Horsenality bepaald en nu?

[Marja]

Ja dat is waar, maar ook Laarakker geeft volgens mij adviezen over hoe je een bepaald type paard het beste kunt trainen en welke arbeid voor welk type het meest geschikt is (bv. wedstrijden voor een houtpaard, werken met kinderen voor een aardepaard). Hij bekijkt idd meer het hele paard.

Ik denk dan ook dat beide 'systemen' elkaar mooi kunnen aanvullen!

[Mieke]

Ik denk dan ook dat beide 'systemen' elkaar mooi kunnen aanvullen!

Volledig mee eens!

[Funnygirl]

Misschien is negatief een fout woord lat ons zeggen minder aangenaam. Ik bedoel dat Rengel zoals de Parelli's zeggen een complex paard is.

Rengel was echt extreme non-responsive, disinterested, lazy, food oriented en unmotivated. Ondertussen is het al iets minder geworden maar om nu echt over vooruitgang te spreken?
Spelen intersseseerde haar geen moer, nu heb ik al nu en dan eens response door veel aan te moedigen, positief gedrag belonen met grazen,... Bij het rijden is ze een echte slowe Arab. Eigenlijk zegt ze met heel haar lijf en leden: "Zet me op de wei, kom me regelmatig eens halen om te knuffelen" en thats it.
Daarbovenop is ze clever. Do the opopposite of wat she expect dat doet zij bij mij Dus ik kan ze wel clever noemen zeker.

In mildere vorm is ze dan ook nog eens stuborn, easely bored, argumentative. Vooral dat laatste geeft al wel eens problemen als ik echt zeg "het moet" dan krijg ik wel eens RB gedrag terug zoals bok, runs over me en impulsieve gedrag. Op die moment kan ik dat niet echt als RB gedrag beschouwen denk ik want ze doet het echt bewust dus toch wel LB

Ik hoop dat ik me goed uitdruk.

Sterre is een kopie van jouw Rengel en zorgt er bij mij ook regelmatig voor dat ik met mijn handen in het haar zit.
Ik kan letterlijk voor alles in bovenstaand stukje Sterre invullen ipv Rengel.

Nu na 2 jaar en veel afwisseling komt er heel af en toe playdrive naar boven. Momenteel is ze hengstig met als gevolg een paar dagen terug tijdens het wandelen ineens een uiterst LB extroverte dominante reactie.
"Ik wil alleen maar grazen en niet met je meelopen dus ik trek nu mijn trukendoos open om terug te gaan naar de graasplek." Dit mondde uit in een zeldzame extroverte reactie. Om me heen rennen zich los proberen te stijgeren en vervolgens razendsnel omdraaien en gericht uithalen. Ik was niet snel genoeg met disengagen en kreeg een trap vol op mijn bovenbeen. Een boze HEE was genoeg om haar tot de orde te roepen daarna (ik verhef eigenlijk nooit mijn stem dus daarvan is ze nog wel onder de indruk) en heb haar 10m achteruit geyoyo-ed. Daarna was het weer ok en ben ik stromepelend toch nog doorgelopen waar het mis ging en heb daar wat games gedaan.

Over het algemeen is Sterre lief, knuffelig maar gaat direct in discussie als je iets wil waar ze geen zin in heeft. Ik ben al heel ver gekomen met haar en heb een hoop geleerd, maar ik vind het wel jammer dat er echt zelden eigen inititatief uit haar komt. Over het algemeen werkt een compromis sluiten het beste en op andere momenten juist even doorvragen.
Ik denk dat Sterre een perfecte fokmerrie zou zijn. Die is helemaal happy als ze niks hoeft te doen en wel lekker aandacht en knuffels krijgt. Ik vraag me ook serieus af of het eerlijk is om dan toch dingen te blijven vragen. Ze doet heel veel dingen heel erg braaf, maar ze heeft maar in weinig dingen echt plezier. Pas na eindeloos blijven overtuigen komt ze er een keer achter dat het eigenlijk toch wel leuk is.

