gisteren dus met zen allen naar nederland gereden, gezellig nog ergens gestopt om iets te eten en na 2 uur rijden aangekomen aan de brabanthallen.
toen we er aankwamen zat alles eigenlijk al stampvol maar we hadden geluk dat iemand van ons er iemand kende die plaatsjes had vrijgehouden, wel edelijk achteraan maar we zaten kort bij de trailer en de inkom waar de paarden binnenkwamen.
monty heeft eerst zichzelf en de paarden die hij zou gebruiken voor zijn demo voorgesteld.
na alles wat ik hier al van hem had gelezen schrok ik me rot wat een sympahtiek persoon hij wel niet is/leek. hij had een hele aangename stem en kon alles zo leuk brengen. soms wel wat commercieel als hij zen boek en dvd voorstelde, ook heeft hij een paar keer aangehaald dat het ^paard zijn boek moest gelezen hebben...
OK, nu het eigenlijke verslag, eerst kwam er een jong paard dat nog nooit een zadel opf ruiten had gedragen.
zoals we van monty konden verwachten deed hij eerst de join up. ik vond wel dat die er heel erg relaxed uitzag, na de verhalen die ik van hem had gelezen. wel leek hij niet echt op de lichaamstaal van het paard te letten, hij moest zen hoofd omlaag brengen, likken en kwauwen zen hoofd richting hem doen, enz. maar naar de oren werd blijkbaar niet gekenen. mss heb ik dat verkeerd begrepen, kan ook best. hij heeft ook nog gewerkt met 2 lange lijnen en hem leren draaien op de circel. even later legde hij al een zadel op en kon de ruiter erop, hij heeft 2 of 3 rondjes gestapt en toen er weer af.
het halster dat montygebruikte vond ik tien keer nix, de neusriem verkleinde als het paard zich verzetten en werd groter als hij toegaf aan de druk van het halster. mss zie ik het verkeerd maar dat vind ik een groot verschil met parelli, hij krijgt eerst respect waardoor het paard doet wat hij wil, monty leert het het paard door 'pijn'. echt pijn zal het wel niet doen maar het is toch heel oncomfortabel waarschinlijk. OK, parelli werkt ook met comfort en discomfort maar n mijn ogen toch op een andere manier.
daarna kwam er een heel erg mooi henst binnen (blonté of zo iets) .
ook weer een join up en toen een bekend spelletje. friendly game met een stok en plastiek zak. na een tijdje liet het paard het toe maar naar mijn mening had hij nog niet echt veel vertrouwen in monty, wat je eig. ook niet kan verwachten na 25 minuten natuurlijk en hij zei zelf al, normaal neemt hij langere tijd maar voor een demo is dat moeilijk.
toen was het pauze en konden we gaan snuffelen in de standjes. ik heb nog een boek gekocht van hempfing! weer leesvoer.
na de pauze kwam er een mooie arbiermerrie die geen zadel, bit of ruiter op zich wilde. ze was bij drie trainers geweest en afgeschreven als onbereidbaar. weer het bekende verhaal van monty en daarna heeft hij uitgelegd dat je het bit niet metteen moet indoen maar eerst haar vertrouwen winnen met een stok met jam op, die kon ze ut haar mond doen als ze wilde, daarna deed hij dit met zen vinger en toen met het bit, dit lukte niet en hij heeft ook niet verder gedaan want hij voelde een litteken in haar tong waar de trainers het bit hadden gelegd. de heflt van haar tong was door en volgens hem was ze haar tong bijna kwijt geweest. hoeveel hier van waar is weet ik natuurlijk niet want uiteindelijk kan hij ginds zeggen wat hij wil. de eigenaresse wist van niets, dat was het eerste wat ze er van hoorde en volgens haar waren de tandarts en dierenart kortelings nog langsgeweest waardoor ik het nog vreemder vind dat ze het niet wist. een ruiter heeft wel op haar rug gezeten, niet lang een dikke 2 minuten denk ik. eerst stampte ze ernaar zei de eigenaresse en bokte ze als er toch iemand op haar zat. nu deed het paardje niets en liep heel relaxed een paard rondjes in stap en draf.
het laatse paardje, amigo was een paint en wilde niet op de trailer. hem waren ze diezefde dag thuis moeten helpen gaan opladen omdat de eigenaars het niet lukte. na een half uurtje lukte het monty met volgens mij veel trekken aan het halster en hem weer achteruit sturen als hij er bijna was. toen een paar keer in en uit de trailer en daarna mocht het meisje van wie de pony was het ook proberen. haar lukte het ook maar spijtig genoeg ben ik benieuw hoe lang en hoeveel keer nog.
op zich was het best leuk om hem eens aan het werk te zien en men kennis wat uit te breiden maar ik blijf een parelliër in hart en nieren.
nog wat foto's http://137.224.239.40/nh/forum/viewtopi ... 5777#15777
diegene die ook geweest zijn kunnen me mss nog aanvullen daar waar ik dingen ven vergeten.
groetjes, kim
Bladwijzers