centered-riding

[Miss_me]

Nou hoor ik hier ook steeds meer over. Ik heb me er al wat over ingelezen, en nou ben ik best benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.
Wie heeft er (regelmatig) les hierin? Hoe bevalt dit? Past het goed aan aan bijv. parelli?
Het heeft bij mij wel een positieve indruk achter gelaten, alles wat ik erover heb gelezen, dus ik ben benieuwd. Misschien ook iets voor Indy en mij? Zou het kunnen helpen om ons allebei wat rustiger te maken misschien.

[Marja]

Ik geef zelf Centered Riding les en ik vind het dan ook zeker een aanrader.
Centered Riding heeft mij erg geholpen me beter bewust te worden van mijn lichaam tijdens het rijden en door op simpele manieren dingen aan mijn houding te veranderen, bleek het rijden ineens een stuk makkelijker te gaan.
Ook bij de mensen die ik lesgeef, zie ik soms grote veranderingen in de manier waarop hun paard beweegt of reageert, puur doordat ik de ruiter dingen anders laat doen in hun zit of ademhaling. De ervaring is dat paardrijden makkelijker wordt door Centered Riding.

Ik vind het zeker goed bij Parelli passen, feitelijk past het bij élke manier van rijden, van dressuur tot western tot springen. Het gaat namelijk om de ruiter en om hoe die zijn eigen lijf gebruikt, en dat is voor élke ruiter belangrijk om goed te leren!

[whoopie]

Hoi, ik heb regelmatig les gehad van iemand die ook les geeft in centered riding, in principe is het niet afhankelijk van welke disipline je rijdt, daar staat het los van.
Je zou ook eens kunnen kijken in de bibio of ze daar een boek hebben van Sally Swift, ik vindt het een zeer prettige manier van rijden.
Wat ik zo gaaf vindt is dat je vooral kijkt naar wat jij doet met je lijf en wat dat voor effect heeft op het paard.
Als je paard niet doorloopt maar loopt te sjokken bv, wat is er in jouw lijf op zo,n moment anders dan wanneer je paard gewoon lekker doorloopt.
Je hebt een aantal uitgangsprincipes maar die ga ik hier niet allemaal uitleggen. Belangrijk is wel dat je rijdt vanuit ontspanning, ook wordt er vaak gebruik gemaakt van visualisatie.

Ik heb boek 1 en 2 van Sally Swift, vooral boek 2 vindt ik eigenlijk een erg mooi boek en zeer bruikbaar, gewoon eens gaan lezen en/of een proefles nemen.

[Lacuna]

Ook ik heb regelmatig les van iemand die lesgeeft in centered riding. Opeens is mijn springerige, schrikkerige paard een toonbeeld van rust, kalmte en betrouwbaarheid, en dat binnen 5 minuten zonder dat ik hem eerst een kwartier aan de longe heb laten uitrazen.
Inderdaad heel mooi om te zien hoe een verandering in de houding en ademhaling van de ruiter een mega-effect hebben op het paard.
En als bonus: Rob gaat er ontzettend fijn van lopen, ontspant zich en gaat n achterbenen goed gebruiken. Daarmee maakt hij het voor mij mogelijk om fijn te zitten en pijnvrij te rijden, waardoor ik me nog meer kan ontspannen en Robbie nog beter gaat lopen!
Ik ben er helemaal blij mee!

Een vriendin van mij die ongeveer 80 km verderop woont en dravers traint voor de koersen krijgt sinds kort ook les van dezelfde instructrice. Ook zij geeft aan dat het een wereld van verschil is. De hete, felle koerspaarden zijn veel beter in de hand te houden, en kunnen zo ook hun ontspanning vinden onder het zadel, zodat ze uiteindelijk beter presteren in de koers.

Groetjes, Lacuna

[EquiJoy]

Tja, dat is het mooie van Centered Rididng, je kunt het bij elke vorm van rijden (van western en engels dressuur tot springen en NH) inzetten.... Het is geen specifieke methode om te rijden, maar een manier om optimaal mee te bewegen en je paard optimaal te kunnen ondersteunen....
Helemaal !