Ik persoonlijk hou niet zo van dit soort paarden en zou voor mezelf liever een heel werkwillend en meer voorwaarts paard willen. Ken gelukkig ook genoeg mensen die dat dodelijk saai vinden en liever wat meer uitdaging willen en zo'n koppige dominante merrie juist heel leuk vinden. Ik heb ook al een hele tijd terug ingezien dat Sterre niet MIJN paard is ondanks dat ik veel van haar hou. Ze zal in de toekomst of inderdaad fok en knuffel merrie worden bij mij of iemand zou totaal verliefd moeten worden en een totale klik moeten hebben. Tot die tijd bewandelen we samen de weg en ga ik consequent en geduldig om met haar inventiviteit om. Ik denk dat dit soort paarden nooit echt veranderen tenzij je ze echt hun eigen mening afneemt en ik zit toch echt niet te wachten op een robot achtig Parelli paard zoals ik er toch ook veel heb gezien. Dan kies ik liever voor een eigenaar waarbij de wensen meer aansluiten bij de "inborn nature"van het paard.

Ik heb erg veel interesse in die Savvy club DVD's iemand die ze zou willen uitlenen of verkopen?

[Marja]

Funnygirl, ik lees zo jouw verhaal en denk: goh, wat jammer zeg. Jammer dat je niet kunt ontdekken wat Sterre écht leuk vindt, jammer dat je dat enthousiasme bij haar niet kunt vinden.
Er zal toch wel íets zijn waar ze warm voor loopt?

Voor een deel herken ik Atli wel in je verhaal: LB introvert, vindt het prima om lekker op de wei te staan, hoeft niet zo nodig van alles te doen. En tóch hebben we nu samen plezier in grondwerken en rijden! Wel moet ik erg zorgen voor veel afwisseling, en niet te lang blijven doorzeuren over de precieze afwerking van een oefening bv. En er is wel iets wat we helaas voor hem niet zo heel vaak kunnen doen: buitenrijden met andere paarden, daar wordt hij écht enthousiast van! Lekker gezellig met z'n allen door het bos klossen en niet van die ingewikkelde dingen hoeven doen.

En ook met grondwerken weet ik inmiddels waar de 'aan' knop zit; ik moet alleen niet verwachten dat Atli langere tijd achter elkaar 'aan' blijft, maar blij zijn met korte momenten van enthousiaste actie. En als die komen, dan geniet ik daar dan ook dubbel van.

Zou er voor jouw Sterre ook niet iets te vinden zijn wat ze wél écht leuk vindt?

[Funnygirl]

Het is ook niet dat we geen plezier hebben samen hoor en niet dat ze nergens enthousiast voor te maken is. De momenten zijn van korte duur en geven inderdaad heel veel voldoening.

Ik heb inmiddels met aardig wat paarden gewerkt en dan merk je toch welk karakter er eigenlijk beter bij jouw persoontje passen.
Een paard dat van nature voorwaarster is en iets energieker zou beter aanlsuiten bij me aangezien ik zelf meer low energy ben en wat last heb van mijn knieen. Natuurlijk werk ik daar aan en zie ik verbetering en ga ik elke dag met plezier naar Sterre toe.
Dat neemt niet weg dat een paard met een andere "inborn nature" beter bij mij zou passen en een minder moeizame weg zou zijn. Voor veel mensen is die moeizame weg de uitdaging en ja het geeft heel veel voldoening. Ik wil graag een paard dat van zichzelf ook al graag zin heeft om te lopen en dingen te doen. Ik ga de moeizame weg zelf niet uit de weg en heb ook geen moeite met eigen wensen opgeven. Toch geef ik eerlijk toe dat die moeizame weg voor mij niet zo nodig hoeft en ik een gemakkelijker type paard zou waarderen.

Hiermee wil ik niet zeggen dat ik Sterre te koop zou zetten of zoiets, maar als er iemand in de toekomst voorbij zou komen die wel echt die klik heeft. Waar ze bv. lekker als 2e paard ofzo een paar keer in de week mee het bos in kan voor een niet al te actieve rit dan twijfel ik er niet over dat ze daar happy zou zijn. Ik geloof niet zo in paarden koste wat kost bij je houden als iemand anders een betere klik heeft en een net zo goed huis te bieden heeft.

Natuurlijk blijf ik zoeken naar uitdagingen en plezier houden in elke dag samen, maar dat spreekt voor mij voor zich. Vandaar dat ik ook nog steeds op zoek ben naar alle mogelijke informatie om het voor Sterre leuker te maken om dingen te doen. De prut in deze barre tijden is ook niet bepaald bevorderlijk voor de creativiteit.

[Marja]

Ik begrijp je helemaal hoor Funnygirl! Goed en eerlijk ook dat je gewoon durft te zeggen dat je eigenlijk meer voelt voor een ander type paard, maar dat je ondertussen wel je best blijft doen om het leuk te houden voor jou en Sterre.

