Wat als je paard alleen verder moet?

[Horsefreakje]

.. Gazeerah & Aliyana zijn gek op elkaar. Als ik ze een voor een uit stal haal en ze eventjes uit elkaars zicht zijn, beginnen ze al te hinniken naar elkaar.

Als ik Aliyana eerst op stal zet blijft ze wachten tot ik achterkom met Gazeerah, en dan pas gaat ze plassen of drinken, hoe dringend ze ook moet of hoeveel dorst ze ook heeft.

Daarjuist had ik Gazeerah even in de piste gelaten, Aliyana bleef of het stukje beton naast de piste, want als ze zou rollen zou dr wonde weer helemaal vies worden. Ik had haar wat hooi gegeven, en om dat op te eten moest ze met dr kont naar Gazeerah toe staan. Ze was op haar gemak, ik borstelde haar ondertussen. Maar om de zoveel tijd keek ze toch eventjes om, gewoon om te checken of Gazeerah er nog stond.

Wat ik me nu eigenlijk afvraag. Gazeerah wordt binnenkort 18 en Aliyana wordt 17.
Ze kunnen dus nog met gemak enkele jaartjes mee.. Maar toch, misschien, ik bedoel, je weet nóóit, als er een van de twee iets overkomt. En als de ander dan alleen achterblijft. Ik ben eigenlijk bang dat, als we een kwijtgeraken, we de ander ook zullen verliezen. Ik heb wel al eens gehoord dat een paard gewoon wegkwijnt van verdriet omdat hij z'n maatje kwijt is.

Natuurlijk hebben ze ook nog de andere paardjes: In de zomer staan ze met de hele bende op de wei, en dan gebeurt het wel eens dat Gazeerah helemaal aan het ene eind en Aliyana helemaal aan het andere eind van de wei staat. Maar dat is toch niet hetzelfde.. En in de winter staan ze samen in één reusachtige stal.

Kun je een paard eigenlijk voorbereiden om verder te gaan met zijn/haar leven, als hij z'n maatje verliest?

Natuurlijk werken we daar een beetje aan, dat ze ook eventjes zónder elkaar kunnen... Soms halen we bv alleen Gazeerah uit en dan moet Aliyana achterblijven. Meestal knabbelt ze dan wel een beetje van haar hooi, maar ze zit vooral met gespitste oortjes te kijken in de richting waar dr vriendin verdwenen is.

Maar eventjes zonder elkaar kunnen is niet hetzelfde als elkaar nooit meer terugzien..

Duss, vertel gerust wat je er van denkt Ik ben benieuwd naar de reacties.

[Jess]

Mijn persoonlijke ervaring met het verliezen van een maatje (gelukkig niet door overlijden) is dat paarden daar heel snel weer overheen zijn.
Shiva heeft 2 veulens gehad, eerst een merrie, later een hengstje. Die merrie was van mn beste vriendin en Shiva en Saphira waren dus altijd samen. En ze waren ook echt onafscheidelijk. Die moeder-dochterband was echt megasterk. Altijd naast elkaar in de wei, op stal naast elkaar. Was de een uit het zicht dat werd de ander onrustig.
Maar op een bepaald punt, toen Saphira al een paar jaar oud was zijn we naar verschillende stallen verhuisd. Het heeft nog geen dag geduurd. Niks aan de hand!
En toen we weer wat jaren later toch weer bij elkaar op stal kwamen was het weer plak-plak. Gelijk die band weer. En toch ook daarna weer geen probleem toen Saphira weer verhuisde.
Paarden leven in het hier en nu. En eventjes uit elkaar is ook anders dan wanneer de ander niet meer terugkomt. Maar zou je de een voor een dagje mee op stap nemen, dan zal de ander echt niet de hele dag gaan staan wachten. Bij de een duurt het misschien wat langer dan bij de ander, maar uit het oog is echt uit het hart.

Dus maak je daar maar geen zorgen over. Zolang je geen paard hebt dat problematisch aan de ander hangt komt dat helemaal goed.

[Horsefreakje]

Thanks voor je reactie Jess Je hebt me een beetje gerustgesteld ^^

Dus maak je daar maar geen zorgen over. Zolang je geen paard hebt dat problematisch aan de ander hangt komt dat helemaal goed.

Maar dat is het nou net.. Wanneer is het problematisch? Als je niet alleen wegkunt met je paard of ze flippen allebei..is dat niet problematisch dan? In feite is het bij ons geen probleem, want ze zijn toch altijd samen*. Maar ik kan me voorstellen dat het in andere situaties wel problematisch is als je niet anders kunt dan ze alle2 mee te nemen. *en àls we ze dan een eindje/tijdje uit elkaar halen, omdat ik bv wil spelen met Gazeerah, wordt ze wel Rb, maar dankzij m'n parelli skills heb ik haar toch altijd weer vrij snel in de hand en dan wordt ze Lb en focust ze zich weer op mij.

Nuja.. Áls het ooit zover zal zijn, zal het wsl allemaal veel beter meevallen dan ik verwacht.. Ik hoop het tenminste!

Voor zover ik weet leverde het bij Timber ook niet veel problemen op toen Ester er niet meer was...

[bikkel16]

MIjn vorige paard en het paard van m'n vriendin stonden altijd samen. En als ik weg ging stond haar paard altijd te hinneken aan de draad. Toen ik 3 dagen op Parelli cursus ging heeft hij zelfs 3 dagen staan mieren (tot groot ongenoegen van de pensionhouder die langzaam gek werd )

Toen ik een maand later besloot om het paard te verkopen, hadden we een hard hoofd in de goede afloop. Het was echter net of het andere paard wist dat ze niet meer terugkwam, want hij heeft niet meer aan de draad staan hinneken en zocht z'n oude maatje weer op.

Marleen

[Jess]

Tja, ik vind het problematisch als het paard dat achter blijft helemaal door het lint gaat. Ik heb zo'n weide/paddockmaatje voor Shiva. Wordt helemaal hysterisch als zij bij hem weg gaat, al is het nog in het zicht.
Hij blijft ook in de zomer, al is het 30 graden, gewoon de wei rondrennen. Ik heb hem er, na 10 min, wel eens zeik en zeiknat van het zweet uit moeten halen. Die loopt zichzelf gewoon echt dood als het moet.
En als ze samen in de paddock staan en ik haal Shiva eruit dan moet ik eerst letterlijk door hem heen, Shiva vangen want ze mag van hem niet bij mij in de buurt komen en al staat ze naast de paddock, dan is hij nog over de zeik.

Je paard kan best even onrustig zijn, maar ik vind dat dat toch echt wel snel minder moet zijn. En onrustig is niet zo erg, voor eventjes. Helemaal gek worden, dat is niet goed.

Helaas doet zijn eigenares er op dit moment weinig aan en ik heb zelf ook besloten dat ik ze niet meer bij elkaar wil hebben. Want het moet niet zo zijn dat je eigen paard er onder lijdt.

Soms halen we bv alleen Gazeerah uit en dan moet Aliyana achterblijven. Meestal knabbelt ze dan wel een beetje van haar hooi, maar ze zit vooral met gespitste oortjes te kijken in de richting waar dr vriendin verdwenen is.

Dat moet gewoon kunnen, is echt geen raar gedrag. Wat dat betreft zouden die 2 echt wel een tijd zonder elkaar kunnen hoor. Geen probleem.

[vief]

Ik denk dat als je 1 van de beide paardjes verliest...je het beste de andere er een tijdje bij kunt laten lopen, zodat die goed beseft dat zijn/haar maatje niet meer mee doet ....en zodoende er sneller overheen zal zijn...