LB-i en 'extern locus of control'

[Mafhaf]

Mega interessant en hier grotendeels heel veel: ja, zeker, ja, natuurlijk, ja, ongetwijfeld.

Even laten bezinken, maar wilde alvast zeggen dat ik het zeer interessant vind!

[size=99px](Merk ook dat Lodash wel vaart bij een combi van 'negeren ongewenst gedrag' (zeg 20%), grenzen stellen (15%) en VEEL positief belonen (65%).
Susan is veel grager gaan werken en positiever gaan werken met biksjes te verdienen.
Spori werkt ook positief, zoekt juiste antwoord want dan biksje.
Wat ik zelf wel belangrijk vind in kader onzekerheid paarden, is dat ik niet 'zomaar aangeboden' gedrag beloon. Wel zeg dat het heel knap is etc, maar levert geen biksje op. Tenzij het een ineens perfecte 'nieuwe' levade is ofzo, maar inmiddels aangeleerde 'commando's' ZOMAAR uitvoeren levert bij ons niets op. Ook een vorm van grenzen stellen )[/size]

[Yvonne P]

Ik heb me al voorgesteld, lang geleden. Ik lees al een aantal jaren mee, vandaag wilde ik graag reageren.
Mijn achtergrond is creatief therapeut, ik heb gewerkt met getraumatiseerde kinderen en een onderzoek gedaan naar motivatie voor therapie bij kinderen met ernstige gedragsproblemen.

Ik ben niet tegen voedselbeloningen, maar ik zie er niet meer in dan een positieve bekrachtiging van gewenst gedrag. Eigen initiatieven van het paard zijn prachtig, binnen bepaalde grenzen (denk aan veiligheid).
Het gaat m.i. om het samenspel, de wisselwerking, ik denk niet zo zeer over de controle. Dat waar je je goed bij voelt, dat heeft volgens mij direct invloed op je paard. Ik denk dat paarden onderdanig (wat ik trouwens niet als negatief op vat) kunnen zijn en daarbij toch laten zien waar ze zin in hebben (of geen zin in hebben). Het is maar net hoe je daarop reageert. De een reageert daarop met dwang, de andere gaat kijken naar andere mogelijkheden om te motiveren, weer een ander gaat totaal iets anders doen.

Hoi sindy

Bedankt voor je toelichting. Een collega therapeut altijd leuk!!
Kijk daar kunnen we wat mee

Je hebt ook gelijk hoor, het gaat om het samenspel en onderdanig hoeft niet per se negatief te zijn. Grenzen zijn ook nodig al is het alleen maar puur voor de veiligheid. Maar ik heb 4 paarden die alle vier in een ander hokje van Parelli vallen. Een left brain introvert (Sirarvi dus). en left brain extrovert (Fabrizio) een right brain extrovert (Salvadore) en tot slot een right brain introvert (Skye) Uiteraard wisselen ze wel eens van hokje en is hun gedrag niet onveranderlijk, maar in grote lijnen zie ik gewoon grote verschillen tussen de manier waarop zij op mijn training reageren.
Ik vroeg me dus af of Sier zich zo gedroeg omdat hij LB-i was. hij was moeilijk te motiveren, deed alles wat ik hem vroeg maar het ging nooit van harte, nu met clickeren is hij 180 graden gedraaid. Ik herken hem nauwelijks nog terug. hij galopeert, springt en doet van alles wat hij voorheen zelfs met en effectieve fase 4 nog niet deed.

Ik zag gewoon een overeenkomst met ELC, want ook die kinderen gedragen zich passief en apatisch. In hun geval omdat wetenschappelijk onderzocht en bewezen is dat dat komt doordat zij in hun opvoeding nooit hebben ervaren dat hun gedrag van invloed is op de uitkomst daarvan.

