beide pony's ineens onafscheidelijk, echt een probleem!

[anroomy]

11 dagen....wat is dat helemaal op een paarden leven....
Ze hangen ontzettend aan elkaar....logisch lijkt me...het enige dat namelijk nooit is verandert tussen alle perikelen door is hun 'herd of two'. Het enige in hun leven wat wel een constante factor is en waar ze dus wel ten alle tijden op kunnen vertrouwen...

De paarden in hun wei komen en gaan, die zijn dus niet veilig, daar kunnen ze zich niet aan hechten, de wei verandert steeds....dus het enige dat ze hebben is elkaar....

Voor mensen al belangrijk dat ze in periode van veel verandering mensen hebben om op terug te vallen waarvan ze zeker weten dat die er 'no matter what' zullen zijn....
Voor paarden is het levensbedreigend om dat niet te hebben....veiligheid is hun allereerste levensbehoefte...

Laat ze lekker...doe niks, ben er en ZORG voor de constante factor...
Alles zal wel rustig worden als zij geloven dat het niet meer verandert...
Stop met dingen DOEN....laat ze samen zijn en als je dan iets wilt doen in de paddock kan je overwegen om flicka aan te binden...zo zijn ze samen en kan ze niet de paddock uitrennen....

Als ze voelen dat de andere paarden in de paddock gewoon blijven en niet steeds wisselen zal het vanzelf wel beter gaan...
Het is geen kwestie van niet willen...ze KUNNEN niet...omdat bij uit elkaar gaan hun eerste levensbehoefte wegvalt....

Succes!

[Nacino]

Een echte fobie, in dit geval verlatingsangst kan écht alleen stapje voor stapje voor stapje worden opgelost. Zorg tijdens het 'oplossen' dus vooral dat er zich NOOIT een situatie voordoet waarin ze tever van elkaar vandaan zijn (bepaald dus voor je begint wat voor beiden hun grens is!!) en dus weer in hun angst schieten.
Neem ze alleen samen mee waar dan ook naar toe en ga stapje voor stapje een meter uit elkaar lopen, 2 meter, 3 meter, merk je énig spoor van onrust; ben je tever gegaan. Oefen oneindig tot die 4 meter goed gaat en ga dan pas naar 4,5 meter.... Het klinkt dodelijk vermoeiend, maar dat is het ook.
Je wilt ze laaaangggzaam desensitizeren voor het 'uit elkaar gaan', dit niet alleen bij de stal, maar ook bij de weide, op de oprit, bij de trailer en waar dan ook, zodat ze het - uit elkaar gaan is niet eng- gaan generaliseren. Uiteindelijk wil je -uit elkaar gaan is eng- zelfs ombuigen naar -uit elkaar gaan is leuk!!- door bijvoorbeeld wanneer de 1 een meter loopt en de ander blijft staan, ze allebei een brokje krijgen, ook dit weer o-ve-ral oefenen.
Let op, ook het opendoen van de boxdeur kan voor de één al angst opwekken; "misschien wordt ze zo wel meegenomen!". Ga dus écht heel goed na wat inmiddels hun grenzen zijn. En ga dan oneindig ''boxdeur open-boxdeur dicht" of "halster mee de stal in-halster mee de stal uit" oefenen voor je überhaupt kunt beginnen met afstand nemen.

Succes

[Diesel_]

Woopie:

Op een gegeven moment werd ze weer zo hyper buiten, toen heb ik het besluit genomen ik ga voorlopig iets in de wei doen met haar want hier win ik niets mee ik voel mij er niet veilig bij.

Op dat punt ben ik dus van de week gekomen dat ik dacht: zo kan het niet langer en zo wil ik niet langer, want de lol is er op die manier ook voor beide partijen compleet vanaf!!

Lila: Ik heb ook gereageerd in je dagboek! Ik vind het heel jammer voor jou dat jij die tijd niet hebt gekregen en dat motiveert mij des te meer om ze die tijd wel te geven, nu het nog kan, want je weet nooit wat er gebeurt.

Mafhaf:

Ik waardeer je hele verhaal, je doet onwijs je best en wilt het beste voor ze.

"Hun zin geven".. hier heb je het allang niet meer over 'ze hun zin geven', maar over paniek, verlatingsangst. Jij en ik weten dat die angst ongegrond is, maar jouw paarden weten dat niet.
Die denken oprecht dat ze dood gaan...

Bedankt! Echt waar, bedankt!! Ik heb al zoveel negatieve reacties gekregen in reall life, waar ik dus niets mee kan, en met al jullie tips kan ik WEL iets en ik weet ook waarom, omdat jullie het ook uitleggen!

