bitloos vraag (draver)

[zoezi]

Hallo,

Zoals iedereen weet zijn dravers nogal heethoofden. Mijne dus ook!
Ik heb vandaag helemaal alleen bitloos gereden. Overigens is dit al de 8e keer bitloos, maar dit is de eerste keer dat ik het doe zonder andere paarden.
Nu maakte ik in het 1e bospad de fout het gas erop te gooien. Meneer zit dan vol adrenaline en wil niet meer rustig draven of stoppen. Kopschudden is het gevolg, met draven opnieuw er als een idioot vandoor gaan en moeilijk te stoppen zijn. EN als hij dan eindelijk stilstaat..........dan gaat hij met zijn voorpoot staan te graven Opzich is dat laatste wel lachen, maar een heel gevecht!
Als ik een bit in heb is dit probleem veel minder groot. Hoe kan ik mijn draver beter laten reageren als hij zo heet is op bitloos rijden?? Ik heb al vanalles geprobeerd. Met in draf gaan de teugels iets aantrekken van: iets langzamer meneer en niet meteen wegsprinten. Geheel stoppen, laten stappen en opnieuw proberen. Het hele nadeel bij dit alles is dat ik na 10 minuten zere handen heb van het trekken. Zet ik mijn gewicht in dan helpt dat niks, hij draaft vrolijk door en gaat harder en harder
Blokkeren door houding helpt ook al niet, hij heeft gewoon werkelijk schijt aan mij en aan een bitloos hoofdstel.
Iemand tips? Ik ben namelijk absoluut niet van plan het op te geven. De enige keren dat ik dit probleem niet heb is als ik gelijk in het begin niet toe sta door te draven. Maar jah, das nou juist zo leuk aan een draver! De snelheid!!

[Marja]

Iemand tips? Ik ben namelijk absoluut niet van plan het op te geven. De enige keren dat ik dit probleem niet heb is als ik gelijk in het begin niet toe sta door te draven. Maar jah, das nou juist zo leuk aan een draver! De snelheid!!

Ja leuk, snelheid. Maar dan wel gecontroleerd graag!
Als jij per se aan het begin van de rit hard wil, dan kun je niet verwachten dat je dit probleem opgelost krijgt. Geef hem niet de kans om harder te gaan dan jij wil. Als je weet dat hij in bepaalde situaties heet wordt (zoals dus aan het begin van je rit, zoals je zelf al ontdekt hebt), DOE DAT DAN NIET!!!! Elke keer dat je dit laat gebeuren is voor hem een bevestiging dat het dus kan en mag, door jouw hulpen heenlopen.

Heb je hem de one-reinstop geleerd eigenlijk?

[Sita]

bij mijn draver is dat heel simpel. je gaat pas als ik het zeg...

ik rij vaak zelfs met halsring en meneer hier is toch ook een racemachientje als je hem laat doen... als ik om het zo te zeggen zn gedachten lees en al een waarschuwende ophouding geef als hij nog maar denkt aan sneller gaan, dan gaat hij niet... het meisje dat bij mij les met hem rijd is ook vaak te laat, omdat ze niet altijd even goed oplet en het pas ziet gebeuren als hij al vertrokken is en dan heeft ze dus voor wat jij omschrijft...

[Pocalover]

EN als hij dan eindelijk stilstaat..........dan gaat hij met zijn voorpoot staan te graven Opzich is dat laatste wel lachen, maar een heel gevecht!

Wellicht is het voor jou wel lachen maar ik heb zo maar het idee dat het voor jouw paard niet zo lachen is. Graven met een voorpoot is een uiting van emotie.

hij heeft gewoon werkelijk schijt aan mij en aan een bitloos hoofdstel

Denk het niet. Paarden houden er heus niet van als er zo getrokken en gedaan wordt. Ik denk dat hij geen schijt heeft aan jou maar werkelijk over de rooie is, adrenaline en zo! En als je over de rooie bent dan WIL je heus wel luisteren maar dan gaat dat gewoon niet.

