LBI of RBI of ergens tussenin

[Gea]

Hoi iedereen,

Ik ben nu al een tijdje met mijn paarden aan het parelliën en ik moet zeggen het gaar hoe langer hoe beter. De stick eindigt al niet meer zo vaak in mijn gezicht en het vallen over mijn meters touw is ook al en stuk minder.
Maar nu ik zo een tijdje met mijn paarden aan het spelen ben, begin ik hoe langer hoe meer te twijfelen over hun horsenality. Van Ibran weet ik zeker dat hij introvert is, maar is het nu RB of LB daar begin ik toch wel aan te twijfelen. Hij is heel onzeker, bij nieuwe dingen zoals de bal, het zeil, ... Hij staat daar dan zo echt te kijken van wat moet ik hier nu mee. Zodra hij te dicht moet gaat hij erg snuiven en wordt zenuwachtig. Vroeger was ik ervan overtuigd dat hij LB was, maar hoe langer hoe meer ik erover denk is hij helemaal niet zo LB. Ik doe heel veel approach and retreat en alles heel traag. De vooruitgang is er, maar alles gaat heel langzaam. Ik ontdek nu hoe ik vroeger hem teveel bij het handje (hoefje) nam en hem zei dit ga je nu doen. Nu ik hem hetzelf wat meer laat uitdokteren, duurt het soms heel lang vooraleer het kwartje valt, maar hij begint nu zelf wat meer te ondernemen. Daarstraks waren we met de bal aan het oefenen zodat hij hemzelf wegduwt om dan tussen twee tonnen te squeezen. Zijn eerste duwtje kwam er na een uur denk ik. Heb ondertussen ook wel andere dingen gedaan en dan terug naar de bal. Na dat duwtje was ik zo trots en zijn we gestopt. Maar soms vraag ik me dan af of ik hier goed aan doe, of ben ik te lief.

En dan daarstraks ook mijn bareback riding geoefend. Nu wat mij opviel is dat hij onder het zadel soms zo gaat drammen, maar zonder helemaal niet. Het lijkt dan alsof hij niet vooruit kan??? Het zadel is nagekeken door een master saddler en het past dus daar zou het in principe niet aan mogen liggen.

Piarg daarentegen kan heel RBE zijn, maar begint stilaan wat meer relaxt te zijn. Dit gedrag vind ik persoonlijk gemakkelijker om mee om te gaan. Je merkt nog wel dat hij heel hard zijn best moet doen om kalm te blijven, maar hij probeert.


Wou dit gewoon even kwijt aangezien ik bij ons op stal niet echt iemand heb om hier eens mee over te palaveren. Dus val ik jullie maar een beetje lastig.
Groetjes

[trea]

Het lijkt dan alsof hij niet vooruit kan???

Klinkt heel erg RB-i. Welcome to the land of discovering the horsenality. Ik lees veel herkenning in je verhaal! Ik vind het geen 'lastig vallen'.. integendeel! Ik zou zo zeggen: blijf het delen! Leerzaam en fijn.

[Horsefreakje]

Jaa zoals ik het lees zou ik ook zeggen: eerder RB-i dan LB-i . Maar ik begrijp best waar je verwarring vandaan komt: heb hier ook zo'n raar gevalletje staan. Vergeet niet dat paarden niet of altijd Rb of altijd Lb zijn. Daarmee bedoel ik: het kan best dat je paard heel LB is in zijn omgang met andere paarden, met jou (dominantie tov jou, het niet kunnen/willen aanvaarden van je leiderschap) of in zijn omgeving, maar als hij nieuwe dingen leert kennen hij meer Rb is dan Lb.

Hij is heel onzeker, bij nieuwe dingen zoals de bal, het zeil, ... Hij staat daar dan zo echt te kijken van wat moet ik hier nu mee.

