Ervaringen met een flesseveulen?

**adinda** · 23-12-05, 15:27

Mijn halfbloed Welshcob Robijntje is een flesseveulen.
Toen hij vier dagen oud was, heb ik zijn moeder in een kliniek achter moeten laten. Ze had een darmperforatie en was niet meer te redden. Ik heb Robijntje samen met een emmer kunstmelk mee naar huis genomen. Wij hebben hem thuis tussen mijn geiten gezet. In het begin was hij zo moe dat hij niet eens wilde drinken. Maar na twee dagen ging dat voorspoedig. In deze tijd heb ik veel tijd met hem doorgebracht.

Hij is zo snel mogelijk naar de weide gebracht. Maar toen bleek dat hij (2weken!) al bang voor paarden was. Hij heeft een tijdje verweesd rondgelopen op die weide, toen is hij gekoppeld aan een oude pony die vanaf toen zijn 'pleegmoeder' was, en die alles voor hem was wat een andere moeder was, behalve het melkgedeelte.
Na 8 mnd is hij met een ander veulen uit dezelfde groep apart gezet, zodat ze hengst konden blijven. Dit veulen is ingeslapen toen hij anderhalf was, maar er toen een ander kameraadje voor Robijn gekomen. Tot zijn 2,5 is hij daarmee samen gebleven, toen is Robijn geruind en kon weer bij de merries. Hij is echt een deel van zijn leven tussen een grote groep paarden van verschillende leeftijden opgegroeid, en staat nu nog samen met 2 merries.

Toch snap ik zijn gedrag soms niet helemaal. Hij is ontzettend lomp en respectloos zowel naar mensen als paarden. Hij loopt bijvoorbeeld zijn kameraadje viva gewoon uit baldadigheid om, helemaal geen reden voor, omdat viva de rangorde echt niet betwist. Het is niet echt speelsheid, doet hij echt expres.
Als de oudste van het stel, Evita, hem betekisvol aankijkt om als de bliksem haar persoonlijke ruimte te verlaten, en naar hem dreigt, kijkt hij gewoon dommig, en een keer heb ik zelfs gezien dat hij Evita ging knabbelen en ze zo verbouwereerd was dat ze stomverbaasd dat toeliet.
Dan denk ik, ben je nou zo dominant, of mis je wat?

Ik heb ook wel eens het idee dat Robijn wel weet dat hij een paard is, maar niet goed dat hij geen mens is. Hij begroet wandelaars die langs de weide komen net als hij een paard zou doen.
Naar ons is hij best lomp, zoals naar paarden. Je moet wel bot tegen hem zijn, anders dring je niet altijd door. Ik heb join-up met hem geprobeerd, en hij was tot nu toe de enige die ik niet zover kreeg mij te volgen. Sterker, hij verzet zich, sluit zich af en doet gewoon niet mee.

Maar nu komt het gekke: laatst was ik met de drie tegelijk in ons bakje wat aan het join-uppen, en uit jaloersheid liep hij wel achter me aan. Toen ik hem streng terechtwees omdat hij Viva beet, en hem verzocht de "kudde" te verlaten, ging hij heel zielig in een hoekje staan, liet zijn kop zakken en begon met zijn lippen te likken. Nog nooit heb ik hem dat zien doen! Ik heb hem uitgenodigd bij me te komen, en jawel, hij stond zo achter me!

Wie heeft tips voor me, wie herkent dit? Want ook met rijden komen deze problemen terug, je moet hem best stevig aanpakken en dat vind ik niet prettig. Wie heeft er ervaring met flesseveulens?

(PS. Ondanks dat hij weleens over de grens gaat, is hij niet vals. In de omgang is hij lastig, maar wel goedgehumeurd en werklustig.)

**trea** · 23-12-05, 16:37

Hoi Alinda,
wat een intrigerend verhaal. En wat een geluk dat het allemaal voorspoedig is gegaan met het groot worden van Robijn.
Ik kan je niet echt goeie tips geven, en daar zit je wel om te springen begrijp ik.
Wel denk ik dat jouw Robijn inderdaad iets essentieels gemist heeft in zijn opvoeding. Ik weet niet vanaf welke leeftijd de inprenting begint bij een veulen en tot hoelang die duurt, maar aan jouw verhaal te horen, vermoed ik dat de imprenting al meteen begint na de geboorte, omdat hij na twee weken al bang was van paarden. Daarom denk ik dat hij dÃ¡Ã¡r al een stukje mist, en ondanks dat hij later wel met paarden in een kudde kwam, is dat toch een beetje blijven hangen.

