Kissing spine

**joselien** · 16-12-06, 15:28

heel veel sterkte met Sahra! Ik ben Joselien van Fleur, en las je berichtje. Ben blij dat t wat beter met haar gaat. Volhouden en sterkte. Met mij en Fleur gaat t trouwens ook goed. Veel groetjes vanuit Schinveld

**agness** · 17-12-06, 09:49

super dat je zo door zet! je paardje mag je dankbaar zijn! wat een engelengeduld moet jij hebben zeg! ik lees het nu net pas allemaal, en het lijkt me verschrikkelijk om zo`n bericht te moeten krijgen.toch super dat je zo door zet! succes verder met trainen!

**Dunya** · 08-04-07, 23:11

Dit is alweer een tijd geleden allemaal, hier een update... Het ging eigenlijk erg goed - naast grondwerk level 3 veel gelongeerd met dubbele longe (en singel dus!), plus het blijven doen van de fysio oefeningen. Een hele tijd geen kik gegeven bij het omdoen van de singel. Volgens de fysio/osteo moet de wervelkolom nu helemaal goed zijn. Toch is het weer fout gegaan.... Een keer in de stal, de singel was om, maar opeens die angst in die ogen, rug gebold - ja dan zit hij strak, en dan raakt ze in paniek. Van de week in de bak, singel om gedaan zonder probleem, in stap aan de longe, en opeens, vanuit het niets, explodeert ze. Het enge is dat ze echt bang is en bij mij 'bescherming' wil zoeken. Ze springt dus bijna op me.

Ik weet het nu niet meer. Voor degenen die hoefsmid Raf kennen, hij heeft haar ook nog nagekeken en ook hij denkt dat dit puur emotioneel is.
Maar of dit ooit nog op te lossen wordt, en of dit een veilig rijpaard wordt... ik weet het niet.

**Liesbet** · 08-04-07, 23:24

Oorspronkelijk Geplaatst door Dunya

maar omdat ik er nog niet veel vanaf weet, vroeg im me af of hier mensen zijn die dit probleem kennen en ervaringen ermee hebben.

Ik ken het bij mensen: de behandeling: spieropbouw, soms geeft een corset ook pijnverlichting.
Ik denk dat als het paard zijn rugspieren beter werken/actiever zijn dit minder pijn moet geven.
Spieropbouwende oefeningen (zonder zadelbelasting) alla Wim Vonck, Johan Miesen... (en waarschijnlijk zijn er nog anderen in het rijtje)

**Liesbet** · 08-04-07, 23:26

Oorspronkelijk Geplaatst door Dunya

Maar of dit ooit nog op te lossen wordt, en of dit een veilig rijpaard wordt... ik weet het niet.

Heel veel tijd geven, je moet denken dat telkens je de singel aantrekt ze een (ingebeelde) pijnscheut krijgt.... TIJD, TIJD, TIJD,.....
nog veel succes

**Mafhaf** · 08-04-07, 23:36

2 maal HELEMAAL eens met Liesbeth!

Sterkte!!

**Dunya** · 09-04-07, 14:58

Ja meiden, eens ben ik ook, maar ik ben nu al anderhalf jaar bezig met bovenstaande. En al is het best iets vooruit gegaan, het was en is nog erg wisselend, onvoorspelbaar en soms explosief....

**Emmie** · 09-04-07, 17:09

Ik vroeg me wat af.
Bij ons hebben we ook een paard staan met Kissing Spine, ze is nu 9 jaar, heeft er al 3 veulens op zitten en wordt nu 1,5 jaar echt bereden. Ze is pas geleden geconstateerd met deze ziekte. Het gaat alleen niet goed, ze hebben foto's gemaakt en een les gevolgd bij de Both (ofzo). na deze les hebben ze te horen gekregen dat ze per dressuur niveau omhoog er een maand moet staan en dat ze als basis er ook een maand moet staan. Verder loopt ze los op sommige dagen zeer onregelmatig en soms heel goed.
Maar al met al, ze hebben besloten haar in te laten slapen.
Maar wat ik me nu afvraag, jij hebt oefeningen ect meegekregen om het te verbeteren, zij hebben dat niet, maar ze hebben les gevolgd en toen hebben ze besloten haar binnekort in te laten slapen.
Wat is nu het verschil tussen de kissing spine van jouw en dit paard?

