Oren naar voren: "vraag stellen" of "unconfidence"?

[Callippo]

Tijdens de clinic op P&K vertelde Honza dat oren naar voren een teken is van unconfidence. Hij liet dat ook zien bij zijn paarden: de 2 ervaren paarden (Gaston en Maxim) hadden hun oren de hele tijd opzij of naar achteren, terwijl de nieuweling (naam ff kwijt) continue zijn oren naar voren had, gericht op Honza. Honza legde uit dat een unconfident paard zijn oren op de mens gericht hield, uit onzekerheid dus. Een andere benadering dan het 'vragen stellen' wat Linda zegt.
Of toch niet? Stelt het paard ons vragen uit onzekerheid, omdat hij zelf niet weet wat hij moet doen? Of is het dan curiosity, want een nieuwsgierig paard heeft ook zijn oren naar voren...

[nienke07]

Alléén kijken naar het paard z'n oren.. lijkt me wat kort door de bocht (no offence Honza ) ..
Een paard kan toch op meerdere manieren zijn oren naar voren hebben? Wat de rèst van het lijf en hoofd daarbij vertelt.. daaraan kan je, volgens mij dan, zien wat er te lezen valt...

[liesbetm]

Ja, dat denk ik ook: oren naar voren kan meerdere dingen vertellen. Uit de rest van zijn houding en lijf blijkt wat het paard bedoelt. Die van mij komt ook vaak met z'n oren naar voren naar me toe, bijvoorbeeld tijdens de circling game, en dan vooral als hij er genoeg van heeft (soms al na anderhalf rondje). Dan komt hij met z'n liefste gezicht, oortjes naar voren, vragen: Zo goed? Zullen we stoppen? Dat kun je toch moeilijk onzekerheid noemen . Maar inderdaad: soms vraagt hij ook gewoon: zo goed? uit onzekerheid ja, bij een nieuwe oefening bijvoorbeeld.

[Callippo]

Ja, natuurlijk kun je niet op basis van 1 signaal de volledige gemoedstoestand definiëren.
Wat is bedoel, is dat HETZELFDE gedrag (oren naar voren, richting mens, paard kijkt geinteresseerd, hoofd iets boven level, rustig stilstaand) door verschillende trainers verschillend geinterpreteerd wordt. Linda Parelli wil graag dat het paard zo naar haar kijkt, omdat hij dan 'vragen stelt'. Terwijl DITZELFDE gedrag (volledige aandacht voor mens, geen tekenen van ontwijking of angst voor mens) bij een andere trainer juist een teken is dat het paard zich onzeker voelt en dit dus geen gewenst gedrag is.

Of heb ik het 'vragen stellen' van Parelli wellicht niet goed begrepen en moet dit gezien worden als 'vraag stellen aan jou is goed, in vergelijking met wegrennen/verdedigen/andere actie in geval van onzekerheid'? Dus vraag stellen in geval van unconfidence als alternatief voor minder gewenste acties.

[Zaffy]

Ik zou eigenlijk verwachten dat een onzeker paard 1 oor naar voor heeft en met het andere oor zijn omgeving in de gaten houdt, dus wat weggedraaid heeft. En misschien dat er ook veel orenspel is dus oren draaien continu van voor naar opzij.

[Mafhaf]

Ik denk dat oren naar voren op zich fijn is.
Dat sowieso.
Onder voorwaarden...

Bij een high-headed horse niet zozeer, dan zie ik het ook als : beter zo dan wegrennen.

Als mijn paarden naar me toe komen wandelen, dan zie ik de oren graag naar voren. Ze vragen dan niks, zijn belist niet onzeker; ze komen alert en op mij gericht aangestapt.
I.m.o. uiteraard

Met rijden vind ik wel een verschil tussen oren naar voren of oren naar de ruiter.
Ik vind het het mooiste als je samen je oren naar voren hebt.
Veel oren naar achter gedraaid onder het rijden zie ik wel als onzekerheid.

[Maaike]

Veel oren naar achter gedraaid onder het rijden zie ik wel als onzekerheid.

Afgezien van deze zin ben ik het helemaal met je eens.
Een nerveus orenspel zou ik eerder zien als teken van onzekerheid. Bij Sjo staan ze oren veel naar achteren gericht met rijden en dat komt op mij (iig in het geval van Sjo) over als heel geconcentreerd en luisterend. Focussed!

[jasminum]

Veel oren naar achter gedraaid onder het rijden zie ik wel als onzekerheid.

