2 vraagjes (opstappen en hoofd omhoog houden)

[Morrie]

vraag 1:
Ik zal eerst even de situatie schetsen:
Ik ben van gevorderde leeftijd en heb een slechte rug, ik kan niet alle dagen zonder krukje opstappen.
Wat is nu het probleem:
Als ik een krukje naast Morrie zet om op te stappen (na uitgebreid grondwerk, als ik denk dat hij echt lefbraind is) en ik stap op het krukje, loopt Morrie een aantal stapjes achteruit.
Ik ga dan weer van het krukje af, vraag hem liefjes naar voren en begin opnieuw.
Dit kan echter zo lang duren dat mijn tijd "op" is.
Gisteren was ik het zat, geduld verloren en ben ik achter hem gaan staan en heb heel hard met de stick op de grond geslagen, toen ging meneer keurig die paar stapjes naar voren en kon ik opstappen.....

Is dir Parelli-technisch verantwoord (vermoed van niet) en hoe zou ik het volgens het boekje op moeten lossen

N.B. ik kan maar 1 x per dag opstappen, zelfs dat moet ik 's nachts bezuren met rugpijn, dus 100 x op en afstappen is voor mij geen optie

Vraag 2:
n.a.v. het verhaal van Pais over de sloot:
Morrie doet dit dus ook: het gras ind e wei is op en de bermen staan vol sappig smakelijk gras en hij duikt met z'n neus in het gras, met het touwhalster krijg ik hem er niet uit, ik ben doodsbang dat ook hij een keer de sloot in dondert, want IN de sloot schijn het lekkerste gras te staan.
Hoe krijg ik die enorme kop omhoog??????
(ik schrijf maar niet hoe ik het nu doe, dan bellen jullie de dierenbescherming )

Aan de hand (als ik met hem loop) zeg ik *uh* en dan laat ie het, maar als ik erop zit, werkt dat niet..... en ik mag nog niet tegen hem praten, ben pas level 1.....

[Jannepauli]

Mag ik als niet-PNHster er iets over zeggen?

Ten eerste: opstijgen vanaf een krukje is absoluut niet verkeerd!! In Nederland schijnt het nog steeds iets te zijn waar mensen lacherig over doen maar Morrie in Engeland en Duitsland( waar ik mijn ruiteropleiding heb gehad) is het gebruiken van een opstapje volkomen normaal ! Er is niks stoers aan om van de grond af op te stappen en het is zelfs beter voor de rug van het paard ( en je zadel) als je een opstappertje gebruikt.

Of je het nu op een Parelli- of andere methode doet: het paard moet leren stilstaan als jij dat wilt. Die paar stevige klappen op de grond die jij beschrijft geeft eigenlijk aan dat je je geduld verloren bent en daar snapt je paard waarschijnlijk niet zo veel van. Denk jij dat hij er iets van geleerd heeft? Hij is wellicht alleen maar geschrokken! Iets aan je paard leren zou je ook niet moeten doen door 'lief te vragen'- wel door DUIDELIJK te zijn wat je van hem/haar verlangd en daarin ook consequent te zijn. Dus niet één keer willen dat hij/zij absoluut stilstaat en van je krukje klimmen als hij gaat bewegen, en de volgende keer er toch, ondanks het bewegen, wél opstappen. Dan geef je twee signalen af en dat kan een paard niet combineren!
Terug naar af dus: naast de schoft van het paard staan, en geduldig wachten. Gaat-ie in beweging, metéén corrigeren met een kort stemcommando ( dus géén lang verhaal in de zin van: hé toe nou joh, blijf eens staan.. maar gewoon: néé, terrrug!) en als hij het even volgehouden heeft belonen en laten ontspannen. Dan schuif je wat naar achteren, ter hoogte van je krukje. Herhalen, herhalen, herhalen! Dan komt het goed!