Typisch aan introverte paarden is idd dat ze heel veel tijd nodig hebben. Heb zelf nog heel lang 'gewerkt' met een Rb-i tinkertje, en soms bestond één sessie gewoon uit wachten. Uiteindelijk heeft het zeker z'n vruchten afgeworpen en werd ze steeds meer Lb met nieuwe dingen, als ze iets niet kende was ze meestal RB-i en werd ze soms zelfs Rb-extrovert, maar als je je tijd nam zodat ze zelf kon ontdekken dat er niks eng aan was, dan maakte ze echt een 'klik' en was het opeens goed. Je moet ze gewoon de tijd geven om alles te laten doordringen. En héél goed naar je paard kijken. Soms lijkt het alsof ze er relaxed bijstaan en ze er geen problemen mee hebben, maar eigenlijk is het vanbinnen nog helemaal niet oké. De kleinste signalen kunnen betekenen dat je paard switcht van Rb naar Lb of omgekeerd. Introverte paarden zijn heel subtiel. Soms gewoon een oortje dat beweegt, als hij z'n hoofd een millimeter laat zakken of eens knippert met z'n ogen. Het maakt een heel verschil. Als je ziet dat hij Rb is dan zul je zeker niet gaan pushen en vooral retreaten. Bij Lb paarden zul je eerder je best doen om hem een beetje te motiveren, en soms móet je 'm dan wel eens een duwtje geven. Dat 'duwtje' kan bij RB paarden er voor zorgen dat ze juist nóg dieper in zichzelf keren.
Wees niet bang om fouten te maken, je leert er immers uit. En als je iets niet goed weet of er niet helemaal zeker van bent, vrààg het gewoon, daar doe je niemand kwaad mee! Integendeel..

[Gea]

Hoi,

Bedankt voor jullie reacties. Het is inderdaad zo moeilijk en ik denk dat hij inderdaad switcht van LB naar RB. Wanneer ik hem rijd wordt hij dan weer LBE. Hijis in geen enkele gedraging extreem en ik heb met hem in mijn pré-parelli tijdperk eigenlijk nooit problemen gehad. Wel ging ik er vanuit dat mijn band met mijn band goed was, terwijl hij mij eigenlijk vaak liever zag gaan dan komen. Sinds Parelli is hier al veel veranderd. Vroeger was hij heel zuur als ik hem benaderde en ik mocht hem ook niet aan zijn hoofd aaien. Ik heb er nooit echt bij stil gestaan, maar sind een paar weken komt hij in de wei zelfs naar me toe (heel langzaam weliswaar) en ik mag hem ook over zijn hoofd aaien. Geweldig toch. Die kleine dingen maken een mens soms echt gelukkig.
Het is voor mij het moeilijkste om te bepalen wanneer hem wel een extra duwtje te geven en wanneer niet. Stillaan word ik er wel beter in, maar soms merk ik (altijd nadien natuurlijk) dat ik hem wat meer had moeten motiveren of soms wat meer tijd had moeten geven. Het is zo dat het zeil en de bal in eerste instantie altijd super eng zijn. Eerst altijd wat approach and retreat en dan gaat het.
Ik heb wel gemerkt dat tempo verhoging bij hem enthousiasme creeërt. Dan begint hij pas echt vragen te stellen.

Piag, mijn 5-jarig arabiertje met veel issues toen hij bij ons kwam is dan een compleet ander geval. Nu met hem lijkt alles vlotter te gaan. Bij hem ban ik er ook nog niet helemaal uit. Hij kan heel extreem RBE zijn. Mijn energie dan matchen is voor mij blijkbaar gemakkelijker. Eenmaal rustig doe ik alles nog in stap, want zodra er een versnelling hoger aan te pas komt wordt hij weer erg onzeker. Dus gaat hij eerst introvert (en merk ik het niet altijd op) en explodeert hij dan???
Het benaderen in de wei is ook altijd al een hele uitdaging. Toen hij bij ons kwam moest je er er nog maar naar kijken en hij was weg. Pakken ging echt niet en alle andere normale dagelijkse dingen dus zeker niet. Heb in eerste instantie heel veel gewenning gedaan in de stal. Nu hij komt altijd naar me toe in de wei, maar die laatste stapjes en zijn halster aandoen zijn er teveel in. Dus nu probeer ik hem mij te laten vangen, en het gaat stilaan beter. Hij is echt wel een paardje waar je niet met de gedachte mag rondlopen van nu heb ik maar een uur. Nu de mensen van wie ik hem heb overgenomen zeiden dat hij zadelmak was, maar enkel na drie dagen longeren en in een bak van tien bij vijf. Niet zadelmak dus.
Nu bij hem zijn dingen zoals de bal en het zeil dus geen enkel probleem meer. Wel merk ik dat er bij de bal nog spanning in zijn lijf zit, maar hij likt en kauwt veel vaker dan vroeger. Ben ook stilaan aan het rondstappen met de bal. Ik kan er ook stilaan al over gaan hangen en zwieren en zwaaien met de benen. Ik ben echt trots op hem. Sinds een week gaan de voetjes ook echt heel vlot. Behalve bij de hoefsmid. Als hij hem nog maar ziet, begint hij al te stressen. Het grappige is dat de hoefsmid een tijd kalmeringspillen heeft moeten nemen voor zijn hart en toen ging alles prima. Hij is er mee gestopt en alles is om zeep.


Oei, het is weer een lang epistel geworden

Groetjes