hoe lang gewenning nieuw maatje?

**Miss_me** · 30-04-09, 22:51

Een beetje vaag, en moeilijk te beantwoorden natuurlijk, want het zal per 'set' heel erg verschillen. Maar ik zit met een vraag.
Wally staat nu bijna een week hier. En nog steeds loopt hij Indy steeds door de wei te drijven, en weg te jagen bij het voer. Er komt geen getrap en gebijt aan te pas eigenlijk, of hééééél weinig. Maar ik heb het idee dat ze nog steeds wat moe is ervan. En ik heb ze nog niet zien kroelen, of al te dicht bij elkaar zien staan.
Moet ik me nu zorgen maken?
Wally is natuurlijk niet gewend om de hele tijd in dezelfde kudde en zo lang te staan (komt van pension af), en Indy heeft al jaren niet meer met een andere pony gestaan behalve de shetten-merries (en de koe), : en dan al helemaal niet met zo'n grote en nog een ruin ook.
Kan dit nog een tijdje duren? komt het weleens voor dat pony's gewoon helemaal niet met elkaar overweg kunnen? moet ik me zorgen maken over indy?

Ik heb vanaf het begin heel erg mijn best gedaan om Indy het gevoel te laten houden dat ik van haar houdt. En in het begin er ook op gelet dat ik haar net wat langer eruit haalde dan Wally. En ik let er ook op dat als ik met de een bezig ben, dat de ander zich er dan buiten houdt (anders gaat Wal haar wegjagen als ik met Indy bezig ben ofz.) En dan ze tegelijk eten krijgen van me.
Sinds gister staat er nog 1 van de shettenmerries bij, en ik heb het idee dat dal al wat helpt: een pony die Indy al langer kent.

Jullie ervaringen hiermee? mis ik nog iets?

**trea** · 30-04-09, 23:22

Bijna een week?? En nog steeds geen maatjes voor het leven??

Nee joh.. dat komt wel goed hoor, geef het maar lekker de tijd, over een maandje staan ze er al veel anders bij, let maar op.

**Callippo** · 01-05-09, 01:53

Soms klikt het meteen, soms gaat er inderdaad een tijd overheen. Maar het kan ook zijn dat ze nooit echt dikke maatjes zullen worden. Mijn ervaring is dat je daar erg weinig invloed op hebt. Je kunt er het beste van hopen. Als ze maar met 2 zijn zullen ze uiteindelijk meer aan elkaar gaan hechten dan wanneer er geen andere paarden zijn om 'vrienden uit te kiezen'.

2 voorbeeldjes:
Shaf en Shanna accepteren elkaar, maar zijn geen echte vriendjes. Toen ze een maand of wat bij elkaar stonden, bleef Shafaï haar opdrijven. Niet agressief, maar meer regelmatig testen of hij haar nog kan wegdrijven.

Sophie, een merrie bij ons op de wei die jaren alleen gestaan heeft, wordt ook geaccepteert door de kudde, maar blijft een eenling en staat vaak apart, ook wordt ze nog vaak weggejaagd door de ranghogeren. Shafaï blijft onvriendelijk tegen haar.
Zolang ze de ruimte hebben, gaat het allemaal wel goed.

Geef het de tijd, de echte gewenning duurt zeker 6 maanden. In een week kun je nog niet zoveel zeggen (behalve dat het blijkbaar geen liefde op het eerste gezicht is

)

**trea** · 01-05-09, 06:49

Mijn ervaring is wel dat paarden die maar met z'n tweeën staan, sneller maatjes worden dan dat ze voor het kiezen hebben uit een hele kudde. Paarden die elkaar niet zouden liggen in een kudde, nemen elkaar vaak wel voor lief als ze geen keus hebben.

**whoopie** · 01-05-09, 09:33

Ja eens, een week is erg kort, en soms is het idd direct goed en soms duurt het wat langer. Maar als ze met z,n tweeen staan zullen ze uiteindelijk wel naar elkaar toe trekken.

**peaches** · 01-05-09, 09:59

Diesel is nu 2 maanden in zijn nieuwe kudde, het heeft een dikke maand geduurt voordat hij eindelijk binnen mocht eten bij de rest. Nu issie nog wel ergens lager in rang maar hij mag al binnen eten. Hij heeft helaas geen echt vriendje in de kudde al kan hij met sommige wel wat kroelen of staan maar dat heeft allemala zijn tijd nodig gehad.

**Yvonne P** · 01-05-09, 10:00

Mijn kleine kudde is in een paar jaar tijd van 2 naar 4 gegaan. Fabrizio kwam er als jaarling als derde bij en dat ging eigenlijk direct goed, na een maand of 2 werd er niet meer weggejaagd of opgejaagd en na 3 maanden werd er echt met elkaar gespeeld. Skye is er als 2 jarige als laatste bijgekomen, en nu na11 (!!) maanden kan ik pas echt zeggen dat skye gewend is en dat hij volledig wordt geaccepteerd. sinds een paar weken eten al mijn paarden naast elkaar zonder elkaar weg te jagen en ook nu (PAS) speelt Skye met mijn andere paarden.