Een ander punt is dat je volgens level 1 kennelijk je stem niet mag gebruiken. Tja... en dat is nou precies wat ik eigenlijk tegen 'methodes' heb!! Als het vanaf de grond voor jouw paard goed werkt dat je 'uh' zegt, dan is dat een 'hulp' die hij goed begrepen heeft. Waarom zou je dat dan ook niet gewoon doen als je op het paard zit? Ik zou het wél doen als ik weet dat mijn paard op mijn stem reageert! In ieder geval om het 'm in het begin van deze oefening te leren. Waarom probeer je het niet zo: gebruik je stem, en terwijl je dat doet zet je meteen wat zachte druk op het halster. Komt dat koppie omhoog, beloon je meteen! Dat hou je consequent vol: "uh", teugel aannemen, belonen.
Als dat er goed in zit, ga je het proberen met alleen je teugel aannemen- geen stem dus - en meteen belonen als het goed gaat. In dressuurtermen heet dat een hulp 'verfijnen' dus steeds minder zichtbaar maken, of in jouw geval, hoorbaar maken!
Zit dat dan allemaal goed, dan kun je vervolgens Ã* la Parelli, je mond houden! Maar intussen heb je je paard iets geleerd, soms moet je creatief zijn en je niet strak aan de voorschriften houden.

[Brenda]

O Morrie wat herkenbaar , eigenlijk hoort er niet zo'n groene grijns achter, maar grijns meer omdat ik hierin dus niet de enigste ben.
Tsja ook ik moet via hek of kruk opstappen, en ook Amon is een drama om ernaast te parkeren. Van die geintjes dat, net als je je been over het zadel wil zwaaien, gauw opzij stappen, zodat je zowat uit je kruis scheurt Gelukkig is er altijd wel iemand in de buurt die hem van de andere kant tegen het hek aan parkeert, en hem niet meer de mogelijkheid geeft om van mij weg te stappen.
Maar ja dat is natuurlijk niet de oplossing, immers wil ook wel eens op kunnen stappen zonder hulptroepen erbij.


Amon is ook vreselijk sterk in zijn nek, en als hij voeremmers ziet, of een sappig stukje gras en hij heeft zijn dag dan sleurt hij me zowat er heen. Natuurlijk funest voor mijn zere spieren en gewrichten, vaak ben ik hem voor en zie ik het "gevaar" al komen, dus zorg dat zijn aandacht bij mij is.
Maar soms lukt dat dus niet, en dan geef ik uit reactie op de pijn wel eens een niet geoorloofde ruk aan het touw Niet bedoeld, excuses Amon, maar hij doet dan vreselijk lomp, dus lompe reactie terug.

Ik volg dit topic dus met aandacht voor de "wel Parelli like" tips.

[Jannepauli]

... Ik volg dit topic dus met aandacht voor de "wel Parelli like" tips.

... bedoel je daarmee dat mijn 'advies' daarom minder interessant was?

Ik denk dat het op de eerste plaats goed is als je kenbaar maakt dat er iets niet goed gaat en erover nadenkend, je realiseert dat de 'fout' bij jou ligt en niet bij het paard. Voor mij zijn het twee verhalen over 'niet opgevoede paarden' die in principe zonder geweld of trucs ( tegen het hek parkeren) simpel op te lossen zijn.
Soms moet dat gewoon op een manier die niet 'volgens het boekje' is - tenslotte heeft je paard dat boekje niet gelezen. En is het niet zo dat juist Parelli vindt dat je 'creatief' moet zijn?

Buiten de opstaphulp die ik hierboven noemde, kun je ook de hulp van een 2e persoon inschakelen om dat stilstaan te oefenen. Laat iemand je paard vasthouden en corrigeren als-ie er vandoor wil gaan terwijl jij opstapt. ik heb dat een van mijn lesklantjes ook zo bijgebracht: ik hield het paard vast en zei 'néé' als-ie wilde gaan bewegen. Dat herhaal je een paar keer terwijl ik vóór het paard sta en de vrije hand op de borst leg. Daarna ga je steeds meer afstand nemen dus blokkeer je je paard niet meer door je fysieke aanwezigheid. Binnen twee dagen had het paard het door en blijft sindsdien keurig stilstaan totdat de ruiter aangeeft dat er gelopen mag worden.

[Jossie]

Ik zou eigenlijk ook niet weten wat het bezwaar is tegen uh vanuit het zadel als je nog maar (?) level 1 bent. Ik bedoel, ik praat veel tegen Kate om haar te kalmeren of juist te activeren. Ik snap dus niet waarom dat niet dez parelli's is (mensentaal is geen paardentaal, dat snap ik dan weer wel ).

