beide pony's ineens onafscheidelijk, echt een probleem!

[Diesel_]

Oke, nu ik klaar ben met typen zie ik dat het een lang verhaal is geworden. Ik hoop echt dat jullie de moeite willen doen om het te lezen, want ik zit echt met een probleem en ik weet niet hoe ik het op de juiste manier moet gaan oplossen.

Ik heb even meer dan een jaar geleden Flicka erbij gekocht, Flicka is dus een mini appaloosa, simpel gezegd even een shet.
Diesel heb ik al 5 jaar, kan een behoorlijke hittepetit zijn, kan in sommige situaties slecht tegen veranderingen maar past zich snel aan als iets naar zijn zin is.

Ik heb altijd al een shetlandertje gewilt, en op de plek waar ik toen stond (24/7 buiten) had Diesel geen maatje, dat leek mij een geschikt moment om Flick dus te kopen. Zodoende zijn ze altijd samen geweest, er hebben ook veel andere pony's bij gelopen, maar die kudde wisselde echt steeds. Dan stonden ze met zijn 2-en, dan weer met 10 anderen. Dan kwam er weer een nieuwe pony bij en moest Diesel constant de rangorde uitvechten, omdat Flicka anders niet bij het hooi kwam.

Flicka is een ponytje (geworden ?) die zich ontzettend aan Diesel claimd als het gaat om nieuwe paarden die erbij komen. Ze weet namelijk ook dat Diesel haar wel beschermt en geeft zelf pas een bokje als Diesel niet meer opkan tegen 3 paarden tegelijk. Ik kon altijd prima met ze gaan wandelen en apart uit de wei halen, dan bleef 1 van de 2 dus vaak alleen achter in de wei. Nooit een issue geweest.

Totdat: Ze stonden de hele zomer in een grote kudde, toen zijn ze verplaats naar een winterwei en stonden ze met nog wat andere pony's. Toen bleven ze na een tijde met zijn 2e over, ik kon nog gewoon met Diesel trainen en doen, maar zodra ik Flicka uit de wei haalde werd Diesel helemaal gek. Zo erg dat hij de wei echt helemaal kapot rende. Vaak als ik eenmaal met Flicka uit het zicht was werd hij wel rustig, maar zodra hij me bv over de weg zag lopen werd hij weer helemaal gek. Ik wilde hieraan gaan werken, maar wist niet hoe, toen werd Flicka heel ziek. Zo ziek dat ze ruim 2 weken 24uur per dag op stal heeft moeten staan vanwege de hoge koorts etc. Ik heb Flicka die bewuste avond op stal gezet en wilde Diesel gewoon buiten laten, die is haast door de sloot en het hek gegaan, ik kon hem zo niet laten zien, hij was helemaal bezweet dus ik hem bij Flicka op stal gezet. Het waren slopende dagen, omdat Flicka echt heel ziek was (wat ze had kun je via pb vragen). Vanaf de 1e dag dat ik ze samen op stal heb moeten zetten kon ik niets meer met Diesel aanvangen, het was vreselijk! Ontzettend druk en zo right brained dat hij me zo meesleurde of omver liep, zo ken ik Diesel helemaal niet!!!! Zodra ik Flicka maar voor de stal zette, omdat de dierenarts haar wilde onderzoeken heeft Diesel getracht over de staldeur te springen. Het was zo gevaarlijk dat ik Flicka weer in de stal moest zetten of zelf Diesel moest vasthouden in de stal.

Toen Flicka langzamerhand na 2 weken aardig was opgeknapt stonden ze overdag buiten en snachts nog op stal. Ik kon weer redelijk trainen met Diesel, maar zodra ik het erf af ging begon hij zelfs te steigeren aan de hand, hij wilde koste wat kost terug naar Flicka. Ik heb volgehouden en ben blijven wandelen, maar hij blijft ontzettend dribbelen en steigerd af en toe. In de bak ging het gelukkig beter.