Dit alles is dus een hersenspinsel of dat ook het geval bij paarden kan zijn. Dus is het zo dat een paard dat zich apatisch/passief/ongeinteresserd/ongemotiveerd gedraagt (LB-i gedrag) OMDAT hijin zijn leven heeft geleerd dat het er toch niet toe doet welk gedrag hij laat zien, de oefening die gevraagd wordt moet hij toch wel doen anders volgt er een fase 4???

[Yvonne P]

[size=99px](Merk ook dat Lodash wel vaart bij een combi van 'negeren ongewenst gedrag' (zeg 20%), grenzen stellen (15%) en VEEL positief belonen (65%).
Susan is veel grager gaan werken en positiever gaan werken met biksjes te verdienen.
Spori werkt ook positief, zoekt juiste antwoord want dan biksje.

Wat ik zelf wel belangrijk vind in kader onzekerheid paarden, is dat ik niet 'zomaar aangeboden' gedrag beloon. Wel zeg dat het heel knap is etc, maar levert geen biksje op. Tenzij het een ineens perfecte 'nieuwe' levade is ofzo, maar inmiddels aangeleerde 'commando's' ZOMAAR uitvoeren levert bij ons niets op. Ook een vorm van grenzen stellen )[/size]

Idd die verdeling van 20-15-65 (of welke verdeling dan ook) dat doe ik ook.
Er zijn voor Sier nog steeds dingen die echt niet kunnen of mogen, vooral in de trant van veiligheid voor mijzelf maar ook voor hem in het verkeer. Maar door te focussen op belonen dmv voedsel is hij veel bereidwilliger geworden. Hij denkt nu mee, is connected, hoe je het ook noemen wil. Hij doet mee omdat hij dat WIL, hij vindt het LEUK en hij is ACTIEF. En dat is echts sinds het clickeren.
Haha die principes gelden dus in zekere mate ook voor Haflingers en IJslanders

En wat die onzekerheid betreft daar heb ik ook aan gedacht.
Voorlopig beloon ik bij Sier nog alles wat hij spontaan besluit aan te bieden.
Bij Salvadore ben ik wat selectiever. hij is momenteel fan van spaanse pas, niet altijd handig als ik hem vraag om hoofd laag
Bij hem beloon ik dus niet iedere spontane ingeving. dan zouden we een uur lang zijn favoriete oefening doen. Drie weken geleden was hij namelijk fan van stick to me, als ik dat een uur moet doen in draf dan kun je mij opvegen.

Maar dat is ook weer een beetje wat ik me afvraag.
bij Salvadore beloon ik niet alle spontane ingevingen, omdat dat ook niet nodig is. Hij is toch al gemotiveerd en actief, hij lijkt alles prima te vinden en als ik 2 keer om een send in galop vraag dan krijg ik die ook. Ook al besluit hij de eerste 3 keer iets anders te laten zien, als ik dat dan niet beloon dan krijg ik de 4de keer alsnog die send in galop.
Bij Sier ligt dat dus anders, soort van 'een teer zieltje' . Beloon iedere spontane ingeving want dat is goed voor zijn zelfvertrouwen! daar groeit hij van, dat motiveerd hem. Hij is ook zo anders als Salvadore. Misschien heeft Sier wel last van faalangst waardoor ik iedere spontane ingeving beloon zodat hij niet het idee heeft dat hij iets fout doet. Misschien heeft het wel alleen met faalangst te maken en niet met extern locus of control/ LB-i.......wie het antwoord weet mag het mij geven

[Mafhaf]

Ja, snap, Sier.
Lodash is ook zo'n teer zieltje, en tegelijk zo'n STERK zieltje.
Zoals een keer, dat ik iets vroeg in de wei en hij wist even niet wat ik bedoelde.
Werkelijk tragisch zoals hij acuut afdroop, wegliep, teleurgesteld in zichzelf leek het wel, was gewoon ronduit sneu.
METEEN iets gevraagd dat hij goed kan, om zijn zelfvertrouwen te herstellen.
Maar toen zag ik pas echt hoe gevoelig hij daarop is.
Dus ik denk ik snap wat je zegt.

