wat is hier mis gegaan?

[P a i s]

Hallo iedereen...
Even een korte inleiding. Mijn ex-paardje Borus, fjord van inmiddels een jaar of 8, heb ik een aantal jaar gehad en 2,5 jaar geleden verkocht. In de tijd dat ik hem had, heb ik hem volgens Parelli's methode behandeld en gereden. Sinds kort help ik zijn nieuwe (normal) eigenaresse met het bijrijden van Borus.

En dan denk je dat je de oude Borus weer krijgt. In grote lijnen is dat ook zo. Toch heb ik vandaag pijnlijk moeten ervaren hoe sterk hij eigenlijk is veranderd.

Natuurlijk hadden we onze problemen, Borus en ik. Dit forum van een jaar of 3 terug staat vol met blunders, wanhoopsverhalen en advies verzoeken. Maar in grote lijnen konden we het heel best met elkaar vinden.

Het is niet zijn gedrag in bepaalde situaties, maar zijn algehele karakter lijkt een ontwikkeling in negatieve richting te hebben doorgemaakt. Borus was bijvoorbeeld naar andere paarden altijd vrolijk, subdominant en zeer vriendelijk. Nu mept hij zonder waarschuwing naar paarden die hem in de weg staan. Ook heeft hij het fenomeen bokken uitgevonden. Bij alles wat hem tijdens het rijden niet bevalt, geeft hij een bok. Dit doet hij ook wanneer hijzelf helemaal relaxt en leftbrained is en wanneer er weinig van hem wordt gevraagd. Hierbij denk ikzelf niet aan lichamelijke klachten.


Vanmiddag besloot ik een buitenritje in mn uppie te maken. Borus staat alweer wat weken in het land dus het moest wel lukken om alleen weg te gaan. Het eerste half uur ging het heel goed en relaxt. Zonder corrigeren liet hij zich overal naartoe in alle gangen rijden. Daarna begon hij steeds drukker te worden. Ik kon er geen directe aanleiding voor vinden. Hij werd steeds meer gespannen, begon heftig te hinniken maar stapte constant gewoon door, tot hij vanuit het niets in stap in een boktirade uitbraste. Een seconde daarvoor liep hij nog met lang teugeltje in de berm, zonder bemoeienissen van mij.
Dat was de druppel. Vanwege het drukke verkeer in de buurt besloot ik af te stappen. Ik heb geprobeerd hem wat te kalmeren, tevergeefs, en we zijn terug naar huis gelopen. Tijdens die wandeling is hij nog een paar keer door het lint gegaan.

Zo'n sterke verlatingsangst heb ik nooit eerder bij hem gezien. Hij was altijd zo zelfstandig en mits hij genoeg lichaamsbeweging kreeg, was hij buiten altijd heel relaxt te rijden. Daarnaast vind ik het heel vreemd dat hij het eerste half uur zo makkelijk was, en dat vanuit het niets hij zich zo is gaan gedragen. Zelfs na het afstappen, werd hij steeds paniekeriger. Ik heb me nog nooit zo onveilig gevoeld naast een paard

Over het algemeen gezien, lijkt het mij dat Borus zich gewoon slecht in zn vel voelt. Concrete aanwijzingen daarvoor heb ik niet. Hij heeft deze winter doorgebracht op een stal waar ze overdag altijd buiten hebben gestaan. Hij heeft leuke weidemaatjes, is gezond, heeft een prima nieuwe eigenaar. Niets raars meegemaakt in de tijd sinds ik hem heb verkocht.

Als jullie dit verhaal zo lezen, waar denken jullie dan aan? Wat ging er mis tijdens het buiten rijden? Hoe kan een zelfstandig paard in zo'n relatief korte tijd zo'n verlatingsangst kweken?