[Mieke]

Hier nog een super fan. Alles is al zowat gezegd. Mij spreekt de beeldspraak zo aan. Als je instructeur roept dat je je benen moet lang maken is dat voor mij wat onwezelijk en lukt het me nooit. Maar ls mijn instructeur kalm uitlegt dat ik mijn benen moet voorstellen als wortels van bomen die in de grond moetn, of smeltende ijspegels dan lukt het me plots wel om mijn benen lang te maken. Mijn nek zit vaak vast waardoor mijn hoofd natuurlijk ook vast zit en ik tegen de beweging van mijn paard dreig in te gaan moet ik mijn hoofd voorstellen als een bal los op een schaaltje ligt en losjes beweegt en niet van het schaaltje valt dan lukt de ontspanning plots beter. Zo kan ik nog uren doorgaan.....
Het fijne vind ik dat je er ook buiten het paardrijden wat aan hebt. Een grappig voorbeeld dat mijn lesgeefster ooit aanhaalde en ik eens in de praktijk heb uitgeprobeerd: in de supermarkt rijden de karretjes vaak niet zo soepel en zit je er vaak aan de sleuren en te trekken. Wel als je probeert de kar te besturen vanuit je centrum gaat het als een fluitje van een cent.

[Miss_me]

oh jongens, ik was dit topic alweer helemaal vergeten!
Maar hartstikke bedankt! want dit geeft hoop! als het echt zo effectief is als jullie zeggen, dan komen we misschien nog eens ergens

[issiem]

@Marja; Wat leuk dat je je ook op CR gestort hebt, wist ik nog niet!
Gelijk een vraagje aan je... Hoe kijk jij aan tegen "wijken voor druk"?

De reden van mijn vraag; vorige week had ik een eerste les, en op het moment dat de instructrice naast ons stond en energie uitstraalde ging Sunny zijwaarts, typisch voorbeeld van wijken voor druk (zeker omdat ze ook nog eens haar handen omhoog deed). Nu had ik vervolgens de "opdracht" om mijn been aan te leggen om het meest ver weg staande achterbeen te vragen als eerste voorwaarts te gaan. Sunny wijkt voor mijn been en gaat dus zijwaarts ipv voorwaarts. Ingrid (de CR teacher) vertelde dat we dit wel kunnen corrigeren, maar valt dat nu wel onder de scope van CR of meer klassieke dressuur?

[Marja]

CR is in wezen gericht op de ruiter en hoe die kan leren zijn lichaam effectiever te gebruiken. Maar daarnaast wil de ruiter natuurlijk ook kunnen trainen met zijn paard (dressuur, springen of wat je discipline dan ook is). Dus ja, het lijkt me prima als jouw CR-instructrice zich ook bezig houdt met hoe jij bepaalde aanwijzingen aan je paard kunt aanleren. Een CR-instructrice moet immers ook al een basis als instructrice hebben en dus óók weten hoe je hulpen geeft, hoe je bepaalde oefeningen aanleert en wat belangrijk is om een paard gezond te laten bewegen.

Maar verder snap ik het eigenlijk niet zo goed... Je zegt dat Sunny zijwaarts gaat als je één been aanlegt. Dat lijkt me een op zich wenselijke situatie. Begrijp ik nou goed dat je nu een éénzijdige beenhulp wilt geven om te zorgen dat ze één achterbeen verder onderzet op het moment dat je wilt aanstappen? Dat lijkt mij dan weer tamelijk onlogisch, want normaal is je hulp voor aanstappen met 2 benen (ja na life-up en je zit uiteraard). Of snap ik het niet goed?

[issiem]

CR is in wezen gericht op de ruiter en hoe die kan leren zijn lichaam effectiever te gebruiken. Maar daarnaast wil de ruiter natuurlijk ook kunnen trainen met zijn paard (dressuur, springen of wat je discipline dan ook is). Dus ja, het lijkt me prima als jouw CR-instructrice zich ook bezig houdt met hoe jij bepaalde aanwijzingen aan je paard kunt aanleren. Een CR-instructrice moet immers ook al een basis als instructrice hebben en dus óók weten hoe je hulpen geeft, hoe je bepaalde oefeningen aanleert en wat belangrijk is om een paard gezond te laten bewegen.

Maar verder snap ik het eigenlijk niet zo goed... Je zegt dat Sunny zijwaarts gaat als je één been aanlegt. Dat lijkt me een op zich wenselijke situatie. Begrijp ik nou goed dat je nu een éénzijdige beenhulp wilt geven om te zorgen dat ze één achterbeen verder onderzet op het moment dat je wilt aanstappen? Dat lijkt mij dan weer tamelijk onlogisch, want normaal is je hulp voor aanstappen met 2 benen (ja na life-up en je zit uiteraard). Of snap ik het niet goed?

Inderdaad "wil ze" ons aanleren dat je door 1 beenhulp vraagt om dat achterbeen als eerste te zetten, niet zozeer om m verder onder te zetten maar gewoon om te bepalen welk achterbeen vertrekt, dus niet met 2 benen. Maarja... bij Sunny als ik daar 1 been aanleg, dan gaat ze zijwaarts. Hmmmm toch nog maar even een mail aan haar richten met de vraag of ze me uit wil leggen wat het uiteindelijke doel/nut daar van is... bedankt voor het meedenken in ieder geval!

