Deze ervaring had ik ook. Tot ik mezelf er begon op te betrappen dat ik ze als te vanzelfsprekend gebruikte en soms te veel/te snel. Net ook door mijn ongeduld.Oorspronkelijk Geplaatst door nienke07
Rengel ging idd wel achteruit als ik met mijn vingertje bewoog maar ging ze achteruit omdat ze bang was omdat er anders een zwiep volgde of omdat ze dit graag deed?
Toen heb ik voor mezelf uitgemaakt dat ik me het clickeren ging eigen maken. Net om mezelf meer te moeten laten nadenken. Door dit vaak te doen, verbeterde mijn timing en net daardoor kon ik mijn fases beter gebruiken. Ik zweer dus bij een combi tussen het positief belonen (click) en positief straffen (het zwiepende touw). Ik gebruikte het zwiepende touw als ik merkte dat het nodig was om mijn veiligheid te garanderen of toch effe aandacht te vragen.
Wat ik wel merk bij clickeren dat de timing echt wel heel goed moet zitten en dat je veel consequenter moet zijn dan bij het gebruik van fases. Clickeren wordt nog te vaak geassocieerd met voedselbeloning en dit is absoluut niet waar.
Waar ik soms aan twijfel is: Is het echt waar dat paarden elkaar iets leren door fases te gebruiken? Volgens mij gebruiken ze het alleen als een soort straf. Ik bedoel, het is wel duidelijk dat ze dat doen maar ze doen het niet om elkaar iets te leren. Als dat echt zo is zijn het hier slechte studenten want paard 1 moet elke dag paard 2 wel eventjes wegjaagen van het etenAls ze fases gebruiken om elkaar iets te leren dan zou dit ritueel zich niet elke dag hoeven te herhalen. Is het dan wel juist dat wij die fases gebruiken om onze paarden iets te leren.
?
Bladwijzers