Ik hoop dat hier op t forum iemand anders is, die zoÂ´n situatie herkent, en je verder kan helpen met duidelijke tips.

Ik kan alleen maar zeggen: een joint-up is maar 1/100ste deeltje van een NH methode, en misschien is het beter om je eens te verdiepen in de methode van parelli. In tegenstelling tot Monty Roberts en de joint-up, heeft Parelli een hele filosofie en methodes tot handelen, ook heeft hij speciale dvdÂ´s mbt het veulen en hoe daarmee te werken.
Misschien dat dit eye-openers geeft. Het geeft je in ieder geval een veel beter beeld over respect vragen bij een paard en hoe je dit kunt krijgen en daar lijkt het waar het een beetje aan schort bij jouw Robijn.

Succes

**skey** · 23-12-05, 17:50

De imprinting bij een veulen begint inderdaad vlak na de geboorte. De merrie doet dit, en Parelli heeft er ook een video van waarin hij zelf metteen met het veulen begint te werken.
Dus je veulen zal inderdaad echt wel wat missen.
Vanuit een verhaal kan je niet alles afleiden maar het klinkt alsof hij niet beter weet, als of hij het niet express verkeerd doet maar gewoon uit onwetendheid.
Hoe je dit kan oplossen weet ik niet, ben er zeker geen specialist in.
Misschien dat je inderdaad zoals Trea al zei de 7 games kan gaan leren en dat hij daar echt wat aan heeft in zijn paardengroep ook. Misshcien helpt het, en als het niet helpt is het zeker niet verloren, dan verbeterd jullie relatie toch al.

**Jossie** · 23-12-05, 18:57

Ik zit dit verhaal met verbazing te lezen, wat een intrigerend gebeuren! Ik herken wel dingen in je verhaal, maar niet vanuit het paardse perspectief

. Het is wat Trea en Skey al zeggen, de imprint begint al vlak na de geboorte, dit stukje mist Robijn en dÃ*Ã*r zit hem nou net de kneep. De eerste weken van zijn leven had hij spelenderwijs van zijn moeder geleerd hoe paarden met elkaar omgaan en hoe te reageren op gedrag.

Nu reageert hij wel paards (dat is zijn instinct) maar dus ook zo naar de mens. En dat stukje herken ik met name! Ik heb thuis al vanaf mijn jeugd te maken met potlammetjes (lammeren die geen mama hebben, dus vergelijkbaar met Robijn) en deze laten we bewust in de stal tussen hun soortgenoten. Behalve Frummel... zij was erg klein en verkleumd, dus hup lekker mee naar binnen voor de kachel. Ze was toen nog geen half uur oud. Na enkele weken was ze opgeknapt en lieten we haar weer tussen haar soortgenootjes... paniek! Ze wist niet wat die gekke beesten nou waren, ze kroop tussen mijn benen van angst.

Stukje bij beetje leerde ze omgaan met andere schapen, maar net als Robijn miste ze een bepaald stukje. Zo was ze erg op mensen gericht, maar liep je wel op z'n schaaps ondersteboven. Ze maakte wel vriendjes, maar was van streek als er teveel schapen om haar heen waren. Ze begreep niet wat een rangorde was, niet wat vechten was, niet dat andere schapen niet kunnen kriebelen. Wel leerde ze omgaan met haar eigen kinderen (met behulp van een buurvrouw die het haar voordeed

) en deze voedde ze wel schaaps op (met hulp van soortgenoten). Tot haar dood (8 jaar later) is dit zo gebleven.

Ik heb er op een gegeven moment veel tijd ingestoken om Frummel bij ieder schaapachtig gedrag te belonen, dit leek ze aardig op te pikken. Achteraf bezien ik best wat dingen van de 7 games (1 t/m 3) gedaan met haar en daar reageerde ze goed op. Zolang je een ding maar voor ogen hield: Frummel zag zichzelf als mensachtig iets en niet als schaap. Ze was zich ook niet bewust dat zij (met haar 80 kg) tegen me opliep, dat ik weleens zou kunnen vallen.

Kortom, ook Robijn zal het leren tot op bepaalde hoogte als schapen en paarden in dit opzicht enigszins te vergelijken zijn. Mijn gevoel zegt van wel, vooral omdat Frummel en Robijn qua gedrag hetzelfde laten zien. Frummel stond namelijk ook altijd wandelaars te begroeten.