Sandra: Flicka is ook deels gekomen, omdat Diesel al zoveel heeft moeten meemaken, dat ik wil dat hij ook 1 maatje voor het leven heeft! Ik wil al heel mijn leven een shetje, Diesel heb ik geleased en is zo geen makkelijke pony, hij kwam dus zeg maar op mijn pad. En toen de tijd rijp was heb ik Flicka gekocht, voor ons! Tevens vind ik je reactie vrij ondoordacht, zeker nu er hier ook een topic heeft gelopen van Mieke_cunna, waarbij iedereen zich best veel zorgen maakt over haar nieuwe aanwist. Mijn Flicka heeft qua stalling en aankoop misschien nog niet veel gekost, maar aan dierenartsrekeningen en wekenlang 2x per dag naar stal, tijd, energie, zorgen, slapeloze nachten.. je koopt niet even een shet erbij.. Ik heb genoeg aan deze twee!

11 dagen....wat is dat helemaal op een paarden leven....
Ze hangen ontzettend aan elkaar....logisch lijkt me...het enige dat namelijk nooit is verandert tussen alle perikelen door is hun 'herd of two'. Het enige in hun leven wat wel een constante factor is en waar ze dus wel ten alle tijden op kunnen vertrouwen...

De paarden in hun wei komen en gaan, die zijn dus niet veilig, daar kunnen ze zich niet aan hechten, de wei verandert steeds....dus het enige dat ze hebben is elkaar....

Voor mensen al belangrijk dat ze in periode van veel verandering mensen hebben om op terug te vallen waarvan ze zeker weten dat die er 'no matter what' zullen zijn....
Voor paarden is het levensbedreigend om dat niet te hebben....veiligheid is hun allereerste levensbehoefte...

Laat ze lekker...doe niks, ben er en ZORG voor de constante factor...
Alles zal wel rustig worden als zij geloven dat het niet meer verandert...
Stop met dingen DOEN....laat ze samen zijn en als je dan iets wilt doen in de paddock kan je overwegen om flicka aan te binden...zo zijn ze samen en kan ze niet de paddock uitrennen....

Als ze voelen dat de andere paarden in de paddock gewoon blijven en niet steeds wisselen zal het vanzelf wel beter gaan...
Het is geen kwestie van niet willen...ze KUNNEN niet...omdat bij uit elkaar gaan hun eerste levensbehoefte wegvalt....

Succes!

Bedankt voor je reactie! Ik kan alleen maar zeggen: Amen! Door alle reacties begrijp ik nu ZO goed waarom enkel TIJD geven het beste is! Toen ik dit topic opende wist ik het allemaal echt niet meer, ik had er zoveel beredenaties op los gelaten.. die allemaal na lang nadenken wel goed leken, maar nu is er echt nog maar 1 ding juist: ik ga ze de tijd geven!

Alleen, wat bedoel je met aanbinden van Flicka? aan mezelf? Of aan Diesel?

Ik wil wel graag iets met ze blijven doen, Diesel is zo graag ook lekker aan het werk, omdat hij dan echt kan nadenken en zelf dingen uitvogelen.. Ik ga proberen om gewoon af en toe 10minuutjes iets met hem te doen en dan zet ik Flicka vast aan het hek of laat ik haar bij mij staan, als je je voet op het touw zet blijft zij namelijk wel staan en kan ik Diesel toch bv wat circling game laten doen en yoyo's.. Verder lekker wandelen en poetsen..

@ Nacino: jij zet nog even de puntjes op de i geweldig! Doodelijk vermoeid ga ik het aanpakken, ik kan er gelukkig alweer om lachen, het is een lange weg, maar ik heb het er zeker voorover.

Los van alles ben ik ook bere trots op die 2, ze houden zoveel van elkaar, en dat maakt me ook weer blij.

[whoopie]

Harstikke goed dat je dit zo oppikt Het is wel duidelijk dat je het beste wilt voor je paardjes.

[anroomy]

met aanbinden bedoel ik inderdaad aan het hek van de paddock ofzo...moet ze dat wel kennen natuurlijk anders is het niet zo slim

[Mafhaf]

ik vind je reactie superleuk, Diesel.
Tuurlijk kan je best wanhopig worden van zo'n situatie, zeker als je echt niet weet wat je er mee moet. I know, I've been there

Maar hier vragen stellen en lezen en leren vind ik een superstap!
Succes joh, en blijf schrijven!

[Diesel_]

ik vind je reactie superleuk, Diesel.
Tuurlijk kan je best wanhopig worden van zo'n situatie, zeker als je echt niet weet wat je er mee moet. I know, I've been there

Maar hier vragen stellen en lezen en leren vind ik een superstap!
Succes joh, en blijf schrijven!

dankjewel het forum is echt top! hier begrijpen jullie mij en mijn probleem teminste!
Ik denk dat het tijd word om ook een trainingsdagboek te openen, dat ga ik nu maar eens doen