Je schrijft ook dat hij niet stoppen wil. Ik denk gekgenoeg dat hij heel graag zou willen stoppen maar dat hij het echt niet meer kan. Paarden zijn echt heel erg bereidwillig heb ik zo geleerd de afgelopen jaren. Wat je hier omschrijft klinkt echt als enorme miscommunicatie tussen jou en je paardje. Wellicht kun je wat tijd investeren en uit vogelen wat paarden bezig houdt. Wanneer ze bang zijn, wat je dan kunt doen enz. enz. Zo dat het leven van jullie samen straks fijn is voor jullie alletwee.

Succes.

[Sita]

ik denk dat je gelijk hebt pocalover... als mijn draver zich eenmaal druk maakt in iets moet hij ook eerst rondrennen en allerlei rare sprongen maken eer hij weer wat kalmeert... hetzelfde als je hem (voor de kick weet je wel ) eens helemaal lekker laat gaan. Dan moet ik op voorhand weten dat ik nog min 3 km galopweg voor me heb, want dan kost het mij ook wel een paar honderd meter om hem echt weer kalm in stap te hebben... Niet dat hij niet wil afremmen; hij gaat wel naar draf of naar stap op het moment dat ik het vraag, maar stuitert op en neer dat het een lieve lust is, net zo'n showarab . staart omhoog, neusgaten wijd en desnoods iets piaffeachtig van de zenuwen... heb zelfs al meegemaakt dat hij echt wil luisteren inderdaad en boenk op de rem gaat als ik 'hooo' vraag, maar dan van pure adrenaline ter plekke iets tussen stijgeren en galopsprongetjes op de plek doet (prachtige slidingstop, dat wel...) dan moet je heel rustig proberen te blijven, ontspannen en hem stilaan mee kalmeren. als zn hartslag weer wat gezakt is, wandelt hij ook weer gewoon op slofslof-tempo met een los teugeltje hoor...

ik denk dat jouw draver ook gewoon met zn zenuwen en adrenaline geen weg weet op zo'n momenten... dus niet voluit laten gaan ofwel leren zijn zenuwen te kanaliseren zodat je hem weer rustig kan maken na het rennen. trekken en zelf beginnen stressen gaat helemaal niet werken want dan bouw je nog meer spanning op

[sandra]

Als je écht voor je paard wil gaan, dan breng je hem domweg niet in situaties die hem zo overstuur maken.
Zijn getrek, gedribbel en gegraaf zijn uitingen van heftige (!!!) stress. Je kunt het rendraven leuk vinden, maar onthou dat je paard op dit moment nog niet om kan gaan met de andrenaline die hij ervan krijgt. Een paard is een vluchtdier, en andrenaline betekend voor het paard dat hij klaar is om op de vlucht te slaan (of dat al doet). Daar is geen ruimte meer voor lol, ookal lijkt dat misschien wel zo.

Het kanaliseren van de stress klinkt aardig, maar ik blijf van mening dat je die stress niet eens op moet willen zoeken. en dat rendraf is weggelegd voor een paard-ruiter-relatie, waarbij rendraf niets anders is dan een extra gang, zonder vluchtgedrag. En heus, dat kan ook. ik heb zelf jaren een draver gehad, draafde alle bereden dravers er zo uit, maar kon daarna gewoon terugschakelen naar stap met een los teugeltje. De voorwaarde daarvoor is alleen wel dat je paard constant relaxt blijft in deze gang, en niet als een idioot gaat beginnen met vluchten.

