nooit vrolijk

[kipnuget]

ik weet niet waarom maar mijn pony is nooit vrolijk, ze wilt nooit geknuffelt worden en als je dat toch doet begint ze te bijten. ik kom daarom ook altijd met wat eten naar haar toe, maar dit lijkt me niet de goede manier. bovendien loopt ze (als haar mond leeg is) toch weer weg.. ik vroeg me af of iemand weet of dit aan het karakter van mijn pony licht of aan mij, ook vroeg ik me af of ik het gedrag van haar kan veranderen..

als iemand tips heeft hoor ik het graag

liefs Carmen

[Mieke]

Ik denk dat met je pony niets mis is en met jou ook niet. Maar als ik het zo lees hebben jullie gewoon elkaar nog niet gevonden en ligt jullie taal nog mijlenver uit elkaar. Waarom ze niet direct geknuffelt wil worden of bij daar kan ik zo niet op antwoorden. Ze heeft waarschijnlijk ook een verleden of er zijn andere oorzaken. Wat noem jij knuffelen? Misschien doe jij iets wat ze niet leuk vind en geeft zij wel verschillende signalen (oren plat, wegdraaien,...) en snap jij haar signalen niet, dan heeft zij maar een optie bijten of stampen om jou te laten merken dat ze niet wil dat je "dat" doet. Praten kan ze niet he:wink Een aanrader is eerst eens de dvd van equisense te bekijken. Lees eens wat over paardentaal op dit forum of op andere fora.

Het is nogal moeilijk om alles hier neer te pennen. En het is ook niet iets dat in één, twee, drie in orde is. Maar ik geef je al een eerste belangrijke stap mee. Start met gewoon in de wei te gaan zitten of als ze echt bijt naast de wei. Doe niks, lees een boek, geef ze geen aandacht (roep ze niet, kijk niet naar haar,...). Je zal merken dat ze na een tijdje toch wel nieuwsgierig wordt naar wat die mens daar nu in de wei zit te doen. Het kan zijn dat het langer duurt dan je verwacht, misschen wel pas na één of twee weken dagelijks bij haar te zitten, maar echt het gebeurt dat ze plots naast jou staat te grazen en misschien wel dichter komt. Laat je niet verleiden door ze met eten te lokken, dat helpt echt niet. Eens ze bij jou komt kan je ze proberen aan te raken maar doe niks overhaast. Als je daar bent kan je weer verder bouwen. Geef alles tijd.

[Horsefreakje]

Ik ga helemaal mee met wat Mieke zegt.
Als je er over nadenkt is het best logisch dat je paardje nooit 'vrolijk' is als jij of welk mens ook in haar buurt is. Als jij haar wilt knuffelen en ze daar geen zin in heeft, geeft ze vast en zeker signalen in haar eigen (lichaams)taal dat ze liever met rust wordt gelaten. Als die signalen echter genegeerd worden, gaat ze op een gegeven moment bijten omdat ze alleen zo kan bereiken wat ze wil; met rust gelaten worden. Stel je voor dat iemand jou altijd komt knuffelen terwijl je dat helemaal niet zo leuk vindt, en jij dat probeert duidelijk te maken aan die persoon, maar dat je altijd straal genegeerd wordt. Dan komt er ook een moment waarop de maat vol is en je die persoon misschien van je af gaat duwen of je gaat weglopen ofzo.
Neem het niet persoonlijk; misschien is je paardje gewoon niet zo'n knuffelig type. Als je het gevoel hebt dat ze met rust gelaten wil worden; dóe dat dan ook. Laat haar maar een beetje; doe zoals Mieke zegt, ga lekker in de wei zitten. De eerste paar keer kan het best zijn dat ze je helemaal geen aandacht schenkt; maar er komt heus een moment waarop haar nieuwsgierigheid de overhand krijgt en ze toch eens komt kijken wat dat mens in haar weide komt doen zonder haar aandacht te willen vangen.

