Kate spierbevangen... up-date 5/1

[Jossie]

De afgelopen dagen ben ik druk met Kate in de weer geweest omdat ze ziek is, zodoende was ik hier niet zo actief . Ik hoop dat er hier iemand is met wat ervaringen met deze aandoening en dat er tips zijn om Kate zo snel mogelijk te laten herstellen...

Maar eerst de aanleiding van het bezoek van de VA!
Afgelopen vrijdag was het precies 3 weken geleden dat de vader van Kate (Stijn van saar) is ingeslapen. Hij werd woensdag plots ziek, was wankel en haast atactisch, had gele slijmvliezen en was erg apatisch. Uit bloedonderzoek bleek dat zijn lever (met name iets met de galwegen) niet goed functioneerde, ook waren er nog wat andere waarden niet in orde. Behandeling mocht niet meer baten. Ook is niet duidelijk wat de oorzaak was van zijn ziekte, wel dat het hoogstwaarschijnlijk geen JKK-vergiftiging was aangezien zijn leverwaarden daar niet op wezen.

Aangezien Kate zijn dochter is én in hetzelfde gebied is opgegroeid, heb ik haar de weken na Stijns dood erg goed in de gaten gehouden. Eigenlijk ging het prima met Kate, dus na 2 weken was de ergste angst om Kate wat geluwd. Totdat ze eind vorige week wat stijfjes werd met haar achterbenen. Nu had ze dit vorig jaar ook, maar toen waren ook haar pezen ietsjes warm en konden we het relateren aan de prut en modder waar ze in liep. Toen knapte het al snel op met een verhuizing naar een drogere paddock en overdag op het kavelpad staan.

Dit jaar waren haar pezen niet warm, dus dacht ik er op tijd bij te zijn en heb haar op het beton gezet voor overdag en 's nachts in een drogere paddock. Helaas merkte ik donderdagavond dat ze wat stilletjes was, net niet zo fel als normaal. Ik deed de schuifdeur open om te voeren en normaal begroet Kate me met een hinnik en staat ze voor het draad. Nu stond Wick er wel, maar geen Kate... die kwam aangesjokt. Ik sloeg uiteraard op tilt, ik ben na Son en met Stijn in mijn achterhoofd nogal een paniekvogel geworden . Vrijdagochtend hebben we samen nog eens erg kritisch gekeken, maar ook saar vond Kate net niet zoals anders, ze was te mat.

Vanwege stijfheid en een minimale gedragsverandering de VA laten komen, die gelukkig wel vond dat ze vandaag nog gezien moest worden (niet alleen vanwege Stijn, maar ook vanwege de atypische myopathie én omdat als de eigenaar zegt dat paardlief niet goed is, dat altijd serieuze aandacht verdient). Bij het klinisch onderzoek en het temperaturen bleek wel hoe mat ze was, de laatste keer toen deze VA haar kwam enten heeft ze haar zowat omver gesteigerd en nu liet ze alles wat gelaten gebeuren. Bij de bloedtap protesteerde ze wel iets, maar niet de protesten die je van tante Kaat zou verwachten... Helaas kan er op vrijdagavond geen bloed naar het lab voor een geheel bloedbeeld, maar wilde de VA wel de waarden voor spieren, lever en nieren bepalen (dat kon op de praktijk). Inmiddels was het al 18.15 uur en om half 8 werd ik gebeld...

Lever was gelukkig in orde, maar de spierwaarden wezen op een behoorlijke spierbevangenheid! Ik snap er nog steeds niets van, Kate is niet aan het werk, krijgt voornamelijk ruwvoer, een handje lijnzaad, Vital, zeewier en wat muesli. Dat is nou niet het dieet waarvan je deze aandoening oploopt, toch? Volgens de VA waren er de laatste tijd behoorlijk wat spierbevangen paarden, zij hadden het idee dat het met het rare weer te maken had, ofwel kou op de spieren door de regen en wind.

