Alleen wandelen, weg van de kudde

[Parel]

Ik denk dat mijn probleem vooral bij mensen overkomt die hun paard in een kudde hebben staan. Ik ben benieuwd of er nog zijn die dit hebben en hoe jullie het oplossen?
Ik zit met een kudde van vier paarden. Als ik met 1 paard ervan wil gaan wandelen, dan is het heel moeilijk om van de wei weg te komen. Ze willen constant terugkeren. Het is wel begrijpelijk dat ze liever met hun vriendjes in de wei te gaan staan dan met mij te gaan wandelen.
Ik heb ook al veel approach en retreat gedaan. Dat helpt een beetje maar toch nog niet volledig naar m'n goesting.
Ik ben al tot volgende conclusies gekomen:
- Ik ben niet genoeg leider voor hen, want anders zouden ze gewillig meekomen. Maar moet ik dan eerder door m'n fases en toch wat meer doorvragen i.p.v. terug te keren?
- Betert het ook door gewoon veel te gaan wandelen? dat ze het op den duur wel door hebben: ok, we komen terug...

Alvast bedankt om mee te denken...

[willeke]

ik kan je daar niet echt bij helpen vrees ik... Ondanks dat mijn paard ook in een kudde staat heb ik dat probleem eigenlijk nooit gehad met haar. Casandra is niet echt een klever, dat zit niet in haar karakter.
Ik denk dat je vooral moet uitmaken wat juist het probleem is. Is het angst? dan kan het helpen meer op basis van vertrouwen te werken. Als het eerder echt dominantie is, is het weer beter om jezelf en de omgeving interessanter te maken dan de kudde zodat ze het spannend vind om met jou mee te gaan...

[Parel]

Ik ben vrij zeker dat het geen angst maar enkel het oncomfortabele gevoel om van de kudde weg te zijn. Want als ik met twee paarden ga, heb ik het probleem niet.

[anroomy]

Is het een optie om met 2 te gaan? Dqt je er beijvoorbeeld 1 aan de hand meeneemt?

Mijn ervaring is dat als ze gewend zijn om samen weg te gaan, wat een stuk minder eng is dan alleen, en je dit gewoon zolang volhoud dat het voor iedereen gewoon is, je op een dag zal bedenken dat je best alleen kan en dat het dan ook gaat.

Ik heb met Quasi in het begin nooit alleen wat gedaan. Als ik alleen was nam ik altijd een maatje mee. En ineens een jaar later bedacht ik me dat we ook best alleen konden buitenrijden, in de bak spelen, wandelen enz...
En het ging gewoon...alsof we nooit anders hadden gedaan....

[whoopie]

Wat Anna zegt dat scheelt inderdaad een hele boel, gewoon vaak met iemand samen gaan. Dan hoeft de omgeving in ieder geval niet zo eng te zijn.
Wat ik ook vindt helpen is dat je van tevoren met je paard aan de slag gaat, zodat hij op jouw gefocused is, de communicatie duidelijkis , bij mijn paard maakt dat heel veel uit.
Weet niet of je aan parelli doet, maat eerst wat cirkels wijken voor druk op meerdere manieren, zijwaarts etc, gewoon even een 15 minuten samen aan de slag, als je dan merkt dat de communicatie goed is dan pas een stukje gaan wandelen.
Succes.

Groetjes Janneke,

[Parel]

Bedankt voor de tips! Ik ga er zeker mee aan slag!
Ik doe idd Parelli dus mss eerst effe wat grondwerk voor we op stap gaan.
Maar Bij Parelli is het toch zo dat als je paard wilt terugdraaien, je terug naar de comfortzone moet... Maar ik heb toch de indruk dat je (bij sommige horsenalities) beter wat kan doorvragen of zou dit de relatie schaden?

[Wilma]

Wij hebben twee paarden en ik ben het blijven oefenen alleen op stap. Alle eerste paar keren is moeilijk, je zegt het al aan het begin, leiderschap, maar ja hoe doe je dat? fases verhogen? Ik weet het niet.

Ook met veulen indertijd geoefend is ook moeilijk voor moeders de eerste keer. Ze mag steigeren en weigeren en ik blijf vragen dat ik de richting op wil die ik wil. Soms bleef ze stilstaan, maar stilstaan mag alleen niet achteruit of omdraaien.

Oefening baart kunst heb ik gemerkt.

Een hele tijd waren wij niet apart met de paarden weggeweest. Gisteren weer geoefend. Jutha ging in eerste instantie rustig mee ondanks dat Daisy riep. Maar toen ze merkte dat we een andere kant opgingen dan normaal was het weer even steigeren en laten zien dat ze wat anders in petto heeft. Maar ik heb ook iets voor haar in petto. Het duurt even soms 10 min. soms wat langer, maar dan is het ok.

Beginnen met korte stukjes en dat in tijd steeds opbouwen. Zo heb ik het geoefend.

[liesbetm]

Het hangt er inderdaad helemaal vanaf waarom je paard wil terugdraaien. Als het angst is (threshold) dan is approach en retreat inderdaad de goede oplossing. Als het gebrek aan respect voor jou is, is grondwerk goed om de communicatie te verbeteren. Maar misschien vindt je paardje het wandelen niet leuk genoeg. Probeer het in dat geval leuker te maken door bijvoorbeeld naar fijne graasplekjes te lopen of door onderweg grondwerk te doen wat ze leuk vindt. Ik heb de afgelopen week veel met mijn paard gewandeld omdat hij geblesseerd was. Hij vond het geweldig! Lekker grazen onderweg. Af en toe een stukje draven aan de hand, en toen het goed ging met z'n been, beetje sideways, circling etc.

[Dorien_Boy]

Dat probleem hebben/hadden wij ook hier. Wij hebben ook 4 paardjes en in het begin alleen op stap gaan was een gehinnik, gedribbel en terugdraaien. Wat echt helpt: is doen doen en doen. Anna heeft daarin ook gelijk, met twee paarden maak je het wel wat makkelijker en leuker voor het paard. Dat heb ik ook eerst gedaan, met twee was er geen enkel probleem. Zo een hele tijd blijven rijden en dan ineens alleen. Oh oke, dat is ook leuk dacht hij want hij weet nu dat hij altijd naar de kudde terugkeert. Succes nog!

[Parel]

Wat echt helpt: is doen doen en doen.

Bedankt! In m'n achterhoofd had ik dit ook steeds, maar was niet zeker. Maar ik denk inderdaad dat dit het belangrijkste is!