Zoals Mieke ook al zei, jullie taal ligt gewoon mijlenver uit elkaar. Als je paardje beseft dat jij kunt communiceren met haar in haar eigen taal, zal ze vast vanzelf een heel stuk opvrolijken.

Mensen (roofdieren) zijn ook altijd veel te gefocusd op wat ze willen. Een paard (prooidier) voelt zoiets meteen en maakt zich dan meestal gauw uit de voeten). Als je haar aandacht wil, ga daar dan vooral niet op zitten azen, ze zal zich alleen maar meer van je afsluiten. Je kunt het vergelijken met iets waar je paard bang van is; ga je met dat voorwerp op je paard af, is de kans groot dat je paard achteruit gaat en wegloopt. Als je echter met het 'enge' ding achteruit loopt en dus weg van haar, is de kans groot dat haar nieuwsgierigheid het van haar angst wint en ze toch even komt snuffelen.
Hiermee bedoel ik natuurlijk niet dat je paard bang is van je; dit principe heet reverse psychology. Het klinkt moeilijk, maar het houdt in dat je gewoon het omgekeerde doet van wat je paard van jou verwacht.
Met dat enge voorwerp verwacht je paard dat je er mee naar haar zult gaan. Dus: doe je gewoon het omgekeerde: je gaat er van weg. Je kunt dit principe op heel veel dingen toepassen, trailerladen bijvoorbeeld. Als je paard een trailer ziet verwacht hij dat hij ín de trailer moet van jou en dus begint hij al te protesteren als hij nog maar de trailer ziet. Door je paard er juist niet in te zetten maar er bv. langs of rond te spelen, zal je paard minder beginnen protesteren en nieuwsgierig worden en meedenken wat jij wil.
Zo ook dus met jou probleem. Je paard verwacht dat je naar haar toe zal komen en haar zal aanhalsteren en meenemen of watdanook. Het principe van reverse psychology hierop toegepast, is dus dat je haar juist niet aanhalstert en meeneemt of watdanook. Je doet het omgekeerde van wat zij verwacht dat je zult doen.

Cause your ideas to become your horse's ideas; but understand his ideas first!
Ik weet niet of je goed bent in Engels, maar het wil zeggen dat je eerst de ideeën van je paard moet leren begrijpen, vooraleer jij je eigen ideeën uitwerkt op je paard. Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat jou idee ook het idee van je paard wordt (bv als jou idee rijden is, je paard dat ook een leuk idee vindt), maar dat kun je dus alleen door eerst zijn ideeën te leren begrijpen..

Succes! Ik hoop dat het helpt. En als je nog vragen hebt mag je ze gerust stellen

[trea]

Ik heb ook een paard dat niet geknuffeld wil worden en altijd kijkt alsof ze niet blij is. "Vroeger" deed ik gewoon met haar waar ik zin in had en nam haar 'tegenzin' en chagerijn er gewoon bij.

Een paar jaar geleden ben ik me gaan verdiepen in natural horsemanship, in parelli in dit geval. Inmiddels ben ik veel dvd's en boeken verder en begrijp ik dat mijn paard me al die tijd iets probeerde te vertellen! Ik luisterde niet, dus had ze geen andere keus dan niet blij zijn met me.

Ze wil nog steeds niet graag geknuffeld worden, ten minste niet in de buurt van haar hoofd. Soms heb ik zo'n zin om over haar neus of wang te aaien en doe ik dat ook, maar als ze wegkijkt of haar hoofd omdraait weet ik dat ze het liever niet wil en stop ik daar ook mee. Dan draait ze gelijk weer terug met haar hoofd. Nu ik het allemaal zie en ook beter snap, vind ik het onbegrijpelijk dat ik 'vroeger' altijd zo mijn zin doordramde.
Door het parelli vinden we ook steeds meer manieren om de dingen die we 'doen' zo leuk mogelijk te maken.