[sindy11]

Fijn dat het zo goed gaat met jullie! Dat vooropgesteld.

Ik vraag me af of paarden op die manier leren? Dat ze in hun leven hebben geleerd dat hun gedrag er niet toe doet?
Een van de verschillen tussen mensen en paarden is dat paarden in het hier-en-nu staan en dat, dat voor mensen heel moeilijk is.
Vaak kiezen paarden toch voor de weg van de minste weerstand. Dat een paard iets niet leuk vind, kan ook andere oorzaken hebben.
Dat hoeft niet perse controlebehoefte of gebrek aan eigen inbreng te zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan de manier van trainen, bijvoorbeeld: weinig afwisseling, te lang doorgaan, etc.
Of dat je zelf veel ruis hebt in je communicatie, energetisch niet helemaal goed afgestemd bent, etc.
Juist die gevoelige dieren reageren daar sterk op.

Ik werk niet alleen gedragsmatig met kinderen. Ook met fysiologische/ biologische en emotionele reacties op ervaringen uit het verleden.
Dat maakt dat ik er waarschijnlijk anders tegenaan kijk, niet alleen in gedrag en consequenties of het ontbreken daarvan.

[Yvonne P]

Ik werk niet alleen gedragsmatig met kinderen. Ook met fysiologische/ biologische en emotionele reacties op ervaringen uit het verleden.
Dat maakt dat ik er waarschijnlijk anders tegenaan kijk, niet alleen in gedrag en consequenties of het ontbreken daarvan.

Dat maakt dit soort discussies juist zo leuk! Hoe meer verschillende standpunten, hoe interessanter het wordt.

Of paarden zo leren...hmmm.
Even denken, dat van het hier-en-nu dat klopt daar kan ik me helemaal in vinden. maar waarschijnlijk geldt dat voor alle dieren, toch?
En met name Pavlov en Skinner hebben wetenschappelijk onderbouwde onderzoeken gedaan naar de wijze waarop dieren leren. Hieruit bleek wel dat dieren mentale stress ervaren wanneer er sprake is van pressure in de leersituatie. Wanneer er enkel met beloning van gewenst gedrag wordt gewerkt was hier geen sprake van. Deze dieren waren ook veel actiever, leek alsof zij meer uit durfden te proberen, meer durfden te experimenteren, juist omdat ze wisten dat er geen negatieve consequentie volgde wanneer ze het 'fout' deden .
Of paarden idd zo onder de indruk zijn van situaties waarin hun gedrag tot niets leidde, dat weet ik ook niet zeker. Maar ik denk dat er wel een kern van waarheid in zit. Zi is bewezen dat 'gewenning' ook als teelrechniek van toepassing is op dieren. Zet bijvoorbeeld een beeld van een kat naast een vogelnestje. De eerste dagen zal de vogel hier erg op reageren en zelfs niet in de buurt durven komen. Na een paar dagen zal de vogel hier niet meer op reageren, het is immers gewend geraakt aan de aanwezigheid van deze 'stille en nietsdoende kat'. De vogel gaat gewoon door met het voeren van zijn jong. Want waarom zou het energie verspillen aan deze 'stille kat'?

Lijkt mij dat gewenning ook bij paarden een rol speelt. als er op de open vlakte plots een enorm rotsblok ligt van de ene op de andere dag, dan zullen de paarden hier de eerste dagen/weken erg wantrouwend op reageren. Maar zolang dat rotsblok stilligt zal het paard 'wennen' aan de aanwezigheid hiervan en geen enrgie meer verspillen door iedere keer een sprint te nemen en nooit meer langs het rotsblok te grazen.

