Ben me al een week het hoofd aan het breken. Vanmorgen had ik het er met de vorige eigenaar van Anoek over. Hij vroeg hoe het ging en met het inspannen van Anoek, toen heb ik 'm onderstaand verhaal verteld (even gekopieërd uit m'n dagboek)

Antwoord met een citaatMeld dit berichtRe: Marleen en Anoek, onze reis
door bikkel16 op ma 15-6-09 13:06

15 juni 2009

Afgelopen week was er een met ups en downs en dan vooral downs. Weet het zelf ook niet meer waar ik verstandig aan doe. Anoek is over het algemeen superbraaf op het moment dat ik haar bij Janus weghaal. Ze blijft rustig los op de poetsplaats staan. Rijden gaat super zelfs de galop kunnen we en dan ook nog eens een volte eruit persen. Dus wat dat betreft hebben we zoveel gewonnen de afgelopen jaren. Ben erg trots op haar dat ze dit vertrouwen in me heeft. Heb haar vertrouwen denk ik beschaamd door te snel te gaan en weet niet goed meer waar ik goed aan doe.

Vorige week zaterdag kwamen ze de marathonwagen brengen. Was hier superblij mee en het liefst had ik Anoek er gelijk voorgezet. Maar ze waren het voorste stuk van de burry's vergeten. De goede waren niet geleverd en daarom zolang stukken gehad die ik dan zelf in moest korten. Oke geen probleem.
Zaterdag had ik wel met Groom afgesproken om Anoek even in te spannen en gelijk uit te spannen om alles op maat te maken. Hier kwam dus niks van dan maar rijden onder het zadel. Groom mocht eerst zodat ik kon kijken hoe Anoek reageerde als zij reed. (alle alarmbellen hadden toen al moeten gaan rinkelen) Ze vond het zelf super gaan, terwijl Anoek gewoon niet liep, absoluut niet vorowaarts was. Ik zag een paard zoals ik haar moest rijden 2 jaar geleden .
Na 30 minuten vond ze het wel goed, ik vond eigenlijk ook dat Anoek genoeg gedaan had, maar als je dit zo afsluit wil ze helemaal niet meer de komende 2 weken (altijd goed afsluiten). Ik er nog heel even op. Geen enkel probleem. Mevrouw was lekker voorwaarts en gewoon te rijden. Nog even een paar Wim oefeningen en klaar.

De rest van de week had ik lekker met Anoek gewerkt. Grondwerk, rijden en in het tuig gezet en erachter gelopen.

Donderdag gingen we haar opnieuw proberen in te spannen. Burry's waren ingekort en ik was er klaar voor. Anoek echter nog niet. Op de poetsplaats stond ze al te mieren en wilde ze niet stilstaan (groom was het tuig erop aan het leggen). Voor de kar werd een regelrechte ramp. Ze liep recht over haar heen en uiteindelijk kreeg ook ik ze niet meer gekalmeerd. Na 5 minuten had ik Anoek rustig en heb ik haar voor de kar kunnen zetten. INspannen en gelijk er weer voor weg. (goed afgelosten).

Zag het niet meer zitten en heb een vriendin gebeld die me eerst altijd hielp met inspannen. Anoek heeft veel vertrouwen in haar en ik ook we zijn erg op elkaar ingespeeld en helpen elkaar altijd als dat mogelijk is.
Gisteravond back to 0. Kar buiten gereden en friendly gedaan, sqeeuze tussen mij en de kar. Burry's omhoog en naar beneden totdat het goed voelde.

Anoek terug op stal gezet en gewacht op dinnetje. Ikzelf heb het tuig erop gelegd en haar naar buiten gebracht. Dit vond ze goed en ze stond met haar neus bij de grond bij de kar te kijken. Heerlijk ontspannen. Nog even buiten zo gestaan, want ze gingen een paard met veulen binnenzetten en met de oogkleppen ziet ze niet wat er achter haar gebeurt. Anoek wilde niet recht voor de kar en we besloten dat ik haar zelf vast zou houden, zodat M'n vriendin haar vast kon maken. Veel tegen haar gepraat. De burry's zaten zo vast en bij de 2e streng kreeg ze het op haar heupen, ze wilde er tussenuit piepen. Na 3 meter stond ze weer stil. Compleet over de rooie. We hebben de strengen nog even vastgemaakt haar rustig voor de kar laten staan en toen weer rustig uitgespannen.
Ondanks die 3 meter waren we toch weer erg tevreden.
Zit nu zelf echt met een dilemma. M'n vriendin wil me wel weer helpen en haar vriend ook (gaat net zo goed met hem) of moet ik doorzetten met m'n groom.
M'n man wil niet dat er nog een ander met Anoek werkt, dus rijden en mennen grondwerk etc. omdat dat niet gaat. Maar je moet toch een band opbouwen. We hebben gisteravond al weer zoveel gewonnen, en denken dat eind van de week of eind volgende week Anoek weer gewoon vrolijk voor de kar loopt, maar baal ervan dat ik haar signalen niet eerder heb opgevangen.

Wat ik me eigenlijk afvraag of mee zit is het volgende:
Anoek geeft me dus duidelijk aan dat deze persoon die me helpt niet haar "persoon" is. KAn ik haar leren om haar te accepteren of zou het gewoon beter zijn om verder te zoeken naar iemand die zowel voor mij als voor Anoek geschikt is. M'n paard komt op nummer 1, maar het vertrouwen wat Anoek heeft in mensen is niet bijzonder groot.
Ze heeft veel voor de kar gestaan en we hebben zelfs wedstrijden gereden. Heb vorig jaar iemand gehad als groom die ervoor ging staan en waar ze nooit zo bij heeft gedaan, tuurlijk testen doen ze allemaal en dat mag, maar dit was extreem. Ik heb zelf het gevoel dat ik nu te snel op wil geven.

Marleen