Nou, ik heb hem dan eindelijk eens in het echt gezien. Ik moet zeggen dat ik hem vanaf het begin al niet echt sympathiek over vond komen. Na wat ik gezien heb wat je met parelli kan bereiken ben ik misschien wat verwend geworden, maar eht is mij zwaar tegengevallen. Met de methode van de join-up heb je IMO een prachtig middel in handen om het vertrouwen van je paard te winnen, dominantie te overkomen en vangproblemen e.d weg te krijgen, maar dit was ronduit WAARDELOOS. Hij kreeg zelf maar bij 2 van de 4 paarden een join-up voor elkaar en dat waren de twee maksten. Bij de andere twee (een verpest paardje en driejarige hengst) stopte hij veel te vroeg, wachtte niet op de signalenb en die hengst werd alleen maar dominanter in zijn hele lichaamshouding en ging geen steek vooruit. Het enige waarom hij op het eind minder bang was is omdat ze rustiger om hem heen bewogen, maar voor de rest straalde de dominantie er vanaf.
Het verbaasde me ook dat de ohs en ahs als rijzen wanneer hij een paard van stap naar draf laat gaan op lichaamstaal en hem weer halt kan laten houden. Ik vond dus dat hij zijn eigen methode gewoon niet goed uitvoerde. Voor de hengst was hij ook bang en dat terwijl het in mijn ogen geen bijzonder moelijk of angstig paard was. Gewoon een rgoen paard, verder niks. En ook een schimmeltje van 4 dat mishandeld was en waarbij ze haar mond beschadigd hadden, ging ie met jam aan de slag op zijn vingers. Iets wat ik ver af vind dwalen van NH en mijn vorige paard was nog erger dan dit paardje met dat bit. Die ging in de paniekstand i.p.v alleen zijn hoofd omhoog te doen, maar na een weekje lief zijn en daarna een uurtje uitgebreid aaien schoof je hem er zo in.
Het was gewoon een vriendelijke normal. Bij die hengst gebruikte hij nu ook in een keer approach en retreat, hij heeft duidelijk geod naar parelli gekeken...
Voor de rest was hij zich erg slecht bewust van zijn eigen lichaam en manier van doen vond ik. Het stukje dat wel alles sloeg:
Hij was met die hengst een join-up aan het doen en vertelde heel vrolijk dat hij met zijn vingers gespreid als een roofdier overkwam op een paard. Waarna hij de rest van de rondjes met gespreide vingers en zijn hand in de lucht achter dat paard aan ging lopen!
En dan verwachten dat dat paard zich onderdanig en vertrouwd op wil stellen tegenover jou...
Die halsters en zogenaamde non-profit zette iki ook behoorlijk mijn vraagtekens bij, als je goed grondwerk verricht heb je geen halster met straktrekkende neusriem nodig (die je vervolgens voor 37,50 verkoopt), neem dan liever een touwhalster.
Ik blijf erbij dat ik de join-up op zich een geode methode vind, maar Monty Roberts zelf heeft erg afgedaan voor mij.
Bladwijzers