De duif van Skinner leerde op een rood knopje te drukken op commando, dit was klasiek conditioneren. De duif werd nl in een doosje gestopt, urenlang. Op een gegeven moment raakte de duif per ongeluk met zijn snavel of pootje deze rode knop aan....wat gebeurde er: er rolden graantjes uit een klepje. De eerste 10x drukte de duif de knop per toeval in, maar na flink wat herhalingen leek de duif dhet verband tussen zijn handelen (knopje indrukken) en de uitkomst (graantjes) in te zien.
Ook deze duif leeft in het hier-en-nu, maar toch is zo'n beest in staat om te leren uit ervaring. mocht zijn gedrag keer op keer niets opleveren (dat arme beestje maar drukken op die knop maar nog nooit is er een graantje uitgekomen) dan zal het dit gedrag ook niet meer vertonen. volgens mij zou dat beest zelfs zijn lot aanvaarden, het blijft dagen in dat doosje zitten zonder iets te ondernemen, want uit ervaring heeft hij geleerd dat het er toch niet toe doet wat hij onderneemt om eruit te komen.

De hond van Pavlov werd echter operant geconditioneerd. In zijn geval leerde de hond kwijlen wanneer hij een belletje hoorde rinkelen. heel vreemd maar wat was het geval iedere keer vlak voordat de hond gevoerd werd, klonk er een belletje. Echt iedere keer. Na meerdere sessies had de hond geleerd dat hij eten kon verwachten als hij een belletje hoorde, daarom begon hij alvast te kwijlen. In zijn hersenen zag hij namelijk al die heerlijke bak met voer voor zich. Op die manier leren paarden ook dat wanneer ze een krakend zakje horen, ze bijv een appel of een snoepje kunnen verwachten.
Clickertraining is hierop gebaseerd, het combineren van stimuli. Het horen van de click is voor het paard een teken 'dat heb je geweldig gedaan, hier krijg je iets lekkers voor!'
Ook deze hond leeft in het hier-en-nu, maar toch leert deze hond van zijn ervaringen. hij begon in zijn trainingsfase niet iedere dag met een schone lei. Hij had herinneringen aan eerdere gebeurtenissen. Als dieren alleen in het hier-en-nu leefden dan zouden ze allemaal uitgestorven zijn, denk ik. Want dan zouden ze iedere dag dezelfde stomme dingen doen. Als een paard nl als veulentje op dag 100 heeft ondervonden dat de mens hem meesleurt aan het halster en dit blijft gebeuren, of het veulentje nu zijn best doet en netjes meeloopt of zich verzet. De mens blijft hem bruut en grof meesleuren, en dit patroon herhaald zich op dag 101 tot en met dag 150. Dan zal het veulentje het wel uit zijn hoofd laten om zich in te zetten tijdens het leiden. Want waarom zou hij?? netjes meelopen levert 'gesleur' op en verzet levert eveneens 'gesleur' op......geen verband te bekennen tussen eigen gedrag en de uitkomst.


Ik denk dus dat paarden wel zeker op deze manier van hun gedrag leren. Dus wanneer een verband tussen eigen inzet en de uitkomst daarvan uitblijft, of er keer op keer ongeacht wat voor gedrag zij laten zien een negatieve consequentie op volgt, dat paarden een gevoel van 'extern locus of control' kunnen ontwikkelen. Zij leren dor ervaring dat hetgeen om hen heen gebeurt buiten hun beinvloeding ligt.

Het gaat mij dus niet om een verband tussen de wijze waarop (getraumatiseerde) kinderen en paarden leren of reageren,
maar puur om het feit of ELC ook voorkomt bij paarden
en als dit zo is, of dat dan meer voorkomt bij LB-i paarden.

Maar graag meer ideen hoor Sindy!!

Yvonne

[Yvonne P]

Ja, snap, Sier.
Lodash is ook zo'n teer zieltje, en tegelijk zo'n STERK zieltje.
Zoals een keer, dat ik iets vroeg in de wei en hij wist even niet wat ik bedoelde.
Werkelijk tragisch zoals hij acuut afdroop, wegliep, teleurgesteld in zichzelf leek het wel, was gewoon ronduit sneu.
METEEN iets gevraagd dat hij goed kan, om zijn zelfvertrouwen te herstellen.
Maar toen zag ik pas echt hoe gevoelig hij daarop is.
Dus ik denk ik snap wat je zegt.

