staken, staken, staken. Wie helpt mij?

[Diesel_]

als er iemand mee loopt en hem op die momenten hem vastpakt en meeneemt loopt hij weer mee, maar hij gaat dan ook heel erg leunen op die persoon, oftwel: hij laat die persoon de leider zijn, als de leider stopt stopt hij ook, als de leider gaat rennen gaat hij draven..

Zou het helpen om iemand mee te laten lopen en als t echt niet gaat die persoon hem laten meenemen? Eigenlijk los ik het niet helemaal zelf op, maar misschien met afbouwen?

[anroomy]

Ik denk in dit geval dat het zou helpen om te wandelen vanuit zone 3/4....kijk dan nog maar eens of hij inderdaad blijft lopen en of hij ook gaat rennen als je hem vraagt voorop te gaan...

Dit maakt het verhaal wel meer RB introvert...geen explosie maar veel niet kunnen!

Ga eerst dat proberen...uit je laatste bericht blijkt niet of je dat al vaak gedaan hebt of niet??

[trea]

als er iemand mee loopt en hem op die momenten hem vastpakt en meeneemt loopt hij weer mee, maar hij gaat dan ook heel erg leunen op die persoon, oftwel: hij laat die persoon de leider zijn, als de leider stopt stopt hij ook, als de leider gaat rennen gaat hij draven..

Dit k]/images/smilies/regular_smile.gif[/img]
In het begin nam ik hem wel eens zonder ander paard mee naar het bos, en als Leo er langs liep vertoonde hij exact dát gedrag.. leunen op de ander, ook al is het geen paard.

Leiden vanuit zone 3 ging bij ons ook niet goed. Zelfs niet in de bak, laat staan buiten. Nu gaat het meestal wel goed in de bak, al vind hij het soms nog steeds moeilijk als hij iets engs ziet, dan wil hij gelijk terugkruipen achter me.

Mij lijkt dat áls je paard RB introvert is, je dit wat gedoseerder op moet bouwen. Niet meteen hele ritten mee naar buiten willen nemen zonder maatje. Babysteps..

[Ellibelli]

Wat ben ik blij om dit te lezen allemaal! Amar is al tijden van de "stakeritus" (soort aanstelleritus!) af, maar vandaag was het in alle hevigheid terug. Omdraaien, heel snel achteruit lopen, dreigen met steigeren en schrikken van alles. Zo erg dat ik eraf gesprongen ben en terug naast hem ben gaan lopen. Hij was echt staatsgevaarlijk! En waarom? Meneer heeft 3 mooie nieuwe buurvrouwen gekregen en die wil hij niet alleen laten. Hij is al 15 jaar ruin, maar dat staat hem kennelijk niet in de weg.

Ik voelde me vandaag niet optimaal en had even niet de drive om hem het bos in 'te helpen' . (nee, ik sla niet! Gewoon rustig blijven zitten zolang hij voorwaarts gaat. Staat hij stil, dan mag dat 5 tellen en dan gaan we weer verder. Gewoon op zit, daarna op been en meestal lukt dat wel. Soms 1 stap en dan staan we weer stil, soms een sprong achterwaarts en soms al dribbelend. Maar goed, een kwestie van rustig blijven ademen en volhouden.) Morgen is er weer een dag en dan gaan we zijwaarts, achterwaarts of op zijn kop het bos in Leuk dat je van zo'n forum weer helemaal de spirit krijgt. Dank u allen!

[Diesel_]

bedankt voor al je goeie tips anroomy, maar helaas kan ik er ook weer weinig mee wandelen vanuit zone 3/4 zelfs zone 5, no problem... gewoon niets.. daarom voelt dit probleem voor mij ook als zo'n bodemloze put.

Ik ben wel vaker problemen tegen gekomen, maar die waren op te lossen door meer grondwerk te doen. Maar bij dit probleem moet ik het gewoon niet opgeven denk ik.. ik vind het moeilijk. Al die mensen op straat, ik word soms letterlijk uitgescholden, maar ja ik wil niet opgeven en dan doe ik nog niet eens rare dingen zoals echt slaan of schoppen.