Sorry voor het hele verhaal, maar ik hoop dat je er toch iets aan hebt. Ik wil je in elk geval een ding meegeven: Koester Robijn zoals hij is, hij is uniek in meerdere opzichten en ik hoop dan ook dat hij dat zal blijven!

**adinda** · 24-12-05, 18:43

Hoi bedankt voor jullie reacties.
Jossie wat je schrijft is erg interessant voor mij, zeker herkenbaar.

Ik zou wel graag willen horen als iemand ervaringen met Parelli (Of een andere NH methode) en flessenveulens heeft, omdat hij de taal niet kent kan een methode gebaseerd op paards, wel vreemd uitpakken. Ik maak me niet teveel zorgen, maar als iemand dit al eens heeft meegemaakt, kan ik daar misschien wat van leren.

Als er hier iemand is die misschien iemand anders weet, zou die dat dan door willen geven of pben?

Groetjes Adinda

**Mafhaf** · 24-12-05, 21:21

Mega interessant topic, en heel gedetailleerd en met aandacht geschrven, echt leuk om te lezen jullie allebei! Helaas heb ik er de ballen verstand van.

Maar ik zat te denken: zou dit nou niet heel interessant zijn om eens aan Eddy voor te leggen?

**Jossie** · 24-12-05, 22:15

Ik zat ook al te denken aan advies vragen aan een gedragsdeskundige en niet zozeer aan Eddy

. Een (paarden)gedragsdeskundige kan je in ieder geval vertellen in welke opzichten Robijn afwijkt van de paardennorm en in welke opzichte hij niet afwijkt.

Dan wordt het misschien eenvoudiger om normaal gedrag te scheiden van "fout" aangeleerd gedrag en daar komt Eddy dan weer om de hoek kijken. Tenminste, dat was mijn idee, misschien kan Eddy zelf al heel wat info geven. Ik weet dat er een goed boek over paarden en hun gedrag is. Ik zal eens zoeken welk boek dat ook alweer was!

* edit: Het boek heet De aard van het paard, geschreven door Stephen Budiansky*

Anonymous · 26-12-05, 15:04

Zijn lompe gedrag herken ik direct. Een vriendin van mij heeft ook een flessveulen gehad en groot gebracht. Precies exact het lompe gedrag. Niet gemeen zoals je zegt, maar ongeloofelijk lomp. Helaas geen ervaringen met NH. Zij rijdt traditioneel en daarom is hij ook verkocht, ze waren alleen maar aan het vechten en hij gaf nimmer op. Dus ze zag wel in dat het niet goed zou gaan en toen is hij verkocht.

Wel is het op zijn nieuwe adres met rijden stukken beter gegaan, omdat zij hem lengte en ruimte gaf. Hij verloor (wat mijn vriendin erg jammer vond, maar ik was blij dat hij hem kwijt was) zijn stierennek.

Advies vragen lijkt me goed. Daar kun je altijd wat op steken en er zijn vast mensen die hier ervaringen mee hebben. Succes.

**Linnie** · 26-12-05, 15:05

Oh dat was ik. Moest even opnieuw aanvinken voor automatisch inloggen

**adinda** · 26-12-05, 21:44

@ Linnie: Wat moet het frustrerend voor je vriendin geweest zijn om die stap te zetten. Ik begrijp het wel. Je steekt zoveel tijd en moeite in een veulen, en je verwachting is een heel bijzondere band, die zich uit in meer plezier tijdens het werk.
Maar het tegendeel gebeurt. Dit herken ik wel een beetje.
Met mijn grote paard werkt NHen heel positief, maar ik hoop op een invalshoek waarmee ik met Robijn ook meer kan bereiken.

Het probleem met Robijn is gelukkig niet dat hij echt vecht tegen je, meer dat hij je negeert, en dan even vergeet dat je er ook nog was.
Ik denk dat hij signalen van zowel mensen als paarden niet opmerkt. Als hij een kind was zat hij waarschijnlijk op een LOM-school denk ik altijd maar.

@ Jossie: bedankt voor de tip! Ik zal eens kijken of ik dat boek kan vinden.

**Fanny** · 04-02-06, 20:02

Ik ken er zelf niets van, maar de eigenaar van mijn verzorghaflingers zegt dat paarden die met de "hand" grootgetrokken zijn geen karakter hebben... persoonlijk vind ik dit niet juist maarja..