Ik geloof er ook niet in dat je per se altijd hetzelfde paard moet houden; het kan op gegeven moment best zo zijn dat jouw paard het ergens anders beter of dan toch tenminste net zo goed zou hebben dus verkopen hoeft idd helemaal geen schande te zijn.
In je eerdere berichtje meende ik meer te lezen dat je niet zo'n plezier hebt met Sterre en dat vond ik zo jammer, maar nu is het me wat duidelijker.

[Mieke]

Kop op Funnygirl we gaan samen ons pad verder bewandelen met onze LB intraverte merries
Misschien kunnen we een nieuw topic starten "leuke oefeningen voor LB intraverte paardjes"

Ik ken het gevoel, past dit paard wel bij mij? Ik twijfel soms ook maar als er dan toch eens een echt play moment komt dan geniet ik dubbel en dik, terwijl dit voor alle ander misschien het zoveelste gewone moment is.

Ik herinner me nog goed toen ik eens in de piccador bezig was met Rengel. Eerst oefeningen aan de leadrope en toen liet ik ze los. Ze wandelde op een slakkegangetje van me weg. Neen Rengel bij mij blijven ik keek naar haar achterwerk en riep "Mevrouw van de Pakop" (haar achternaam gebruik ik als ik beetje koppig knolletje bij me heb ) Plots draaide ze zich om en draafde tot bij mij, met grote verwonderde ogen. Mijn mond viel open, ze kwam gewoon. Daarna hebben we at liberty samen rondgehold, mooi draafde ze naast mij, ging met me achteruit, draafde mee terug aan,.... Het was gewoon een zalig moment. Die koester ik.

[whoopie]

@ Funnygirl ik herken voor een deel je opmerkingen over je paardje.
Whoopie lijkt ook zo,n paardje wat mij niet zo nodig heeft en liever lekker staat te grazen met soortgenootjes, ik probeer het allemaal afwisselend te houden en verschillende dingen te doen, maar ze vindt het al snel genoeg.
Ik merk wel dat ik er wat anders naar ben gaan kijken mede ook door die indeling van introvert/extravert en lb en rb.
Daardoor heb ik wel wat meer handvaten en kan ik het ook meer zien als iets wat nu eenmaal zo is en dat bepaalde dingen niet aan mij hoeven te liggen maar dat het te maken heeft met hoe we beide in elkaar zitten.

Maar ik blijf het wel lastig vinden zo ook met parelli, ik vraag van Whoopie dat ze om mij heen gaat cirkelen maar Whoopie gaat wel(of niet) maar zo langzaam etc etc. Ik weet wel hoe ik actie kan krijgen haar een (flinke) tik verkopen maar daar heb ik dan weer geen zin in. En dat is dan zo,n eeuwige discussie voor mijzelf wat wil ik wel of niet daar in doen, wat verwacht ik van haar. Lastig hoor.

Maar toch ben ik gek op haar en heb de laatste tijd vaker momenten dat ik lekker van haar geniet ondanks het feit dat het soms niet goed gaat.
Komt toch steeds weer terug he, in hoeverre mag je paardje zichzelf zijn en komt dat in conflict met watje zelf wilt .
Mischien beetje off-topic

[Marja]

[quote="whoopie"]

Maar ik blijf het wel lastig vinden zo ook met parelli, ik vraag van Whoopie dat ze om mij heen gaat cirkelen maar Whoopie gaat wel(of niet) maar zo langzaam etc etc. Ik weet wel hoe ik actie kan krijgen haar een (f]

Dit herken ik wel met Atli, die vindt rondjes om mij heen lopen gewoom STOM en SAAI dus daar gaat hij geen energie in steken. Dus vraag ik hem ook niet om stomme en saaie rondjes om mij heen te lopen. Wat niet wil zeggen dat hij nooit rondjes om mij heen loopt! Maar ik vraag daarin veel afwisseling: overgangen, van richting veranderen, over of om dingen heen, of zijwaarts op de cirkel, of SBW op de cirkel, en vooral die eerste twee dingen maken hem wakker zonder dat ik een harde fase hoef te gebruiken om hem te activeren. Daar wordt hij nl. alleen maar chaggerijnig van (en terecht!).