Mijn eerste twee paarden waren snel aan elkaar gewend maar zij hadden ook alleen elkaar. Denk dat dat wel heel veel scheelt.

**Maroush** · 01-05-09, 10:18

Met Maroush heeft het op de vorige stal wel 1,5 jaar geduurd voordat ze echt rustig naast de andere paarden kon eten. Nu staat ze 2 maanden op d'r nieuwe plek en ook daar hoort ze nog niet echt bij, al heb ik het idee dat het wel sneller gaat. Heb in de afgelopen 6 jaar nog nooit gezien dat ze écht vriendjes was met een ander paard. Maar na 1 week zou ik me nog niet zo'n zorgen gaan maken. Zeker als 2 paarden samen staan, zullen ze over het algemeen uiteindelijk wel naar elkaar toe trekken denk ik ook..

**Miss_me** · 01-05-09, 11:17

ik moet er trouwens wel even bij zeggen dat ze sinds een paar dagen wel naar elkaar hinniken en brommen wanneer ik met de een ben wezen rijden en weer terug kom. dus dat is wel positief denk ik? En verder hebben we zondag een buitenrit gemaakt met beiden, en tot mijn verbazing liepen ze hartstikke lief naast elkaar zonder te grijzen of wat dan ook.

Maar ik ben wel blij om dit te horen. Dan hoef ik dus niet meteen Wal af te schrijven,

. Ik krijg ook steeds van 'niet paardenkenners' de vraag: 'en wat nou als dit zo doorgaat? houdt je Wally dan niet?' Maar dat lijkt me toch wat vergaan? ja, tenzij Indy er echt zo duidelijk vermoeid onder blijft, maar ik zou er toch vanuit gaan dat dat wel wegtrekt. Ik heb het idee dat het namelijk gewoon gewenning is.
Wally trekt nl wel érg naar haar.

**whoopie** · 01-05-09, 13:11

Voor Wally zal de hele verhuizing ook veel stress geven, hoe meer stress hoe meer onrust, wanneer hij rustiger wordt dan gaat hij haar mischien ook minder opjagen, echt het is allemaal nog zo pril.

**saar** · 01-05-09, 13:32

Volgens mij is de rangorde nog niet helemaal duidelijk als er gejaagd wordt. Dat betekend niet zozeer dat Wally dominant is, maar vooral dat Indy in Wally's ogen niet onderdanig genoeg naar hem is. Kijk maar eens goed, let op de kleine signalen die zij afgeeft voordat hij haar weg stuurt. Denk dat de Shetlander niet zozeer Indy meer rust geeft, maar dat ze zich gesterkt voelt door een bondgenoot. Misschien doet het meer kwaad dan goed?

Geef het tijd, misschien worden ze geen echte vrienden (want die kies je ook als paard liever zelf) maar het jagen wordt vanzelf minder. Als Indy een beetje meer schikt, waarschijnlijk.

**Miss_me** · 01-05-09, 13:37

Ze hoeven van mij ook niet de dikste maatjes te worden hoor.
Ik weet nog dat we vorig jaar met een vriendin en haar ruin op vakantie zijn geweest: dat was werkelijk liefde op het eerste gezicht. Heel fijn natuurlijk, maar geen must.
Ik ben blij zo lang ze gewoon wat aan elkaar hebben: samen een kudde waar ze zich straks beiden veilig in voelen.

Maar als ik het zo hoor, dan hoef ik me nog geen zorgen te maken, en zal dat wel goed komen.

**Callippo** · 01-05-09, 23:06

Als Indy niet genoeg rust krijgt, is het misschien een idee om ze een tijdje naast elkaar te zetten in de wei met een draadje ertussen. Dat is sowieso een goed plan wanneer je een nieuw paard in een kudde introduceert.

**Dorien_Boy** · 02-05-09, 00:26

Onze kudde van 3 paarden stonden al 8 jaar samen.2 jaar geleden kwam daar een grote verandering in: we kochten Skeggur, en vervolledigde onze kudde met 4. Mijn Boy, tot dan hoog in rang, veranderde helemaal na de komst van Skeggur. Er werd gevochten (soms ook letterlijk, maar vaak lag het in kleinere dingen zoals bv. wegjagen) voor het leiderschap en Boy gaf zich niet zomaar gewonnen, maar heeft dit uiteindelijk wel moeten doen. Hij was ongemotiveerd om samen iets met me te doen, voelde zich niet goed in de kudde, zat echt slecht in zijn vel. Na een hele tijd beterde dit wel, hij moest echt wennen aan de hele nieuwe situatie. (terwijl de andere twee direct maatjes waren met Skeggur) En nu, twee jaar later, zien we ze voor het eerst in elkaars haar krabbelen, bij elkaar waken als de ene slaapt,.. ze worden hechter en hechter. Ik vind dit heerlijk om te zien, maar ik weet nog dat ik me verschrikkelijk voelde toen ik hem daar zo zielig zag staan, helemaal van zijn stuk dat de rangorde anders was. (dit heeft ong. twee maanden geduurd, daarna was hij terug gewoon de Boy die ik kende) Dus er is geen tijd op te plakken, maar dat zal wel goed komen!