Om verschillende redenen ben ik per 1 januari van stal verhuisd (voor reden pb). De pony's staan hier snachts op stal in de wintermaanden, samen in een grote stal, genoeg ruimte waarin ze ook allebei prima kunnen liggen. Ook ik had ze liever 24/7 buiten gelaten, maar om diverse redenen is dit niet mogelijk (voor reden pb). Ik ben erg blij op mijn nieuwe stal, ze krijgen de zorg die ze nodig hebben, netjes 2x per dag eten en komen de hele dag buiten!

Inmiddels is het gedrag van Diesel verergerd en heeft Flicka het ook. Die maakte er normaal niets van, maar ook zij rent de wei uit als ik Diesel eruit haal (al moet ze tussen 3 stroomdraden door..) en als ze savonds op stal staat blijft ze hinnikken en probeert ze te steigeren (wat niet lukt).

Als ze uit de wei rent heb ik nog zoiets: najah je zoekt het maar uit, ze kan namelijk niet het erf af.. In de stal zoekt ze het helemaal maar uit want ze kan zichzelf niet verwonden. Maar ik kan dan vrijwel niks met diesel aanvangen, hij is ontzettend druk en right brained. Hij duwt me opzij tijdens het poetsen, alsof hij niet weet dat ik er sta. Hij luisterd nog wel in de zin van dat hij om gaat als ik dat wil, maar beukt me vervolgens zo weer opzij. Ik kan boos worden wat ik wil, dan staat hij wel weer even rustig, maar hij is zo van slag!! Ik heb dan ook echt medelijden met hem. Flicka versterkt het probleem doordat zij steeds weer gaat hinnikken, zodra diesel dat dan hoort is hij weer helemaal over zijn toeren. In de bak kan ik amper met hem lopen, hij wilt zich alleen maar losrukken en terug naar Flicka. Ik probeer hem rustig te krijgen door Parelli met hem te doen, maar het helpt allemaal bitter weinig.

Andersom kan ik al helemaal niks, als ik Flicka uit de wei haal zal Diesel koste wat kost er ook uit willen, maar hij kan niet door de draden en zal zichzelf absoluut verwonden, in de stal indemdito. Het zal niet de 1e keer zijn dat hij met zijn voorbenen over de stal hangt en geloof me, dat wil je echt voorkomen!

Als ik ze samen bij de poetsplek zet of samen met ze ga wandelen is er niets aan de hand, maar zodra ik ze dus uit elkaar haal is het een ramp. Hoe ga ik dit probleem nu aanpakken? Ik februari heb ik 2 uur les van anna, ik wil niet dat we dan alleen bezig gaan zijn met dit probleem, want ik wil gewoon parelli les op het niveau waar we zijn zeg maar. En daarbij, ik kan nu niets met ze, ik kan ze niet eens normaal poetsen, ik tracht Diesel wel elke keer gewoon mee te nemen uit de wei en stal, maar het is gewoon zo moeilijk..

[whoopie]

Jeetje wat een probleem lijkt mij niet gemakkelijk zeg.
Mischien dat het probleem versterkt is omdat je de paarden toch aardig wat hebt verhuisd de afgelopen tijd, en nu zijn ze erg op elkaar gericht. Hoe lang staan ze nu op de nieuwe stal?
Ik zou denk ik met hele kleine stapjes weer beginnen. Eerst zeker weten dat er een bepaalde basisrust is, het paard wat lekkers geven wat achter blijft (zorgen dat ze wathonger hebbenin zin hebben in bv hooi), en dan maar een klein stukje met het paard weg gaan bv 3 stappen en dan alweer terug en dat langzaam uitbouwen. Volgens mij is er hier geen snelle oplossing voor.
Sterkte,

[Callippo]