Kate krijgt nu Equipalazone tegen de pijn en Neutradex om het melkzuur in haar spieren te neutraliseren. Vrijdagavond heb ik haar dat direct gegeven en een extra zweetdeken onder haar gewonen deken gedaan, aangezien binnenzetten geen optie is. Wel heb ik een stukje afgezet, zodat haar bewegingsruimte beperkt is. Zaterdag had ze weer wat praatjes, leek ze beterder. Vanochtend was ze weer minder fel als gisteren... vermoedelijk omdat de pijnstiller wat uitgewerkt is?

Ik zou eigenlijk morgen alleen telefonisch overleg hebben, als de medicijnen aanslaan zou er pas eind van de week weer een visite nodig zijn. Maar ik vind dat de medicijnen wel iets doen, maar niet zo veel eigenlijk... verwacht ik teveel en te snel? Zal ik morgen alsnog een algehele bloedtest laten doen?

Ik weet het gewoon even niet eerlijk gezegd...

[nienke07]

Ik kan je niet raden wegens gebrek aan ervaring... Wel kan ik je heel veel sterkte wensen wat ik bij deze doe... en toch nog een raad.. Luister naar je 'antennes' .. die zijn bij jou dik in orde.. handel naar je gevoel dus!!
Heeeel veel sterkte, ik brand een kaarsje...

[lila]

Dat zou ik zeker laten doen. Fikse beperking van de beweging is prima, warm onder dek zetten ook goed! Ondertussen moet je aan het denken wat er de afgelopen week is veranderd in voer;weer;beweging;stress. Met de huidige myopathie in het achterhoofd zou ik zeker een bloedbeeld doen, op lever-en nierfunctie en op spiereiwitten. En herhalen om te zien welke kant ze opgaat.Hoe ziet haar urine eruit? Zou haar zeker nu op een eiwitarm dieet zetten, er komen nu al te veel eiwitten vrij en dat is niet goed voor o.a. de nieren.
Jeetje zeg. Wat een zorgen en verdriet om Stijn eerst en nu dit met Kate. Mijn duimen gaan ook voor jullie draaien.

[Jossie]

@Lila,

Het enige wat ik kan verzinnen wat er de afgelopen week is veranderd is het weer. Haar menu is niet veranderd de afgelopen maanden, ook het hooi komt nog steeds van dezelfde lichting als daarvoor. Beweging is wel minder sinds het begin van de regen, het is aanzienlijk blubberiger geworden en dus trekken de dames allebei minder sprintjes als voorheen. Stress kan ik me niet heugen, heb ook niets gezien bij Kate dat op stress wijst. Wat overblijft is dus een iets mindere beweging (waarop ik de hoeveelheid muesli al aanpaste van 300 naar 150 gram per dag ) en het weer.

Urine heb ik nog niet kunnen zien, haar mest ziet er wel perfect uit. Ik heb net wat stro op het beton gelegd, dan heeft ze wat te doen en hopelijk plast ze er ook op. Ik hoop dat als de urine verkleurd is dat te kunnen zien aan het stro. Indien ik zie dat de urine anders van kleur is, dan moet de VA vandaag komen.

Bedankt voor de eiwit-tip, ik ga eens kijken wat ik nog meer aan eiwitten kan verwijderen uit haar dieet. Jammer genoeg is het stro niet van dusdanige kwaliteit dat ik het als voer kan gebruiken...

[trea]

Jeee Jossie
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst. Je bent zo goed en verantwoordelijk bezig en dan toch gebeurt dit. Het is mij een raadsel. Ik blijf lezen, duimen, kaarsjes branden en hopen voor jullie.

[Marianne]

Er is hier maar één iemand op het forum die ALLES van spierbevangenheid afweet: Nagoya.
Zoek met haar kontakt, dan hoef je het wiel niet opnieuw uit te vinden.

Uiteraard sterkte gewenst!

[Parel]

Hey,
mijn pony is ook gevoelig aan eiwitten en heeft er vroeger problemen mee gehad. Geef je toevallig voordrooghooi? Daar moet je mee oppassen. Het beste is gewoon hooi (zo droog mogelijk). Ook moet je oppassen met weidegang. Daar kunnen ook veel eiwitten in zitten.