Afgezien van deze zin ben ik het helemaal met je eens.
Een nerveus orenspel zou ik eerder zien als teken van onzekerheid. Bij Sjo staan ze oren veel naar achteren gericht met rijden en dat komt op mij (iig in het geval van Sjo) over als heel geconcentreerd en luisterend. Focussed!

Het laatste deel van Maaike ben ik het mee eens, als geconcentreerd op jou.
Met de rest ook van Mafhaf.

[Mieke]

Is het niet zo dat een paard uit onzekerheid een vraag stelt? Dus bedoelen Honza en Linda misschien wel het zelfde?
Een paard dat weet wat zijn baas wil, en zijn baas door en door kent zal idd niet veel vragen moeten stellen en is daardoor veel zekerder.

[Callippo]

Is het niet zo dat een paard uit onzekerheid een vraag stelt? Dus bedoelen Honza en Linda misschien wel het zelfde?
Een paard dat weet wat zijn baas wil, en zijn baas door en door kent zal idd niet veel vragen moeten stellen en is daardoor veel zekerder.

Jup, kan vast ook beide tegelijk zijn. Maar waarom is het dan door de ene trainer gewenst (vragen stellen is goed) en door de andere niet gewenst (unconfident is niet goed).

Pff, lastig eigenlijk. Aan de ene kant wil je je paard nieuwsgierig houden, nieuwe dingen aanbieden en hem geinteresseerd houden in wanneer je welke overgang vraagt. Aan de andere kant wil je niet dat hij daardoor onzeker wordt. Kwestie van Balans wellicht? Want in hoeverre is een volledig confident paard nog op jou gericht?

[Gwenny]

Ik vind de parellipaarden er over het algemeen onderdanig en ongelukkig uitzien. Dan is het logisch dat de oren ook opzij of naar achteren staan.
Ik vind een hoog opgeleid parellipaard nooit fijn om naar te kijken.

Ik denk dat oren naar voren een aantal betekenissen heeft. In de eerste plaats is het een vorm van alertheid. De alertheid kan verschillende redenen hebben zoals onzekerheid, vragen om 'wat te doen' of volledig focussen op iets of iemand.

De oren zijn per slot van rekening een van de belangrijkste tools van een paard. En daarom functioneren die als een soort antenne.

Ik vind dat je de oren niet los kan zien van de gezichtsuitdrukking en de algehele lichaamshouding van het paard.

[Saskiam]

Jup, kan vast ook beide tegelijk zijn. Maar waarom is het dan door de ene trainer gewenst (vragen stellen is goed) en door de andere niet gewenst (unconfident is niet goed).

Is het echt ongewenst bij Honza? Je zei het zelf al, als je paard unconfident is kan hij toch beter jouw vragen gaan stellen als andere acties ondernemen?

Verder sluit ik me aan bij Maaike en Jasminum. Als mijn merrie en ik lekker bezig zijn onder zadel, staan haar oortjes ook op mij gericht.

[Mariel89]

daar sluit ik me ook bij aan. als ik bezig ben met lazir en hij is unconfident gaat hij of wegkijken met oren opzij/naar achter, of als hij die dag lekker mee doet vragen stellen. denk echt dat het naar je kijken met oren naar voren ook zeker met nieuwsgierigheid te maken heeft...
Moet ook zeggen dat altijd als ik naar de filmpjes van Honza kijk ik zn paarden echt niet blij vindt kijken

[Nacino]

Volgens mij richt een paard zijn oren op waar hij mee bezig is, onder het zadel de ruiter (of bijv. de hindernis), aan de hand de begeleider. Nacino is erg alert met zijn oren en richt ze opzij/ naar achteren wanneer we bezig zijn a.d.h. of o.h.z. Op buitenrit bijv. zie ik de oren heel veel naar voren en af en toe even naar achteren gedraaid, om te checken of ik er nog ben denk ik
Gebeurt er iets 'spannends' in de omgeving, gaan zijn oren (en liefst hoofd) direct die kant op.
Wat wel een 'teken' van onzekerheid/ onduidelijkheid kan zijn is onrustig orenspel, alle kanten op. Dat zie ik bij Nacino wel wanneer we iets moeilijks/ nieuws aan het doen zijn.

[Liesbet]

Ik denk dat je het zo moet zien:

Linda vindt het fijn oren naar haar als het paard zich onzeker voelt, daardoor is zij de leider in de kudde, zij moet op dat moment een beslissing nemen.

Honza wil liever zelf initiatief nemende paarden, paarden die bij onzekerheid niet telkens hun leider checkt maar zelf een oplossing zoekt (en dan liefst de goede).

@Gwenny waarom vind je hoogopgeleide parelli-paarden niet mooi om naar te kijken?