Pfoe, als ik het zo lees, klinkt het niet alsof je pony's "ineens" onafscheidelijk zijn geworden, maar dat er een heleboel veranderingen aan vooraf gegaan zijn. In een jaar tijd diverse malen gewisseld van kudde. Dan weer veel paarden, dan weer weinig. En toen ze uiteinelijk met z'n tweetjes overbleven, ook nog die ernstige ziekte. Ik kan me goed voorstellen dat ze hierdoor ernstig van slag zijn geraakt!
In hun eentje achterblijven is voor sommige paarden erg stressvol, zeker als ze een vast maatje hebben en/of normaal in een grote kudde staan. (een van mijn paardjes is ook zo, die laat ik dus gewoon NOOIT alleen staan!)

Staan ze nu nog steeds met z'n tweetjes in de wei? Zou je er een maatje bij kunnen regelen?

Het lijkt mij verstandig om je pony's een lange tijd een stabiele situatie te bieden, zodat ze weer kunnen wennen en kunnen kalmeren.
Bedenk je dat een paard gemiddeld 6 MAANDEN nodig heeft om volledig te wennen aan een nieuwe situatie, dus denk niet dat het met een paar weken over zal zijn.

In de tussentijd zou ik proberen alles met ze SAMEN te doen. Dus Flicka meenemen in de bak als je met Diesel gaat Parellien. Je kan Flicka dan uit jullie ruimte sturen, zonder dat ze elkaar uit het oog verliezen.

[Diesel_]

bedankt voor jullie reactie, in zekere zin heb ik het ook tever laten komen. Ik weet hoe slecht het is om steeds een veranderende kudde te hebben en al helemaal in de zin van: 10 pony's erbij, 10 er weer uit en 5 andere erbij. Want op die manier ging het.

Om het nog even te verduidelijken: ik weet dat het niet goed is, die kuddeveranderingen, maar desnodanks ondervonden we er samen geen problemen aan zeg maar. Dat begon pas toen Flicka ziek werd, toen werden ze pas ECHT onafscheidelijk en zouden er echt gevaarlijke situaties onstaan moest ik ze wel scheiden. Ze moesten beide noodgedwongen op stal komen voor 2 weken lang, dat is niet niks als je normaal 24/7 buiten staat. Maar bij ziekte heb je geen keus...

Ik ben verhuisd, omdat ik bij deze stal alle structuur vind die ze op dit moment nodig hebben. Ze gaan op vaste tijden buiten en binnen, krijgen op vaste tijden dezelfde hoeveelheid hooi en een beetje museli, ze staan in een vast groepje buiten. Daarbij meteen antwoord op jouw vraag Eveline: ze staan op een grote wei, in principe met standaard nog 2 anderen.

Ik heb ruim een jaar op hun vorige plek gestaan, maar daar wisselde de kudde dus erg veel. Ik sta nu sinds 1 januari op mijn nieuwe plek en daar is al vanaf dag 1 elke dag hetzelfde

In de tussentijd zou ik proberen alles met ze SAMEN te doen. Dus Flicka meenemen in de bak als je met Diesel gaat Parellien. Je kan Flicka dan uit jullie ruimte sturen, zonder dat ze elkaar uit het oog verliezen.

mag ik vragen waarom je denkt dat dit het beste is? Ik twijfel namelijk inderdaad tussen die optie, en de optie gewoon doorbijten en ze uit elkaar blijven halen.. dat ze ermaar aan wennen.. alleen ik weet zelf dus niet waarom 1 van de 2 het beste is.

[Callippo]

Fijn dat je nu een stabielere situatie voor ze hebt!

Je staat er pas 10 dagen, dus van structuur weten je paarden nu nog niets.

Mijn idee hierover:
Het probleem met ze uit elkaar halen, is dat om ze eraan te wennen en ze te leren dat ze zich niet druk hoeven te maken, je ze pas weer bij elkaar kunt zetten als ze rustig zijn. Als ze druk blijven tot de ander terug komt, leer je ze juist aan dat dat helpt om de ander terug te krijgen.
Daarnaast vind ik het ZEER oneerlijk naar je paard toe, om hem af te zonderen en in paniek te laten raken, waarbij jouw handelen de reden is van deze paniek.