[Jossie]

Ze leek net iets helderder, waarschijnlijk doet de pijnstiller nu z'n werk. Maar zo goed als ze gisteren was is ze voor mijn gevoel nu nog niet. Overigens is dat echt een gevoelsmatige indruk, niet op basis van echte harde feiten. Ik heb haar net een kwartiertje stiekem begluurd, zonder dat ze me doorhad . Ze struint wat in het hooi, drinkt en eet. Mesten gaat ook prima, nog geen plas kunnen vinden (ook geen verkleuring in het stro. Toen ze me eenmaal doorhad, keek ze me aan, oogde toen wel helder, maar geen hinnik.

Kate krijgt al een paar maanden oud hooi, uit gewone baaltjes. Dit omdat ze na de zomer nog wat zwaar was en omdat de plastic balen van afgelopen zomer niet aan mijn hoge kwaliteitseisen voldeden. Weidegang krijgt ze alleen in de zomer, als de zandpaddock echt te heet is en dan nog hooguit 5 uur per dag. Om nog wat te minderen in eiwitten kan ik eigenlijk alleen de lijnzaad uit haar menu halen vrees ik.

Ik heb Nagoya een pb gestuurd, bedankt voor de tip Marianne!

[Timbers]

Balen Jossie Arme Kate. Ik hoop voor je dat ze zich snel weer lekker voelt.

[lila]

Goh wat een puzzel. We willen toch allemaal graag een oorzaak kunnen ontdekken als een paard ziek is, en zeker met iets als dit dat Kate nog nooit gehad heeft. Ze kan niet stiekum zijn bijgevoerd door welwillende passanten? Ze is niet stiekum naar de suikerbietenberg gewandeld (als je die al hebt)?
Hoop dat je inmiddels al een plasje hebt zien vallen.

[Jossie]

Hihi, ze houdt haar plas op zodra ik verschijn en in het zorgvuldig uitgespreide stro heb ik geen verkleuringen kunnen ontdekken. Ik ga er dus maar even vanuit dat ze geen ernstig verkleurde urine heeft. Bijvoeren door passanten zal niet meevallen, ze staat namelijk achter alle stallen en is slechts zichtbaar voor mensen die per NS van Castricum naar Alkmaar reizen. Ook hebben we gelukkig geen suikerbietenberg en kan ze ook niet bij een graskuil, maïskuil of vers weidegras.

Nu, maar dat is achteraf, vraag ik me wel af of ze vorig jaar niet ook een milde spierbevangenheid heeft gehad. Kan haast niet hoor, want haar gedrag was toen gewoon als vanouds en toen was haar beweging ook echt alleen iets stijf en niet zoals eergisteren (dus zonder medicatie) stijf en zwabberig.

Ik heb haar net weer een extra deken voor de nacht opgedaan en wat hooi gegeven. Ik voer nu even wat vaker op een dag wat hooi en hou haar nauwlettend in de gaten. Ik ga morgenochtend toch weer even bellen met de VA, omdat ik wil weten of de medicijnen genoeg effect hebben én of het zinvol is om nu (na vrijdagavond) alweer een bloedbeeld te laten bepalen. Kan natuurlijk zijn dat morgen prikken nog te vroeg is om sinds vrijdagavond voor/achteruitgang te meten. Aan de andere kant wil ik wel heel graag dat nu alles bekeken wordt, maar om haar morgen voor een geheel en dan later in de week voor orgaanwaardes weer te laten prikken brengt weer zoveel stress met zich mee...

Moeilijk hoor, ik wil het beste voor haar, maar ik kan zo weinig voor haar doen...

[lila]

Het gaat in ieder geval niet slechter met 'r, en dat is toch een heel goed teken vind ik. Check je gevoel bij d'r als je haar morgenochtend goeiemorgen zegt en beslis dan.

[Mafhaf]

Sterkte Jossie! Ik heb alle vertrouwen in je antennes, zoals meer mensen hier op t forum!