[LekkerDier]

Hoi,

Ik heb ook zo'n 'achteruit' paard. Ik weet wat je doormaakt en begrijp wel dat je er echt gestoord van wordt! Als je iets probeert, dan gaat ie keihard achteruit, bijna in draf (als het al geen draf is). Het is echt vervelend als achteruit de beste gang van je paard is!
Wat soms helpt is er op een of andere manier achteruit langs zien te komen en gewoon een stuk achteruit blijven gaan. Ik weet niet hoe SAVY dit is, maar bij mijn paard werkt het meestal wel. Hij wordt dan ik elk geval niet beloond door achteruit te gaan.

[Marianne]

Vertrouwen lijkt me hier de issue.
Je paard heeft tot op zekere hoogte en in bepaalde omstandigheden wel vertrouwen, en dan opeens niet meer.. lastig..
want wat je ook doet, het werkt óf belonend ( teruggaan, troosten) óf angstbevestigend ( dwingen door te gaan, doorzetten met geweld).

Hoe is het als je wat manieren combineert? Dus rijden tot het punt waarop hij gaat staken, dan afstappen ( zonder gedoe, maar gewoon 'cool' en vooral geen aandacht aan dat staken geven), je paard een stukje verder aan de hand leiden ( née, niet praten, niet naar hem kijken, blik vooruit en zelfverzekerd en rustig doorlopen) en na een 50 meter er weer op?

Zoals je wellicht wel weet heb ik een paard wat super-hectisch kán worden. En dat in het verleden ook met grote regelmaat deed.
Ik merkte dat, hoe méér ik daar aandacht aan schonk, hoe erger het werd. Op een bepaald moment heb ik besloten "je doet maar, maar ik ben de baas en we gaan gewoon door".
Dat zit 'm dan in kleine dingen zoals: niet praten en als je wat zegt, je stem rusiig en laag houden ( niet piepen), zelfverzekerdheid uitstralen ( lichaamsenergie laag), niet telkens omdraaien en naar je paard kijken, blik vooruit.

Kun je het 'gebeuren' niet eens een keer laten filmen zodat we kunnen zien wat er gebeurt en wat jij/je paard doet?

[Pocalover]

Ik ben het er niet mee eens dat hij GEEN last van zijn lijf heeft omdat hij achter een ander paard wel gewoon loopt.

Bij ons op stal staat een kreupel paard. Ze heeft echt last van haar been. Als ze gewoon loopt, dan trekt ze en is het pijnlijk.
Als de andere paarden in de wei het op hun heupen krijgen en beginnen te rennen, dan rent zij 'gewoon' mee en lijkt ze ook heel goed te lopen. Dit terwijl er echt wel iets met haar aan de hand is.

Groetjes
Roos

[Lacuna]

...
Plus dat met een rugblessure voor de wagen paarden vaak minder pijn hebben dan wanneer je erop zit, en je daarom dus geen reactie krijgt als je met de kar weg bent.
Nee, ik zou hem zeker even lichamelijk controleren.

Groetjes, Lacuna

[Margot van lare]

Maar waarom loopt hij dan in de bak onder het zadel wel goed?

[Pocalover]

Omdat de ondergrond dan zacht is?

Ik probeer niet te beargumenteren dat hij wel iets heeft. Wat ik wil beargumenteren is dat met een ander wel mee lopen niks zegt over zijn lijfelelijke gezondheid.

[Diesel_]

hij mankeert echt niets, hij heeft dit gedrag de ene dag op bepaalde punten. Linksaf kent hij de weg niet, daar hebben we stakingsproblemen. Rechtsaf kent hij de weg veel beter (dat punt reed ik vroeger vaak, toen ik op bij de buren stond) en daar staakt hij niet. Ook als er iemand mee is, die hoeft niets te doen, niet in een bepaalde zone te fietsen/lopen of wat dan ook, het is voor diesel de aanwezigheid die telt en ook dan staakt hij niet. Lichamelijke problemen zijn voor mij dus echt uitgesloten!

Vertrouwen lijkt me hier de issue.
Je paard heeft tot op zekere hoogte en in bepaalde omstandigheden wel vertrouwen, en dan opeens niet meer.. lastig..
want wat je ook doet, het werkt óf belonend ( teruggaan, troosten) óf angstbevestigend ( dwingen door te gaan, doorzetten met geweld).

