aanbieden van water als doel

[lila]

als ik dan reageer waarom het voor mij wel kan, dan moet ik het opeens breder als de casus bekijken. Ik ben zelf niet snel geneigd om met water iets te trainen met mijn paarden. Het heb niet nodig en ik ben behalve in vakanties niet in staat om vaak genoeg water te gaan aanbieden. Ik kan me voorstellen dat het wel werkt bij paarden die weinig contact willen leggen of mensen als stom zien. Als je dan vaak genoeg het water aanbiedt, dan hoeft het paard geen dorst te lijden en dan ben je een provider ook voor water net als voer en andere dingen. Dus ik kan me voorstellen dat paardlief dan gaat denken van "zo slecht zijn die mensen nog niet". (ja weet antropomorfisme, maar het is wel duidelijk wat ik ermee bedoel). En jij vindt het helemaal niet kunnen, dat mag ook. We moeten het toch ook niet allemaal eens worden.

Ten eerste is dat de reden niet waarom hier water wordt gegeven als een doel in de training. Het gaat hier immers niet om het water an sich als dorstlesser, maar om het water als beloning voor gedane dienst. Dáár gaat het om. Het gaat hier gewoon om een jong dier, die net verhuisd is. Niks geks mee aan de hand. Het feit dat het paard gaat denken van "zo slecht zijn de mensen niet" is al helemaal niet aan de orde, het gaat er hier om dat het paard het juiste gedrag laat zien aan de baas vóórdat het mag drinken. Dan zou ik als paard eerder het tegenovergestelde van gaan denken . En idd, we hoeven het niet eens te zijn, maar we moeten dan wel zeker weten dat we het over hetzelfde hebben.
Ik zal proberen het te verduidelijken, fijn dat je je vragen stelt, het is op “papier” best lastig om dingen juist te verwoorden.

Monique, wat ik verwarrend vind is dat je heel specifiek op mijn casus in gaat en dat daar heel specifiek op gereageerd wordt en dat je dan vervolgens aangeeft dat het om het brede principe gaat.

Dat kan, maar ik heb uitgelegd dat dit een voor mij nieuwe techniek is voor dit doel en heb dus geen ander voorbeeld dan het jouwe!

Daarnaast heb je het steeds over water als doel, terwijl ik water als extra motivator (een middel) zie. We hadden denk ik een heleboel ruis kunnen overslaan als je was begonnen met: In het parelli programma wordt het wel eens aangeraden om je paard geen water in zijn stal of paddock te geven en hem dan meerdere malen naar het water toe te brengen. Hoe staan jullie tegen over het gebruiken van water als middel in een training? Dan was je discussie vanaf het begin heel open en breed geweest.