Het opstappen was met mijn vorige merrie ook een drama, het leek dat liedje wel (en we doen een stapje naar voren en een stapje terug etc). Ik had echter niet het nadeel wat jij wel hebt en kon dus heel erg lang meehupsen totdat madame het opgaf. De oplossing met je cs vind ik wel een goeie, je bakent immers heel duidelijk de ruimte af.

[Brenda]

... Ik volg dit topic dus met aandacht voor de "wel Parelli like" tips.

... bedoel je daarmee dat mijn 'advies' daarom minder interessant was?

Ik denk dat het op de eerste plaats goed is als je kenbaar maakt dat er iets niet goed gaat en erover nadenkend, je realiseert dat de 'fout' bij jou ligt en niet bij het paard. Voor mij zijn het twee verhalen over 'niet opgevoede paarden' die in principe zonder geweld of trucs ( tegen het hek parkeren) simpel op te lossen zijn.
Soms moet dat gewoon op een manier die niet 'volgens het boekje' is - tenslotte heeft je paard dat boekje niet gelezen. En is het niet zo dat juist Parelli vindt dat je 'creatief' moet zijn?

Buiten de opstaphulp die ik hierboven noemde, kun je ook de hulp van een 2e persoon inschakelen om dat stilstaan te oefenen. Laat iemand je paard vasthouden en corrigeren als-ie er vandoor wil gaan terwijl jij opstapt. ik heb dat een van mijn lesklantjes ook zo bijgebracht: ik hield het paard vast en zei 'néé' als-ie wilde gaan bewegen. Dat herhaal je een paar keer terwijl ik vóór het paard sta en de vrije hand op de borst leg. Daarna ga je steeds meer afstand nemen dus blokkeer je je paard niet meer door je fysieke aanwezigheid. Binnen twee dagen had het paard het door en blijft sindsdien keurig stilstaan totdat de ruiter aangeeft dat er gelopen mag worden.

Ooooooooo neeee mijn post was geplaats voor ik de jouwe gezien had. Ik reageerde op Morrie omdat zij zowel ik het even niet oploste volgens de voorschriften.
Sorry dat dit zo overkwam op jou, want ik vindt je advies zeker zinvol, sterker nog ik kan niet anders als met mijn stem werken.
Ik "praat" altijd met mijn dieren, mijn honden, cavia's en dus ook met Amon.
In mijn stem ligt het enthousiasme als hij wat goeds gedaan heeft, ik prijs hem de hemel in, en leuk dat hij dat vindt. In mijn stem ligt al mijn emotie's, maar ik ben me bewust dat ik duidelijk ben in mijn woorden bij het uitvoeren van oefeningen zodat mijn houding en stem geen tegendelen spreken.

Het stilstaan wordt geoefend met een tweede persoon, maar je kent Amon nog niet
Ik heb onbewust gekozen voor een spiegel van mijzelf, ik leer ontzettend veel van hem. Zijn fratsen zijn nooit kwaad bedoeld, heeft meer met mijn onduidelijkheid te maken. Wat logisch is, als je lichamelijk niet goed in elkaar steekt ga je vreemde houdingen aannemen om iets voor elkaar te krijgen. Daarom is het voor mij van belang dat iemand aanwijzingen geeft als ik een verkeerd signaal uitzend die ik zelf niet door heb.
Filmen werkt bij mij heel goed, zie daar gelijk mijn "fouten" op.
Amon is soms nog een puber, met streken, maar zeker niet onopgevoed, daarvoor moet ik hem even verdedigen hoor, ik had me geen betere leermeester kunnen wensen in alle opzichten.

[P a i s]

Het opstappen heb ik geen ervaringen mee maar ik denk dat het het makkelijkst is om zn rustpunt naast jou te laten vinden. Oefen eerst zonder opstapje want dan ben je wat mobieler - hij moet naast je stilstaan en als hij die plek verlaat, laat je hem allemaal moeilijk dingen doen tot je hem weer comfort geeft naast je "wil je nú misschien stilstaan?" Dit herhaal je tot hij merkt dat hij maar beter naast je kan staan, want als hij uit zichzelf vertrekt moet hij aan het werk.

