou doen om ze uit die toestand te halen zodat we konden beginnen. Toen haar aandacht bij me was ben ik beginnen rond stappen, met mijn stick in de hand maar ik geloof niet dat ik hem nog gebruikt heb, voornamelijk met aandacht voor mijn ademhaling. Toen ben ik gaan lopen en dan gebeurde het. Mijn madammeke die altijd klaar is om weg te lopen of om iets anders te doen, net als ik, liep nu zooooooooooooo ontspannen, met haar hoofdje naar beneden naast mij. Zalig gewoon. Indien ik een betere conditie had waren we nog aan het lopen.
Mijn 3e eye-opener. Echte relaxation die ik op de cursus met Karen niet kon vinden.
's Middags was het dan tijd om eens op het paard te stappen. Daar moeten we eerst de beweging goed aanvoelen. In verlichte draf is mijn besef van haar beweging nog pover over de zijwaartse golvingen.
Daarna heb ik in stap een oefening gedaan om één te worden met het paard. Ik krijg er nog de kriebels van. Het lijkt wel of ik onder hypnose was (mss toch een tintje zweverig?) Door mij te aarden en terug op mijn AH te letten had ik uiteindelijk het gevoel dat er ipv mijn poep, het zadel en haar rug, er daar een geleiachtige pudding zat en ik geen benen en voeten meer had. Creepy gewoon.
Om af te sluiten hadden we dan nog een babbel en kregen we een cd van hun boek, die ik nog niet bekeken heb wegens tijdsgebrek en een borrel van Katy en Wanbli

We zijn nu 4 dagen later en het is opvallend hoe mijn undemanding time (de weide uitmesten) veranderd is. Nu ik niet WIL dat ze naar me toekomt, blijft ze voortdurend in mijn buurt en gaat ze mee uit de weide om de kruiwagen te ledigen. Tot vorige week deed ze enkel haar hoofd eens omhoog om te kijken wie er was en at ze verder.
In de piste loopt ze nog steeds rustig met me mee en bij het rijden voel ik me in stap nog altijd de centaurier.

[jasminum]

Wat fijn dat je er zoveel aan hebt gehad!

[Mieke]

Brenda ik krijg er kippenvel van. Ik hoop dat je dit gevoel kan houden en er ongelooflijk kunt blijven genieten.
Komt er een soort vervolg cursus?

[aylakim]

Ik wil het ook niet meer loslaten.
Geen idee of er een vervolg komt maar ik denk wel dat er nog gelijkaardige cursussen zullen komen. 't Is zeker de moeite.

Ik lees nu net je citaat van Joni, heel toepasselijk.