Gisteren vroeg iemand me nog wat voor 'doel' ik voor ogen had met dit paard. En eigenlijk dacht ik: "mijn enigste doel is dat zij het leuk vind! Het maakt niet uit wát we doen, hoevaak we het doen en wanneer we het doen, maar áls we het doen moet ZIJ in de eerste plaats lol hebben".

De eerste stap is je verdiepen in 'paardentaal'. Dus zou ik beginnen met de dvd van equisense. Da's een mooi begin voor een nieuwe start van jou en je pony!

[kipnuget]

dankje voor de snelle reacties

ik heb hier nog wel wat vragen over
wij hebben namelijk ook een ander paard die wel graag aandacht wil, als ik dan in de wei zit komt dat andere paard direct.. als mijn pony dan komt jaagt de ander haar weg
is het dan het beste om de pony en het paard apart te zetten?

[whoopie]

Je zou het andere paard weg kunnen jagen als dat lukt zodat jou pony bij jou kan komen, maar je kunt er ook voor kiezen om haar even apart te zetten wanneer je even met haar wilt zijn of iets samen wilt doen.

[NickySophie]

janneke ik denk als zij bedoeld helemaal apart zetten..

ik zou idd die andere pony wegjagen.

en waarom jou pony altijd sjaggie is weet ik niet, heb er zelf ook een die altijd boos kijkt maar dat is meer om dingen voor elkaar te krijgen en dan met name dat ik voor haar aan de kant ga(wat ik dus niet doe)

Maar misschien houd jou pony helemaal niet van knuffelen.
Mijn eigen pony toen die kwam wou ze niks van knuffelen weten omdat zij in dr jonge jaren is DOOD geknuffeld en daar echt van gruwde niet iedere pony vind dit leuk.

[kipnuget]

dankje voor de tips..
bij de eerste dag kwam ze na een uurtje
nu na 3 dagen oefenen (2x per dag, smiddags na school en savonds voor ze gaat eten) komt ze eigenlijk direct, nou vroeg ik me af of ik nu al met parelli kan beginnen zodat ik de "baas" over mijn pony word

[Mieke]

Super de eerste goede stap is gezet. Het was toch zo moeilijk niet he!!

Nog een klein tipje. Probeer niet de baas te worden over je paard. Je gaat er alleen maar teleurgesteld over worden. Probeer een gelijkewaardige relatie op te bouwen eentje van een beetje geven en nemen. Om een vb te geven jij wil vandaag een dressuurproefje rijden want je hebt er zin in, je voelt je top, super. Je komt aan de wei en je paard heeft een beetje een off day, hij wil liever gewoon bij zijn maatje blijven of voelt zich niet lekker. Als jij dan je zin doorvoert ben je nadien allebei gefrustreerd. Volgende keer kom je misschien aan en is je paard in top vorm, jij misschien niet maar als mens kan je je veel beter inleven in een paard dan omgekeerd en dus rijden jullie samen de rit van je leven. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Natuurlijk moet een paard naar je luisteren. Als je van punt A naar B wil moet dat veilig kunnen verlopen. Maar dan gaat het eerder over weederzijds respect ipv de baas zijn. Leer vooral signalen van je paard herkennen. Onwil van je paard in jou ogen kan evengoed angst zijn of pijn. Als jij angst/pijn hebt wil je ook niet gedwongen worden maar begrepen en begeleid worden. In een paard/mens relatie is het jouw taak je paard te begeleiden want jij bent volgens onze evolutieleer de inteligentste .

Start gerust met Parelli en het wijst zichzelf na een tijdje wel uit. Laat vooral de moed niet zakken als hier of daar een oefening niet gaat zoals je wenst. Paarden, dat is ups en downs en een goede relatie gaat ook niet in een rechte lijn
Ik zou ook aanraden om iemand in je buurt te zoeken die je kan begeleiden bij je eerste stappen. Als je iemand in je buurt hebt trap je niet zo gauw in de valkuilen van het menselijk denken.