Over het grazen
Ik vermoed dat morrie wel heel sterk moet zijn. Mn fjordje kan er ook wat van maar een norriker kan ie vast niet tegenop. Wat ik deed, toen hij nog spontaan de berm in dook, was de binnenteugel (die niet aan de kant van de sloot is) korter nemen en wat optillen. Goed vasthouden!! Met weinig slack maar niet strak. Ik had aan de kant van de sloot mn stick zodat ik zn hoofd terug kon drijven als hij begon te trekken. Meestal ging dat goed en kreeg ik hem dat soort buien wel door, maar soms was hij zo onverwacht en lette ik niet op, dat hij die berm in dook en nogal bergafwaards stond te grazen. Soms werd het me te eng, sprong ik eraf via zn kont en sleurde hem met weinig emotional fitness de berm uit. Het beste kon ik dan blijven zitten, heel rustig 1 teugel opnemen en wat aandrijven. Als hij naar voren dichter naar de sloot drong, liet ik meteen los want ... je weetwel. Na een paar vlinke happen vond hij dr druk op zn voorbenen waarschijnlijk ook wat minder, en kwam hij iets naar achteren. Dan kon ik hem weer omhoog sturen, met mn binnenteugel en buitenbeen. Nu heb ik uit gewoonte nog steeds de stick aan de slootkant maar ook als ik zonder stick rij, doet hij het gelukkig ook niet meer.
Wie weet vind je meer tips in de dvd "my horse won't go" Die wil ik zelf ook nog eens kopen.

[RebanKabriche]

Hallo Jannepauli,

Ik vind jouw advies superinteressant!!
Als ik jouw reacties zo aanhoor gebruik jij dezelfde methode als ik --> je eigen methode.... en hou je niet vast aan één methode. Je haalt gewoon eruit wat voor jou van toepassing is. Want ik ben van mening als je het niet goed doet zal je paard je dat echt vertellen, een paard is nog steeds de beste spiegel van een mens

Ik heb ook een Parelli pakket en gebruik dat ook, tot nu toe alleen nog maar lezen en DVDtjes kijken. Maar ik moet zeggen dat ik onbewust toch al dingen toepas gewoon omdat je het nu beter begrijpt. Ik heb 1x per week dressuurles en rij ook op de engelse manier.

Wat ik dus eigenlijk bedoel is dat ik kijk wat (ik denk) het beste voor mij en mijn paard is, want wat het beste voor ons is kan voor iemand anders wel helemaal niet goed zijn.

Nou stuit ik wel tegen een probleempje op, mischien kun jij me daarbij adviseren. Mijn paard is altijd met een sterke, vasthoudende hand gereden, daardoor heeft ze geen vertrouwen in de ruiterhand en is niet nageefelijk. Toen ik haar kocht werd ze met stang en trens gereden en toen leek er niets aan de hand, maar ik ben qua dressuur nog een beginner en mag dus niet daarmee rijden. Doordat ze zo weinig vertrouwen heeft in de ruiterhand probeert ze soms het bit vast te pakken als je haar 'gewoon' oppakt. Ik weet niet goed wat ik daar mee moet. Ik rij haar nog niet zo lang en ik ben begonnen met losse teugels te rijden zodat mijn zit verbetert en mijn paard vertrouwen krijgt, en op eigen benen moet lopen. Maar nu ben ik op een punt dat ik de teugels 'gewoon' wil aannemen maar dat vind ze dus eng en gaat dat koppie in de lucht en probeert ze vast te houden, heel irritant en ik wil dit op een ontspannen fijne manier oplossen, kan dit?

[Mister T]

Hoi Morrie!

Ik herken beide problemen en ik heb de volgende tips gekregen tijdens mijn lessen.

voor probleempje 1 het "hoofd naar benede en eten" kreeg ik de volgende tip:

Wanneer meneer of mevrouw staat te eten je wilt het hoofd omhoog vragen begin je zachtjes met je hand op de schouder precies naar de schoft te tikken... je doet dit ook in 4 fases.... geen reactie na 3 tellen... fase 2... geen reactie... fase 3... geen reactie...fase 4... stomp maar heel hard op dezelfde plaats.... moment van hoofd omhoog.. al is het maar 10 centimeter... release.... dit kan je op het paard doen, maar ook naast het paard staand... op deze manier hoef je alleen maar "uh' te gebruiken wanneer je bijv. aan de leadrope aan het wandelen bent en je zou er niet naast staan op dat moment.... Zelf gebruik ik dan mijn stick....Ik kan je verzekeren het werkt.. ik kan Mr. T nu op mijn vingertop naar boven vragen.... soms probeerd hij me uit en duikt direct weer naar beneden.... na 3 keer vind ik het genoeg en geef hem dan 1x een goede tik... het is dan altijd helemaal klaar... hij snap nl. heel goed wat ik bedoel...