[Marja]

Ja, ik snap dan niet zo goed hoe zij dan met slechts een eenzijdige beenhulp aan het paard duidelijk wil maken dat hij voorwaarts moet gaan?
Ik snap het wel als je dat in stilstand doet, dat je dan je paard één van zijn achterbenen verder onder kunt laten zetten (als hij niet vierkant staat). Dan kun je d.m.v. teugelhulpen en een zithulp wel aangeven dat hij niet moet vertrekken, maar slechts één been bijtrekken. Maar op die manier aanstappen heb ik nog nooit gedaan.

Ik ben wel benieuwd naar haar uitleg, wie weet leer ik er ook nog wat van!
Een mens is immers nooit uitgeleerd, nietwaar!

[Antiope]

Ik heb er vorig jaar wel eens mee gespeeld. Dat was erg leuk om te doen.
Het idee er achter is, dat je vaststelt met welk been je paard weg stapt, en dan dat been in gang zet. Dat is namelijk het been waarmee het hele paard in beweging komt. Daarmee is dus wel je focus belangrijk, die moet naar voren gericht zijn.
Keri had er geen enkele moeite mee om het te begrijpen. En eigenlijk voelt het veel logischer dan twee benen aanleggen. Je zit namelijk meteen in de juiste schommelbeweging. Bijdrijven in stap doe je toch ook in het ritme en niet met twee benen tegelijk?
Ik vind het ook een goede oefening om meer bewust te worden waar de benen van je paard zijn en hoe je die kan beinvloeden.

[Maroush]

Ik heb vorig jaar ook een paar lesjes gehad tijdens een cursus en is erg goed bevallen Vooral het visualiseren heeft bij mij echt veel geholpen. Wie weet dat ik het wel weer eens op ga pakken met lessen!

[issiem]

@Marja.... ik heb een uitleg ..komtie:

mijn vraag was:
Je vraagt om weg te gaan met 1 beenhulp ipv 2, toch? Wat is daar uiteindelijk de bedoeling van? Want eigenlijk zijn de voorbenen toch leidend? Waarom vraag je niet om een bepaald voorbeen te laten vertrekken, dmv teugelhulp?

haar antwoord:
Ja, vertrekken vanuit 1 beenhulp en wel het achterbeen wat je opgetild wilt hebben. De zit en benen van de ruiter richten zich altijd op de achterhand! Zou je je op de voorhand richten, dan vraag je het paard te vertrekken vanuit de voorkant, de achterkant blijft nog even staan en de rug zakt daartussen naar beneden = hangbrug. Wil je een boogbrug constructie bewaren dan zul je dus de achterbenen naar de voorbenen toe moeten vragen zodat de rug in opwaartse welving blijft = gesloten paard. Dan jou je draagvermogen in stand en lichtheid in de voorhand. Teugelhulpen dienen ter verfijning van richting en buiging, nooit voor leiding van het paard! Leiding komt uit zit en benen, daar bepaal je kracht, tempo, buiging, richting van de kracht mee.

Klinkt logisch m.i. in zoverrre... dat het logisch is dat je om de bovenstaande reden een bepaalde achterbeen vraagt te vertrekken, maar voor mij is het niet zo automatisch dat je dat doet met het aanleggen van het been. Misschien is het lichten van een eigen been een goed signaal? met als extra fase het aantikken van het been met de stick?

[Marja]

Dank voor je uitleg!
Ik snap wel wat ze zegt over het vertrekken vanuit de voorhand. Dat wil je inderdaad niet, want als je dat doet, sleept de achterhand als het ware er maar een beetje achteraan, terwijl je juist wil dat de achterhand een dragende rol speelt.

Ik ga er ook eens mee spelen. Een mens is nooit uitgeleerd, nietwaar?
Overigens vind ik het dan wel weer logisch om een beenhulp te geven voor het aanstappen met een bepaald achterbeen. Als dat been wat meer naar achteren staat en je geeft dan aan die kant een kuithulp, dan zeg je tegen dat been dat het meer moet ondertreden. Dat is eigenlijk hetzelfde als wat je doet bij wijken voor de kuit en andere oefeningen in beweging: drijven in het ritme van de beweging, oftewel: een beenhulp geven op het moment dat het paard het been op wil tillen, want dan kun je beïnvloeden waar het paard het been neer gaat zetten.

Zelf een been lichten zou ik niet doen, dat haalt je makkelijk uit balans. Bovendien stimuleert het aanleggen van je kuit de buikspieren, die je paard moet aantrekken om dat achterbeen op te kunnen tillen. Dat is dus best een logische hulp voor het paard!
Zweepje gebruiken om achterbeen aan te tikken bij onvoldoende reactie op je been kan dan natuurlijk wel.