Als ik had geweten dat dat het geval was, dan had ik dat zeker kunnen doen. Maar nogmaals, deze techniek is me alszodanig echt niet bekend. En water als motivator, dat vind ik zo mogelijk nog erger k]Ik vind namelijk nu dat je aannames maakt en voel dat toch de neiging om die recht te zetten. Je maakt de aanname dat een paard al in handen in geweest en daar haal je bewijzen uit mijn dagboek bij, terwijl in mijn dagboek ook staat beschreven dat er wel eens wat met haar is gedaan maar niet in de zin van leiden aan een halster. En die aannames of voorbeelden hoeven er helemaal niet in als je een hele brede discussie wil beginnen. [/quote]Die voorbeelden (bewijzen ) kwamen er pas bij toen je zei dat dat niet waar was. Toen heb ik laten zien dat ik dat niet heb aangenomen, maar dat dat gewoon in je dagboek staat. Een paard komt toch niet uit zichzelf een paar keer in een trailer? Maar goed, jij weet zelf het beste wat je ermee hebt bedoeld, ik lees de teksten en dat is per definitie dan altijd een aanname ja. [quote=alytuiere]Verder: Ik laat paarden eigenlijk altijd 'iets doen' voordat ze wat krijgen. Ik wacht op het goede antwoord tot ik even pauze/beloning geef in de training. Ze moeten van mij netjes op een afstand wachten tot ik klaar en aan de kant ben voordat ze bij het water of hooi mogen. Als ze mij naar een waterbak sleuren of door een hek willen beuken laat ik eerst duidelijk worden dat dat niet de bedoeling is. Ik voorzag met Birket sowieso wat issues met wijken voor druk, dus ik ben haar dat eerst uit gaan leggen voordat ik met water of zelfs hooi aan kwam zetten. Ik denk dat het vervelender voor haar was geweest (en dat ze dan meer negatieve associaties bij mij en vooral de stick had gehad) als ik gewoon met dat water en hooi in de weer was gegaan en haar meerdere malen een f]Een paard leren dat het respect moet hebben voor jou ruimte, is iets wat je handigerwijs níet doet terwijl je tussen je paard en het hooi in staat. Of tussen het paard en de waterbak.
Je hebt blijkbaar de neiging om dingen recht te zetten, ik heb juist geprobeerd het te hebben over dit onderwerp zónder jou persoonlijk “aan te vallen”. Als dat nu nog niet duidelijk is, dan weet ik het niet meer. Jij moet vooral blijven doen wat je denkt dat goed is. Maar accepteer ook dat er mensen zijn die daar anders over denken. Net als met de join up van Mony Roberts: sommige technieken zijn in de handen van mensen die het op het verkeerde moment gebruiken echt niet paardvriendelijk te noemen.Ik vind het gewoon sneu als ik lees dat een jonge merrie op deze manier zijn eerste dagen bij een nieuwe baas in het diepe wordt gegooid. Als dan blijkt dat dat volgens een systeem gaat, dan wil ik weten hoe dat zit. En helaas....ik heb nog steeds geen argumenten gelezen dat dit voor jonge dieren een goeie manier is om ze calm, connected en responsive te krijgen, en dat was de reden waarom je hiermee begon.
Ik begrijp ook, dat je erg blij met je paard bent, er goed voor wilt zorgen en je juist bewust je keuzes maakt. Het feit dat je een dagboek bijhoudt maakt je ook (en dat geldt voor iedereen die een dagboekje bijhoudt) kwetsbaar voor kritische kanttekeningen. Vandaar een apart topic, buiten je dagboek en zonder namen. Omdat het me niet gaat om jóu, maar om de methode.

[lila]

PS: omdat de tekst in het schrijfvenster steeds heen-en-weer begint te wippen als ik te langer berichten typ, typ ik in Word. Daarna kopieer ik het naar hier. Daarom alleen af en toe een smiley, omdat ik die met een puntkomma, streepje en haakje kan maken.
de andere smileys ken ik niet uit mijn hoofd....berichtjes opleuken met smileys maken ze vaak wel wat beter te lezen...

[Monties baasje]

Ik 'gebruik' water als volgt. Monty heeft 24/7 de beschikking over automatische drinkbakjes. Echter ik weet dat hij het lekker vind om na het 'werk' een volle lauw warme (ipv koud) water te krijgen. Hij drinkt lekkerder uit een volle emmer dan uit zo'n klein bakje.
Wat ik daar hopelijk mee bereik is dat Monty mij nog meer gaat waarderen/ als leider zien omdat ik hem naar de beste drinkplaats breng.
Bij het grazen aan de hand zoek ik ook de plantjes waarvan ik weet dat hij ze extra lekker vindt.

Ik heb het idee dat Pat het principe gebruikt bij paarden die niet willen komen of zich niet laten vangen. Door het aanbieden van een behoefte wordt je wat populairder zodra je paard heeft geleerd om te komen kan je andere middelen in gaan zetten. Bijv. Een lekkere scratch beurt of aanbieden van een wortel oid.

[saar]

Ik heb met groeiende verbazing dit topic gevolgd. Ik vind dat hier een veel te krachtig middel wordt ingezet om een relatie bij een paard "af te dwingen". Het bewust ontzeggen van vers drinkwater in strijd met de vijf vrijheden van een dier. Alle vergelijkingen naar voer gaan niet op, eten is anders dan drinken.