Probleempje opstappen vanaf krukje en niet stil staan:

Ik stap echt niet van het opstapje af als hij begint te draaien of te ver naar voren, achteren of ervandaan staat.... ik ga die stap niet voor hem maken... mij krijg jij niet aan het lopen denk ik dan.....Wilt hij niet stilstaan... dan gaat hij maar rondjes lopen rond het krukje (circling game).... en hij moet blijven lopen totdat ik hem stilzet.... gaat hij stilstaan en draait hij zijn achterste van mij weg... dan doe ik het begin van de squeze vanaf het krukje.. ik laat hem dus langs mij lopen en zet hem naast mij stil. Op het moment dat hij staat zoals zoals het moet... is hij zooowww braaf en fantastisch en geweldig en een super paard!.... ghe ghe.. je zou hem eens moeten zien groeien van trots.... Ik heb hier een apparte oefening van gemaakt... ik stap dus niet altijd op... nu geeft hij soms zelf al aan dat ik mag opstappen.... draait zijn hoofd naar me toe en duuwt zachtjes met zijn neus tegen mijn been....

Ik hoop dat je hier wat aan hebt... (en als je snapt wat ik geschreven heb... )

[Morrie]

Wanneer meneer of mevrouw staat te eten je wilt het hoofd omhoog vragen begin je zachtjes met je hand op de schouder precies naar de schoft te tikken... je doet dit ook in 4 fases.... geen reactie na 3 tellen... fase 2... geen reactie... fase 3... geen reactie...fase 4... stomp maar heel hard op dezelfde plaats.... moment van hoofd omhoog.. al is het maar 10 centimeter... release....

zo doe ik het dus, maar ik dacht dat dat niet PNH was...

Ik stap al 3 jaar met een krukje op, voor ik PNH deed, had ik er vaak iemand even voor staan, maar dat kan nu dus niet meer, want als Morrie dan beweegt, krijgt ie een klap in z'n gezicht en dat kan ook niet meer..... PNH helpers heb ik niet op stal, ze vinden het bijna allemaal soft geaai....

Ik doe vaak de games vanaf het krukje, yoyo en circling, ik heb gisteren zeker een half uur naast hem gestaan op het krukje, hij staat gewoon te slapen, tot ik een pluk manen pak om op te stappen, dan gaat ie achteruit lopen.,....

Ik dnek dat ik voorlopig nog niet aan rijden toe ben.....

[Jannepauli]

@ Amon.. geeft niet hoor, ik snap 't! Onze postjes hadden elkaar gewoon gekruisd!

@ Mister T ... aha, dat zijn dus nou die 'fases', verzwaren van de druk ( van een tikje naar een stomp) ?? Tja, dan vraag ik me af hoe het paard de relatie legt tussen 'tikje' (aandacht vragen) en een stomp ( geweld voor aandacht vragen).. ( op een ander forum heb ik iemand datzelfde eens zien beschrijven maar toen werd de eindfase hard prikken met een sleutel). Dat vind ik niks, sorry.. Ik zou het anders aanpakken: eerst luid en duidelijk néé of úh'zeggen, met een 'scherpe' stem. Gebruikmakend van het feit dat het paard dan waarschijnlijk het hoofd omhoog haalt, meteen 'goedzo, brááf' met zachtere stem. Dat werkt ook en is effectiever dan maar steeds harder blijven tikken..
Ik vind het verzwaren van druk, met alle respect, geen goede methode. Als je gaat stompen ( of slaan, of met je sporen prikken allemaal één pak nat) verlies je de controle over jezelf - dat kan nooit goed zijn. Bij een stomp kun je ook geen 'release' geven..