Denk je in hoe jij je zou voelen als jij in de situatie van je paard verkeerde.

Op termijn kun je wel weer wennen aan de scheiding van elkaar, door de grens op te zoeken en te verleggen ipv WHAM er overheen te gaan. Maar alleen wanneer je paardjes genoeg gewend en op hun gemak zijn in de nieuwe situatie.

[Callippo]

Damn, had een heel antwoord hier getypt, maar door foutmeldingen is dat nu weg (dat krijg je dr van, als je 1x geen Firefox gebruikt)

Wat ik wilde zeggen: leef je in in je paarden, bedenk hoe zij zich voelen op zo'n moment.

Je paarden staan nu pas 10 dagen hier. Geef ze meer tijd, VEEL meer tijd, tot ze meer gewend zijn en ga DAARNA pas oefenen met scheiden. Ga daarbij niet WHAM over hun grenzen heen, maar zoek de grens en rek die op, wat kunnen ze nog wel aan...

Ik wil mijn paarden geen stress aandoen. Als ik dingen doe met mijn paarden, doe ik dingen VOOR ze.

[Callippo]

Damn, had een heel antwoord hier getypt, maar door foutmeldingen is dat nu weg (dat krijg je dr van, als je 1x geen Firefox gebruikt)

Wat ik wilde zeggen: leef je in in je paarden, bedenk hoe zij zich voelen op zo'n moment.

Je paarden staan nu pas 10 dagen hier. Geef ze meer tijd, VEEL meer tijd, tot ze meer gewend zijn en ga DAARNA pas oefenen met scheiden. Ga daarbij niet WHAM over hun grenzen heen, maar zoek de grens en rek die op, wat kunnen ze nog wel aan...

Ik wil mijn paarden geen stress aandoen. Als ik dingen doe met mijn paarden, doe ik dingen VOOR ze.

[nienke07]

Ontzettend vervelend probleem... voor jou.. maar zeker ook voor je paardjes.
Ik ben het grootdeels met Callippo eens... wat ik nog meer tegen 'ze moeten er maar aan wennen' heb, is dat je paard als het zo in paniek is, compleet RB is... ergens 'aan wennen'= 'leren dat iets niet erg is'...en in RB modus leren ze weinig tot niets... vrij zinloos dus.

[Diesel_]

zo eveline, je berichten zijn in veelvoud toch aangekomen

Fijn dat je nu een stabielere situatie voor ze hebt!

Je staat er pas 10 dagen, dus van structuur weten je paarden nu nog niets.

Mijn idee hierover:
Het probleem met ze uit elkaar halen, is dat om ze eraan te wennen en ze te leren dat ze zich niet druk hoeven te maken, je ze pas weer bij elkaar kunt zetten als ze rustig zijn.
Als ze druk blijven tot de ander terug komt, leer je ze juist aan dat dat helpt om de ander terug te krijgen.

Daarnaast vind ik het ZEER oneerlijk naar je paard toe, om hem af te zonderen en in paniek te laten raken, waarbij jouw handelen de reden is van deze paniek.

Denk je in hoe jij je zou voelen als jij in de situatie van je paard verkeerde.

Op termijn kun je wel weer wennen aan de scheiding van elkaar, door de grens op te zoeken en te verleggen ipv WHAM er overheen te gaan. Maar alleen wanneer je paardjes genoeg gewend en op hun gemak zijn in de nieuwe situatie.