[zoezi]

Oke, dank jullie wel! Eigenlijk bevestigen jullie wat ik eigenlijk al verwachte. Bij endurancewedstrijden weet hij precies wat de bedoeling is. Ook dan mag hij wel eens mee hard als andere paarden galoperen, maar dat is nog maar de halve snelheid van wat hij kan. Bovendien past hij zich heel goed aan aan andere paarden.
Ik snap dat het adrenaline is. Vorig jaar heb ik het hem ook niet laten doen, maar soms heb je er gewoon zin in om hard te gaan.
Wanneer kan ik hem dan wel hard laten gaan is dan de volgende vraag? Het beste als hij moe is? Kan ook zijn dat het nu door zijn mindere conditie is en niet door het bitloos?
Dat graven is inderdaad irritatie. Tuurlijk is dat in 1e instantie leuk om te zien, maar ik snap heus wel dat hij op dat moment niet zo blij met mij is. Aan de andere kant is het voor zijn eigen veiligheid en moest het in dat geval gewoon even!
Ik heb mijn draver al veel meer onder controle als toen ik hem net had. Ik begin veel te begrijpen van dravers. Door jullie hulp ben ik nu weer wat wijzer! Merci!

[sandra]

Wanneer kan ik hem dan wel hard laten gaan is dan de volgende vraag? Het beste als hij moe is? Kan ook zijn dat het nu door zijn mindere conditie is en niet door het bitloos?

Als je je relatie dusdanig hebt opgebouwd dat dit ook voor je paard als een veilige snelheid voelt?
Op dit forum is de insteek om alles bekijken vanuit de kant van het paard en je eigen belangen indien nodig (tijdelijk) opzij te zetten. Ik vind dit echt een punt van: tja je kunt wel wat willen, maar het is duidelijk NIET in het belang van het paard, dus adviseer ik om het NIET te doen.

Dat graven is inderdaad irritatie. Tuurlijk is dat in 1e instantie leuk om te zien, maar ik snap heus wel dat hij op dat moment niet zo blij met mij is. Aan de andere kant is het voor zijn eigen veiligheid en moest het in dat geval gewoon even!

Je laatste zin snap ik niet. Waarom was het voor zijn eigen veiligheid?

[zoezi]

Je laatste zin snap ik niet. Waarom was het voor zijn eigen veiligheid?

Aan het einde heb je een T-splitsing, er kwam een auto aan.
Maar goed, dan laat ik hem niet meer hard gaan met draven, het belangrijkste vind ik lol hebben en dat hij plezier heeft! Dan heb ik ook plezier.

[liesbetm]

Wanneer kun je hem weer hard laten gaan? Als je hem zonder gevecht op elk moment kunt stoppen. Bij bitloos rijden is het belangrijk dat je niet op de kracht van je armen vertrouwt, maar dat je op een rijtechnische manier je paard harder en zachter kunt laten gaan. Bij rijden met bit is dat natuurlijk net zo belangrijk, maar dat wordt nog wel eens vergeten. Dus begin met rustig stappen. Gaat dat goed, dan probeer je rustig te draven. Enzovoort. Pas gaan racen als jij en je paard kunnen stoppen als jij dat wilt. Ik heb een ex-renpaard (arabier, ook een heethoofd) en die heeft het ook geleerd. Zodra ik merkte dat hij wilde gaan racen ging ik terug naar stap, net zolang tot hij normaal kon draven en galopperen. Pas als dat lukt is het weer leuk om hem ad en toe te laten gaan.

[Pocalover]

Poca rent heel erg graag heel erg hard in het bos. Althans.... dat dacht ik altijd. Wist ik veel dat dat een vluchtreactie was. Oortjes gingen er fier op, dus ik dacht, ze heeft het naar haar zin. Nu weet ik dat het rennen absoluut stress gerelateerd is. Ik ben een vluchtdier en ik wil vluchten.

Nu ben ik al een jaar aan het stappen buiten. Pas als dat relax gaat, wordt er weer gedraafd. En als dat ooit lukt, wordt er wellicht weer eens gegaloppeerd.

het belangrijkste vind ik lol hebben en dat hij plezier heeft

Klinkt fijn. Als je er echt achter komt wat hij fijn vindt, dan heb je hemel op aard op de rug van je paard.