@ Morrie ... jammer dat je geen geschikte lui op stal hebt die jou even willen bijstaan. Maareh... ik lees iets wat mij nooit zou overkomen: .. krijgt-ie een klap in z'n gezicht... oh! Ik hoop niet dat je het erg vindt als ik het zeg, maar - ergens las ik dat je eens schreef dat je geen 'leiderskwaliteiten' hebt.. welnu, hier is je les!! ( Dit is de befaamde spiegel!) want.. probeer toch iemand te vinden die je enigzins vertrouwd en wees dan duidelijk in je instructies naar die persoon. Dus: zeg dat je je paard wilt leren stilstaan bij het opstappen, zeg dat je daar even hulp bij nodig hebt en vertel duidelijk hoe je het wilt. Dus, rustig vasthouden aan het halster of touwtje, als er beweging in het paard komt, meteen néé zeggen en vooral niet slaan. Dat is de opdracht! Als je in staat bent om dat aan een andere persoon over te brengen, ben je begonnen met je leiderskwaliteiten!

Oh ja, en pak de volgende keer dan geen pluk manen ( vind jij ook niet lekker om aan je haar getrokken te worden!) want dat is kennelijk al een signaal voor 'lopen' geworden. Leg/ steun met je vlakke hand op de manenkam, net boven de schoft. Of, als je het jezelf nóg makkelijker wilt maken: doe eens een oude beugelriem om de hals van je paard, gewoon niet strak eronheen. Die kun je dan vasthouden en dat geeft meteen iets van druk op de onderhals, zolang je er maar niet aan gaat hangen.

[Jannepauli]

Hallo Jannepauli,

Ik vind jouw advies superinteressant!!
Als ik jouw reacties zo aanhoor gebruik jij dezelfde methode als ik --> je eigen methode.... en hou je niet vast aan één methode. Je haalt gewoon eruit wat voor jou van toepassing is. Want ik ben van mening als je het niet goed doet zal je paard je dat echt vertellen, een paard is nog steeds de beste spiegel van een mens

Ik heb ook een Parelli pakket en gebruik dat ook, tot nu toe alleen nog maar lezen en DVDtjes kijken. Maar ik moet zeggen dat ik onbewust toch al dingen toepas gewoon omdat je het nu beter begrijpt. Ik heb 1x per week dressuurles en rij ook op de engelse manier.

Wat ik dus eigenlijk bedoel is dat ik kijk wat (ik denk) het beste voor mij en mijn paard is, want wat het beste voor ons is kan voor iemand anders wel helemaal niet goed zijn.

Nou stuit ik wel tegen een probleempje op, mischien kun jij me daarbij adviseren. Mijn paard is altijd met een sterke, vasthoudende hand gereden, daardoor heeft ze geen vertrouwen in de ruiterhand en is niet nageefelijk. Toen ik haar kocht werd ze met stang en trens gereden en toen leek er niets aan de hand, maar ik ben qua dressuur nog een beginner en mag dus niet daarmee rijden. Doordat ze zo weinig vertrouwen heeft in de ruiterhand probeert ze soms het bit vast te pakken als je haar 'gewoon' oppakt. Ik weet niet goed wat ik daar mee moet. Ik rij haar nog niet zo lang en ik ben begonnen met losse teugels te rijden zodat mijn zit verbetert en mijn paard vertrouwen krijgt, en op eigen benen moet lopen. Maar nu ben ik op een punt dat ik de teugels 'gewoon' wil aannemen maar dat vind ze dus eng en gaat dat koppie in de lucht en probeert ze vast te houden, heel irritant en ik wil dit op een ontspannen fijne manier oplossen, kan dit?

Ja dat is zeker wel op te lossen! Je moet een aantal stappen eerst doorlopen : wees er zeker van dat de tanden en kiezen van je paard in orde zijn. Haken, wolfskiesjes etc. zijn pijnlijk en zijn voor een paard vaak een reden om het bit vast te pakken en zichzelf vast te zetten. Ten tweede: zorg voor een zacht en goed passend bit.

En dan: ik denk dat je al heel goed van start gegaan bent - laat die teugel inderdaad maar wat doorhangen en probeer zo vertrouwen te krijgen ( als dat het probleem is). Doe het 'aannemen' van de teugel ook niet te nadrukkelijk - probeer héél subtiel te zijn, en schuif heel onopvallend telkens een stukje aan. Daarbij moeten je eigen handen in eerste instantie ook nageeflijk blijven, gaat het paard spannen, geef dan een beetje toe ( release noemen ze dat hier!) maar niet meteen helemaal 'los' laten want dan geef je een verkeerde 'beloning'. Probeer je armen ( vanaf de schouder) zo ontspannen mogelijk te houden: het trucje van vroeger was: heb het gevoel dat je in plaats van twee teugels, twee hele kwetsbare kuikentjes in je handen hebt. Ga je knijpen dan gaan de kuikentjes dood! Een mooie manier om te voelen: doe, terwijl je op je paard zit, je ogen dicht en probeer het contact tussen de mond van je paard en jouw vriendelijke hand te voelen. Wees je bewust van ieder rukje of spierspanning. En ga méé met de beweging. Een paard dat nageeflijk wordt op het bit, zoekt zelf de aanleuning - geef 'm die kans om een positie te vinden die op dat moment prettig voor 'm is.