[Monties baasje]

Hoi Jossie,
Waar sta jij precies met je paard? Bij Harry Montanus? Of daar nog achter bij Jochem? Monty ( mijn paard) komt bij Jochem vandaan en staat nu bij Baltus, iets verderop. Gaat het al weer beter met haar?
gr. AnneMarie

[Jossie]

Ik heb Ilse (de VA) net aan de telefoon gehad voor overleg, dus ik weet weer iets meer. Kate had in haar bloed een waarde die ver over de 2000 zat en normaalgesproken onder de 200 hoort te zitten, ook waren er andere waardes die met spieren te maken hebben niet wat ze zijn moesten. Conclusie: behoorlijk spierbevangen! Het herstel kan een tijd duren, minstens 6 weken voordat de waardes weer goed zijn. Tot die tijd mag Kate niks doen...

Het goede nieuws was dat ondanks de hoge waardes en de bijkomende belasting voor de nieren, de nieren nog helemaal in orde zijn. Ilse wilde best langskomen voor een bloedtap, maar het had weinig nut zei ze. De spierwaardes zouden zeker nog niet gezakt zijn, ze verwachtte zelfs nog een stijging. Ook brengt de tap zelf stress met zich mee en dat dien ik nu te voorkomen, zodat ze niet meer beweegt als noodzakelijk. We hebben dus besloten dat ik wel extra vitamine E en selenium ga bijvoeren en haar scherp in de gaten houd.

Ik moet met name het drinken en haar urine goed observeren, lastig... Kate plast niet waar ik bij ben . Ook moet ik goed op haar gedrag letten, aangezien dat volgens Ilse de beste graadmeter is bij haar. Natuurlijk moet ze niet stijver of instabieler worden als dat ze nu is, maar dat is even van onderschikt belang. Ze mag absoluut niet lopen of vervoerd worden, slechts wat rondscharrelen.

Ook hebben we het nog even over de oorzaak gehad omdat Kate geen verwachte kandidaat voor deze aandoening was, maar ze hebben op de praktijk veel spierbevangen paarden op dit moment. Ze hebben het idee dat het weer er mee te maken heeft, als de paarden flink aan het rennen geweest zijn, koelen de spieren door het natte weer natuurlijk veel te snel af! Hoogstwaarschijnlijk is bij Kate de combinatie van de kou op haar spieren na een plotse energieuitbarsting én de sterk verminderde bewegingsactiviteit door de blubber (wat zowiezo al zwaar loopt) de oorzaak. Niet het voer of de arbeid in ieder geval .

Vanochtend stond ze er goed bij, voor het eerst sinds dagen kreeg ik een ferme hinnik toen ik de schuifdeur opentrok! Haar beweging is nog niet je dat, stappen zijn iets groter, maar zeker nog niet stabiel en soepel. Gelukkig lust ze haar pijnstiller (op een broodje met appelstroop ) en de Neutradex (in het voerbakje met een broodje, Vital en zeewier) graag, dat scheelt alweer een hoop gezeur nietwaar? Verder mag ik haar wel gewoon om de dag haar gekookte lijnzaad geven, graag zelfs omdat haar gestel toch medicijnen te verwerken krijgt. Kate reageert altijd snel gevoelig op verandering en raakt dan aan de diarree. Om de darmen dus wat te helpen krijgt ze nu wel lijnzaad.

Verder heb ik haar nu maar onder de Rhino én haar oude Bucas staan, is wel een dik pakket, maar de Bucas dekt haar billen veel beter af. Zolang ze er niet onder zweet moest ik dit van Ilse zo houden, meer als warmhouden kan ik nu, naast de medicijnen, niet doen. Kate binnenzetten is wat Ilse betreft geen optie, ik moet stress voorkomen en Kate binnenhalen betekent stress. Liever dan wat extra dekens en in de frisse buitenlucht, als een gesedeerd paard op stal . Kortom, ik ben weer eens superblij met de VA-praktijk van ons!
Kate en ik zijn dus nog wel even zoet...