Hier hadden imo best andere keuzes gemaakt kunnen worden, meer doordacht en met meer respect voor het welzijnsaspect van het paard. Wat was er mis met undemanding time? Waarom geen worteltjes of brokjes voeren, in plaats van water?

[promptertje]

Ik merk dat dit topic al dagen door mijn hoofd spookt, en dan niet meer zozeer met waar het allemaal om begon (alleen het water), maar een bepaalde houding tegenover het paard zoals door Mikey uitgedragen; we "pikken" teveel van het paard. Ik heb daar over nagedacht. Is dat zo? In mijn geval denk ik wel, alleen voelt het niet alsof het paard "misbruik" van mij maakt. Beyond mag best heel veel, Stuart en ik vinden dat allebei helemaal geen probleem. Als wij bijvoorbeeld zijn hooibak vullen, mag hij daar met zijn neus bovenop staan, een plukje pakken, met het plastic van het baaltje spelen - zolang hij ons maar niet molesteert .

Ik heb niet de houding dat ik vind dat het paard zich maar "moet gedragen". Het paard hoeft van mij niet "beleefd" te zijn. Natuurlijk zijn er grenzen en natuurlijk verwacht ik dat het paard zich als een partner gedraagt, maar wat eigen initiatief op zijn tijd vind ik leuk en wordt zeker niet de kop in gedrukt. Het lijkt alsof er ook in Parelliland verschil van mening over is, reden waarom (dat zei ik al eerder) ik van bepaalde Parelli-instructeurs absoluut geen les wil omdat ik daarmee totaal niet op één lijn zit. het "voor wat hoort wat' principe pas ik niet continu in mijn omgang met mijn paarden toe. Dat werkte bij een angstig paard als Danny heel goed, maar bij mijn hondsbrutale Beyond werkt het net zo goed.

Ik ben er nog niet uit. En tot die tijd hou ik mijn eigen principes aan omdat die goed voelen. Ik heb geen idee of Beyond me op deze manier leuker vindt dan wanneer ik de "mikey-principes" toe zou passen, maar voor mij voelt het in ieder geval nu beter.

[sanne]

Ik begrijp de strategie op deze manier niet zo goed eigenlijk.

Ik ben er helemaal niet tegen; om rapport op te bouwen, zou ik het wel kunnen gebruiken. Bij parelli ben je bijna dag en nacht met je paard bezig en breng je hem dus constant naar het water. Daar had ik geen problemen mee.
Wat ik niet helemaal begrijp: een paard dat nog weinig in handen is geweest, begrijpt nog helemaal niets van de afspraken die mensen met hem willen maken (respect voor ruimte etc.). Ik zou dat zelf aanleren in een rustige ruimte waar er geen afleiding is en het paard zoveel mogelijk op z'n gemak is. Als de afspraken in die situatie duidelijk zijn, ga ik de oefening langzaam moeilijker maken -> ook uit m'n ruimte blijven als paard RB is, ik voer in handen heb, etc. etc. Je maakt nu gelijk de oefening heel erg moeilijk. Paard snapt het nog niet en heeft een enorm grote motivatie om NIET te doen wat je wilt; hij wil gewoon naar het water lopen, lijkt mij. Het lijkt mij dat je dan onnodig hard moet zijn in je communicatie om dat te voorkomen, terwijl je paard de afspraken nog niet kent.

Ik ga verder qua idee met promptertje mee.

[E.Zanden]

Ik heb met groeiende verbazing dit topic gevolgd.
Ik vind dat hier een veel te krachtig middel wordt ingezet om een relatie bij een paard "af te dwingen". Het bewust ontzeggen van vers drinkwater in strijd met de vijf vrijheden van een dier.
Alle vergelijkingen naar voer gaan niet op, eten is anders dan drinken.

Hier hadden imo best andere keuzes gemaakt kunnen worden, meer doordacht en met meer respect voor het welzijnsaspect van het paard.
Wat was er mis met undemanding time?
Waarom geen worteltjes of brokjes voeren, in plaats van water?

[E.Zanden]

PS: tip voor paarden die emmers omgooien....

Haal bij de lokale garage een oude autoband op en zet daar je emmer in...
( Briljant hé? )