Dat idd
Bij Sier ligt de balans gewoon heel anders, die beloon ik voor alles. Ook voor een spaanse pas die ik niet heb gevraagd.
Maar zou dit voor Lodash dan ook kunnen gelden?
Dus hij heeft in zijn verleden ervaren dat hij geen invloed heeft op gebeurtenissen om hem heen (dus ELC)
en heeft daarom soort van faalangst? Heel gevoelig voor correctie en kritiek, dus negatieve consequenties van zijn gedrag???

Salvadore en Fabrizio zijn hier nl veel minder van onder de indruk.
Ook al struikelen ze meerdere keren achter elkaar over de balkjes, als ik de 10de keer weer heel enthousiast vraag of ze het toch niet nog een keer willen proberen over die balkjes...dan doen ze dat ook met veel plezier. Het voelt bij hun ook anders... ze hebben meer zelfvertrouwen en een blunder maakt voor hun niet uit, zoiets

[trea]

Trea knikt gelijk weer maar ook met een kaptoom kan je druk zetten, ook met een touwhalster en ook met je been en gewicht hulpen...

Op het moment dat je na het vragen niet loslaat en WACHT op het antwoord is het dus in dit geval 'pressure' omdat anders het paard niet zelf mag beslissen wat voor antwoord het op de vraag geeft....maakt dus niks uit met wat of hoe je dan de 'pressure' toepast

als ik het niet dacht..
Ik had het beter anders kunnen quoten, want het ging mij (in dit geval) niet om de kandare.

iedere vorm van pressure mentale stress op bij het paard.

Zo dan.

Ik schreef eerder in een topic over fases en punishment, dat ik de ervaring heb dat druk mág. Hetgeen averechts werkt is druk verhogen.

Waarschijnlijk ervaart Enya al stress op het moment van (aanhoudende) druk (ook al is dat druk op fase 1 en wordt deze niet verhoogd), maar blijft ze communicabel (bb).
Als ik druk verhoog, en of ik dat nu doe via 1, 2, 3, 4 of 1.......... 234, geen verschil. Ze staakt, kijkt me roerloos aan. Nu hier ergens genoemd wordt: catatonie, denk ik dat het best wel eens een catatone vorm kan zijn!
Ik heb dat gedrag natuurlijk niet voor het eerst waargenomen sinds parelli. Ik heb altijd eigenwijs en stoicijns genoemd.
Stoicijns voor pijn, voor druk verhogen. Zo eindigde mijn initiatief met sporen (lang geleden) op een belachelijke manier (stilstaan) en mocht ik met madam naar huis lopen.

[liesbetm]

Hoi Yvonne,

Ik vind het een interessante discussie, maar ik vraag me af of jouw opvatting van LB-i wel helemaal klopt.

Als het paard namelijk als klein veulentje heeft ondervonden dat het niet loont om je ergens voor in te zetten, omdat het toch geen invloed heeft op de uitkomst. Dan denk ik dat deze gedachtengang (wanneer maar vaak genoeg bevestigd in zijn leven, met name de eerste maanden/jaren) van grote invloed is op de manier waarop het paard op latere leeftijd omgaat met druk/vragen/eisen van mensen. Wellicht dat LB-i paarden meer onder de indruk zijn van de wetenschap dat hun initiatief keer op keer niet de gewenste uitkomst heeft, als een RB-e.