[trea]

Mijn eerste gevoel bij het lezen van je verhaal is niet dat er zozeer iets 'mis is gegaan.'
Mij lijkt dat hij even het vertrouwen kwijt is. Hij gaf al eerder signalen, die werden door jou eigenlijk genegeerd 'omdat hij goed doorliep'. Hij werd drukker, hinnikte, werd gespannen. Toen ging hij door het lint, de bekende druppel en was hij vervolgens niet zomaar meer te kalmeren.
Wie weet wat er gebeurd was als je bij de eerste signalen was afgestapt en zijn tresholds serieus genomen had (ik denk niet dat het verlatingsangst is trouwens, want dat uit zich in de eerste 10 meter al ). Hij heeft gewoon issues, met jou, met de omgeving, met het weggaan, met rijden. Neem ze serieus en doe er iets mee vanaf het eerste signaal, de enige manier om jullie band opnieuw op te bouwen.

Misschien voelt het voor jou weer als vanouds om met hem op pad te gaan. Grote kans dat het voor Boris heel anders ligt.

Ik denk dat je gewoon erg veel tijd hiervoor mag nemen, dat je niet de fout moet maken om te verwachten dat je verder kan waar je ooit gebleven was. Hij zal moeten ontdekken dat jij hem kan lezen, dat hij zich kan melden bij jou en dat jij zijn signalen serieus neemt. Dan komt het allemaal vanzelf weer terug denk ik.

[P a i s]

Ik snap wat je bedoelt, maar het komt niet erg overtuigend op me over. Ik denk (misschien onterrecht) dat ik zijn signalen ken. Als hij geen weerstand biedt en het eerste half uur heel relaxt is (zelfs niet gebokt, dat is tegenwoordig heel wat ), interpreteer ik het als zijn vrije keus om met mij op pad te gaan. Vanwaar dat hij na een half uur besluit dat hij zn weide maatjes mist en stampij moet maken?
Als hij er al eerder moeite mee kreeg om op pad te zijn, had ik dat moeten merken. Borus is misschien gevoeliger dan de meesten uit zn uiterlijk zouden opmaken, maar hij is wel heel open en laat zn voorkeuren (normaal gesproken) heel duidelijk blijken. En tot zn explosie, heb ik geen 1 keer een fase 2/3 hoeven gebruiken.

Toen we terug waren op de boederij, heb ik hem laten uitrazen in de buitenbak. Visueel nog steeds gescheiden van zn weidemaatjes, maar met wat heen- en weer gehinnik, kon hij ze toch horen. Hij heeft zich helemaal in het zweet gedraafd langs de omrastering. Aanvankelijk wilde ik hem pas in de weide laten als hij rustig was, maar dat werd hij maar niet. Ik besloot dus om hem niet langer te pesten en heb hem naar de weide gebracht. Toen ik hem losliet, stoof hij het land in. Normaal gesproken staat hij me altijd bij het draad na te staren tot ik de oprit afrij.

Zo on-borus allemaal.

[E.Zanden]

Hij heeft een nieuwe eigenares; betekent dat dat hij onlangs verhuisd is?
Hoelang staat hij nu op deze (nieuwe?) plek?

[P a i s]

Met 'nieuwe eigenares' bedoel ik dus degene die hem van mij gekocht heeft he Hij staat nu bijna 2 jaar op deze stal.

[Callippo]

Hoe vaak is hij de afgelopen tijd verhuisd? Zou het kunnen dat hij daarvan unconfident geworden is, minder vertrouwen heeft in mensen omdat die hem uit zijn veilige omgeving weghalen? En dat je dit pas later merkt, omdat hij dan doorheeft dat je niet binnen een half uur weer terug bent bij zijn veilige kudde?

Een RB-paard 'laten uitrazen' heeft geen enkele zin, zoals je nu ervaren hebt. Een unconfident paard heeft meer aan een leider die zegt 'hier ben je veilig, nu doen we DIT, let op mij'. Hij loopt op adrenaline, dat raakt hij niet vanzelf kwijt als jij geen actie onderneemt. Ook het terugstormen naar de kudde duidt op unconfident zijn.

Maak de volgende keer een kort ritje, bijv. 15 minuten tot aan een graas-plek, even lekker samen picknicken en dan weer samen terug naar de kudde. Breng hem in de wei ook helemaal tot aan de anderen, zodat hij voelt dat jij hem niet aan zijn lot overlaat.