En uitstappen na een dressuurmatige training in de bak, dat vindt hij ook echt nergens voor nodig. Gewoon hup zadel eraf en al hijgend de stal in en gaan eten, dat vindt hij een prima plan. Ik niet. Maar als ik dan toch in de bak wil uitstappen, dan moet ik hem voortdurend aandrijven en dat is voor geen van beiden leuk. Dus heb ik er nu een gewoonte van gemaakt om zo veel mogelijk buiten uit te stappen. Atli kent het rondje dat we dan nemen al precies en loopt het uit zichzelf, met méér tempo dan dat hij zijn rondjes in de bak loopt. Zijn we allebei tevreden.

En zo is het toch voortdurend zoeken en proberen te vinden wat je paard motiveert!
Een leuke uitdaging, toch?

[whoopie]

Hoe laatje je paard zijwaarts gaan op de cirkel Marja, ik probeer ook van alles uit hoor idd tempowisselingen van hand veranderen, soort ondertreden door eerst even de achterhand weg te sturen en wanneer ze dan neigt om naar binnen te komen dan weer verder op de cirkel sturen. Best een leuke oefening.

Je moet idd creatief blijven, morgen heb ik les en zat al te denken om een half uurtje buiten in te gaan rijden ipv grondwerk in de bak, alleen is dan het zadel weer meer een probleem dat accepteerd ze beter wanneer we al wat hebben gewerkt.

[Marja]

Zijwaarts op de cirkel doe je door zelf zijwaarts op je paard in te stappen. Dus je draait je heup naar je paard toe, richting zijn singelplek/ribben en zo drijf/duw je hem van je af, terwijl je ook nog voorwaarts blijft lopen. Je moet dit dan niet van te grote afstand doen; begin dicht bij je paard en kijk later of je de afstand wat kunt vergroten. Waar nodig kun je de stick nog gebruiken. En als hij dan een paar pasjes heeft gedaan (of eentje, in het begin) dan draai je weer je navel naar zijn centrum, je neemt wat meer afstand en vervolgt de cirkel.

[whoopie]

Kan het zijn dat ik dat Wim heb zien doen toen hij les gaf aan Anoek??
Bedankt voor je uitleg trouwens.

[Funnygirl]

Een leuke uitdaging, toch?

Als ik heel eerlijk ben hoeft die uitdaging voor mij niet zo. Vind ik leuk om mee te werken als het andermans paard is, maar ik wil toch eigenlijk een paardje die gewoon veel dingen zelf al leuk vindt.
Ik zal Sterre er niet voor inruilen uiteraard. Ik weet dit overigens al een hele tijd hoor vanaf ongeveer een half jaar nadat ik haar had.

[Margot van lare]

Ik herken je gevoel wel een beetje Nienke!Ik heb/had ook zo'n echte left brained introvert. En die actie bij het grazen deed hij ook exact. Hij is nu al 8 jaar van mij. Nooit heb ik hem weg willen doen omdat als ik voor een paard kies, vind dat dat voor altijd is, in principe. Ik ging echter niet meer met plezier rijden. Het was gewoon niet zo mijn paard. Gelukkig heeft Parelli gewoon heel erg geholpen, want hij wordt steeds meer extravert. is inmiddels lekker te rijden, maar af en toe moet ik hem wel motiveren. Toen ik net met parelli bezig was stondf hier ook een topic over het uit draf vallen. Iemand gaf de tip om te stoppen voor je paard stopte, maar dat kon ik niet doen, hij stopte namelijk na 3 passen.Nu kan ik hem steeds meer waarderen omdat ik zie dat er ook dingen zijn waar hij gewoon goed in is. We rijden met niets buiten, kunnen zo overal heen, verkeer of niet. Ik ga meer zijn leuke kanten zien, waardoor hij ineens meer mijn leuke kanten ziet en wat maakt dat we het heel leuk hebben.

Zoals Marja zegt, heel veel afwisseling.

Topic voor left brained introverts, ik ben voor!

[Marja]

Ik zal Sterre er niet voor inruilen uiteraard.

Waarom is dat zo 'uiteraard'?
Als je er na een tijdje achter komt dat je paard toch niet zo goed bij je past als je dacht, wat is er dan op tegen om een ander baasje voor hem te zoeken, die juist dat soort eigenschappen die jij minder leuk vindt, wél weet te waarderen?
En om dan voor jezelf een paard te zoeken dat wél aan jouw wensen voldoet?

(Ik zeg niet dat je Sterre dan maar moet verkopen hoor, maar vraag me wel af waarom je zo stellig zegt dat uiteraard niet te doen....)