**Linnie** · 09-04-07, 17:21

Ik denk idd ook dat tijd het beste is. Al kan ik me voorstellen dat jij er even doorheen zit. Anderhalf jaar en nog steeds af en toe een explosieve reacties. Ik zou zelf ook bang zijn als dat met rijden zou gebeuren. Dus daarom zou ik zeker nog lange tijd wachten.

Hoe sta je nu tegenover een veulen nemen of een tweede paard? Of misschien een verzorgpaard? Dat geeft je misshcien weer het plezier terug. Niet dat ik geloof dat weg is, maar toch zou het wat anders zijn. Sowieso omdast je aangeeft haar niet weg te willen doen, wat ik trouwens super vind.
Ik wens je veel succes in deze moeilijke situatie.

**Dunya** · 10-04-07, 08:28

We hebben inmiddels een tweede paard voor mijn vriend gekocht. Ik zal voorlopig het meeste met dat paard bezig zijn. Heel leuk, maar het is niet MIJN paard, als je begrijpt wat ik bedoel. Met mijn eigen paard zit ik wel tegen opgeven aan. Er zit al zo ontzettend veel tijd in, en nog kan ik niet 'normaal' een singel omdoen, laat staan een zadel. Ik doe haar er absoluut geen plezier mee, en mezelf ook steeds minder - stel je voor dat je al anderhalf jaar, elke keer weer, approach and retreat met die singel staat te doen. Ben 2 uur per dag met haar bezig. En soms gaat het super, soms helemaal niet. Dan weet je toch niet meer waar je aan toe bent...?

**Linnie** · 10-04-07, 08:50

Ik kan me dat heel goed voorstellen. Ik weet dat exact hetzelfde zou hebben in zo'n situatie! Succes met het hoe nu verder ......

**Firsty** · 10-04-07, 18:12

Oorspronkelijk Geplaatst door Dunya

was ik voorzichtig aan het denken aan een tweede paard (verzorgpaard van Firsty). Had eigenlijk al allerlei plannen gemaakt..

Nu is dat "verzorgpaard" mijn eigen 2e paard geworden. Haha, jouw schuld

Naast het longeren met de kaptoom kun je ook, of misschien nog wel beter, werk aan de hand gaan doen met de kaptoom. http://www.paardenbegrijpen.nl is al genoemd, maar ikzelf heb dit geleerd bij Bas de Recht (http://www.doma-artistica.nl). Hiermee kun je nog beter de beide achterbenen onder laten treden waarbij de rug "bol" wordt en dus de doornuitsteeksels elkaar niet meer raken. Eigenlijk zou je dit met elk (jong)paard moeten doen voordat je erop stapt, niet alleen bij paarden met een probleem. Bas heeft ons aan de hand van enkele voorbeelden heel goed kunnen laten zien hoe misdadig het eigenlijk is om op een holle onbespierde ruggegraat te gaan zitten.

Heel veel succes met je paard.

**Amaliaamp;Attica** · 10-04-07, 21:08

Ik vind het echt zeer jammer voor je!! Ik begrijp dat je het niet zo leuk meer vind dat het heel de tijd met ups en downs gaat.
Ik ben Attica nu ook zadelmak aan het maken, ze begint het alsmaar meer te accepteren dat er een singel rond haar buik zit, bij haar zie je steeds maar verbetering (en daar ben ik zeer blij over!), maar als ze de ene keer rustig zou zijn en dan ontploft ze weer, dan zou ik ook eventjes niet weten of ik het wel nog verder wil proberen.
Ik zou zeggen: hou vol, mss begint ze het na een tijdje toch weer te vertrouwen!!

Groetjes,
Amalia