Daar heb je zeker een punt, ze lopen elkaar ook letterlijk omver als je ze weer bij elkaar zet, omdat ze gewoon maar aan 1 ding denken: WIL BIJ JOU ZIJN! (bij de ander dus)
Ik begrijp je echt hoor en ik wil niet in discussie gaan maar het zet me allemaal zo aan het denken, bv krijgen ze zo niet juist hun zin?? Dat ze steeds bij elkaar mogen blijve, in plaats van dat ze leren dat ze ook gescheiden kunnen zijn. Stel ik het probleem zo niet juist alleen maar uit?

nogmaals: denk je niet dat ze zo juist NOG meer aan elkaar gewend gaan raken? En het straks juist nog erger gaan vinden om weg te zijn van elkaar, omdat ze dan gewend zijn alles samen te doen? Ik kan me zeker vinden in jouw oplossing om gewoon dingen samen te gaan doen, ik sta ook letterlijk voor paal natuurlijk op stal als ze zo in paniek zijn..

Maar wat betreft parelli doen met flicka 'los' in de bak, er mogen geen pony's los lopen in de bak, alleen in de paddock, maar als ik flicka daar los laat en wat met Diesel gaat doen denkt mevrouw: oh daar is de wei, piept tussen de draaiden door en gaat eten, waarbij ik achterblijf met een Diesel over zijn toeren..

Wat ik wel zou kunnen doen is Flicka bij mij laten, maar dan heb ik dus nog maar 1 hand voor Diesel. Tijdens de lessen komt mijn verzorgster kijken en kan ik Flicka wel door haar vast laten houden zodat ze gewoon naast de bak is. En verder zou ik dus niet veel kunnen doen met ze, behalve veel wandelen samen over straat.

En daar komt dus bij: Flicka vind wandelen en dingen allemaal geweldig, hoe meer aandacht hoe liever, maar ze is pas 1,5 jaar.. verdient Flicka het wel om nu dan veel mee te moeten met Diesel? Ik vind het ook niet erg om niet zoveel met ze te doen hoor, maar Diesel wordt steeds stijver en stijver, daarom heb ik vanaf begin februari ook lessen in werken aan de hand, om hem te gymnasticeren. Ik moet natuurlijk een keuze maken, maar ook dat wil ik niet te lang uitstellen, omdat zijn lichaam echt wat gymnasticering nodig heeft! Hoe zie je dat dan zeg maar? Gewoon maar veel wandelen?

Ontzettend vervelend probleem... voor jou.. maar zeker ook voor je paardjes.
Ik ben het grootdeels met Callippo eens... wat ik nog meer tegen 'ze moeten er maar aan wennen' heb, is dat je paard als het zo in paniek is, compleet RB is... ergens 'aan wennen'= 'leren dat iets niet erg is'...en in RB modus leren ze weinig tot niets... vrij zinloos dus.

Dat klopt inderdaad, hij is zo RB (wat ik dus ook helemaal niet gewend ben, want zo is hij nooit, des te moeilijker voor mij), dat hij echt niks begrijpt en mij dus ook zo omver loopt.. terwijl het zo'n sulletje kan zijn..

[Callippo]

Thanks voor de aanvulling Nienke. Dat had ik ook nog in mijn eerste (lange) versie staan.

Daarbij: als je telkens de ander terugbrengt op het moment dat de ene nog in paniek is, kunnen ze hier juist van leren dat in paniek raken helpt om die ander terug te krijgen...

[whoopie]

10 dagen is nog erggg kort. Weet je een tijdje terug had ik hetzelfde met whoopie erggg onrustig na een verhuizing, en als ik dan alleen met haar naar buiten ging was ze erg gestressed. toen vondt ik toch dat we maar iets moesten gaan doen.
Op een gegeven moment werd ze weer zo hyper buiten, toen heb ik het besluit genomen ik ga voorlopig iets in de wei doen met haar want hier win ik niets mee ik voel mij er niet veilig bij. Er is toen weer een verandering geweest in de groep, dus een tijdje rustig aan gedaan, een paar keer met een ander paard erbij gewandeld en ineens merk ik dat er bijna geen probleem meer is, ze is veel rustiger geworden.