Borus kan best veranderd zijn in de afgelopen jaren, door wat hij meegemaakt heeft, door hoe anderen met hem omgegaan zijn... Zijn horsenality wordt immers deels gevormd door ervaringen en training.

[P a i s]

Het maken van korte ritjes is wel een goede tip. Ik had ook verwacht dat hij na een tijdje in bekende omgeving weer snel tot bedaren zou komen. Maar de bekende omgeving was dus niet genoeg. De weide in stuiven was trouwens niet om bij de kudde te komen. De kudde stond bij het hek. Maar Borus stoof langs de kudde de wei in om even een frustratie rondje te sjeezen.
De laatste twee jaar is hij dus niet verhuisd. En zolang heeft hij nog nooit op 1 plek gestaan, want ik heb hem een aantal keren verhuisd en voor mij heeft hij verschillende eigenaren gehad.

Maar buiten de practische kant van het verhaal, verbaas ik me over de verandering in het paard borus. Het meppen naar andere paarden, onvoorspelbaar, en blijkbaar dus ook herdbounding, al heeft hij daar eerst een half uur voor nodig. Dat zijn gedrag t.o.v. mensen verandert, kan ik begrijpen. Maar heeft iemand een idee hoe het kan dat hij zo anders is geworden naar andere paarden toe?? Kunnen daar concrete conclusies uit worden getrokken, of kan het ook iets zijn wat gewoon temaken heeft dat Borus ouder en nu helemaal volwassen is?

[whoopie]

Je zegt dat hij er een half uur voor nodig heeft voordat hij zijn maatjes gaat missen, maar je schrijft dat hij gespannen wordt en steeds sneller gaat lopen, blijkbaar is hij dan al iets aan het opbouwen wat je onvoldoende hebt gezien.
Ik herken het wel bij mijn paardje kan het er ook zo uitzien alsof ze ineens gespannen wordt dat is dan niet zo, van tevoren geeft ze al signalen maar die zijn klein, hoofd op een bepaalde manier houden,uitdrukking in de ogen, grotere neusgaten etc. Ondertussen loopt ze dan wel (lekker) door.

Wat ook kan helpen is om je paard juist aan het werk te zetten, dus bv veel rustige overgangen maken, zijgangen vragen, met z,n neus iets aanlaten raken. Samen met een ander paard naar buiten gaan helpt ook enorm om het vertrouwen buiten weer op te bouwen is mijn ervaring.
Het zou kunnen zijn dat hij vervelende/andere ervaringen heeft gehad met paarden in de wei wat maakt dat hij nu zo reageert, mischien is hij daardoor het zelfvertrouwen wat kwijt geraakt en reageert hij defensief.

[sandra]

Stond Borus bij jou niet in elk geval in de winter op stal? Dus niet in een kudde?
Dat zou in elk geval zijn herdbounding verklaren.

[P a i s]

Stond Borus bij jou niet in elk geval in de winter op stal? Dus niet in een kudde?
Dat zou in elk geval zijn herdbounding verklaren.

Hey dat is een intressante suggestie!



Ik heb er inmiddels weer een buitenritje op zitten en heb het met de oude eigenaar besproken. Het blijkt dat ze eigenlijk nooit draaft en galoppeert buiten. Met een 'buitenrit' bedoelt zij het op- en neer stappen van de oprit mee. Ik kan me dus voorstellen dat Borus, na twee jaar lang op deze manier buiten gereden te hebben, zich lichterlijk genaaid voelde toen we een half uur later nog steeds niet thuis waren. Dat Borus het me moeilijk kan maken op buitenritten, is niets nieuws. Maar dit verhaal verklaart wel min of meer waarom hij zo laat pas erachter kwam dat we met iets bezig waren, wat hem niet beviel.

In ieder geval is het wel iets om aan te werken. Borus kan wel wat lichaamsbeweging gebruiken. Hij is in een paar weken tijd twee keer zo breed geworden van dat goede lentegras