Hoe is het als je wat manieren combineert? Dus rijden tot het punt waarop hij gaat staken, dan afstappen ( zonder gedoe, maar gewoon 'cool' en vooral geen aandacht aan dat staken geven), je paard een stukje verder aan de hand leiden ( née, niet praten, niet naar hem kijken, blik vooruit en zelfverzekerd en rustig doorlopen) en na een 50 meter er weer op?

Zoals je wellicht wel weet heb ik een paard wat super-hectisch kán worden. En dat in het verleden ook met grote regelmaat deed.
Ik merkte dat, hoe méér ik daar aandacht aan schonk, hoe erger het werd. Op een bepaald moment heb ik besloten "je doet maar, maar ik ben de baas en we gaan gewoon door".
Dat zit 'm dan in kleine dingen zoals: niet praten en als je wat zegt, je stem rusiig en laag houden ( niet piepen), zelfverzekerdheid uitstralen ( lichaamsenergie laag), niet telkens omdraaien en naar je paard kijken, blik vooruit.

Kun je het 'gebeuren' niet eens een keer laten filmen zodat we kunnen zien wat er gebeurt en wat jij/je paard doet?

Wat je zegt marianne k]/images/smilies/grr.gif[/img] ik zeg niet dat het zo is, maar zo voelt het soms.

Ik ga morgen eens de tip van marianne gebruiken, gewoon 'cool' afstappen en weer erop, ben benieuwd. Ik vind het namelijk ook helemaal niet leuk om in discussie te moeten gaan met Diesel, als hij iets niet snapt met grondwerk dan hoef ik maar te zeggen: kom op man, tis niks en dan hup gaat hij weer verder met wat er van hem gevraagd word.

[Antheman]

Merrit liep vroeger altijd achteruit, de sloot in, of bleef rustig 1 uur op dezelfde plek staan (al bokkend). DRAMAAS heb ik met dat beest beleefd.

Ik kan je geen tip geven, bij mij is het vanzelf wegge-ebt. Ik ga nu zoveel bewuster met hem om, geef hem geen druk. Laat hem leuke dingen doen, begrens wel, maar veel zachter.

En zeker niet in je emotie blijven hangen, daar wordt hij alleen maar recalcitranter van.
Dus ik boos, hij nog meer verzet. Ik huilen, hij nog narriger doen.

Zoiets Van Parelli weet ik te weinig af, daar doe ik dus geen uitspraken over.

[whoopie]

We hebben dit ook een tijdje gehad met een paard waar ik als bijrijder op reed. De eigenares had een voorval gehad met hem hij was geschrokken van een fiets en er ineens vandoor gegaan.
Vanaf die tijd schrok hij ineens van allerlei dingen honden/fietsen, wou ookniet meer van het erf af. Bij hem leek het ook een vertrouwen issue.

We zijn toen met hem dressuurlessen gaan nemen, en langzamerhand is hij daardoor weer beter gaan lopen ook buiten. Hij heeft dit soort dingen nu af en toe nog eens in het voorjaar tijdens de rui.
Je merkt doordat je in de bak tijdens het lessen controle had ,dit zich ook vertaalde naar het buitenrijden.

[Marianne]

Ik ben benieuwd!
Maar ... set it up for success en doe het niet als het nog zo'n onrustig, stormachtig weer is. Dan hoort hij van alles wat eng is, zeker op terrein wat hem sowieso al angst inboezemt. En verder: super-rustig blijven! Als hij staakt, niet eerst proberen van alles te doen, meteen eraf, aaitje over de hals en vriendelijk "kom op manneke" en lópen! Niet wachten, niet kijken, gewoon doen. Straal maar uit "Vertrouw op mij, ik weet de weg". Wil hij niet vooruit, no problem, dan een kleine volte lopen en het cirkeltje groter maken. Klein beetje druk op de teugel en bij het minste resultaat meteen druk weg.
En vooral één ding niet vergeten: jouw attitude! Die moet zijn "Je doet maar.."