De andere kant van het verhaal is: als een paard langdurig met stang en trens gereden is, heeft het paard daardoor ook een bepaalde gewenning. Wat ik wil zeggen is dat het paard, in tegenstelling tot wat je denkt, misschien ook wel de 'steun' van een strakkere hand kan missen! En dus onzeker wordt en juist daarom het bit gaat vastklemmen.

Zo via het internet is het moeilijk te beoordelen maar ik zou je aanraden de 'zachte hand/kuikens en ogen dicht) te proberen. Zodra je paard doorkrijgt dat je bereid bent naar zijn signaal te luisteren, krijgt-ie meer vertrouwen in je hand. En, realiseer je dat het tijd nodig heeft - dit doe je niet in twee dagen.

[Morrie]

ik kan best op m;'n paard stappen met krukje, en dan staat ie nog stil ook, het gaat mij erom dat ik wil gaan filmen voor m'n level 1 en het op de juiste Parelli manier moet doen.
Mijn paard zit er echt niet mee als ik een pluk manen pak, al ga ik er met mijn volle 90 kilo aan hangen,, dat boeit hem voor geen meter, ik heb een zware koudbloed, die is echt niet gevoelig voor dit soort dingen.

Hij is altijd op stang gereden en heeft bij zijn vorige bazen een mond van schokbeton gekregen, of ik nou kuikentjes of staal in mijn handen heb, maakt hem allemaal niets uit.

Ik wil dus ook niet tegen hem praten als ik bezig ben met level 1 dingen en ik wil geen hulp van derden, daarmee lukt het allemaal wel. Als boomsleeppaard luistert hij perfect naar de stem, maar het is juist de kunst om het volgens het boekje te doen.

Het grondwerk zijn we al doorheen, dat doet hij volgens het boekje, op het rijden loop ik nu een beetje vast.

Maar de hulptroepen komen dinsdag, dan vraag ik advies, ik zal jullie laten weten wat het advies is uit de Parelli hoek

[eline]

opstappen via een krukje of hek is ook eigenlijk pas level 2 en is voor sommige paarden een heel moeilijke oefening. ik kan me nog herinneren een hele zomer hektraining te hebben gedaan...take the time it takes

[Jannepauli]

ik kan best op m;'n paard stappen met krukje, en dan staat ie nog stil ook, het gaat mij erom dat ik wil gaan filmen voor m'n level 1 en het op de juiste Parelli manier moet doen.
Mijn paard zit er echt niet mee als ik een pluk manen pak, al ga ik er met mijn volle 90 kilo aan hangen,, dat boeit hem voor geen meter, ik heb een zware koudbloed, die is echt niet gevoelig voor dit soort dingen.

Hij is altijd op stang gereden en heeft bij zijn vorige bazen een mond van schokbeton gekregen, of ik nou kuikentjes of staal in mijn handen heb, maakt hem allemaal niets uit.

Ik wil dus ook niet tegen hem praten als ik bezig ben met level 1 dingen en ik wil geen hulp van derden, daarmee lukt het allemaal wel. Als boomsleeppaard luistert hij perfect naar de stem, maar het is juist de kunst om het volgens het boekje te doen.

Het grondwerk zijn we al doorheen, dat doet hij volgens het boekje, op het rijden loop ik nu een beetje vast.

Maar de hulptroepen komen dinsdag, dan vraag ik advies, ik zal jullie laten weten wat het advies is uit de Parelli hoek

Och, sorry hoor - ik heb je eerste post dan blijkbaar helemaal niet begrepen. Ik dacht dat je wél een probleem had... In de prullenmand dan maar met mijn reaktie - ik zal m'n mond verder wel houden!