Ik geloof niet dat Parelli LB-i op deze manier definieert. Een dergelijke opvoeding (het maakt niet uit wat je doet, je krijgt toch wel straf) lijkt me meer te resulteren in een RB-i paardje. Volgens mij (als ik Parelli goed begrepen heb en mijn eigen paard goed bekijk) zijn LB-paarden juist super confident en in enkele gevallen dominant. En zijn ze vaak ongemotiveerd omdat ze het nut niet inzien van jouw vraag ('what's in it for me?'). En dus niet omdat ze denken dat het toch nooit goed is, wat ze ook doen. Natuurlijk helpt het niet als je dit soort paarden continu dwingt om iets te doen, dan kunnen ze inderdaad in verzet of staking gaan. Maar dat heeft volgens mij minder te maken met onzekerheid dan met onwil. Maak je de vraag leuk, bijvoorbeeld door een voedselbeloning in het vooruitzicht te stellen, of door dingen te vragen die het paard wel graag doet, dan werken ze wel met je mee.

[peaches]

super intressant alleen beetje veel om ineens op te nemen, maar denk zeker dat dit is wat we nodig hebben.

De laatste tijd met de sneeuw en ijzel hebben we het voetje geven weer opgepakt. Ook omdat gijs het leuk vind om snoepjes te geven en een paard iets te laten doen (het kunstje) Omdat ik merkte dat Diesel het meteen doorhad als we voetjes gingen vragen (door enthousiaste blik in ogen..hoofd en oortjes omhoog!) ging hij steeds sneller meewerken! Ook kunnen we nu links of rechts vragen. Zelfs nu als we ene tijdje gewoon staan kletsen bij Diesel, gaat hij ineens voetjes geven.

Alleen is elk voetje geven een snoepje geweest, dus ook als hij meer gaat stampen omdat ie ongeduldig word! Dit wist ik niet op te lossen of uit te bouwen naar mooie rustige voetjes maar neem aan dat daar de bridge voor is? Dus dat ga ik dan zeker proberen! Nu was het zo de laatste keer dat we kwamen hij geen zin had om iets te doen. Hij liet zich niet vangen en dus even catching game gespeelt..uiteindelijk kwam hij kreeg een aai maar was weer weg! Ik vond dit prima! Wat hij wil! Maar toen we terug kwamen met de appels en hij die zag kwam dat vrolijke gezicht weer en begn al voetjes te geven vordat we het vroegen!

Daarom ook de reden dat ik weer een blok wil....en dat bedacht toen ik hier las dat sier? zelfs zijn been op de bal legde als je e rniet was om hem te belonen. Zo was Diesel ook met het blok! Bij de manege stond ie vaak in de longeercirkel en als het hem te moeilijk werd ookal was hij in galop stopte hij soms gewoon en stond ineens op het blok..met zo'n gezicht van TADAAA!!! Ik moest dan altijd gewoon ontzettend lachen, en zag dit als de , maar als ik dit zo lees klinkt het allemaal zoveel logischer!

dus ik ga hier zeker mee aan de slag!

[nienke07]

Hèhè.. eindelijk de tijd en rust gevonden om ALLES door te lezen.. Ik heb géén inhoudelijke toevoegingen.
Ik vind het wel BERE interessant... Yvon.. ik stuur je ff een pb.. met iets wat al een tijdje gist in mijn hoofd

[Yvonne P]

Ik vind het wel BERE interessant... Yvon.. ik stuur je ff een pb.. met iets wat al een tijdje gist in mijn hoofd

Pb ontvangen en mailcontact geopend

super intressant alleen beetje veel om ineens op te nemen, maar denk zeker dat dit is wat we nodig hebben.

Alleen is elk voetje geven een snoepje geweest, dus ook als hij meer gaat stampen omdat ie ongeduldig word! Dit wist ik niet op te lossen of uit te bouwen naar mooie rustige voetjes maar neem aan dat daar de bridge voor is?

hoi Lieke (toch?)
Klopt, dit kun je gewoon uitbouwen. Waar ik nu mee aan het experimenteren ben is met mijn stem belonen als ik het voetje geven niet goed genoeg vind, dus: "Heel netjes vriend, maar ik wil een beter voetje" plus aai en aai. En de keer erna als hij wel een heel mooi voetje geeft dan krijgt hij wel een click+treat. Ook als het paard na bijvoorbeeld 2x alsnog een 'slecht voetje' geeft dan beloon ik hem toch met een snoepje omdat hij anders zijn motivatie verliest. Als je dit principe aanhoudt dan kun je op een gegeven moment net zo lang wachten todat je paard wel een mooi voetje geeft, zelfs wanneer dit betekent dat je hem 10x alleen met je stem hebt beloond. Het paard weet dan immers dat het soms even kan duren maar dat hij uiteindelijk ALTIJD een snoepje krijgt.
Werkt tot nu toe prima bij ons!