Echt geef ze de tijd, dan doe je een maand wat oefeningen aan de hand in de wei, en als je les hebt, heb je dan de bak voor jezelf, mischien kun je de andere pony achter een lijntje zetten met hooi, of gewoon los laten lopen in de bak.
Ik geloof niet in dat ze er "maar doorheen"moeten, ze raken echt in paniek dus je vraagt gewoon veel te veel van ze.
Echt je wint er dan alleen maar mee, een gespannen paard krijg je niet los door oefeningen dus dat haalt uiteindelijk weinig uit.

[lila]

Och wat vervelend voor alle partijen idd. Lees mijn dagboek maar eens......tijd is het sleutelwoord, da's mijn overtuiging. Ze voelen zich zonder elkaar niet veilig. En veiligheid gaat voor. Hoe het af zou lopen met Vash en Ollie zal ik nooit weten, want er kwam een oplossing die ik niet had voorzien en niet op had gehoopt. Ook voor jou niet. Maar we waren best aardig op weg. Zolang ze in elkaars zicht bleven kon ik iets doen. En ik verdween af en toe stukjes úit zicht om te oefenen. Denk dat er nog veel tijd nodig was geweest. En toen ze overleed stonden we er al (lees: pas) 4 maanden.

[Mafhaf]

Ik waardeer je hele verhaal, je doet onwijs je best en wilt het beste voor ze.

"Hun zin geven".. hier heb je het allang niet meer over 'ze hun zin geven', maar over paniek, verlatingsangst. Jij en ik weten dat die angst ongegrond is, maar jouw paarden weten dat niet.
Die denken oprecht dat ze dood gaan...

Als je die gedachte mee kunt nemen, dan vind je wel een manier om hier mee om te gaan (hier spreekt een eigenaresse van een Haflinger die ook ERNSTIGE verlatingsangst had).

Ik denk oprecht dat je beter hele kleine stukjes kunt bouwen. Zelf leren hoe er mee om te gaan, zo je paard laten zien dat je te vertrouwen bent, dat je goede idejen (puntjes doen het niet, bb) hebt, dat je het begrijpt!
Zo kom je zeker verder!

Heel veel succes en nog veel meer plezier!

[sandra]

Ik heb ook 2 paarden. ( ik had er altijd 3, tot half november) Beiden kunnen "redelijk" tegen alleen zijn, maar tóch raken ze bij tijd en wijlen in paniek, en staan ze even later bezweet de ander op te wachten. ondanks dat de situatie nog niet zo uit de hand loopt als bij jou, heb ik mn paarden beloofd dat ik ze dát ook niet aan wil doen. Daarom heb ik, via via, sinds zaterdag een shetje erbij die de achterblijver gezelschap kan houden.
Zo'n shetje kost niet veel (mij zelfs niks) en je paard kan er een enorme steun aan hebben als hij niet alleen is.
Met 3 pony's/paarden kun je met elk paard iets doen zonder dat de ander achterblijft.

Naar mijn idee de enige échte oplossing voor je probleem.

[Saskiam]

Eveline: ze staan op een grote wei, in principe met standaard nog 2 anderen.

Dus er blijft er nooit 1 alleen achter? Dan zou een Shetje ook niet helpen.

Ik denk dat ze inderdaad echt tijd nodig hebben na alle verandering. Je zou kunnen proberen ze te ondersteunen met Bach Bloesems?

Wij zijn vorig jaar van stal verhuist en sindsdien is mijn ruintje een stuk onzekerder en trekt heel erg naar mijn merrie. Mits er andere paarden in de buurt zijn, kan ik haar wel weghalen. We kunnen dan beter wel helemaal uit zicht gaan, op een enkele hinnik na blijft hij dan wel rustig.
Maar ook dat heeft tijd nodig gehad.