Daarom ook de reden dat ik weer een blok wil....en dat bedacht toen ik hier las dat Sier?

Was Salvadore

Zo was Diesel ook met het blok! Bij de manege stond ie vaak in de longeercirkel en als het hem te moeilijk werd ookal was hij in galop stopte hij soms gewoon en stond ineens op het blok..met zo'n gezicht van TADAAA!!! Ik moest dan altijd gewoon ontzettend lachen, en zag dit als de , maar als ik dit zo lees klinkt het allemaal zoveel logischer!

Juist! Dat ja!
Volgens mij doen paarden dat als ze onzeker worden. zoiets als "nu weet ik het even niet meer hoor, maar dit truucje ken ik dus dan laat ik dat maar zien"
Volgens mij hebben LB-i paarden gewoon meer aanleg voor faalangst en onzekerheid. Daarom sluiten ze zich af en doen ze alsof ze 'dom, lui, ongemotiveerd' zijn. Volgens mij zijn LB-i paarden in wezen heel intelligent en willen ze graag hun baasje plezieren, maar door hun onzekerheid raken ze met zichzelf in de knoop en kiezen ze voor een 'domme, luie, ongemotiveerde' (onverschillige ) houding omdat dit HUN manier is om met pressure (in wat voor vorm dan ook!) om te gaan...

Correct me if you think I'm wrong

[Marja]

Ik heb alles meegelezen en niet zo veel toe te voegen, maar als eigenaresse van een rasechte LB-i genaamd Atli, moet ik helaas toch zeggen dat heus niet alle LB-i paarden intelligent zijn. Atli leert namelijk helemaal niet zo snel en ik denk niet dat dat altijd door onzekerheid komt. In elk quadrant van het horsenality-spectrum zullen intelligente en minder intelligente dieren voorkomen Ik denk niet dat intelligentie direct te relateren valt aan RB-LB en in of ex.
Atli heeft trouwens ook helemaal niet zo de behoefte om zijn baasje te plezieren. Hij doet voornamelijk graag wat hij zelf leuk vindt en de dingen die ik leuk vind wil hij ook best wel doen, maar dat doet hij eigenlijk alleen écht met enthousiasme als het dingen zijn die hij zélf ook leuk vindt. Als hij er het nut of de leukigheid niet van inziet, kom ik al gauw motivationele problemen tegen met hem...

[trea]

maar als eigenaresse van een rasechte LB-i genaamd Atli, moet ik helaas toch zeggen dat heus niet alle LB-i paarden intelligent zijn.

Atli heeft trouwens ook helemaal niet zo de behoefte om zijn baasje te plezieren. Hij doet voornamelijk graag wat hij zelf leuk vindt en de dingen die ik leuk vind wil hij ook best wel doen, maar dat doet hij eigenlijk alleen écht met enthousiasme als het dingen zijn die hij zélf ook leuk vindt.

Dit vind ik toch behoorlijk intelligent.
Intelligentie hoeft volgens mij niet enkel iets te maken hebben met 'snelheid' van leren.
Gewoon doen waar je zin in hebt en daar nog mee wegkomen ook.. dás héél intelligent

[Marja]

Nou dat is eigenlijk wel een goed punt Trea.
Want wát is intelligentie dan eigenlijk? Als het iets anders is dan snelheid van leren, of als het niet alléén dat is, wat is het dan wel? Naar mijn idee gaan intelligentie en snelheid van leren wel samen. Als je langzaam leert, ben je minder intelligent.